နွေနေပူမှာထင်တဲ့အလွမ်း

 

မပျော်ပါဘူးကွယ်

မောင့်ချစ်သူရယ်

အလွမ်းဆိုတာ

အစဉ်တစိုက်

စိုက်လိုက်မတ်တပ်

ရင်မှာငြိဝင်

စွဲထင်နေကြောင်း

ထောင်းလမောင်းကြေအောင်

ပြောပြလေ‌လည်း

နားမဝင်သူ

ချစ်သောသူရေ........

မပျော်ပါဘူးကွယ်

မောင့်ချစ်သူရယ်

မင်းထံကကြား

ခုအရွယ်ထိတောင်

ဝိုင်းဝိုင်းလည်နေတုန်းပဲ

ဆိုတဲ့စကားရယ်

မပိုင်ဝက်မွေး

မောင့်အဖြစ်ကို

သခင်မြင်ကြည့်

မြတ်နိုး၏ဆို

သေခြာသဲကွဲ

သိမလား......

တနေ့မြင်

တနေ့တွေ့

မမြင်ရတဲ့နေဆို

ပူလောင်ကျွမ်း

ရင်ပူအောင် အလွမ်းတွေနဲ့

ဝန်တိုခြင်းနဲ့

ယှဉ်ပြီးလွမ်း.......

အနမ်းတွေ

တမ်းတမိသော

တွေ့ခွင့်မကြုံ

မဆုံသည့်ရက်

ရင်မှာအနေခက်လို့

ခနတာဝေးယင်တောင်

ဆွေးပင်လယ်ဖြေရခက်.........

အဝီစိသွားတောလား

မင်းကိုချစ်တဲ့

ငါ့အတ္တက

အဝီစိငရဲထိ

ငါ့ကိုမောင်းနှင်တာပဲချစ်ရယ်

ချစ်တယ် .....

ဘယ်လိုချစ်

ဘယ်လောက်ချစ်

အကြိမ်ကြိမ်

ပြောပြနေမိလည်း

နဝေတိမ်တောင်နေတဲ့

မင်းကို ကြည့်ပြီး

အကြိမ်ကြိမ် ကျွမ်းလောင်ပြာကျ

ငရဲ ပြည်ရဲ့အဝ

ခဏခဏရောက်တယ် ..........

ဓမ္မနဲ့ပျော်မွေ့ရာ

တရားကျောင်းကို

မသွားပါနဲ့

ခဏခဏ

တားမိတဲ့ငါလည်း

အဝီစိငရဲ

အကြိမ်ကြိမ်ကျတယ်.........

ပျော်မယ်ဆိုကျေနပ်

လုပ်ချင်ရာသာလုပ်ပါလို့

ဥပေက္ခာမထားနိုင်လို့

လွမ်းတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းတွေးယင်

ရင်ကအပူစတွေနဲ့

ခဏခဏပဲ

ငရဲပြည်ရဲ့တံခါးဝ

အလည်ရောက်တယ်...........

ဘယ်လိုမှလည်း

မတတ်နိုင်သော

အချစ်များ၏

နုညံ့ပွေ့အိ

အတွေ့ထိတို့

စီးဆင်းရာ

နိဗ္ဗာန်မှာသာ

အကြိမ်ကြိမ်မွေ့လျော်လိုပါတယ်.......…