မင္း .. မဟုတ္ေသးပါဘူးကြာ
ေအာင္ကို ၏ေ၀ဖန္သံ
ရန္ႏိုင္က ဟ...ငါကဘာမဟုတ္ရတာတုန္း
ေနထြန္းက၀င္ေျပာသည္.... ႏွစ္ခါတည္းဆံုဖူးတာမ်ား မင္ကဟိုးအယင္
တည္းကသိေနသလိုလို ေျပာေနတာေလ...
ေစာမင္း ကလည္း ...ဟုတ္တယ္ မျဖစ္ႏိုင္တာ ေတြ
ေအာင္ကိုကဆက္ၿပီး ခ်စ္ျခင္းအစမ်က္ေစ႕ ကလို႕ ေျပာၾကတယ္ကြာ
ေနထြန္း က ေထာက္ခံသလိုလိုႏွင္႕ ဟုတ္ဖူး
အခ်စ္မွာမ်က္ေစ႕မရွိဘူးလို႕ေျပာၾကတယ္ .....လို႕ထျငင္းသည္
သြားၿပီ ဒီအုပ္စုေလးထဲမွာ ဒီႏွစ္ေယာက္ဆင္ေျခအမ်ားဆံုး
သူတို႕ႏွစ္ေယာက္စၿငိၾကၿပီ စကားလည္းမ်ားလွေသာေအာင္ကိုႏွင္႕ေနထြန္း
တို႕၏ပြဲစဥ္ သြားၿပီ ရန္ႏိုင္တစ္ေယာက္ စိတ္ရႈပ္လို႕
ကမ္းနားလာထိုင္ကာမွသပြတ္အူေမ်ာလာတာေတြ႕လိုက္သလိုမ်ိဳးေတာ႕ျဖစ္ၿပီ
ခက္တာကေက်ာင္းမွာတည္းကေျပာမနာဆိုမနာတြဲလာၾကသူမ်ား ျဖစ္ရာ
ရန္ႏိုင္ဘယ္သူ႕ဖက္ကဘာ၀င္ေျပာရမွန္းမသိ ခက္သည္ကသူ
ကိုယ္တိုင္ပင္ အစဆြဲထုတ္မိျခင္း တနည္း
မ်က္၀န္းနက္ေလးအားသတိတရျဖစ္ေနမိေၾကာင္းေျပာမိရာကစသည္႕ဇတ္လမ္း ရန္ႏိုင္
ဘာမွ
မေျပာသာ ေနထြန္းႏွင္႕ ေအာင္ကိုျငင္းေကာင္းဆဲ ေစာမင္းကတစ္ဖက္ဆီမွ
အတို႕အေထာင္လုပ္ကာ ေထာက္ခံလိုက္ကန္႕ကြက္လိုက္
လုပ္ေနသည္ ရန္ႏိုင္ ထိုသံုးေယာက္ကိုစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ၾကည္႕ၿပီး ကဲငါသြားၿပီ
ဟုရုတ္ တရက္ထထြက္ေတာ႕မွ ဟဟ..ေနဦး ေဘာစိ
ရယ္ ငါတို႕စားထားတာေလးေတြရွင္းသြားဦးေလ ...ဟုသံၿပိဳင္ထြက္လာ၏ ။ရန္ႏိုင္က
ဘာဆိုင္လို႕ရွင္းရမွာလဲလို႕ေျပာစဥ္ ေစာမင္းက
မင္းနဲ႕ မ်က္၀န္းနက္ ေလးတို႕ မ်က္ေစ႕က စတဲ႕ ကိစၥ အဲဟုတ္ပါဘူး အဲဟုတ္တယ္ အာဟုတ္ဖူး
ကဲ ေစာမင္းရာေတာ္ပါေတာ႕ကြာ ၾကာယင္ငါရူးရမယ္
မင္းဟိုႏွစ္ေကာင္ၾကားအတို႕အေထာင္လုပ္တဲ႕ အရွိန္မကုန္ေသးဘူး ငါနဲ႕မ်က္၀န္း
နက္ေလးလည္းဘာမွမျဖစ္ေသးဘူး အဲဒီေတာ႕ကိုယ္႕ဟာကိုယ္ရွင္းၾက ။အမ္
အဲလိုေတာ႕မလုပ္ပါနဲ႕ကြာ မင္းကရန္ကုန္မွာေနၿပီး ေလာေလာ
ဆယ္ ကုမၸ ဏီေထာင္ဖုိ႕ ႀကိဳးစားေနတဲ႕သူ ငါတို႕က အေဆာင္မွာေနယင္း
ကုမၸဏီေသးေသးေလးေတြမွာ လစာနည္းနည္းနဲ႕ အလုပ္၀င္ေနတဲ႕
သူေတြ ဒီေန႕ႏွစ္ဆယ္႕သံုးရက္ေန႕ေလ ၾကားဖူးတယ္မဟုတ္လားျပတ္တုန္းလပ္တုန္း
ႏွစ္ဆယ္႕သံုး ဆိုတာေလ ဟု ေစာမင္းက အရွည္ႀကီး
ရွင္းျပေလ၏ ။ေတာ္ပါကြာဆက္ေျပာေနယင္ သဒၶါ လြန္ေတာ႕မယ္ လြန္ယင္ တဏွာကၽြံေတာ႕မယ္ .....
အဲရန္ႏိုင္ အခ်င္းခ်င္းမင္းဘာေတြေျပာေနတာလဲငါတို႕ကိုေတာ႕ခ်မ္းသာေပးပါကြာဟုေအာင္ကို
က မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင္႕ ၀င္ေျပာသည္
ရန္ႏိုင္ ၿပံဳးလိုက္ မိသည္ သည္သံုးရက္အတြင္းပထမဆံုးၿပံဳးမိျခင္း
ျဖစ္မည္ဟုထင္သည္ ဦးေႏွက္စားရပါလားမ်က္၀န္းနက္ေလးရယ္။
ကဲပါကြာငါရွင္းသြားပါ႕မယ္ .....ဒါေပမယ္႕ငါမသြားခ်င္ေသးဘူးမင္းတို႕နဲ႕
ထိုင္စကားေျပာခ်င္ေသးတယ္ ထိုစဥ္ ေနထြန္းက မိန္းမလ်ာ
ပံုဖမ္းကာဟြန္႕.. သူပဲအမ်ိဳးမ်ိဳး လို႕ ၀င္ေျပာေတာ႕အားလံုရယ္ျဖစ္ၾကသည္
ရယ္လိုက္ၾကေတာ႕လည္းစိတ္ထဲအနည္းငယ္ေပါ႕ပါး သြားေလ၏။
အမွန္ေေတာ႕ ရန္ႏိုင္ ခုထိအေျဖရွာမရေသးေသာ အလြန္ရင္းႏွီးေနသည္ဟူေသာ
အခ်က္ကိုဆက္ေတြးေနမိသည္ ဟိုသံုးေကာင္ကေတာ႕ထင္
ရာေတြေျပာေနၾကဆဲ...........
အိမ္ျပန္ ေရာက္ေတာ႕ႀကီးေမကိုဧည္႕ခန္းမွာ စာအုပ္အထူႀကီး ကိုင္လ်က္ေတြ႕သည္
ဟန္မေဆာင္ႏိုင္ပဲ ႀကီးေမ အနားေျပးထိုင္ကာ မ်က္၀န္း
နက္ေလးအေၾကာင္း ဖြင္႕ေျပာျပ မိသည္ ။
ကဲသား ႀကီးေမေျပာျပမယ္နားေထာင္ မင္းတစ္ခါမွမေရာက္ဖူးတဲ႕ အရပ္တစ္ခုကို
မင္းေရာက္သြားမယ္ ဒါေပမယ္႕ အဲဒီအရပ္ဟာ မင္းနဲ႕
လံုး၀မစိမ္း တဲ႕ဒါမွမဟုတ္ မင္းေရာက္ဖူးတဲ႕ အရပ္လိုသိေနတဲ႕
အေတြ႕အႀကံဳမ်ိဳးမင္းျဖစ္ဖူးလား
ဟုတ္ကဲ႕ တခါေတာ႕ျဖစ္ဖူးတယ္
ဘယ္တုန္းကလည္း
ပုဂံ ဘုရားေတြ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ သြားဖူးစဥ္တုန္းက ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား
ကၽြန္ေတာ္ေသခ်ာသိေနသလိုခံစားရတယ္
ကဲမွတ္ထား သား ႀကီးေမေျပာမယ္ အဲဒီအျဖစ္မ်ိဳးေတြကို ဒီဂ်ာဗူးလို႕ ေခၚတယ္
ဒါေပမယ္႕ႀကီးေမကေတာ႕ အေနာက္တိုင္းလူေတြေျပာသလို
မသိစိတ္ကိုအေျခခံတဲ႕ ဒီဂ်ာဗူး ကိုသိပ္ေတာ႕သေဘာမေတြ႕လွပါဘူး ႀကီးေမ
ကိုယ္တိုင္ ေ၀ဖန္သံုးသပ္မိတာကေတာ႕ ကံကံ၏အက်ိဳး
လို႕ ဆိုခ်င္တယ္ ဘုရားေဟာထဲမွာလည္းပါသားပဲ အတိတ္ ပစၥကၡ အနာဂါတ္
ကာလသံုးပါထဲမွာ တိုတိုေျပာယင္ သံသရာထဲမွာ လည္ေနသေရြ႕
အနီးစပ္ဆံုး ကၽြမ္း၀င္ခဲ႕ဖူးတာေတြကို ဒီဂ်ာဗူး အျဖစ္ျပန္ျမင္တယ္လို႕ထင္တယ္......
ႀကီးေမရွင္းေတာ႕မွ ရန္ႏိုင္ ပိုရႈပ္သြားေတာ႕၏
စဥ္းစားစရာေတြပိုလို႕မ်ားလာ၏ ဒါဆိုမ်က္၀န္းနက္ေလးကဘယ္သူလည္း သူလည္းသံသရာ
တေကြ႕တခ်ိဳးမွာပါတ္သက္ဖူးသူေလလား.............ဒီညမိုးသည္းထန္ေပမယ္႕ရန္ႏိုင္အိပ္မေပ်ာ္ေတာ႕......
--
ခ်စ္သူေမာင္
