Monday, March 31, 2008

ကၽြန္ေတာ႕ခ်စ္သူမ်ားအေၾကာင္း(၄)

မွတ္မွတ္ရရ အခ်စ္ဦးဆိုတာထက္ရည္းစားဦးလို႕ဆိုရမလားပဲ....ေတြ႕စတည္းကသိပ္ခ်စ္ခဲ႕
မိပါတယ္ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာအထိတြဲလည္းတြဲခဲ႕ဘူးတယ္....သူ႕နာမည္က စိုးမိုး..တဲ႕
နာမည္နဲ႕လိုက္ေအာင္စိုးမိုး ႏိုင္ခဲ႕တယ္...ေတာ္ေတာ႕ကိုခ်စ္ခဲ႕ပါတယ္.....သူ႕မိဘေတြကၽြန္ေတာ႕
ကိုခ်စ္လာတဲ႕အထိ...ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခင္မင္မႈအတိုင္းတာကလြန္သြားခဲ႕ပါတယ္
အဲ.....ကၽြန္ေတာ႕ဖက္ကေတာ႕ဘယ္လိုေျပာေျပာခ်စ္သည္ေပါ႕ကၽြန္ေတာ္ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ခ်စ္
သူက ကၽြန္ေတာ႕ကိုအထင္ေသးခဲ႕ေလသလားမသိခဲ႕ပါ...ကိုကဘာအလုပ္မွမလုပ္ဘူးလား
ဆိုတဲ႕အေမးမ်ိဳးေမးတတ္ခဲ႕တယ္...ခက္တာကကၽြန္ေတာ္ဆိုတဲ႕ေကာင္ကလည္း
၀န္ထမ္းလုပ္ရ
မွာအင္မတန္စိတ္ညစ္တဲ႕ေကာင္မို႕လို႕...လုပ္ဖူးဟာလို႕ေျပာၿပီးတဲ႕အခိုက္ရန္ျဖစ္ၾကတာပဲရွိပါတယ္
ကၽြန္ေတာ္ေတာ္ေတာ္႕ကိုစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္...ေနာက္ေတာ႕သူအိမ္ေထာင္ျပဳသြားတယ္......ဟီး
ကၽြန္ေတာ္ႏိုင္ငံျခားထြက္သြားတဲ႕အခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာ....သူခ်စ္တဲ႕သူနဲ႕ေလ...သူ႕အိမ္ကေတာ႕
အေမြျဖတ္ေၾကာ္ျငာတယ္....ကၽြန္ေတာ႕အထင္ကၽြန္ေတာ္နဲ႕သေဘာတူယင္းကေန.....သူအိမ္ေထာင္
မွားျပဳလို႕လားအိမ္ေထာင္ျပဳမွားလို႕လားဆိုတာေတာ႕မသိခဲ႕ပါ......ခုခ်ိန္ထိသူ႕အိမ္နဲ႕သူအဆင္မေျပ
ေသးဘူးလို႕သိရတဲ႕အခါစိတ္ေတာ႕သိပ္မေကာင္းခဲ႕....ဒါေပမယ္႕အႏိုင္က်င္႕ခ်င္တဲ႕သူ႕ရဲ႕စိတ္ဓါတ္
ေပၚလြင္ခဲ႕တာေတာ႕ကၽြန္ေတာ႕အတြက္အေကာင္းလို႕ယူဆရမွာေပါ႕....အမွန္ကေတာ႕ကၽြန္ေတာ္
"ခ်စ္"ဆိုတဲ႕စကားလံုးကိုလြယ္လြယ္သံုးခဲ႕တာသူတို႕အားလံုးနစ္နာပါဦးမယ္.....အပိုသံုးခဲ႕တာလို႕
သေဘာထားေပးၾကေနာ္ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႕စိတ္ကစားတဲ႕အရြယ္မွာခ်စ္တဲ႕ကေလးခ်စ္ကေတာ႕သိပ္
ၿပီးမနက္ရႈိင္ဘူးလို႕ထင္တယ္....ဒါေပမယ္႕အဲလိုလဲဟုတ္ေသးဘူး..
ရည္းစားဦးအခ်စ္ဦးကိုတမ္းတတာေတာ႕............မဆံုခဲ႕ၾကတဲ႕အခ်စ္ဦးနဲ႕ပါတ္သက္ယင္ယေန႕တိုင္အိပ္မက္မက္ယင္ေတာင္တမ္းတေနမိတယ္......
တကယ္ပါ...ညကအခ်စ္ဦးကိုအိပ္မက္မက္ယင္မနက္ဆိုယင္ေငါင္ေနတတ္တာကိုယ္႕ကိုသိခဲ႕တယ္
အစါးထိုးလို႕မရတဲ႕အခ်စ္ေတြနဲ႕ခ်စ္ခဲ႕တယ္...အခ်ိန္အခါနဲ႕အရြယ္မေရြး....စြဲစြဲလန္းလန္းသံေယာဇဥ္နဲ႕
ခ်စ္တဲ႕သူနဲ႕ေတာ႕ဘယ္သူမွႏႈိင္းယွဥ္လို႕မရခဲ႕ပါ...ခုထိသူဘယ္လိုပံုျဖစ္ေနေန..အိမ္ေထာင္ပဲက်က်
(ေဖါက္ျပန္လိုတဲ႕စိတ္မပါပဲ )..ေတြ႕ျမင္ယင္ရင္ခုန္ဆဲ...
မ်က္၀န္းကသံေယာဇဥ္ရိပ္ကိုေတြ႕မိတဲ႕အခိုက္မွာ
ပိုလို႕သာရင္ထဲမွာနာက်င္....သူ႕ရဲ႕သတင္းဆိုးကိုၾကားယင္ရင္ဘတ္ခ်င္းနားလည္ထားတဲ႕အေလ်ာက္
ကိုယ္႕ရင္ထဲမခ်ိတင္ကဲ.....
ခံစားလြယ္တဲ႕ကိုယ္႕ရဲ႕စိတ္ကိုပဲအျပစ္တင္ရမလား....သူအိမ္ေထာင္နဲ႕ကြဲသြားၿပီဆိုတာသိရတဲ႕အေလ်ာက္
သူ႕အနားမွာအားေပးေနျဖစ္ခဲ႕....ငါတို႕တနလၤာသားသမီးေတြကအိမ္ေထာင္ေရးကံဆိုးပါတယ္ဟာလို႕
သူ႕ရဲ႕မခ်ိတင္ကဲညည္းတြားသံကိုၾကားျပန္ယင္လဲ...စိတ္ထဲမေကာင္း....ဒါေပမယ္႕ႏွစ္သိမ္႕အားေပး
ေနခဲ႕ယံုမွတပါး....သူ႕ရဲ႕ပြင္႕လင္းစြာရင္ဖြင္႕သံၾကားမွာမျမင္ရတဲ႕အင္အားတခုပါတယ္ဆိုတာရင္ဘတ္နဲ႕
နားလည္ခဲ႕........သံေယာဇဥ္အမွ်င္တန္းကို
ရွင္ခန္းဘယ္သူျဖတ္ႏိုင္ပါ႕
ပူတတ္သူတစ္သက္လြမ္းေရာ႕လို႕
လက္ကမ္းကာေ၀ဒနာမမွ်ခ်င္လည္း
ဘ၀ေႏြအႏုသယေတာမွာ
သမုဒယအေမာတဇတ္သိမ္းေအာင္လို႕
ခုေတာ႕....ခပ္စိမ္းစိမ္းပဲေနပါ႕မယ္ဆိုတဲ႕ဦးစိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)ရဲ႕
ကဗ်ာေလးကိုရြတ္ေနယံုမွတပါး..............

Sunday, March 30, 2008

ကၽြန္ေတာ႕ခ်စ္သူမ်ားအေၾကာင္း(၃)

အလြမ္းေတြနဲ႕ အတန္ၾကာၿငိမ္သက္ေနတဲ႕ရင္ဟာ သူ႕ေၾကာင္႕ျပန္လႈပ္ရွားလာခဲ႕
တယ္ဆိုယင္ ဟုတ္မယ္ ထင္တယ္....နာမည္က ေအးသီတာပါ..စေတြ႕တည္းက
စိတ္၀င္စားခဲ႕ေပမယ္႕....ဘာမွမေျပာျဖစ္ခဲ႕ပါဘူး..တေန႕တေန႕သူ႕အတန္းေရွ႕
ကေန သြားသြားေခ်ာင္း ရတာအေမာပါ...အဲမွာလည္းအစေနာက္သန္ဆဲဆိုေတာ႕
....ဟီးလွည္႕ေတာင္မၾကည္႕ပါဘူးတေန႕သူငယ္ခ်င္း အလႈသြားေတာ႕...ပါတ္သက္
မႈရွိေန ေၾကာင္းေတြ႕ရတယ္ေလ...သူ႕ေမာင္ေလးကသူ႕လိုပဲ သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္း
ေနခဲ႕တယ္ အဲဒီေန႕ ကအလွဴကအျပန္..ရင္ထဲ၀မ္းသာမိခဲ႕ဖူးတယ္.....
ဒါေပမယ္႕.....ဘာမွမေျပာျဖစ္ခဲ႕ပါဘူး...တိတ္တိတ္ေလးသာႀကိတ္ၿပီးခ်စ္ေနခဲ႕....
မေျပာျဖစ္ေလာက္ေအာင္ခ်စ္ခဲ႕တာလား...အဲတာေတာ႕မသိပါဘူးစိတ္ကစားတဲ႕အရြယ္
ပဲရွိေသးတာကို.......ေရးေနယင္းနဲ႕ေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္လာတယ္
(ေလာလာဆယ္မီးမလာတာရယ္တအားပူေနတာရယ္)
ဘယ္သူ႕အေၾကာင္းမွေခါင္းထဲကထြက္မလာျပန္ဘူးေရးေနယင္းနဲ႕
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္....ဒီမနက္ေတာ္ေတာ႕ကိုညစ္တယ္..ညကလည္းတေရးမွ
မအိပ္ရေသးသလို..ပူအိုက္လွတဲ႕ရာသီမို႕...

Saturday, March 29, 2008

ကၽြန္ေတာ႕ခ်စ္သူမ်ားအေၾကာင္း(၂)

မ်က္ႏွာေျပာင္လြန္းခဲ႕တဲ႕ေက်ာင္းထဲမွာလဲဘယ္သူမွယံုၾကည္ျခင္းမခံရပါ
က်ဴရွင္တူတူတက္ျဖစ္တဲ႕အုပ္စုထဲမွာ.....အုပ္စုဆိုတာေတာ႕အႀကီးႀကီး...
ေယာက္်ားေလး ၃ ေယာက္ မိန္းကေလး ၁၀ ေယာက္ပါ...အဲကၽြန္ေတာ္
အသက္အႀကီးဆံုးနဲ႕မ်က္ႏွာအေျပာင္ဆံုးလို႕ေျပာရမလား...ျပန္ေတြးယင္
ရယ္စရာေတြပါ...ဟီး..ေျပာယင္းဆိုယင္းနဲ႕သတိရလာျပန္ၿပီ....က်ဴရွင္
အတူတက္ေနတဲ႕အထဲက ခိုင္ခိုင္႕ကို........... :) က်ဴရွင္တူတူတက္ယင္း
ရင္းႏွီးသြားခဲ႕ၾကတာ...ေပ်ာ္စရာဘ၀ေလးေတြပါ.....တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္
ေယာက္ခင္မင္မႈေတြအေတာ္အတန္ေလးရွိလာခဲ႕ေတာ႕...တကယ္ပါခ်စ္ေၾကာင္း
ေျပာခဲ႕ဘူးျပန္ပါတယ္....အဲဒီေန႕ကသူရယ္ေနပါတယ္.....မယံုဘူးတဲ႕..
ကၽြန္ေတာ္က တအား စေနက်ေတြေလ...(ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲဆိုေတာ႕) ကင္တင္းမွာ
လူစံုတဲ႕အခ်ိန္အားလံုးေရွ႕မွာတစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕နာမည္ေခၚၿပီး....အတည္ေပါက္နဲ႕
ဟဲ႕နင္ငါ႕ကိုဘယ္ေတာ႕အေျဖေပးမွာလဲလိုစကားမ်ိဳး...ေနာက္အေျဖေပးတာ႕ေလဟာ
ဆိုတဲ႕စကားမ်ိဳး...အားလံုးယုန္ထင္ေၾကာင္ထင္ျဖစ္ေအာင္ေျပာတတ္ေနာက္တတ္ခဲ႕
သူတစ္ေယာက္ဆိုပါေတာ႕........အဲဒီေတာ႕ ခိုင္ခိုင္ မယံုတာဘယ္ဆန္းပါ႕မလဲေနာ႕
ေနာက္ေတာ႕လြန္ခဲ႕တဲ႕သံုးေလးႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ကျပန္ေတြ႕ေတာ႕ေမးတယ္...ဘယ္
လိုေမးလဲသိလား..ဟဲ႕ ေက်ာင္းတုန္းက နင္ငါ႕ကိုရည္းစားစကားေျပာခဲ႕တာအတည္လားတဲ႕
......အန္...သူကခုကေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႕...ခနၶာကိုယ္ကလဲ အေ၀းကၾကည္႕ယင္
ေပပါအ၀တ္ပတ္ထားတာဆိုယံုေလာက္တယ္...တခ်ိန္တုန္းကခိုင္ခိုင္ဟာ အလြန္လွခဲ႕ပါတယ္
ဆိုတာပံုျပင္လိုပဲ...ခြိခြိ......(ဒီဘေလာ႕သူ၀င္ဖတ္ယင္ေတာ႕လိုက္သတ္မွာေသခ်ာတယ္..
ဆဲမနာဆိုမနာေတြကိုး)အဲဒီေတာ႕ကၽြန္ေတာ္ဘာေျပာလိုက္သလဲသိလား
သူငယ္ခ်င္းရယ္...ခုမွဒါေတြေမးမေနပါနဲ႕ေတာ႕ဟာ...အခ်ိန္ေတြလဲလြန္ခဲ႕ၿပီလို႕... :P
အဲတာ သက္သက္လူလည္က်ခဲ႕တာ ဟီး....အင္း "တကယ္"ဆိုယင္သူဘ၀င္ျမင္႕သြားမွာစိုးလို႕
ဒါေပမယ္႕အဲဒီတုန္းက ကဗ်ာတပုဒ္ထြက္က်လာခဲ႕ဘူးတယ္ရင္ထဲက......
ဒါေပမယ္႕ထားလိုက္ပါေလ...... :)
အဲလိုမ်က္ႏွာေျပာင္ခဲ႕ေတာ႕လည္းဘယ္သူမွမယံုတာလဲအမွန္ပါ.....ကိုယ္႕ေက်ာင္း...အာစီတူး
အာစီသရီး...မိန္းထဲ..အာအိုင္တီ...ေဆးတစ္....ဘယ္ေရာက္ေရာက္မ်က္ႏွာေျပာင္ခဲ႕လို႕ေမာ္ကြန္းထိန္း
ေတြလဲမႏိုင္တာလားတမင္ပဲကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္နဲ႕ခြင္႕လႊတ္ထားသလားမသိ....ဟီး...ပါခ်ဳပ္ကေတာ႕
ေျပာဘူးတယ္...ေကာ္ရစ္ဒါမင္းသားေလးတဲ႕...အဲလိုခ်စ္စႏိုးေခၚခံရဘူးတယ္.........
ခိုင္ခိုင္႕ကိုခ်စ္တဲ႕အေၾကာင္းေျပာၿပီးတဲ႕ေနာက္အတန္ၾကာၾကာၿငိမ္ေနခဲ႕တယ္....ခ်စ္တဲ႕သူလဲမေတြ႕
တာပါတာေပါ႕...စာေတြပိတာလဲပါတာေပါ႕...ေနာက္ၿပီး...သူတို႕မယံုတာလဲပါတယ္........
သတိထားမိတဲ႕တစ္ေယာက္ေတာ႕ရွိခဲ႕တယ္...သူကကိုယ္႕ကိုႀကိတ္ေၾကြေနတာဆိုပဲ...သူ႕သူငယ္ခ်င္း
ေတြကေျပာတယ္...ဟီး သူကေမာ္လၿမိဳင္ကပါ သူ႕နာမည္ကရိုးရိုးေလး....နီနီတဲ႕.....ဒါေပမယ္႕
စိတ္မ၀င္စားျဖစ္ခဲ႕ဘူးသူတို႕အေဆာင္ေရွ႕ေတာ႕ညည ဂစ္တာတီးယင္းေရာက္ျဖစ္ပါတယ္.....
ကံတရား ကမဆံုခိုင္းယင္ ဘယ္ေတာ႕မွမဆံုဘူးဆိုတာသိလာခဲ႕ရတယ္.....တေန႕စိတ္၀င္စားသြား
ခဲ႕တယ္....က်ဴရွင္မွာတူတူလာတက္တယ္......ေနာက္ႏွစ္ပတ္ေလာက္က်ေတာ႕ရင္ခုန္ခ်င္ၿပီလား
မေျပာတတ္ဘူး...ရင္ခုန္လာတာလဲျဖစ္မွာရင္နာရမယ္လို႕ေတာ႕ႀကိဳမသိခဲ႕ပါဘူး......
အဲဒါနဲ႕ဖြင္႕ေျပာျဖစ္တယ္...သူဇာနဲ႕ေပါရဲလိုက္တာလို႕ေျပာခံရၿပီးတည္းကဘာ
စာမွေရးၿပီးမေပးျဖစ္ခဲ႕တာ.....ခုခ်ိန္ထိပဲ :)
ဒါေပမယ္႕ဖြင္႕ေျပာၿပီးႏွစ္ရက္ၾကာ.....သူရုတ္တရက္ေမာ္လၿမိဳင္ျပန္သြားတယ္....မွတ္မွတ္ရရပါ...
သူ႕အေဖအသည္းအသန္ျဖစ္လို႕တဲ႕....ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႕ကၽြန္ေတာ႕ကိုစိတ္ဆိုးသြားတာလား
လို႕ထင္မိတာ...သူျပန္မလာခဲ႕ေတာ႕ဘူးေက်ာင္းကို....ကၽြန္ေတာ႕ဆီစာေလးတစ္ေစာင္ေရာက္လာတယ္....
လက္ေရး၀ိုင္၀ိုင္းေလးေတြနဲ႕....ခုထိသိမ္းထားဆဲ.....သူ႕ကိုခြင္႕လႊတ္ပါတဲ႕...ဘာမွမေျပာခဲ႕ရလို႕ဒီစာကိုေရး
ျဖစ္တာပါတဲ႕....သူ႕အေဖခုဆံုးသြားခဲ႕ၿပီတဲ႕ေလ....အဲေတာ႕သမီးအႀကီးဆံုးျဖစ္တဲ႕သူကအိမ္ရဲ႕စီးပြားေရး
ကိုတာ၀န္ယူရမယ္တဲ႕...အေျဖေတာ႕ေပးထားတယ္....ေအာက္ဆံုးမွာ...လက္မွတ္ရဲ႕အေပၚနားမွာ
ခ်စ္လွ်က္ႏွင္႕ခြဲခြာခဲ႕ေသာ...တဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ေတာ္ေတာ္ နင္သြားခဲ႕ရတယ္....ဟုတ္တယ္ေလစဥ္းစားၾကည္႕ယင္
ထီေပါက္ၿပီးလက္မွတ္ေပ်ာက္သလိုပဲခံစားရမွာေပါ႕.......ခ်စ္သူရၿပီဆိုေပမယ္႕လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ျပမရ.......
အဲလိုနဲ႕လြမ္းလို႕ေဆြးလို႕ေကာင္းေနတုန္းေျခၿငိမ္ေနတုန္းတစ္ႏွစ္အေက်ာ္ေလာက္မွာ....စာေလးတစ္ေစာင္နဲ႕အတူ
ဖိတ္စာတစ္ေစာင္ေရာက္လာခဲ႕တယ္.....သူ႕ကိုခြင္႕လႊတ္ဖို႕အေၾကာင္းနဲ႕စီးပြားေရးမွာနားလည္သူနဲ႕သူ႕အေဖမဆံုးမီ
စီစဥ္ခဲ႕ေၾကာင္း.....သူ႕အေမကဆက္လက္စီစဥ္ေၾကာင္း...သူျငင္းလို႕မရေၾကာင္း.....သူ႕ကိုခြင္႕လႊတ္ဖို႕အေၾကာင္း
ေရးထားတဲ႕စာနဲ႕အတူမဂၤလာဖိတ္စာေလးပါလာခဲ႕တယ္.....ကၽြန္ေတာ္အဲသည္စာကိုေတာ႕မျဖစ္မေနျပန္ခဲ႕ပါတယ္
မဂၤလာပြဲကိုေတာ႕မလာႏိုင္ေၾကာင္းနဲ႕သူ႕ကိုခြင္႕လႊတ္တဲ႕အေၾကာင္းေတြပါ.......အသည္းကြဲမွတ္တမ္းတစ္ေစာင္ေပါ႕.....

Friday, March 28, 2008

ကၽြန္ေတာ႕ခ်စ္သူမ်ားအေၾကာင္း(၁)

ဟီး....ေျပာရမွာရွက္ပါတယ္....ဒါေပမယ္႕ေျပာျဖစ္ေအာင္ေျပာမယ္ေနာ္..ဘာလို႕လဲဆိုေတာ႕
ေျပာခ်င္လို႕ပါ...........တခါက...အဲလိုမဟုတ္ယင္ငယ္ငယ္တုန္းကတခ်ိန္တုန္းကအဲလိုစေျပာ
ရမယ္ဆိုယင္.........စိတ္လႈပ္ရွားမႈ...စိတ္လႈပ္ရွားတတ္စအရြယ္လို႕ပဲေျပာရမလား...ေတာ္ေတာ္႕
ကိုငယ္ပါေသးတယ္....အသက္အားျဖင္႕ေလးႏွစ္နီးပါ...ဒါမွမဟုတ္ေလးႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္...ပါတ္
၀န္းက်င္နဲ႕စၿပီးထိေတြ႕ ကာစ ကမူႀကိဳေက်ာင္းမွာ...အရုပ္တရုပ္လိုခ်စ္ျမတ္ႏိုးခဲ႕ဘူးတဲ႕..
အရုပ္ေလးနဲ႕တူတဲ႕သူငယ္ခ်င္း.....ခ်ယ္ရီပါ...အရမ္းကိုတန္ဖိုးထားခ်စ္ခဲ႕တာ...ေနာက္ေတာ႕
မူလတန္းေက်ာင္းေရာက္တဲ႕အထိေပါ႕...အဲသံုးတန္းေလာက္လဲေရာက္ေရာသူတို႕တမိသားစုလံုး
အေမရိကားထြက္သြားေရာ......ဘာမွမသိခင္...အခ်စ္ဆိုတာကိုမသိခင္ပထမဦးဆံုးရင္ထဲရွိခဲ႕သူပါ
ေတာ္ေတာ္႕ကိုခ်စ္စရာေကာင္းပါတယ္.....ခ်ယ္ရီေရ....ခုခ်ိန္ထိငယ္ဘ၀ကနင္႕မ်က္ႏွာေလးကိုငါ
ေကာင္းေကာင္းအမွတ္ရေနပါေသးတယ္......ဟီး.... :P
ဘ၀တစ္သက္တာခ်စ္သူေတြအမ်ားႀကီးျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ႕....ဒါေပမယ္႕ျဖဴစင္ရိုးသားတဲ႕အခ်စ္ပါ
တကယ္႕ကိုအျဖဴေရာင္အခ်စ္လို႕ပဲေျပာမွရမယ္.....ကေလးဆိုတာေတာ႕ဘာသိမွာတုန္းႏွာဘူေလး
လို႕ေျပာလဲခံယံုပဲ.....ဟီ......ဟိ...............အဲစတုတၳတန္းေရာက္ေတာ႕က်ဴရွင္တက္ရေတာ႕တာေပါ႕
အေမတို႕ကပညာကိုဆံုးခန္းတိုင္ေအာင္မသင္ခဲ႕ရေတာ႕ကၽြန္ေတာ္တို႕ကိုထြန္းေပါက္တတ္ေျမာက္ေစ
ခ်င္တယ္အဲတာနဲ႕....စုံစမ္းသိရွိတဲ႕ေနရာကအိမ္နဲ႕သိပ္မေ၀းလွဘူးေပါ႕....အဲဒီမွာ...တစ္တန္းတည္း
ခင္လဲခင္စရာေကာင္းေသာက္ညင္လဲကပ္စရာေကာင္းတဲ႕သူငယ္ခ်င္းေလးကိုတြယ္တာမိတယ္........
ခ်စ္တဲ႕စိတ္ဟုတ္ခ်င္လဲဟုတ္မယ္...မဟုတ္ခ်င္လဲမဟုတ္ပဲေနမွာ.....အဲလိုေရးလို႕ဆဲခ်င္ယင္စီေဘာက္
ရွိတယ္ေနာ္....ခြိခြိ.........သူနဲ႕က်ေတာ႕ေတာ္ေတာ္စိတ္၀င္စားဖို႕ေကာင္းေလတယ္.....ကၽြန္ေတာ္က
ေမ်ာက္ရႈံး သူကေတာ႕စာဆိုတာခ်ည္းပါ....အဲေက်ာင္းမွာလဲတတန္းတည္းတခန္းတည္းေလ.............
တည္႕တဲ႕အခ်ိန္ဆိုယင္ေတာ႕စကားေတြမၿပီးႏိုင္မစီးႏိုင္ေျပာလို႕စာသင္လို႕မရေတာ႕တဲ႕ဆရာမကနင္
တို႕ႏွစ္ေယာက္မတည္႕တာပဲေကာင္းတယ္ဆိုၿပီးမွတ္ခ်က္ျပဳရေအာင္ စကားေတြေဖာင္ဖြဲ႕ဘူးတာေပါ႕
သူနဲ႕က်ေတာကသူ႕အစ္မေတြအားလံုးကိုယ္႕အစ္မကိုယ္႕မွာကအစ္မမွမရွိတာကိုး...သူ႕ညီမတစ္ေယာက္
ေတာင္ခယ္မျဖစ္ေနၿပီ....ဟီး...ညီယူထားလို႕...ခုခ်ိန္မွာမွသူ႕ကိုခ်စ္ခဲ႕တဲ႕အေၾကာင္းသိလို႕ကေတာ႕.....
ဒါမွမဟုတ္ဒီဘေလာ႕၀င္ဖတ္မိလို႕ကေတာ႕ ေဖၚေကာင္လုပ္ေသေပေတာ႕လို႕ဓါးနဲ႕မလိုက္ေလာက္ပါဘူးေနာ္
ဟီး....သူကအခုထိုင္၀မ္မွာ.....ကေလးႏွစ္ေယာက္ေတာင္ရေနၿပီ.....သားေလးတစ္ေယာက္..သမီးေလးတစ္
ေယာက္....ဟီးခုခ်ိန္မွမ်က္ခြက္ေျပာင္ၿပီးနင္႕ကိုငါေယာကၡေတာ္မယ္လို႕ေျပာရမွာ........ဆဲလိုက္မယ္႕အမ်ိဳး....
ဆယ္တန္း....ေရာက္ေတာ႕သူတို႕အိမ္မွာက်ဳရွင္မတက္ျဖစ္ေတာ႕ဘူးေလ.....သူနဲ႕လဲတည္႕လိုက္မတည္႕လိုက္
ဆိုေတာ႕...ေမ႕သြားတယ္...ဟီး.....ေနာက္ေတာ႕အေဖနဲ႕ၿမိဳ႕ထဲလိုက္တယ္....အေဖကႏွမ္းေလွာ္တာကိုး....
တေစ်း၀င္တေစ်းထြက္လိုက္ေရာင္းတယ္....ပြဲရံုေတြလဲပါတာေပါ႕.....အဲဒီမွာအေဖစတည္းအၿမဲခ်တဲ႕ေမာင္ခိုင္လမ္း
(ဗိုလ္ရြဲလမ္း)ကပြဲရံုတစ္ရံုမွာ....ကၽြန္ေတာ္လဲသြားလာယင္းခင္မင္သြားတဲ႕ေကာင္မေလးပါ....ရည္းစားဦးသို႕မဟုတ္
အခ်စ္မ်ားစြာရဲ႕အခ်စ္ဦးလို႕...ေျပာရမလား...အင္းဟုတ္ပါတယ္သူကကၽြန္ေတာ႕နဲ႕...ရင္ခ်င္းနားလည္တဲ႕
ဖြင္႕မေျပာၾကေပမယ္႕တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္...တအားခ်စ္ခဲ႕ၾကတဲ႕အခ်စ္ခဲ႕ဆံုးအခ်စ္ဦးပါ..ဆယ္တန္း
ကိုကၽြန္ေတာ္က်က်န္ခဲ႕စဥ္က..အားေပးႏွစ္သိမ္႕ဖူးတယ္..ျဖဴစင္စြာလဲရင္းႏွီးခဲ႕ဘူးတယ္ႏွလံုးသားခ်င္းလဲနားလည္
ခဲ႕တယ္.....ဒါေပမယ္႕မဆံုျဖစ္တဲ႕ကံအေၾကာင္းကရွိႏွင္႕ၿပီပဲေလ...
သူနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ေတာ္ေတာ္႕ကိုတြဲျဖစ္ပါတယ္သူငယ္ခ်င္းမကသမီးရည္းစားမက်ေပါ႕.....သၾကၤန္နားနီးလို႕
ေရကိုအိမ္မွာသြားသြားေလာင္းရတာအေမာ.....ဒါေပမယ္႕ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္မဆံုျဖစ္လိုက္ပါဘူး
သူကဖတ္(စ)ရီးယားမွာကၽြန္ေတာ္ကက်ၿပီးစတိတ္ေက်ာင္းသားျဖစ္ေနခဲ႕တဲ႕အခ်ိန္ေလးမွာ.....
ေရးမေရးျပခ်င္ပါဘူးေနာ္....အဲတာကကၽြန္ေတာ႕ရဲ႕ကံလို႕ပဲထားပါေတာ႕.............
အဲ....ဖတ္(စ)ရီးယားေရာက္ေတာ႕.....ေက်ာင္းမွာမ်က္ႏွာအေျပာင္ဆံုးျဖစ္ခဲ႕တယ္.....ဘယ္ေလာက္ထိေျပာင္ခဲ႕
လဲဆိုယင္ေတာ႕ရည္းစားမရေလာက္တဲ႕အထိေပါ႕....အတည္ေျပာတာေတာင္မွဘယ္သူမွမယံုၾကည္တဲ႕
ဘ၀ေရာက္ခဲ႕တယ္ရီရပါတယ္.....အဲဖတ္(စ)ရီးယားမွာေက်ာင္းတက္တက္ခ်င္းေတြ႕ခဲ႕သူက.....သူဇာပါ......
ယမင္းရုပ္ေလးလိုပဲအင္မတန္မွခ်စ္စရာေကာင္းပါတယ္.....အဲဒီတုန္းက(မသိတဲ႕)ေကာင္မေလးေတြနဲ႕စကား
ေျပာဖို႕အင္မတန္မွေၾကာက္ရြံ႕ခဲ႕ေလသည္မို႕....စာေပးတတ္ဖို႕မနည္းႀကိဳးစားခဲ႕ရတာအမွတ္တရပါ...........
မွတ္မွတ္ရရကိုယ္တိုင္လက္ေရးနဲ႕ေရးျဖစ္ေသာကဗ်ာစာအုပ္တစ္အုပ္ေပးမိလိုက္တယ္...အေျပာခံရတာတခြန္းပဲ
ေပါရဲလိုက္တာတဲ႕....ဟီး...ဒါေပမယ္႕ခ်စ္မိတာကိုး....
ဟီး......အဲဒီတုန္းကရည္းစားထားနည္းနိသရည္းေတြလဲမတတ္ခဲ႕တာအမွန္ပါ........

Wednesday, March 26, 2008

အခ်စ္ ခံစားခ်က္ႏွင္႕

အခ်စ္ႏွင္႕ ပါတ္ သက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္္ ဆရာႀကီးမဟုတ္ပါ...........
သို႕ေသာ္လည္း နဲနဲေတာ႕တင္ျပခ်င္ပါသည္.....အဘယ္ေၾကာင္႕ဆိုေသာ္....မည္သူမွ်အခ်စ္ႏွင္႕
မကင္းႏိုင္ပါ
မိန္းကေလးက စလို႕ ဖြင္႕ ေျပာဖို႕ ကိစၥ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ရာႏႈန္း မည္မွ်ရွိသနည္း
ထိုသို႕ ဖြင္႕ေျပာလိုက္ေသာကိစၥ အတြက္အေျပာခံရေသာေယာက်္ားေလး၏အထင္ေသးမႈကို
ခံရျခင္းရွိႏိုင္မရွိႏုိင္ ျမေကခိုင္၀တၳဳတြင္ ေအာင္ကိုႏွင္႕ ျမေကခိုင္ တို႕၏ျဖစ္ရပ္မွာအမွန္ဟုဆိုလွ်င္
ေအာင္ကို႕ ခံ စား ခ်က္ ကို မည္သူနားလည္ႏိုင္ပါမည္နည္း ျမေကခိုင္၏ခံစားခ်က္....
ထို႕အတူေယာရွိဒါ၏ခံစားခ်က္...အားလံုကိုအတိတ္တြင္ထားရစ္ခဲ႕ေလသည္လား အခ်ိဳ႕ကို ေအာင္ကို
ေမ႕ရန္မစြမ္းႏိုင္ခဲ႕ ေအာင္ကိုသည္ျမေကခိုင္၏အခ်စ္အေပၚအထင္ေသးခဲ႕သည္လား လွည္႕ဖ်ားခံရ
သျဖင္႕ နာၾကည္းေၾကကြဲခဲ႕ သည္လား ထို႕အတူ မီး၏အခ်စ္ကိုတမ္းတလွ်က္ေယာရွိဒါႏွင္႕ခ်စ္ခဲ႕ေသာ
ေအာင္ကိုထံတြင္သစၥာဟူသည္မရွိေတာ႕ၿပီလား ေယာရွိဒါႏွင္႕ခ်စ္ေနစဥ္ ေကႏွင္႕ယူျဖစ္လိုက္ သည္႕အခါ
ေအာင္ကို႕ထံတြင္သစၥာ ဟူသည္စိုးစိမွ်မရွိေတာ႕သည္လား..........
ပစ္စလက္ခတ္ခြဲခြာခဲ႕ေသာအခ်စ္ဇတ္လမ္းတပုဒ္ မွတ္တမ္းသရုပ္မၿပီျပင္စြာ......
၀ို႕တ၀ါးပါ......ထို႕အတူေကႏွင္႕တမင္တကာခြဲလွ်က္မီးႏွင္႕လက္ထပ္ခဲ႕ေသာေအာင္ကို၏စိတ္ထား
မွာ မည္သို႕ဆိုသည္ကိုနားမလည္ခဲ႕ပါေခ်..........
ေနာက္ေတာ႕လည္းမီးႏွင္႕ေ၀းျပန္ေခ်၏...........
လံုးျခာလိုက္ေနေသာဘ၀မွ မည္သို႕ဆက္သြားရမည္ကိုထိုစဥ္ကေအာင္ကိုမသိခဲ႕ပါေခ်...................

Tuesday, March 25, 2008

လြမ္းႏွင္႕ေတာ႕ျမေကခိုင္(၁၂)

ထိုစဥ္ကသစၥာမရိွေသာကိုကို႕အတြက္ခြင္႕လႊတ္ပါလို႕ဘယ္လိုမွမေျပာလိုပါသမီး.......
ရင္ကအခ်စ္ကိုအရႈံးေပးလိုက္ျခင္းသည္ခဏတာစိတ္ခ်မ္းသာမႈအေပၚတြင္သာယာရံုသာ
ထိုစဥ္ကသမီးတို႕အသိုက္၀န္းၾကားတြင္ကိုကိုလူဆိုးျဖစ္ခဲ႕ေခ်၏.....အခ်စ္သေဘာက
ိုမလြန္ဆန္သာခဲ႕ပါသမီး.....တစ္သက္လံုးစိတ္ညစ္မခံလိုပါ.....သမီး၏အခ်စ္သည္ကိုကို႕
အတြက္ပူေလာင္ေစခဲ႕သည္.....ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈကိုမႏွစ္သက္ေသာကိုက႕ိုအတြက္ပင္ပန္းလွ
ေခ်၏.....ထို႕အတြက္သာကိုကိုတစ္ဖက္လွည္႕ႏွင္႕ျပန္မည္ဟုရည္ရြယ္ၿပီးသမီးႏွင္႕လမ္း
ခြဲျခင္းျဖစ္ေခ်ေတာ႕သည္။ထို႕အတြက္လည္းရင္ေတာ႕နာပါသည္.....သံေယာဇဥ္ဟူေသာ
အရာသည္ကားရင္ကိုထိခိုက္ေစေသာေၾကာင္႕......နာက်င္မႈကိုျပင္းထန္စြာမခံစားရေသာ္
လည္းအနည္းက်ဥ္းေတာ႕ထိခိုက္ပါ၏။တစ္ဖက္ကမီးႏွင္႕ေပ်ာ္ေနသည္႕အတြက္လည္း
ခံစားမႈေလ်ာ႕ပါးျခင္းျဖစ္ႏိုင္သည္ေလ......ကိုကိုမ်က္ႏွာမ်ားျခင္းသစၥာမေစာင္႕ျခင္းမ်ား
အတြက္ေလာဓံ၏ဒါဏ္ခတ္ျခင္းမ်ားခံခဲ႕ရသည္ေလ.........သမီးႏွင္႕လံုး၀အဆက္ျပတ္
သြားသည္႕ကာလ၌ေမာင္မီးႏွင္႕လက္ထပ္ျဖစ္ခဲ႕ေလသည္....မီးသည္ကားကိုကို႕အေပၚတြင္
ဆိုး၀ါးလွေခ်၏..........
.....................................................................................
သမီးကိုကိုနဲ႕ခြဲခဲ႕ၿပီးေနာက္......ဂ်ပန္သို႕ျပန္လာခဲ႕ေလသည္.....လုပ္လက္စအလုပ္တြင္သာ
ရို႕ႀကိဳးစြာဆက္လုပ္ျဖစ္ေလသည္.....သို႕ေသာ္ကိုကိုမရွိေသာသည္ပါတ္၀န္းက်င္သည္ေျမသည္ေရ
သည္သမီးအတြက္အထီးက်န္စရာခ်ည္႕ပါတည္႕......လြမ္းတယ္ကိုကိုရယ္...........
အမိေျမသို႕ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာမျပန္ျဖစ္ခဲ႕ပါ.....အဘယ္႕ေၾကာင္႕ဆိုေသာ္သမီးသည္လည္းကိုယ္႕
ခံစားခ်က္ႏွင္႕ကိုယ္ပါ.....ကိုကို႕အတြက္ႏွင္႕တခ်ိန္ကမိုက္ရူးရဲစြာတံေတြးခြက္ပက္လက္ေမ်ာခဲ႕
ရေသာ္လည္းဘ၀တည္ၿငိမ္သင္႕ၿပီဟုထင္သည္႕အခါမွာေတာ႕တာနားကခ်န္ႏွင္႕လက္ထပ္ျဖစ္ခဲ႕
ေလၿပီ.......သည္လိုႏွင္႕တေန႕တေန႕တႏွစ္တႏွစ္အခ်ိန္မ်ားကုန္ဆံုးသြားခဲ႕ေလသည္........
၁၉၉၉ေလာက္ကသမီးျပန္ေရာက္ခဲ႕တဲ႕အႀကိမ္ကကိုကိုအေၾကာင္းစပ္စုမိေလေတာ႕ကိုကိုအိမ္
ေထာင္ပ်က္ၿပီးေနၿပီ........မ်က္ေစ႕တမွိတ္အတြင္းတြင္သာ......ကိုကိုႏွင္႕ေတြ႕ခဲ႕ပါေသး၏
တခ်ိန္ကကံဆိုတာကိုမယံုေသာကိုကိုတစ္ေယာက္ေျပာေသာေျပာင္းလဲေနေသာခံစားခ်က္အတြက္
သမီး၀မ္းနည္းရေခ်သည္....ကံေပါ႕သမီးရယ္....ဆိုသည္႕စကားကိုကို႕ႏႈတ္ဖ်ားမွထြက္လာေသာအခါ
သမီးအံၾသမိပါေခ်၏....ကိုကိုသည္အမွန္တြင္သမီး၏ကံၾကမၼာကိုလံုး၀ေျပာင္းပစ္ခဲ႕သူထိုသူ၏
ႏႈတ္ျဖားမွကံဟူေသာစကားလံုးမွာဘယ္ေလာက္ထိစိတ္ဓါတ္က်ေနတယ္လို႕မသိခဲ႕ပါေခ်......
ဆိုင္ကယ္အက္ဆီးဒင္႕ႏွင္႕ကိုကိုေျခေထာက္တစ္ဖက္မေကာင္းေတာ႕ဟုဆိုေလသည္လက္ထဲတြင္
ခ်ိဳင္းေထာက္မဟုတ္ေသာ္ျငားအလ်ဴမီနီယံတုတ္ေကာက္ကိုေတြ႕သည္.....သမီးမေပ်ာ္ပါကိုကို
ေပ်ာ္စရာမေကာင္းေတာ႕တဲ႕သမီးဘ၀ဟာကိုကိုစြန္႕ပစ္ခဲ႕တဲ႕အခ်ိန္ကစခဲ႕တာပါကိုကို......
ကိုကိုႏွင္႕ျပန္ေတြ႕ရတဲ႕ေန႕ကအိမ္ေထာင္သစၥာသမီးေဖါက္ခ်င္သလိုျဖစ္ေလာက္ေအာင္ကိုကို႕ကို
သနားမိခဲ႕ျပန္ေခ်သည္.....သို႕ေသာ္...သမီးတို႕အရြယ္မွာထိုကဲ႕သို႕ရူးမူးစြာမိုက္မွားရမည္႕
အရြယ္မဟုတ္ေတာ႕.....သည္အတိုင္းသာ..........................

Monday, March 24, 2008

လြမ္းႏွင္႕ေတာ႕ျမေကခိုင္(၁၁)

ထိုစဥ္ကေလာကႀကီးမွာသမီးအတြက္အလြန္သာယာခဲ႕ပါ၏။တကယ္ပါကိုကို႕၏အခ်စ္ကို
တမင္ရယူလိုသျဖင္႕ဖန္တီးျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ပဲႏွင္႕ကံတရားကသမီးကိုမ်က္ႏွာသာေပးခဲ႕
ျခင္းပဲဆိုပါစို႕.....ေနာင္တရျခင္းမ်ိဳးအလ်ည္းမရွိခဲ႕ပါေခ်......ကိုကိုလည္းသမီးႏွင္႕အိမ္
ေထာင္က်ၿပီဟုတိတိလင္းလင္းထုတ္ေဖၚေၾကျငာခဲ႕ေလသည္....အသိုင္း၀ိုင္းအားလံုး
အမ်ိဳးမ်ိဳးျမင္ၾကေလသည္....အခ်ိဳ႕သူမ်ား၏မွတ္ခ်က္မ်ားမွာတဆိတ္ဆိုးရြားစြာလြန္း
လွေခ်၏ကိုကိုေဒါသူပုန္ထ၏....သို႕ေသာ္မည္သူ႕ကိုမွ်လိုက္ေျဖရွင္းျခင္းလဲမဟုတ္ပါေပ
ေယာရွိဒါႏွင္႕ေတြ႕ျပန္ေတာ႕လည္းခင္မင္မပ်က္ေနျဖစ္ခဲ႕ေလသည္.....ကိုကိုသည္သာ
ေရွာင္ဖယ္ေရွာင္ဖယ္ေယာရွိဒါကိုရင္မဆိုင္ေပ.....တကယ္ေတာ႕ကိုကိုကိုယ္တိုင္....
ေယာရွိဒါကိုခ်စ္ခဲ႕တာလားမခ်စ္ခဲ႕တာလားေ၀ခြဲမရခဲ႕ပါထိုစဥ္ကသမီးေပ်ာ္ပါတယ္ေလ
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ကိုကို႕ကိုသမီးပိုင္ဆိုင္ခြင္႕ရၿပီပဲ.......သို႕ႏွင္႕ေပ်ာ္ရြင္စြာျဖတ္သန္းခဲ႕ေသာ
ဘ၀ခရီးလမ္းမွာအေပ်ာ္မ်ားေ၀ခဲ႕ပါသည္ကိုကို........သို႕ေသာ္ကိုကိုသမီးကိုတကယ္
္မခ်စ္ဟုထင္ကာျပသနာရွာေသာရက္မ်ားလည္းရွိခဲ႕ေခ်၏...ကိုကိုကေတာ႕ခြင္႕လႊတ္ပါ၏
........................................................

သမီးကိုကိုတို႕ရန္ကုန္ျပန္ၿပီးလက္ထပ္ၾကရေအာင္ေလ....မေကာင္းဘူးလားဒီေရာက္တာ
ငါးႏွစ္ျပည္႕ေတာ႕မယ္..........
အင္း...ေကာင္းသားပဲကိုကိုျပန္ၾကမယ္ေလ...
ထိုစဥ္ကျပန္လာခဲ႕သည္ကသမီးအမွားမွန္းသမီးမသိခဲ႕ပါေခ်..............
ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ေတာ႕လည္းကိုယ္႕အိမ္ကိုယ္ျပန္ေနၾကရေတာ႕.....လြမ္းသည္ကိုကို
မနက္ခင္းအိပ္ယာထတာနဲ႕ကိုကို႕ရဲ႕ကားေလးကိုလည္တဆန္႕ဆန္႕ေမွ်ာ္မိသည္.......
ထိုေန႕ကမွတ္မွတ္ရရမိုးေတြရြာေနပါသည္.........
ရန္ကုန္မိုးကားသည္းလြန္းသည္.........ကိုကိုႏွင္႕ခ်ိန္းထားတာမို႕ေမွ်ာ္ေနမိသည္.......
ထိုစဥ္ကအျဖစ္ပ်က္မ်ားသည္ဇတ္လမ္းမဆန္စြာၿပီးဆံုးေလသည္........
သမီးကိုကိုနဲ႕လမ္းခြဲေပးပါဟုကိုကိုဆိုလွာခဲ႕ေလသည္.........
ေကရင္နင္႕စြာျပန္ေမးျဖစ္ေတာ႕ကိုကိုခ်စ္တဲ႕မီးႏွင္႕ျပန္ေတြ႕သည္ဟုဆိုေလသည္.....
ကိုကိုရဲ႕သစၥာမဲ႕ျခင္းအတြက္ေတာင္းပန္ပါတယ္ဆိုတဲ႕စကားတခြန္းႏွင္႕သမီးကိုခြဲရစ္ခဲ႕
ေလသည္.....သမီးရင္နင္႕စြာႏွင္႕ပင္လမ္းခြဲေပးခဲ႕သည္...တကယ္ကိုကိုခ်စ္တာမမီးဟုေက
အေစာႀကီးတည္းကသိႏွင္႕ေတာ႕နားလည္စြာခြင္႕လႊတ္ႏိုင္ခဲ႕သည္လား...မေရရာ
ေယာရွိဒါမည္သို႕ခံစားရသည္ကိုေကနားလည္ခဲ႕ၿပီ....
နာရီးတားတြင္ကိုကို႕အားမခြဲရက္စြာဖက္လွဲတကင္းႏႈတ္ဆက္ေသာေယာရွိဒါ၏အသြင္ကို
ျမင္ေယာင္ေနမိသည္.....၀ဋ္လည္ျခင္းေပေလာ....ေယာရွိဒါထ့ံမွကိုကို႕ကိုေကလုယူခဲ႕သည္
အမွန္ေတာ႕ကုမၸဏီကစီစဥ္လို႕ခရီးထြက္တဲ႕ညကကိုကိုနဲ႕သမီးဘာမွမျဖစ္ခဲ႕ပါ......
သမီးသာေခ်ာ္လဲေရာထိုင္လုပ္လိုက္ရတာပါကိုကို႕ကိုခ်စ္လြန္းလို႕ေလ......ေယာရွိဒါကိုေတာ႕
သနားပါသည္....ခင္မင္ပါသည္..အခ်စ္ႏွင္႕စစ္မွာမတရားဘူးဆိုတာမရွိလို႕ခံယူခဲ႕သည္ကိုးေလ
ခုေတာ႕သမီးရင္ေတြကြဲေၾကရပါၿပီကိုကို...လြမ္းႏွင္႕ေတာ႕....လြမ္းရစ္ေတာ႕လို႕ကိုကိုမေျပာခဲ႕
သို႕ေသာ္...သမီးအၿမဲတမ္း.....တမ္းတသတိရေနမွာေတာ႕..........................................

Sunday, March 23, 2008

လြမ္းႏွင္႕ေတာ႕ျမေကခိုင္(၁၀)

မူးလို႕မွားတာမ်ိဳးေတာ႕မျဖစ္ႏိုင္ဟုေအာင္ကိုထင္သည္.....မွားခ်င္လို႕မွားတာ
မ်ိဳးျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မည္.....မူးလို႕မွားတယ္ဆိုတာကတမင္ေခ်ာ္လဲေရာထိုင္ဆင္ေျခ
သာျဖစ္ေခ်မည္ဟုထင္ေလခဲ႕ေသာေအာင္ကိုတစ္ေယာက္ထိုေန႕ကမွားယြင္း
စြာ...လားသို႕တည္းမဟုတ္ကံဇတ္ဆရာ၏အမွားေပလားခ်ဳပ္တည္းမႈမ်ား၏
အမွားေပလားရွင္းလင္းစြာမသိႏိုင္ခင္မွာမွားယြင္းခဲ႕ေလသည္............
ရီေ၀ေ၀သိပ္မမွတ္မိခ်င္ေတာ႕ကားေပၚမတက္ခင္တည္းကေသာက္ေနေတာ႕
ေန႕တ၀က္ေလာက္ခရီးမွာမူးၿပီေပါ႕.......အဲေလာက္ေတာင္မွကိုယ္႕ကိုမထိန္း
ႏိုင္ျဖစ္ရေလသလားေအာင္ကိုမသိေတာ႕....သိတာကေဟာ္တယ္အခန္းထဲ
မွာအနားမွာတစ္ေယာက္ရွိသည္မည္သူမည္၀ါဆိုသည္ေတာ႕မသိေခါင္းထ
ဲရီေ၀ေ၀..ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲဟုလန္႕ဖ်တ္စြာမ်က္လံုးကိုပြတ္ၾကည္႕လိုက္
ေတာ႕အနားတြင္သမီးပါေပ......မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးဟုေအာင္ကိုေတြးေနမိသည္
တခ်ိန္လံုးေယာရွိဒါအနားတြင္မူးၿပီးလိုက္လာတာကိုမွတ္မိေနသည္......ေနာက္
ေတာ႕ေဟာ္တယ္အခန္းတြင္းသို႕မည္သို႕ေရာက္သည္မမွတ္မိ.....ေယာရွိဒါေကာ
ခုဘယ္မွာလဲ.....သမီးကိုလႈပ္ႏိႈးလိုက္မိသည္.....ထင္ထားသလိုဘာမွမျဖစ္ဟုအေတြး
မွားေနမွန္းသမီးႏိုးလာေတာ႕သိရၿပီေလရွက္ရြံ႕စြာပင္မ်က္ႏွာလႊဲေနသာသမီး
အားစကားေျပာရမွာေအာင္ကိုစိတ္ထဲတြင္တမ်ိဳးျဖစ္ေနသည္.......................
သ္ို႕ေသာ္.......ကိုကိုသမီးကိုတကယ္ခ်စ္တာလားဟုသမီး၏အေမးတြင္ေအာင္ကို
တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ျခားမိေလသည္....ဟင္ကိုကိုတို႕...ကိုကိုတို႕.....ထိုစကားတစ္ခြန္းမွ
လြဲၿပီးေအာင္ကို႕ထံမွမည္သည္႕အသံမွထြက္မလာခဲ႕ေပ.....ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်လွ်က္
သက္ျပင္းခ်ေနယံုမွတပါး..........အဲတာဆိုငါတခ်ိန္ကထိန္းသိမ္းခဲ႕တာေတြခုေတာ႕
အလကားေပါ႕ငါ႕ရဲခ်ဳပ္တီးႏိုင္မႈေတြဘယ္ေပ်ာက္သြားခဲ႕တာလဲ...အရက္ေသာက္မိ
ယံုနဲ႕ဒီလိုမွားတတ္သလားျဖစ္ႏိုင္ေခ်ေတာ႕ရွိသည္....ေအာင္ကိုအယင္ကဘီယာပင္
မေသာက္တတ္ခဲ႕ပါညစ္ညစ္ႏွင္႕ေသာက္လာတာဆိုေတာကခဏအတြင္းမွာTurky
တံဆိပ္ဂ်ေမကာရမ္ 75cl ကုန္ေလသည္ေနာက္မူးသည္ေနာက္မွားသည္ပဲလားစဥ္းစား
ေနမိသည္။သမီးကိုလန္႕ဖ်တ္စြာေယာရွိဒါေရာဟုေမးမိေသာအခါ...သမီးကကိုကိုလမ္းမွာ
ဘာေတြေလွ်ာက္ေျပာလာမွန္းမသိဘူးေယာရွိဒါစိတ္ဆိုးသြားတယ္ေနာက္ၿပီးကိုကိုတအား
ေတြအန္ေနတာအဲတာသမီးတလမ္းလံုးတြဲလာတာကိုကို႕ရည္းစားသမီးကိုၾကည္႕မရတာ
ဘူးနဲ႕တူတယ္....ဒီခရီးမေရာက္ခင္လမ္းတစ္၀က္ေလာက္တည္းကနားတဲ႕စခန္းမွာဆင္းေန
ခဲ႕တယ္ေလ.....ေအာ္ျဖစ္မွျဖစ္ရေလျခင္းခ်စ္ရတဲ႕ေယာရွိဒါ...သင္းမူးေတာ႕ကိုယ္ကေက်ာပိုး
ၿပီးျပန္ပို႕ခဲ႕တဲ႕မ်က္ႏွာေလးမွေထာက္ကိုယ္႕အလွည္႕ၾကေတာ႕ဒီလိုမ်ိဳးထားသြားရက္တယ္
စဥ္းစားေနခိုက္မ်က္ႏွာတခုျဖတ္ကနဲေျပးျမင္ေလသည္....ရင္မွခ်စ္ျမတ္ႏိုးရေသာမီး.....
သစၥာေဖါက္ခဲ႕ျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ပါကြယ္ဒါေပမယ္႕ခုေတာ႕ဘာတတ္ႏိုင္မလဲ.....မွားၿပီလို႕သိတဲ႕
အခ်ိန္ကေနာက္က်ေလၿပီ....ေပါက္တဲ႕နဖူးမထူးေတာ႕ၿပီမို႕ေအာင္ကိုမ်က္ရည္လည္ေနေသာ
သမီးကိုေထြးဖက္ထားကာႏွစ္သိမ္႕မိေလသည္.....သမီးကိုယ္ရန္ကုန္မွာတုန္းကေျပာဖူးတဲ႕
စကားမွတ္မိလား....ကိုယ္လုပ္တဲ႕အလုပ္အတြက္တာ၀န္ယူရမယ္ဆိုတာေလ...သမီးစိတ္မပူနဲ႕
စိတ္ခ်ေနကိုကိုသမီးကိုပစ္မသြားပါဘူး.......
တစ္ကယ္လားကိုကို....
အင္း...တကယ္ေပါ႕သမီးရယ္
စိတ္ခ်ေနေနာ္....
ကိုကိုအားလံုးတာ၀န္ယူတယ္......
ထိုေန႕ကသမီးမ်က္၀န္းထဲမွေပ်ာ္ရြင္သြားတဲ႕အရိပ္ေယာင္ျမင္လိုက္ရ၏ေအာင္ကိုရင္ထဲတြင္
ေတာ႕နာက်င္ေနပါသည္။မည္သည္႕အတြက္ထိုသို႕နာက်င္ရသည္ကိုလည္းနားမလည္ခဲ႕
ပါေခ်..............

Saturday, March 22, 2008

လြမ္းႏွင္႕ေတာ႕ျမေကခိုင္(၉)

ထိုေန႕ကမွတ္မွတ္ရရ ပါေပ ကုမၸဏီအစီစဥ္ျဖင္႕ခရီးထြက္ေသာေန႕တစ္ေန႕ႏွင္းေတြ
တစ္အားက်ေနေသာေန႕တစ္ေန႕ထိုေန႕သည္သူတို႕သံုးဦးစလံုး၏ကံၾကမၼာကိုေျပာင္းလဲ
ပစ္လိမ္႕မည္ဟုေကထင္မထားခဲ႕ေပ...မည္သူမွ်ထင္မထားခဲ႕ေသာအခ်ိန္၌လာလည္
တတ္ေသာကံၾကမၼာဆိုသည္မျမင္ရေသာအခါအလြန္တရာအံၾသဖြယ္ျဖစ္ေလေတာ႕
သည္။ထိုေန႕ကကုမၸဏီခရီးစဥ္တြင္ေယာရွိဒါလည္းပါလာခဲ႕ေလသည္။အမွန္ေတာ႕
ေယာရွိဒါသည္ခရီးစဥ္တြင္ပါလာရန္အေၾကာင္းမရွိပါ....သို႕ေသာ္ေအာင္ကို၏ေတာင္း
ဆိုမႈႏွင္႕အတူတခ်ိန္က၀န္ထမ္းျဖစ္ခဲ႕ဖူးသည္ဟူေသာအေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင္႕လိုက္လာ
ျခင္းျဖစ္သည္....ေက..ကိုကို႕ကိုမေက်နပ္ပါ.....ရင္နာရပါသည္...ကိုယ္ခ်စ္ေသာသူတဦးက
အျခားသူတစ္ေယာက္ႏွင္႕ကိုယ္႕ေရွ႕တြင္ၾကည္ႏူးေနျခင္းကိုမည္သူရႈစိမ္႕ႏ္ုင္ပါမည္လဲ
သို႕ေသာ္လည္းကိုကို႕အားမေျပာရက္စြာေရငံုေနျဖစ္ခဲ႕သည္။
ေျပာရေအာင္လည္းသူႏွင္႕ဘာမွမဆိုင္သလိုခံစားရ၏........ေယာရွိဒါလည္း
စိတ္အေႏွာင္႕ယွက္ျဖစ္ရမည္မွာဧကန္....ထိုသို႕မြန္းက်ပ္ဖြယ္ခရီးကိုကိုကိုအဘယ္သို႕
စီစဥ္သည္မသိကားေပၚေရာက္ေတာ႕....ကိုကိုမူးစျပဳေနေခ်ၿပီ....မူးမွာေပါ႕ဘီယာ
ေသာက္တာမွမဟုတ္တာဂ်ေမကာရမ္ပုလင္းျပားေလးတကိုင္ကိုင္ႏွင္႕မနက္တည္းက
ေတြ႕သည္ပဲ...ကိုကိုစိတ္ညစ္ေနသည္မွာေသခ်ာသည္ေကသိသေလာက္ကိုကိုအရက္
သိပ္မေသာက္တတ္ပါ...တခါတရံသာ....ခုလိုပုလင္းဆြဲေနပံုအရဆိုလွ်င္ေတာ္ေတာ္ညစ္
ေနပံုရသည္...ေယာရွိဒါအပါးမွာထိုင္လွ်က္ေတာင္စဥ္ေရမရစကားေတြေျပာလွ်က္လိုက္ပါ
လာေသာကိုကိုအား..ေကစိတ္မသက္သာစြာျမင္ရေလသည္။

Friday, March 21, 2008

လြမ္းႏွင္႕ေတာ႕ျမေကခိုင္(၈)

ေယာရွိဒါတခ်ိန္ခြဲခြာရမယ္ဆိုတာသိေနရဲ႕နဲ႕တို႕တေတြခ်စ္ခဲ႕ၾကတာ
အျပစ္လားကြယ္....ခြဲခြာျခင္းကတို႕ရဲ႕အတြင္းထဲမွာပါ..........
မေ၀းခ်င္ေပမယ္႕ေ၀းရမယ္႕အခ်စ္ေတြအတြက္ခက္တယ္ရင္က
ေနလို႕မရေတာ႕ပါကြယ္တအားခ်စ္တယ္ေယာရွိဒါ...........
သမီးကိုေခၚလာသည္ကဘယ္ေတာ႕မွအမွားဟုကုိယ္ေတြးမထင္ခဲ႕
ဘာကိုမွရယူပိုင္ဆိုင္ျခင္းမရွိသည္႕အတြက္လည္းကိုယ္႕လိပ္ျပာကိုယ္
လံုပါသည္.....ခက္သည္ကလူမ်ား၏ပါးစပ္မ်ားအၿငိမ္မေနၾကျခင္းပင္
ထို႕အတူသမီးသည္လည္းေရွာင္ဖယ္ဖယ္ဘာေတြျဖစ္ေနလည္းမသိ
ေတာ႕...စဥ္းစားရက်ပ္ေနသည္ပင္........................
ေအာင္ကိုစိတ္ေတာ္ေတာ္ညစ္ေနသည္....ေယာရွိဒါငိုေလတိုင္း
ရင္ထဲနာက်င္ေလသည္ခက္သည္ကဘာေတြမွန္းမသိခဲ႕ေပ.....
တေန႕ေယာရွိဒါရဲ႕သူငယ္ခ်င္းတာနားကနဲ႕ေတြ႕ေတာ႕မွအေျခေနမွန္
ကိုသိရေလသည္....သမီးကသူႏွင္႕လက္ထပ္မည္႕သူျဖစ္ေၾကာင္း
ေယာရွိဒါကိုေျပာသည္႕ကိစၥပါေပ......
ေအာင္ကိုဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ႕....သမီးကိုလည္းမဟုတ္ပဲႏွင္႕ေျပာရ
မည္လားဟုေဒါသထြက္ေသာ္လည္းသမီး၏အခ်စ္မ်ားကိုေတြ႕ေနရသူ
တဦးအေနျဖင္႕ဖြင္႕မေမးႏိုင္ရက္ခဲ႕ေပ......ေတာင္စဥ္ေရမရအေတြးမ်ားႏွင္႕
ေအာင္ကိုတစ္ေယာက္ခ်ာခ်ာလည္ခဲ႕ေတာ႕သည္......ခက္သည္က
ေအာင္ကိုတစ္ေယာက္ေငါင္ေနျခင္းပင္.......ထိုေန႕ညေနအလုပ္ထဲေရာက္
ေတာ႕သမီးႏွင္႕ေတြ႕ျဖစ္ေလသည္မိမိမ်က္ႏွာကိုအရိပ္လိုၾကည္႕
ေနတတ္သူတေယာက္အေနျဖင္႕မိမိမ်က္ႏွာကိုဖတ္မိသည္ႏွင္႕
မိမိရင္ထဲတြင္တခုခုျဖစ္ေနေၾကာင္းကိုသမီးကသိႏွင္႕ေလသည္.......
ကိုကိုဘာျဖစ္ေနတာလဲဟုသမီးကေမးေသာအခါေျဖစရာစကားစ
ရွာမရခဲ႕ပါေခ်.....ဒါကိုသမီးရိပ္မိသည္ထင္ပါသည္....သူေျပာေသာစကား
အတြက္သူတာ၀န္ယူရန္ရွိသည္႕ပံုမ်ိဳးပင္....ဆက္လက္ၿပီးေယာရွိဒါနဲ႕
အဆင္မေျပလို႕လားဟုဆက္ေမးေနျပန္ေတာ႕.....ဒီလိုပါပဲဟုေျဖလိုက္မိသည္
ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္အားလံုးကို၀မ္းသာေစခ်င္ပါသည္..ေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္ပါသည္အခုေတာ႕
မိမိကိုယ္တိုင္ညစ္ေနရသည္႕အျဖစ္ပါ.............ျပန္ခ်င္စိတ္ျဖစ္မိသည္ေတာ္ေတာ္႔
ကိုဦးေႏွာက္စားေနေခ်ၿပီ..အိမ္လြမ္းတာလည္းပါသည္။မိမိထြက္လာသည္မွာ
ငါးႏွစ္ပင္ျပည္႕ေတာ႕မည္.....ခက္သည္ကမည္သို႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ရမည္မသိေခ်...

Thursday, March 20, 2008

ေယာရွိဒါနဲ႕အတူခ်စ္တဲ႕ခ်ယ္ရီပန္းေလးေတြပါ

sakura

လြမ္းႏွင္႕ေတာ႕ျမေကခိုင္(၇)

အစ္ကို.....ေယာရွိဒါဘယ္လိုဆံုးျဖတ္ရမလဲမသိပါ....အစ္ကိုနဲ႕ေယာရွိဒါတို႕
ႏွလံုးသားခ်င္းအနီးဆံုးအေျခေနပါ.....ခက္တာကေက႕က်န္ ေျပာလာတဲ႕စကားတခ်ိဳ႕
ပါ....အစ္ကို႕ကိုျပန္မေျပာျဖစ္ခဲ႕ရင္ထဲတြင္နာသည္။တကယ္လားအစ္ကို
ေက႕က်န္နဲ႕အစ္ကိုကကိုယ္႕ႏိုင္ငံကိုယ္ျပန္ေရာက္ယင္လက္ထပ္ၾကမွာလားဟင္
ေက႕က်န္ကေတာ႕အဲဒီအတိုင္းေျပာခဲ႕တာ....အစ္ကို႕ကိုေယာရွိဒါခ်စ္လြန္းလို႕
မေမးျဖစ္ခဲ႕တာေလေမးမိယင္အစ္ကိုစိတ္တိုေနဦးမယ္ေနာက္ၿပီးအသားမညိဳ႕
တညိဳေက႕က်န္ကိုေယာရွိဒါတအားခင္တယ္.......အားလံုးအခင္မင္ပ်က္မွာ
မ်ိဳးမျဖစ္ခ်င္ပါေနာက္ၿပီးအစ္ကိုနဲ႕လဲလိုက္ဖို႕အေၾကာင္းမွမရွိတာ....ေယာရွိဒါမွာ
ေထာက္ပ့ံစရာမိဘေတြရွိေနေသးတယ္ေလ......ေငြေၾကးအရေထာက္ပံ့စရာ
မလိုေပမယ္႕တိုးစံကစံေတြကအသက္ႀကီးၿပီေလခက္တာကေလ................
အစ္ကို႕ကိုမေတြ႕ရယင္မေနႏိုင္သလို part timeအလုပ္ကိုအစ္ကို႕ဆိုင္မွထြက္ၿပီး
လခစားလုပ္ေနရေပမယ္႕အစ္ကို႕ထံေန႕တိုင္းေရာက္ျဖစ္သည္ပဲ
ဘီယာေသာက္တာအစ္ကိုကမႀကိဳက္ေပမယ္႕အစ္ကို႕ထံေန႕တိုင္းေရာက္သည္
ထိုဆိုင္မွာအစ္ကိုမန္ေနဂ်ာျဖစ္ေနၿပီေလ.......
အစ္ကိုတေယာက္အလုပ္မ်ားေန
တာမၾကည္႕ရက္စြာအယင္ကလုပ္ကိုင္ဘူးတဲ႕အေလ်ာက္၀ိုင္းကူမိျပန္ေတာ႕
အစ္ကိုကဆူေလသည္
ေယာရွိဒါအစ္ကို႕ကိုကူလို႕ဘာရမလဲတေနကုန္အလုပ္လုပ္ၿပီးျပန္လာတာမဟုတ္လား
ပင္ပန္းေနၿပီေအးေဆးထိုင္ေနေတာ႕သြားသြားကိုအားယင္ထိုင္တဲ႕ေနရာေလးမွာထိုင္
လို႕ေျပာတတ္တဲ႕အစ္ကို႕ကိုပိုပိုခ်စ္မိေနေတာ႕ေယာရွိဒါေက႕က်န္ေျပာတာကို
ဆန္႕က်င္စြာကို႕ကိုလည္းမေမးျဖစ္ခဲ႕ေတာ႕ေပ.........
........................................................
တႏွစ္တႏွစ္ဟူသည္ကားေႏြမိုးေဆာင္းေျပာင္းလဲျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ပါေခ်............
ေႏြကူး၊ေႏြ၊ေဆာင္းကူး၊ေဆာင္းဟုေလးမ်ိဳးေျပာင္းလဲေသာအခ်ိန္မ်ားၾကာျမင္႕လြန္းစြာ
ေအာင္ကိုတစ္ေယာက္လည္းသာမာန္အလုပ္သမားဘ၀မွဆိုင္၏လက္ေထာက္
မန္ေနဂ်ာျဖစ္လာခဲ႕သည္....ေအာင္ကိုတစ္ေယာက္ေခါင္းစားေနေလသည္
ခက္ေနၿပီ......သမီးအခ်စ္မ်ားကိုလည္းေတြ႕ျမင္ေနရေသာ္လည္းသမီး၏အၾကင္နာ
မ်ားကိုခံစားရေသာ္လည္းတကယ္ခ်စ္မိသည္မွာတျပည္သူသာျဖစ္ခဲ႕ေတာ႕၏
မည္သို႕ေ၀ခြဲရမည္လဲေယာရွိဒါကိုလက္ထပ္ၿပီးသည္မွာပဲအၿပီးစီးေနမွာလား
ကိုယ္ကကိစၥမရွိကိုယ္႕ကိုလြမ္းေနေသာမိဘမ်ားမ်က္ႏွာျမင္ေနမိျပန္ေတာ႕
ေယာရွိဒါႏွင္႕ခ်စ္မိတာအမွားလားဟုေတြးေနမိျပန္ေတာ႕သမီးကိုလည္း
သနား၏သို႕ေသာ္ဘာမွမတတ္ႏိုင္......ခ်စ္ေသာေယာရွိဒါႏွင္႕လည္းမခြဲႏိုင္
ပါေခ်.......တခါတရံႏွစ္ေယာက္သားေျပာျဖစ္ၾကေသာလက္ထပ္ေရး......
ႏိုင္ငံလုေနျခင္းမဟုတ္ပါသူ႕မွာလဲသူ႕မိဘႏွစ္ပါးကိုျပဳစုရန္တာ၀န္ရွိသလို
ကိုယ္တိုင္လည္းမိဘမ်ားကိုလြမ္းလွေခ်၏၊သူတို႕ႏိုင္ငံတြင္က်င္႕သံုး
ေနေသာလက္ရွိအက်င္႕မ်ားထဲမွတမူထူးျခားေနခဲ႕ေသာေယာရွိဒါ....
တစ္ေသာင္းတြင္တစ္ေယာက္မရွိေသာဂ်ပန္လူမ်ိဳးေကာင္မေလးသာျဖစ္ေခ်၏
ကိုယ္႕ရည္းစားမို႕အမႊန္းတင္ျခင္းမဟုတ္ပါေခ်.......သူတို႕က်င္႕သံုးေနေသာ
စနစ္ႏွင္႕အံလြဲစြာ....အသက္ႏွစ္ဆယ္ေပမင္႕မိဘမ်ားကိုေစာင္႕ေရွာက္
ေနျခင္းပင္......အမွန္တြင္အသက္ဆယ္႕ရွစ္ႏွစ္ျပည္႕ေသာေန႕မွာပင္
မိဘအိမ္ေပၚမွဆင္းကိုယ္႕၀င္ေငြကိုယ္ရွာေဖြစားေသာက္ေသာလုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေသာ
ေခတ္လူငယ္တို႕၏စရိုက္ကိုေအာင္ကိုၾကည္႕မရခဲ႕ပါေခ်..............
ေယာရွိဒါေရအစ္ကိုေတာ႕ရူးမယ္ထင္ရဲ႕..........အရမ္းခ်စ္ၾကေတာ႕လည္း
ခြဲခြာရမွာေၾကာက္သည္....တစ္သက္စာနာက်င္ရမည္႕ကိစၥ၊တစ္သက္စာေနာင္တရမည္႕
ကိစၥုအတြက္ရင္နင္႕ရသည္....တိုင္ပင္တိုင္းလည္းႏွစ္ေယာက္တူတူငိုၾကသည္႕
အခ်ိန္မ်ားလည္းမနည္းေတာ႕...............................
........................................................

မွတ္ခ်က္။ ။ေက႕က်န္=မေက၊တိုးစံကစံ=မိဘမ်ား၊က်န္(သို႕)ခ်န္=ကို/မ
ခ်န္=တဦးဦးကိုခင္မင္လြန္းစြာေခၚေသာအာလုတ္သံ

Wednesday, March 19, 2008

တျပည္သူသက္ထားေရ

ခ်စ္တဲ႕သခင္
အလြမ္းပင္ပ်ိဳး
အနမ္းမိုးေတြ
သည္းၿပီးတဲ႕ခဏ.....
ခြဲၾကရမယ္ႀကိဳတင္သိ
မခ်ိတင္ကဲရင္က
ေျဖသာစရာေလ
ေနရာမေတြ႕ခဲ႔ပါ.....၊

တျပည္သူေမာင္႕အခ်စ္ေရ
အေတြးေတြေထြျပားစဥ္ခဏ
ခ်စ္လိုက္မိတာပဲကို႕ကိုကိုယ္
အျပစ္တင္၊အခ်စ္၀င္ၾကည္ျဖဴတာထားခဲ႕
တျပည္စီေ၀းရမဲ႕အျဖစ္ေတြမို႕
ေတြးမိတိုင္းရင္ကငို
မင္းလဲကိုယ္႕လို
ခဏခဏငိုခဲ႕ဖူးတယ္ေနာ္......

ေတြးမိတိုင္းငို
ခြဲခြာစဥ္ကအမွတ္တရ
ေပးခဲ႕ၾကတဲ႕
အနမ္းမိုးေတြ
မစဲပဲေလ
မခြဲပဲေနခ်င္
ဟိုးအယင္ကာလမ်ားဆီကေပါ႕
လြမ္းတယ္သခင္
ကၽြမ္း၀င္သူသက္ထား
တျပည္စီကြာအေ၀းမွာ
ထားခဲ႕ရၿပီလားေလ...........

အမွတ္တရအျဖစ္ခြဲခဲ႔ရတဲ႕ေနရာက
ေညာင္ညိဳရိပ္မဟုတ္
နာရီးတား* ဟာနရီစည္းျခားေစခဲ႕
ခုေတာ႕ကြယ္
တစ္သက္စာအလြမ္းနဲ႕
ကၽြမ္းေျမ႕ရၿပီေကာကြယ္
အခ်စ္ခဲ႕ရဆံုး ေယာရွီဒါရယ္.......။ ။

*Narita Airport

လြမ္းႏွင္႕ေတာ႕ျမေကခိုင္(၆)

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ကိုေယာရွိဒကိုခ်စ္ခဲ႕မိၿပီထင္႕ဘာမွျပတ္သားစြာဆံုးျဖတ္လို႕
မရေသးမွီမွာပင္ေယာရွိဒကိုခ်စ္ခြင္႕ပန္မိခဲ႕ေလၿပီ....ယခင္တည္းကမစြမ္းရင္းကလည္း
ရွိကန္စြန္းခင္းကလည္းၿငိေပါ႕ေယာရွိဒါ.......ဂ်ပန္တႏိုင္ငံလံုအႏံွ႕တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲခ်စ္ျခင္း
က်ဲပက္ခင္းလိုက္တဲ႕အခါ......ဂ်ပန္ေျမမွာခ်ယ္ရီပန္းေတြပြင္႕တာအဆန္းမဟုတ္ေပမယ္႕
ဆန္းတာကတို႕ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေတြပါေနာ္။ခ်စ္တယ္ေယာရွိဒါ....ဒါေပမယ္႕မင္းရဲ႕ေမြးရပ္မင္းစြန္႕ႏိုင္
မလားဟင္ကိုယ္ကေတာ႕မထင္ပါေယာရွိဒါ....ကိုယ္လည္းကိုယ္႕ႏိုင္ငံမွာေတာ႕အထိုက္ေလ်ာက္
ၾကြယ္၀သူတဦးပါ၊မင္းကိုယ္နဲ႕အတူလိုက္ခဲ႕မလားမင္းကိုခ်စ္တာကိုယ္လက္ထပ္ဖို႕အထိရည္
ရြယ္ခဲ႕တာဆိုယင္မင္းယံုႏိုင္မလား....တကယ္ပါေယာရွိဒါ......အၾကြင္းမဲ႕ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႕
ဘ၀တခုလံုးကိုမင္းဆီမွာပံုအပ္ေတာ႕မယ္လို႕ရည္ရြယ္ခဲ႕တာပါေယာရွိဒါ....
............................................................................................................
ကိုကိုသမီးရင္ေတြကြဲခဲ႕ရေပါ႕...သမီးဟာကိုကို႕အခ်စ္ကိုေစာင္႕စားေနသူတဦးတေယာက္
အျဖစ္ကိုကိုမေတြ႕ျမင္ခဲ႕ဘူးမဟုတ္လားဟင္
ခ်စ္တာေတြကိုမ်က္၀န္းကတဆင္႕ေျပာျပေပမယ္႕ကိုကိုဥေပကၡာျပဳခဲ႕ေလသည္လားသမီးနား
မလည္ေတာ႕ပါကိုကို.......မိန္းကေလးကစၿပီးဖြင္႕ေျပာလို႕မရတဲ႕ဥပေဒသကိုအာရွတခုလံုး
လက္ခံက်င္႕သံုးေနခဲ႕သလားမသိပါကိုကို...ေလာေလာဆယ္ကိုကိုေယာရီဒါနဲ႕ခ်စ္ေနၾကတဲ႕
ကိစၥသမီးရင္ေတြမွာအရမ္း၀န္တိုရပါတယ္......ကိုကို႕ကိုေယာရွိဒါလက္ထဲအေရာက္မခံႏိုင္ေပမယ္႕
ခုေလာေလာဆယ္ကိုကိုကေယာရွိဒါလက္ထဲမွာပါေလ...........သမီးရင္ေတြကြဲေၾကလွပါၿပီကိုကို
ေျပာခြင္႕မရွိတဲ႕ဘ၀မွာသမီးဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲကိုကို.........အျပစ္တင္ျငင္ၿငိဳယင္လဲသမီးအျပစ္နဲ႕
သမီးခံရမွာပါ.............
ကိုကနဲ႕သမီးအၿမဲတမ္းအလုပ္ထဲမွာေတြ႕ၾကေပမယ္႕သိသာစြာတစိမ္းဆန္လာခဲ႕သည္႕တိုင္ေအာင္
သမီးေရွာင္ဖယ္ေနမိသည္....ကိုကိုကသမီးၾကည္႕ရတာတမ်ိဳးပဲသမီးဘာျဖစ္ေနတာလဲဟင္
ဟုေမးေသာအခါတံဏွိဘာေ၀တိ္တ္ေနရေသာဘ၀ပါေလကိုကိုဘယ္ေတာ႕ခ်စ္လာမွာလဲလို႕
ေမွ်ာ္လင္႕ေစာင္႕စားေနရသူရယ္ပါကိုကို..........

Tuesday, March 18, 2008

လြမ္းႏွင္႕ေတာ႕ျမေကခိုင္(၅)

သမီးမ်က္၀န္းမ်ားသမီး၏အၾကင္နာမ်ားကိုကုိေအာင္ကိုသိရွိေနေသာ္လည္း
သူ႕ဖက္မွခံစားမႈကိုမေဖာ္ျပႏိုင္ပါဂ်ပန္ႏိုင္ငံသို႕သမီးကိုေခၚေဆာင္ခဲ႕ေသာ္လည္း
သည္ယံုျမင္လို႕သည္ၿခံဳထြင္တာဟုလူေျပာမခံႏိုင္ခုေတာင္မွေတာ္ေတာ္အေျပာခံ
ေနရဘီ......ေစတနာျဖင္႕ငဲ႕ညွာစြာေခၚေဆာင္ခဲ႕ျခင္း၊အကူညီေပးျခင္းတခုတည္းသာ
ထိုစဥ္က.......ေအာင္ကို႕ရင္ထဲတြင္မီးမွလြဲၿပီးအျခားမရွိခဲ႕ေလ.....ယၡဳကိစၥမီးသိခဲ႕
လွ်င္မည္သို႕ေျဖရွင္းရမည္ေအာင္ကိုမေတြးမိခဲ႕ေတြးလည္းမေတြးခ်င္
ႀကိဳးရွည္ရွည္ႏွင္႕အလွန္ခံထားရေသာမိမိဘ၀ကိုစိတ္နာသည္ခက္သည္က
လွန္ထားေသာႀကိဳးမွာမျမင္ရေသာႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္း.....ေတာ္ေတာ္ကိုဆိုး၀ါးသည္
မည္သည္႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္မွခ်ၿပီးလုပ္လို႕မရခဲ႕ေပေတာ္ေတာ္ခက္ေခ်၏။
ထိုစဥ္တြင္ေအာင္ကိုေယာရွိဒါႏွင္႕ေတြ႕ခဲ႕သည္.....ေယာရွိဒါကေတာ႕
တကၠသုိလ္ၿပီးစအလုပ္ရွာေနေသာတပါးႏိုင္ငံသူျဖစ္ေလသည္.....ေအာင္ကိုတို႕
ဆိုင္တြင္ပတ္တိုင္း၀င္လုပ္ေနသူျဖစ္သည္.....သို႕ေသာ္တေန႕ေအာင္ကို႕နားရက္
တစ္ရက္တြင္ေစ်းတန္းတြင္းေတြ႕ၿပီးႏွစ္ေယာက္အတူတူတေနကုန္ေလွ်ာက္သြား
ျဖစ္ခဲ႕၏.....ထိုမွစသံေယာဇဥ္ျဖစ္ခဲ႕ေလသည္.....ေယာရွိဒါသည္မီးႏွင္႕အလြန္ဆင္
ေနျခင္းေၾကာင္႕အစားထိုးျဖစ္သြားသလားဆိုသည္ကိုေအာင္ကိုနားမလည္ခဲ႕

Sunday, March 16, 2008

လြမ္းႏွင္႕ေတာ႕ျမေကခိုင္(၄)

ထိုေန႕ကမွတ္မွတ္ရရကိုကိုဘန္ေကာက္ဒံုေမာင္းေလဆိပ္တြင္လာႀကိဳေလသည္..........
ေတြ႕ေတြ႕ျခင္းသမီးအဆင္ေျပလားဟုေမးေတာ႕ေကေပ်ာ္ရႊင္စြာေခါင္းၿငိမ္႕မိေလသည္
ကိုကို႕ကိုတစ္ပတ္ခန္႕ခြဲေနရသျဖင္႕လြမ္းေနမိေသာေကေပ်ာ္ေလသည္..........
ကဲလာ...သမီးသြားၾကစို႕
သူမ်ားႏိုင္ငံမွာေလာေလာဆယ္ေနေရးခက္မယ္ေနာ္ကိုကိုငွားထားတဲ႕
guest house ကအခန္းေလးထဲမွာပဲကိုကိုနဲ႕အတူေနရမွာကိုကို႕ကို
ယံုတယ္မို႕လား........
ထိုအေမးစကားကေက႕ရင္ကိုထိတ္ေစ၏လားသို႕တည္းမဟုတ္
ရင္ေမာေစခဲ႕သည္လား...ေျခာက္ျခားေစခဲ႕သည္လားေကမေ၀ခြဲ
တတ္ခဲ႕...တပါးေယာက်္ားတဦးႏွင္႕အခန္းတခန္းတြင္တူတူ
ေနရမည္ကိုလိပ္ျပာမလံုခဲ႕.....ေနာက္မွမီးစင္ၾကည္႕ကရေတာ႕မည္
ေလာေလာဆယ္ေတာ႕.......
ယံုပါတယ္ကိုကို....ယံုလို႕လဲကိုကိုနဲ႕လိုက္ခဲ႕မယ္ေျပာတာေပါ႕
ကိုကိုကေယာက်္ားေလးေလ.....ေယာက္ယံုေလးမဟုတ္ဘူးေနာ္
သိရဲ႕လား....က်ားဆိုတာသားေကာင္ဆိုယင္လံုးမညွာတာတတ္ဘူးေနာ္...
ကိုကိုရယ္က်ဲက်ဲေျပာေတာ႕ေကမေနတတ္ခဲ႕တကယ္လားဆိုေသာအေတြးမ်ားႏွင္႕
စိုးရြံေနခဲ႕ေလသည္......
........................................
guest house ေရာက္ေတာ႕ေက႕ကိုကိုကိုစမွန္းသိရသည္ကိုကိုတစ္ေယာက္ခန္းႏွစ္ခန္း
ယူထားေလေတာ႕ေကအားတံု႕အားနာျဖစ္ရေလသည္....
ကိုေအာင္ကိုရယ္သမီးကိုေအာင္ကို႕ကိုယံုပါတယ္ဘာလို႕အခန္းႏွစ္ခန္းေတာင္ငွားလိုက္တာလဲ
ေအာ္...ဒါလားသမီးရယ္ေငြေၾကးအေျခေနအရေပါ႕ကြယ္ေနာက္မရွိေတာ႕လဲမရွိသလိုေပါ႕
အဲလိုမလုပ္ပါနဲ႕....ႏွစ္ေယာက္ခန္းခုတင္ႏွစ္လံုးပါတဲ႕အခန္းမရွိဘူးလား
အဲတာမ်ိဳးအခန္းဆိုလဲရပါတယ္....ဘာလို႕လဲဆိုေတာ႕သူမ်ားႏိုင္ငံမွာ
သမီးတေယာက္တည္းတခန္းတည္းမွာမအိပ္ရဲဘူး၊ကိုေအာင္ကို႕ကိုအားကိုၿပီးလိုက္လာတာေလ
ထိုသို႕ေျပာမိၿပီးမွေကရွက္ရြံ႕စြာေခါင္းငံု႕ထားလိုက္မိသည္
ကိုကိုသိႏွင္႕သည္ထင္႕မသိလိုက္ဘာသာေနသည္.....ေနာက္ေတာ႕မွ
သမီးယံုၾကည္ယင္ၿပီးတာပါပဲေလ....နည္းနည္းသက္သာလဲမနည္းဘူး၊အဲတာဆိုအခန္းေျပာင္းငွားလိုက္မယ္
ဒါေပမယ္႕ခုတင္ႏွစ္လံုးနဲ႕အခန္းမရေတာ႕ဘူး....တစ္ကုတင္ထဲမွာတူတူအိပ္ရမွာ
အိပ္ရဲလား
ေၾကာက္ပါသည္ဆိုမွၿဖဲေျခာက္သည္ထင္႕......
သို႕ေသာ္ကိုကိုၿဖဲေျခာက္ျခင္းမဟုတ္.....တကယ္ပင္ထိုအခန္းတစ္ခန္းသာက်န္ေတာ႕၏။
.............................................................
ထိုညကအလြန္လွပေသာကဗ်ာဆန္ေသာ
ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕ႏုညံ႕ေသာဘ၀တစ္သက္တာတြင္တစ္သက္လံုးအမွတ္ရေစမည္႕
ညတစ္ညျဖစ္မွန္းထိုစဥ္ကေကမသိခဲ႕ေခ်........................
ေကတစ္ေယာက္တည္းမည္သို႕အိပ္ရမည္ကိုႀကံဆေနသည္
အခန္းကားခုတင္တလံုးစာသာသာအဲယားကြန္းအစားပန္ကာသာရွိေသာခပ္ခ်ာခ်ာguest house
ေလးသာျဖစ္ေလေတာ႕.....ေနစရာကားအလြန္နည္းပါးေလသည္.....
ညေနစာကိုေတာ႕ကိုကိုလမ္းထိပ္ကဆိုင္မွာလိုက္ေကၽြးေလသည္
သေဘၤာသီးေထာင္းႏွင္႕နာမည္ႀကီးတုန္႕ယန္းဟင္းရည္ႏွင္႕ျဖစ္သည္............ထို႕ေနာက္ကိုကိုကဧည္႕ခန္းတြင္တီဗီသြားၾကည္႕ဦးမည္ဆိုကာေအာက္ထပ္သို႕ဆင္းသြား၏
ကိုကိုျပန္တက္လာေတာကလက္ထဲတြင္ပန္းကံုးေလးခပ္ရွည္ရွည္သီထားေသာစပါယ္ကံုးေလးတစ္ကံုး
ကဲ...သမီးကိုကိုတို႕အိပ္ၾကရေအာင္ေလမနက္ေစာေစာထၿပီးသံရံုးမွာဗီဇာသြားတင္ရဦးမွာေလ
ကိုကိုတို႕ၾကားမွာပန္းကံုးေလးျခားအိပ္ၾကတာေပါ႕...အဓိပၸါယ္မရွိေပမယ္႕.....ကိုကို႕ရင္ကျဖဴစင္ျခင္းအထိမ္းအမွတ္
သစၥာရွိျခင္းအထိမ္းအမွတ္ျဖစ္ျဖစ္ေပါ႕သမီးရယ္.....ေျပာေျပာဆိုဆိုေခါင္းအံုးႏွစ္လံုးၾကားတြင္ပန္းကံုးေလးကိုစည္းခ်ေလသည္.....
ထိုညကကိုကိို႕ကိုသမီးပိုခ်စ္သြားခဲ႕တယ္ဆိုတာသိရဲ႕လားကိုကို...........အရမ္းေစာင္႕စည္းႏိုင္တဲ႕အတြက္လည္း
သမီးဂုဏ္ယူမိပါတယ္.....တကယ္ပါကိုကို....သမီးဘ၀တစ္သက္တာရဲ႕အတမ္းတဆံုးညေတြရဲ႕ပထမဦးဆံုးညပါ
ထိုညကပင္ကိုကိုသမီးကိုေက်ာေပးအိပ္ခဲ႕သည္ပင္.........
ထိုသို႕ခုနစ္ညတိုင္တိုင္သာကိုကိုသစၥာေစာင္႕ခဲ႕သည္မဟုတ္ေပ............
.............................................................................
ထိုစဥ္ကဂ်ပန္ႏိုင္ငံ၀င္ခြင္႕ဗီဇာအလြန္လြယ္ကူသည္ဟုေျပာလွ်င္ပံုျပင္ဟုထင္ၾကမည္႕သူအလြန္မ်ားမည္........
သို႕ႏွင္႕ဗီဇာရရွိကာသမီးတို႕တိုက်ိဳေျမသို႕နင္းခဲ႕၏
တိုက်ိဳေလကိုရွဴခဲ႕၏တိုက်ိဳညမ်ားကိုျဖတ္သန္းခဲ႕၏
တကယ္ေတာ႕ကိုကိုႏွင္႕ႏိုင္ငံျခားတြင္အတူရွိစဥ္
ကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုး......ကိုကိုအခြင္႕ေကာင္းယူလွ်င္ရေသာ္လည္းမယူခဲ႕........
ခက္သည္ကားသမီးရင္မွအခ်စ္သည္ကားေန႕တျခားႀကီးထြားျဖစ္တည္လာခဲ႕ေခ်၏
ရင္ႏွင္႕အမွ်ပါကိုကို....အလုပ္စမ၀င္ခင္ဂ်ပန္စာကိုစသင္ေပးခဲ႕သည္႕ကိုကို
ေနရာတကာစိုးရိမ္တတ္စြာအႀကိဳပို႕လုပ္တတ္ေသာကိုကိုသည္သမီးကိုကို႕ကိုခ်စ္သည္႕ကိစၥတြင္ေတာ႕လ်စ္လ်ဴရႈရက္ေလသည္လား
သို႕တည္းမဟုတ္မသိက်ိဳးကၽြံတမင္ျပဳသည္လားသမီးရင္တြင္းမွသိခ်င္ေလသည္ေလ..........

Friday, March 14, 2008

လြမ္းႏွင္႕ေတာ႕ျမေကခိုင္(၃)

မေန႕ကထမင္းစားဖိတ္ျဖစ္ေသာေၾကာင္႕ေကကိုကိုအားေမွ်ာ္ေနမိသည္
ရင္ထဲမွာလဲတမ်ိဳးခံစားရသည္........ေဟာကိုကိုလာေခ်ၿပီ.............
ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းပင္ဆိုင္ကယ္ေပၚမွလွမ္းၿပံဳးျပေသာကိုကို႕အၿပံဳး
တစ္ခ်က္္တြင္ရင္ခုန္ေမ်ာလြင္႕ေစေသာစိတ္အစဥ္ကိုမနည္းစုစည္းထိန္းခ်ဳပ္
ရသည္ကတေမွာင္႕ပါ...ခက္သည္ကိုကို....မိန္းကေလးတဦး၏
ငယ္စဥ္တည္းကရင္ထဲကခ်စ္ေသာအခ်စ္ကိုထုတ္ေဖၚျပဖို႕သင္႕သည္လား
ျမန္မာလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္အေနျဖင္႕ထိုသို႕မျပဳသင္႕ဟုထင္သည္..........
ေကစိတ္ေမာမိသည္ေလ....အေမတို႕ကမည္သို႕စဥ္းစားမည္မသိ
ကိုကို႕ေနာက္သို႕လိုက္သြားရန္အားနာေနမိသည္.....
သို႕ေသာ္ဘ၀တိုးတက္ရန္အတြက္ေကစြန္႕စားခ်င္သည္......
ကိုကိုကေရာမည္သည္႕အက်ိဳးအျမတ္အတြက္ေက႕ကိုကူညီသနည္း
စဥ္းစားရခက္ပါေပသည္......
ကိုကိုကစြန္႕စားျခင္းကို၀ါသနာပါသည္........ကိုကို႕အေနျဖင္႕
ထိုႏိုင္ငံသို႕သြားရန္မခက္ပါ......ကိုကိုကသြားေနက်ဆိုသလိုမ်ိဳး
ျဖစ္ေခ်သည္...ေက႕မွာသာခက္ေလသည္....ထိုသည္ကမိန္းကေလးအေဖၚ
မရွိျခင္းပင္.............
သို႕ေသာ္......
အေမတို႕ခြင္႕ျပဳလိုက္သည္ႏွင္႕ကိုကိုေက႕ကိုေခၚသြားရန္အစီစဥ္ခ်ေတာ႕၏။
အခ်ိန္သိပ္မရေတာ႕သည္ကိုး......ေလယာဥ္လက္မွတ္ကိုပင္စတစ္ကာကပ္
ရန္ခက္ေသာေခတ္ျဖစ္ေလေတာ႕....သို႕ေသာ္ကိုကိုေတာ္လြန္းလွသည္ဟုမခ်ီးမြမ္းလိုပါ
အမွန္ေတာ္ခဲ႕ပါ၏....ေလယာဥ္လက္မွတ္စတစ္ကာကိုတပါတ္ျခားရေအာင္ကပ္ႏိုင္ခဲ႕၏
ကိုကိုသြားႏွင္႕မယ္ေနာက္တပါတ္က်ယင္သမီးလိုက္ခဲ႕ဟုေသခ်ာမွာသြားခဲ႕၏။

Thursday, March 13, 2008

လြမ္းႏွင္႕ေတာ႕ျမေကခိုင္(၂)

ကိုကိုကိုေက်ာင္းသြားေက်ာင္းျပန္သတိထားၾကည္႕ခဲ႕မိသည္မွာေက႕အဖို႕ၾကာေခ်
ၿပီ...ေကကတိတ္တခိုးၾကည္႕မိျခင္းေလ...ကိုကိုပင္လံုး၀သိရွိရိပ္မိျခင္းမရွိခဲ႕ပါေခ်......
တေန႕ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္သြားေရာက္ျပဳလုပ္စဥ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကိုေစာင္႕ေနတုန္း
ဒီကညီမကဘယ္သြားမွာလဲဟင္.............
ရုတ္တရက္မို႕ေကလန္႕သြားမိသည္.......ေနာက္ေတာ႕ဖ်တ္ကနဲျမဴးတူးစြာျပန္ေျဖျဖစ္ျခင္းအေၾကာင္းရင္းကကိုကိုျဖစ္ေနလို႕ပါဟုရဲရဲရင္႕ရင္႕၀န္ခံ
ရဲပါသည္......မေလးကိုပါ......ဘာအလုပ္နဲ႕လဲ............မသိေသးဘူးဟိုမွာအစ္ကိုတစ္ေယာက္ရွိေနတယ္.....
တို႕နာမည္ေအာင္ကိုပါဒါနဲ႕ညီမကဘယ္ၿမိဳ႕နယ္ကလဲဟင္......မရမ္းကုန္းဟုေကတိုးတိတ္စြာေျဖမိသည္
ဟင္ဒါဆိုတို႕လဲမရမ္းကုန္းကပဲေလ...တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပါ႕စပို႕ရံုးမွာလာဆံုၾကတယ္ေနာ္တၿမိဳ႕နယ္တည္းသားခ်င္းေတြမသိၾကပဲနဲ႕
ဒါဆိုဘယ္မွာေနတာလဲ..............ေကကလမ္းတခု၏အမည္ကိုတိုးတိတ္စြာေျဖသည္.....ေအာ္အစ္ကိုတို႕အိမ္နဲ႕နီးသားပဲ
ေက႕စိတ္ထဲမွာေတာ႕.....အစ္ကိုကသာမသိတာပါေကကသိတယ္လို႕ေတြးေနယင္း.....ဟုတ္ကဲ႕သမီးနာမည္ျမေကခိုင္ပါ........ခင္တဲ႕သူအားလံုးကေတာ႕ေကလို႕ေခၚၾကပါတယ္..........
ဒါနဲ႕အခုဘယ္သူ႕ကိုေစာင္႕ေနတာလဲ......ေၾသာ္ကိုစိုးလြင္ကိုပါပံုစံ၁၉ ထုတ္ဖို႕ေလ......တိုက္ဆိုင္ျပန္ၿပီတို႕လည္းသူ႕ကိုေစာင္႕ေနတာပဲ
ပံုစံ၁၉ထုတ္မလို႕ပဲ..........ဒါနဲ႕ၿမိဳ႕နယ္က ၁၇ ေကာအဆင္ေျပရဲ႕လား ရစ္ေတာ႕မရစ္ဘူးေနာ္..............
အင္းဟုတ္တယ္ ကိုေအာင္ကို မေန႕ကပဲၿပီးတာ...........ဒီေနကကိုစိုးလြင္မလာဘူးလားမသိဘူး....ထမင္းစာခ်ိန္ေတာင္ေရာက္ေတာ႕မယ္
စားၿပီးပလား....ဟင္႕အင္း....ဒါဆိုတို႕နဲ႕လိုက္စားပါလားတို႕ေကၽြးမွာပါ.....ခင္မင္ယင္ေပါ႕လို႕....ကိုကိုကဆိုလာေသာအခါ....ေကမျငင္းသာခဲ႕ပါ
၃၅လမ္းတြင္းမွထမင္းဆိုင္တြင္ထမင္းတူတူစားျဖစ္ခဲ႕ၾကသည္။စကားစျမည္ေျပာျဖစ္ၾကယင္းကိုကို႕အေၾကာင္းတစြန္းတစသိခဲ႕ရျပန္သည္
ကိုကိုကရႈိးေဂ်ာ႕ႏွင္႕ဂ်ပန္မွတစ္ေခါက္ျပန္လာခဲ႕ၿပီးေနာက္တေခါက္ထပ္သြားဖို႕ဟုသိခဲ႕ရသလိုကိုကို႕ထံတြင္လွ်ိဳ႕
၀ွက္မႈတခုမကရွိေၾကာင္းထိုေန႕ကစတင္ေတြ႕ရွိသည္႕အခ်ိန္မွစၿပီးေကတစ္ေယာက္ကိုကို႕မ်က္၀န္းမ်ားကိုဖတ္တတ္သြားခဲ႕သည္.......
စကားေျပာဆိုရာတြင္ပြင္႕လင္းသေလာက္ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥမ်ားမေျပာခ်င္ေသာကုိဟုသိခြင္႕ရခဲ႕သည္..........

..................................................................................................................................

တကယ္ေတာ႕ေက႕ဘ၀ျမင္႕မားေအာင္ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ႕သူမွာကိုကိုသာျဖစ္သည္ကိုကိုႏွင္႕မေတြ႕ခဲ႕လွ်င္ေကဘယ္ေသာင္ကပ္မည္မသိ
ေက႕ဘ၀ျမင္႕မားေစရန္ကိုကိုကေလွခါးတစ္စင္းအျဖစ္ေထာင္မတ္ေပးခဲ႕ေလသည္.....တခါတရံယံုရန္ခက္ခဲေသာကိစၥမ်ားမွာလည္းျဖစ္တတ္ခဲ႕ေလသည္.....ကိုကိုႏွင္႕ခင္မင္ခြင္႕ရခဲ႕သည္႕ေန႕မွစၿပီးေကႏွင္႕ကိုကိုေန႕တိုင္းဆိုသလိုေတြ႕ျဖစ္ခဲ႕ၾကသည္ေလ.....တၿမိဳ႕နယ္တည္းမွာဆိုေပမယ္႕
ကိုကို႕မွာကကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ကယ္ႏွင္႕ျဖစ္သည္........ကိုကိုကိုယ္တိုင္လည္းခင္ရာေဆြမ်ိဳးေနတတ္သူတဦးဟုမထင္မွတ္ပဲသိခြင္႕ရခဲ႕
သည္.....မသိလွ်င္မည္သူ႕ကိုမွ်အဖက္လုပ္ၿပီးစကားမေျပာခ်င္သူ....ဟုထင္မွတ္မွားေလာက္ေအာင္ကိုကိုကအေနတည္သည္.......
ထပ္မ့သိခြင္႕ရခဲ႕သည္ကေတာ႕အသည္းကြဲေနေသာကိုကို႕အေၾကာင္းပင္
တစတစရင္းႏွီးခင္မင္လာခဲ႕သည္ႏွင္႕အမွ်အေပါင္းေဖာ္ရွားပါးေသာကိုကိုမွာေက႕ကိုရင္ဖြင္႕စရာသူငယ္ခ်င္းငယ္ေပါင္းႀကီးေဖၚတဦးပမာ
ဖြင္႕ေျပာတတ္လာသည္......ကိုကိုမွာခ်စ္ရေသာသူရွိသည္......ကိုကို႕အားေျမြမေသတုတ္မက်ိဳးလုပ္ထားသည္ကို ကိုကိုသိလွ်က္
မခံခ်ိမခံသာခံစားေနရသည္.....တိုကကိုၾကိဳးရွည္ရွည္နဲ႕လွန္ထားတာပါဟုနင္႕သီးစြာကိုကိုေျပာျပခဲ႕ေတာ႔ေက႕ရင္တြင္မခ်ိခဲ႕ပါ.........
ထိုေန႕ကကိုကိုဘာစိတ္ကူးေပါက္သည္မသိ.....ဘုရားသြားရေအာင္ဟုေခၚလွာေသာေၾကာင္႕ေကအထိတ္တလန္႕ျဖစ္ခဲ႕သည္...........
ဆိုင္ကယ္စီးဦးထုပ္အေကာင္းစားကိုေက႕အားေပးၿပီးကိုကိုကဖိုင္ဘာဦးထုပ္အေပါစားကိုေဆာင္းေလသည္..................
ရုတ္တရက္ေကအားနာမိသျဖင္႕အေပါစားဦးထုပ္ကိုေကေဆာင္းရန္ေျပာေသာအခါ........ကိုယ္လုပ္တဲ႕အလုပ္ကိုယ္တိုင္တာ၀န္ယူမွ
ျဖစ္မွာဟုကိုကိုေျပာခဲ႕သည္......ဘာညာေတြးမေနေတာ႕ပဲခင္မင္မႈအတိုင္းတာတခုရွိေနသည္႕ကိုကို႕ဆိုင္ကယ္ေနာက္ပါးမွ
ကိုကိုဦးတည္ရာေရႊတိဂံုဘုရားေပးသို႕တက္ခဲ႕သည္......ကိုကိုကေက႕ေမြးနံေထာင္႕သို႕အယင္သြားရန္ေျပာသျဖင္႕ေကကပဲ
ကိုေအာင္ကို႕ေမြးနံေထာင္႕သာအယင္သြားပါေက႕အတြက္ကရပါတယ္ဟုေျပာျဖစ္ေလေတာ႕ကိုကို႕ေမြးနံေထာင္႕တြင္ကိုကိုပန္း၊ေရခ်မ္း၊ဆီမီး
တို႕ကိုကပ္လွဴပူေဇာ္ေလသည္...........
ထို႕ေနာက္ေေက႕ေမြးနံေထာင္႕တြင္ပူေဇာ္ၿပီးေနာက္တန္ေဆာင္းတစ္ခုေအာက္တြင္ထိုင္ျဖစ္ၾကသည္................
ကိုကိုကစၿပီး...ေက်းဇူးပါသမီးရယ္..........ဟင္..ဘာလို႕လဲ....ကိုကိုရွင္းျပပါရေစ.....ဒီလိုပါတို႕ခ်စ္သူ...ကိုအဲလိုမ်ိဳးဘုရားဖူးေခၚခဲ႕ဖူးတယ္
ဒါေပမယ႕္သူဟိုေရွာင္ဒီေကြ႕နဲ႕အၿမဲအခ်ိဳသတ္ခံရတယ္.....ဒါဆိုကိုေအာင္ကုိကသမီးကိုအစားထိုးတာလား....ေလသံမာသြားသျဖင္႕
ကိုကိုပ်ာပ်ာသလဲႏွင္႕....မဟုတ္ရပါဘူးသမီးရယ္...တို႕ကအဲလိုအစားထိုးရေအာင္သမီးကိုညီမတစ္ေယာက္လိုပဲခ်စ္တယ္ခင္တယ္....ေနာက္ၿပီး
တို႕ကိုယံုၾကည္တယ္ဆိုယင္ဂ်ပန္ကိုလိုက္ခဲ႕မလားလို႕ေမးခ်င္လို႕ဒီအထိေခၚလာျဖစ္တာ.............စိတ္တအားမဆိုးလိုက္ပါနဲ႕ဦးကြာ
ထိုစကားႏွစ္ခြန္းကိုတဆက္စပ္တည္းၾကားရေတာ႕ေကဘာေျပာရမွန္းမသိခဲ႕.....ေက႕ရင္ထဲမွာေတာ႕၀မ္းနည္းစြာ...ညီမလိုပဲတဲ႕လားကိုကိုရယ္
ဟုသာ.....ဟင္ကိုေအာင္ကိုကဂ်ပန္၀င္ဖို႕ပိုင္လို႕လားခက္တယ္လို႕ၾကားဖူးတယ္ေနာ္.....ပိုင္တယ္သမီးတို႕ရေအာင္၀င္မယ္.....ဟိုကသူငယ္ခ်င္းဆီကေငြလွမ္းမွာမယ္.....တို႕အယင္ဘန္ေကာက္ကိုထြက္ႏွင္႕မယ္.......ေနာက္တပါတ္ေလယာဥ္နဲ႕သမီးဘန္ေကာက္ကိုလိုက္လာခဲ႕ေလ...........ဒါဆိုယင္သမီးအေမတို႕နဲ႕တခါေလာက္လာေတြ႕ပါလားကိုေအာင္ကို
မနက္ဖန္သမီးတို႕အိမ္မွာထမင္းစားယင္းနဲ႕ေပါ႕....ဒါနဲ႕ကိုေအာင္ကုိ႕ကိုဘယ္ေလာက္ေပးရမွာလဲ........ဒီတခါေတာ႕ကိုကို၏စိတ္တိုစြာေအာ္ခံရေတာ႕သည္....သမီးတို႕ကေငြေရးေၾကးေရးအတြက္ပြဲစားအလုပ္လုပ္စရာမလိုဘူး....အခုဟာကမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ မေလး သြားၿပီးအလုပ္လုပ္မွာမၾကည္႕ရက္လို႕အလကားမတ္တင္းကူညီမွာတို႕ေစတနာကိုမေစာ္ကားနဲ႕
မသြားခ်င္ယင္လဲကိစၥရွိဘူးနားလည္ထား........အဲ...အဲလိုမဟုတ္ပါဘူးကိုေအာင္ကိုဂ်ပန္ကေၾကးႀကီးတယ္ေလ.....ဒါေၾကာင္႕သမီးကအားနာလို႕ပါ......သမီးရာနင္ငါ႕ေစတနာကိုမေစာ္ကားစမ္းပါနဲ႕ဟာ......ကဲ...ဒါဆိုလည္းမနက္ဖန္ကိုသမီးမိဘေတြနဲ႕
လိုက္ေတြ႕မယ္ေလ.....သမီးရည္းစားလို႕ေျပာထားမလား...ဟဲ..ဟဲ.......ဟာကိုေအာင္ကိုႀကီးကလည္းစကားေနာက္တရားပါေလွ်ာက္ေျပာမေနနဲ႕
အမွန္ေတာ႕ေကအဲလိုေျပာခ်င္ပါသည္ကိုကို......သို႕မင္႕ေျပာခြင္႕မရွိေသာဘ၀ပါေလ............

Wednesday, March 12, 2008

လြမ္းႏွင္႕ေတာ႕ျမေကခိုင္(၁)

သမီး

ကိုကိုသတိရျခင္းမ်ားစြာနဲ႕စာေရးလိုက္ပါတယ္.....ေနေကာင္းတယ္မဟုတ္လား.....သမီးတို႕အရပ္မွာေအးေနတုန္းပဲလားရန္ကုန္မွာေတာ႕ပူေနၿပီသိလား.........
သမီးအမ်ိဳးသားေရာေနေကာင္းတယ္မဟုတ္လား....က်န္းမာပကတိလန္းျဖာစြာရွိပါေစလို႕
ဆုေတာင္းေမတၱာပို႕သလိုက္ပါတယ္.........
ကိုယ္႕ေျမကိုယ္႕ေလကိုယ္႕ေရမွာမေပ်ာ္ႏိုင္ေအာင္ျပဳမိလို႕ကိုကို႕ကိုခြင္႕လႊတ္ပါ။
အားလံုးဟာကိုကို႕အမွားေတြခ်ည္းလို႕ထားလိုက္ပါေတာ႕ေနာ္....သမီးတေယာက္ကိုယ္႕ေမြးရပ္မွာမေပ်ာ္ပဲနဲ႕ကိုကိုတို႕ပင္ပန္းစြာလႈပ္ရွားခဲ႕တဲ႕အရပ္မွာ
တပါးႏိုင္ငံသားနဲ႕လက္ထပ္ခဲ႕တာကို....ကိုကို႕ကိုဘာလို႕ဖံုးကြယ္ထားခဲ႕သလဲဆိုတာ
ကိုကိုမေတြးတတ္ခဲ႕ပါ.....ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလသမီးေပ်ာ္ေနယင္ေက်နပ္ပါၿပီ.......
ကိုကိုတို႕ျပန္ေတြ႕ၾကတဲ႕၁၉၉၉ကိုမွတ္မိတယ္မဟုတ္လား.....အဲဒီတုန္းကကိုကိုေျပာခဲ႕
တဲ႕စကားေတြေရာမွတ္မိေသးသလား....သမီးရင္ကိုကြဲေစတာကိုကိုဆိုယင္အခုအခ်ိန္
မွာကိုကိုျပန္ေပးဆပ္ႏိုင္ပါၿပီဆိုတာကိုေလ....ကိုကို႕ဘ၀ကိုသမီးလက္ထဲအၿပီးအပိုင္အပ္ပါ
တယ္....လို႕ေျပာခဲ႕တာမဟုတ္လား....သမီးကဟိုမွာေပ်ာ္ေနၿပီကိုးဘ၀င္ျမင္႕တတ္သြားတာ
ဘ၀ျမင္႕သြားလို႕ျဖစ္မယ္ထင္တယ္ေနာ္.....ျပန္ၿပီးေတာ႕တမ္းတမေနခ်င္ဘူးသမီးရယ္
သတိရလို႕စာေရးျဖစ္လိုက္တာအမွတ္တရအျဖစ္လည္းသိမ္းဆည္းမေနနဲ႕အမႈိက္ရႈပ္တယ္
ဒီစာဖတ္ၿပီးယင္လံုးေခ်ၿပီးလႊင္႕ပစ္လိုက္..................

သတိရျခင္းမ်ားစြာျဖင္႕
သမီးရဲ႕
ကိုကို

....................................


စာကိုဖတ္ၿပီးျမေကခိုင္တစ္ေယာက္ငိုင္ေနမိသည္။ကိုကို႕ဆီမွလာေသာစာျဖစ္သည္႕အတြက္ရင္ထဲမွာေပ်ာ္ရႊင္ရေပမယ္႕အျပင္မွာမေပ်ာ္ႏိုင္ခဲ႕ပါ
ကိုကိုဆိုတာသူတခ်ိန္ကသိပ္ခ်စ္သိပ္ျမတ္ႏိုးခဲ႕သည္႕သူ႕အခ်စ္ဦးအခုအခ်ိန္မွာမိုင္သံုးေထာင္ေက်ာ္ကြာေ၀းေနၾကသည္..........
ေၾသာ္....မွားပါတယ္ကိုေသာင္းရယ္ရွင္႕မွာလဲအေၾကြးေတြနဲ႕ကၽြန္မမွာလဲကေလးေတြနဲ႕...ဆိုတဲ႕စကားကိုသတိရၿပီးၿပံဳးျဖစ္သြားသည္
ေၾသာ္အမွတ္တရဆိုေတာ႕လည္းရင္မွာခံစားႏိုင္ခြင္႕ရွိေလသည္ေလ....ကိုကိုေျပာေနက်စကားတခြန္းကိုအမွတ္ရမိျပန္ေလသည္......
အမွတ္တရေတြတစ္က်ပ္ရရ ေရာင္းစားပစ္ခ်င္တယ္လို႕ကိုကိုစေနာက္စြာေျပာတတ္သည္....ထိုစဥ္ကကိုကို႕ရင္တြင္အမွတ္တရ
မည္မွ်သိမ္းဆည္းထားသည္ကို ေက မသိခဲ႕....သိလည္းမသိႏိုင္ခဲ႕ ကိုကိုသည္အင္မတန္မွလွ်ိဳ႕၀ွက္တတ္သူသူ႕ရင္တြင္းကကိစၥမွန္သမွ်
ဘယ္ေတာ႕မွဖြင္႕မေျပာတတ္ႀကိတ္ခံစားတတ္သူသာတည္႕အခုအခ်ိန္က်မွေတာ႕မည္သို႕တမ္းတရမည္ကို ေကမသိေတာ႕...ဒါေပမယ္႕
တမ္းတေနခ်င္ေသးတယ္ကိုကို...ကိုကို႕ကိုတမ္းတေနေသးတယ္ဆိုယင္..ကိုကိုယံုမွာလားေမးခ်င္ပါရဲ႕ကိုကို...ကိုကိုကေတာ႕လက္ေတြ႕ဆန္တတ္စြာေျပာေလဦးမည္ထင္သည္..သမီးတမ္းတတာ တမ်ိဳးပါလားဟု...ခနဲ႕တဲ႕တဲ႕ေျပာၿပီးမခိုးမခန္႕ရယ္တတ္သည္႕ကိုကို႕အသြင္ကိုျမင္ေယာင္မိျပန္ေလသည္.....
ေပ်ာ္ရာမွမေနပဲေတာ္ရာမွာေနျဖစ္တဲ႕ေက႕အျဖစ္ကိုကိုကိုနားလည္ႏိုင္ပါစေလ.....ေက႕ရင္တြင္နာက်င္စြာ
ခြန္အားမဲ႕စြာျဖတ္သန္းခဲ႕တဲ႕ေန႕ေတြကိုကိုကိုျမင္မိသိရွိပါ႕မလား........အေတြးမ်ားစြာနဲ႕ပင္႕သက္ရွဴမိေလသည္..........

Tuesday, March 11, 2008

အမွတ္တရ(၆)

မီး....ေမာင္မီးကိုခ်စ္တဲ႕ခ်စ္ျခင္းဟာအၾကြင္းမဲ႕ခ်စ္ျခင္းပါကြယ္....မီးကိုေမာင္ခ်စ္သည္္ဆိုသည္ကို
လိမ္ညာေျပာစရာမဟုတ္ပါေလ.......ထို႕အတြက္ေမာင္႕ကိုလိမ္ညာေျပာလွ်င္ပင္ေမာင ္မီး ကို
ယံုၾကည္ေနမည္ျဖစ္သည္......သို႕ေသာ္ထိုသို႕ကားမဟုတ္ေခ်....မီး ေမာင္႕ အား ထိုစဥ္ကမလိမ္ခဲ႕
မညာခဲ႕......ထို႕အတြက္ေမာင္စိတ္ပ်က္ရသည္ခ်ည္႕သာ......ကြယ္ရာမွာတြယ္တာေတာ႕မည္
ဟူေသာအေတြးျဖင္႕သာေမာင္တိတ္ဆိတ္စြာမီးအနားမွဖယ္ခြာမိျပန္၏.....ေမာင္႕ရင္တြင္းမွမခံ
ခ်င္စိတ္မ်ားရုန္းၾကြလာေသာအခါ....ေမာင္အမိေျမကိုထပ္မံစြန္႕ခြာမိခဲ႕ျပန္၏....ရင္မွအလြမ္းတို႕ကား
ဆုိဖြယ္ရာမရွိေခ်.......ေမာင္သည္....over stay တစ္ေယာက္အေနႏွင္႕သူတို႕ႏိုင္ငံသားမ်ားေနထိုင္
ႏိုင္သကဲ႕သိုေနထိုင္ႏိုင္ရန္ႀကိဳးစားမိခဲ႕ေခ်၏........အလြန္ပင္ပန္းလွစြာ....မီးထံသို႕ဖံုးတစ္ခါတရံသာ
ဆက္မိေခ်၏စာမ်ားလည္းရံဖန္ရံခါသာေရးမိေခ်၏......ထိုစဥ္ကေမာင္တို႕ႏိုင္ငံ၏ဆက္သြယ္ေရး
သည္လည္းလြန္စြာမွညံ႕ဖ်င္းလွေခ်၏........ေမာင္စြန္႕ခြာခဲ႕သည္႕ဆယ္စုႏွစ္တစ္၀က္စာအခ်ိန္
မ်ားသည္ကားမီးႏွင္႕ေမာင္ရည္းစားသက္တမ္းျဖစ္ေခ်ေတာ႕သည္.....ေမာင္ထိုႏိုင္ငံသို႕ေရာက္မွမီးေမာင္႕
ကိုအေျဖေပးခဲ႕ေလသည္..........မီး ေမာင္႕ကိုခ်စ္ပါတယ္ဟူ၏..........
ထိုစဥ္ကေမာင္ကား....ေလာကအေၾကာင္းနားမလည္ေသာခပ္ညံညံေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေခ်ေတာ႕သည္
မီးအားေမာင္တခါတရံနားလည္မရခဲ႕ေသာ္ျငား
ခ်စ္ေသာစိတ္ျဖင္႕မည္သည္ကိုမွ်အျပစ္မျမင္ခဲ႕ပါေခ်..........ခိုင္ၿမဲစြာခ်စ္ခဲ႕သည္သာ.........
ေမာင္အခ်ိန္မ်ားစြာကုန္လြန္ခဲ႕သည္....ဆယ္စုႏွစ္တစ္၀က္စာအၿပီးေမာင္အမိေျမသို႕ျပန္လာခဲ႕သည္
လူမ်ိဳးႀကီးဆိုေသာထိုသူတို႕ႏိုင္ငံတြင္ထိုသူတို႕လူေနမႈအတိုင္းေမာင္ေနထိုင္ႏိုင္ခဲ႕သည္...
ေမာင္႕၏ႀကိဳးစားရိုသားမႈမ်ားကလူတိုင္းကိုယံုၾကည္ေစခဲ႕ၿပီ........ေမာင္႕ရင္မွလိုအင္ဆႏၵ
ျပည္႕စံုခဲ႕ၿပီ.......ထိုအခါေမာင္ပညာကိုအလိုရွိလာျပန္၏..............
ေက်ာင္းျပန္တက္ရန္စိတ္အားထက္သန္၏......သို႕ေသာ္...အခြင္႕ေရးမရခဲ႕
မွတ္မွတ္ရရေမာင္ ၁၉၉၅မတ္လ၂၄ရက္ေန႕တြင္ေမာင္ျပန္လာျဖစ္ခဲ႕သည္.......ေမာင္သည္သၾကၤန္ကိုခ်စ္တတ္သူ
ျမတ္ႏိုးတတ္သူအျဖစ္ျဖင္႕တမ္းတတမ္းမက္စြာ....ႏွစ္ကူးခ်ိန္ကိုေမွ်ာ္လင္႕စြာျပန္လာခဲ႕သည္......

ေမာင္ျပန္လာၿပီမီး.......
ေမာင္ႏွင္႕မီးတို႕ခ်စ္ျခင္းသည္ကားရန္ကုန္တခြင္ေနရာအႏွံ႕ပါေပ....
မီးကိုတအားခ်စ္တယ္ဆိုေသာစကားကားေမာင္တေန႕လွ်င္အႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာေျပာျဖစ္ေသာစကားျဖစ္ေခ်၏
ေမာင္ႏွင္႕မီးတအားခ်စ္ေနခ်ိန္မွပင္မီးအေဒၚမ်ားကမီးကိုႏိုင္ငံျခားမွေခၚျပန္ေခ်၏
မီးသြားရဦးမယ္ဆိုေသာမီးငိုမဲ႕စြာေျပာေသာအသံကားေမာင္႕နားထဲတြင္ယေန႕တိုင္ၾကားေယာင္ဆဲပါ
ေမာင္ခ်စ္သည္ေလ.......ရင္ႏွင္႕အမွ်လြမ္းေဆြးတမ္းတမႈမ်ားႏွင္႕အတူေမာင္မီးအားတမ္းတစြာ......
ဖံုးလည္းမၾကာခဏဆက္ျဖစ္သည္ပင္....ထိုစဥ္က over sea ေခၚရန္ကားတိုက္ရိုက္လွည္႕
ရသည္႕ကာလမဟုတ္ေခ်....ဘြတ္ကင္တင္မွအခ်ိန္ၾကာျမင္႕စြာေစာင္႕ဆိုင္ၿပီးဆက္ရေသာေခတ္ျဖစ္လင္႕ကစား
ေမာင္ဆက္ျဖစ္ခဲ႕သည္ေလ............

မၾကာပါေမာင္ခ်စ္ေသာမီးျပန္လာျဖစ္ခဲ႕သည္....ေမာင္႕မွာ၀မ္းသာစြာ................အလြမ္းမ်ားပူပင္မႈ
ေၾကာင္႕ၾကမႈမ်ားမွကင္းေ၀းေစရန္ကားထိုႏွစ္၏ X'mas ေန႕ျုဖစ္ေသာ.....ေမာင္မီးကိုခ်စ္ေရးဆိုခဲ႕ေသာ
သတၱမေျမာက္ႏွစ္တြင္ေမာင္တို႕လက္ထပ္ျဖစ္ခဲ႕ၾက၏........ေပ်ာ္လိုက္၏ျဖစ္ျခင္း.......သို႕ေသာ္.......
မၾကာေသာကာလ၌မီး၏မေကာင္းေသာအက်င္႕
မ်ားေပၚလာခဲ႕ျပန္ေခ်၏.......ျပန္မေျပာခ်င္ပါ.....ရင္နာ ပါ ၏ မီး
ေမာင္ႏွင္႕မီးရည္းစားသက္တမ္းၾကာျမင္႕လွေခ်၏....သို႕ေသာ္ျငားေမာင္႕ကြယ္ရာတြမီး၏မာယာမ်ားလႊမ္းၿခံဳ
ထားျခင္းကိုေမာင္မရိပ္မိခဲ႕.....မီး၏ရႈပ္ေထြးလွေသာလူေနမႈစရိုက္ကိုေမာင္မသိခဲ႕.........
ထိုႏွစ္ေမာင္တို႕ဟန္းနီးမြန္းအျဖစ္အထက္ေဒသသို႕သၾကၤန္ကာလတြင္းေမာင္တို႕ခရီးထြက္ျဖစ္ခဲ႕၏
ေမာင္တို႕ျပန္မေရာက္မီ္မီး ၏ ကိုႀကီးဆံုးပါးခဲသည္......ထိုစဥ္ကေမာင္ေသြးရိုးသားရိုးဟုထင္မွတ္ခဲ႕သည္ေလ...
မီး၏ပေယာဂေၾကာင္႕ဟုမထင္မွတ္ခဲ႕...အမွန္ေတာ႕မီးအားစြန္႕လႊတ္လိုက္ရျခင္းအတြက္ကိုႀကီးမွာသူ၏ဘ၀ကို
စြန္႕လႊတ္သြားျခင္းပင္.......ေမာင္ထိုစဥ္ကမသိခဲ႕နားမလည္ခဲ႕ပါ.........
ေနာက္ထပ္ေယာက္်ားမ်ားႏွင္႕ေရာေထြးယွက္တင္ေနတတ္ေသာမီး၏စရိုက္ကိုေမာင္႕ေရွ႕တြင္ ေမာင္မရိပ္မိေအာင္ဖံုးကြယ္ထားႏိုင္ျခင္းပင္လွ်င္မီး၏အရည္ခ်င္းတရပ္ျဖစ္မည္ထင္သည္......
ေမာင္ကလည္းေမာင္ပင္......
ဘ၀တိုးတက္ေရးအတြက္သာႀကိဳးစားခဲ႕မိ၏................မီးကိုျပည္႕စံုစြာေမာင္ထားခဲ႕၏ေမာင္႕ဖက္မွခ်ိဳ႕ယြင္း
ခ်က္ရွိပါလွ်င္ေျပာပါမီး.......
ေမာင္ကၿမိဳ႕စြန္တစ္ေနရာမွထူေထာင္ကာစစက္မႈဇံုတြင္အလုပ္လုပ္ေနျဖစ္ခဲ႕၏.....ေမာင္တို႕ေနသည္ကား၂၁လမ္း
အလြန္ေ၀းကြာခဲ႕သည္....စက္ရံုထူေထာင္ကာစျဖစ္သည္႕အတြက္ေမာင္အၿမဲအိမ္ျပန္ေနာက္က်၏......အလုပ္ခြင္တြင္း
သို႕ေမာင္ေခၚရာတြင္လည္းမီးမလိုက္ခဲ႕........မ်က္ကန္းဆန္စြာခ်စ္မိေသာေမာင္႕မွာကားႏြားလံုးလံုးျဖစ္ေခ်ေတာ႕သည္
အိမ္ေထာင္သက္တႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္တြင္ပင္ေမာင္တို႕ေ၀းခဲ႕ၾကသည္.............ဒီတစ္ခါေတာ႕မုန္းတီးနာက်ည္းစြာေ၀းခဲ႕
ၾကျခင္းအတြက္ေမာင္႕ထံတြင္အလြမ္းမ်ားမရွိေတာ႕....သို႕ေသာ္ခ်စ္မိတဲ႕သံေယာဇဥ္အတြက္ေမာင္႕
ရင္တြင္တခါတရံသတိရမိသည္မွတပါး.......................

Saturday, March 8, 2008

ႏွင္းစက္ပြင္႕သို႕တမ္းတျခင္း

ႏွင္းစက္ပြင္႕သို႕တမ္းတျခင္း


ဘာလိုလိုနဲ႕
တစ္ေဆာင္းကုန္သြားျဖစ္ေပါ႕
ေရာက္လာျပန္ေေႏြအခါ
ေလျပည္ကသုတ္ျဖဴး
ခုခ်ိန္ခါခ်စ္ဇတ္လမ္း၀ယ္
ေမ်ာလိမ္႕ေတာ႕မူး...........

အသက္ကမငယ္
ႀကီးေတာင္႕ႀကီးမား
အခ်ိန္မ်ားစြာ
ျဖတ္သန္းသြားခဲ႕
ေန႕ေန႕ရက္ရက္
ကုန္ေနခက္ေပြ
လြမ္းေသာကေတြ
ရင္မွာေ၀လွ်က္
အေနခက္ေစ................

ေဆာင္းကုန္ေႏြကူး
ဂိႏၼာန္ဦးမွာ
လြမ္းတမ္းတရစ္
ေဆာင္းႏွင္႕ေႏြ
ေျပာင္းသင္႕ေလလား
မႈန္ရီ၀ို႕၀ါး
အေတြးမ်ားမွာ
ထားရစ္ရက္သူ
တမ္းတပူေစ
ရင္ခြင္မွာေလ
ေနဆယ္စင္း...............

ေန႕ပူညခ်မ္းေနခဲ႕
တေပါင္းလသရမ္းမွ
မေရာက္ေသးပဲေလ
စိုးေႏွာင္႕ဗ်ာေပြ
တမ္းတေ၀လွ်က္
အေနခက္ထင္႕
ႏွင္းစက္လြင္႕ပ်ယ္
ေနျခည္နယ္မွာ
ကြယ္ေပ်ာက္သြားစမ္း
ေဖေဖၚ၀ါရီမနက္လမ္းမွာ
တမ္းတစရာအစံုနဲ႕
ႏြမ္းလ်ကဗ်ာေတြ
ဆံုခ်ိန္က်ေတာ႕
မေမ႕မေလ်ာ႕
အ၀ါေရာင္ႏွင္းဆီ
ပန္းတစည္းနဲ႕
မင္းဆီကိုယ္လာခဲ႕မယ္ပါ႕
လြမ္းဖြဲ႕ေႏွာင္ထံုးခဲ႕
ကၽြမ္းသက္ေနာင္ရွံဳး.............။ ။

အမုန္းပြားေမွာင္ရိပ္မွာႏြမ္းမ်က္ရည္စစို

အမုန္းပြားေမွာင္ရိပ္မွာႏြမ္းမ်က္ရည္စစို

ဟိုအေ၀းဆီက
ရိုးအရိပ္စိုစို
မိႈင္းမႈန္ေ၀လွ်င္
ငိုလို႕မွန္းဆ
တမ္းတရလွ်က္
အရႈိက္ခက္လို႕
ညိဳ႕ညိဳ႕မ်က္၀န္း
ပုလဲေငြရည္
စိုေစၿပီ.............

ညွာပုလဲရယ္
အယင္ရယ္ထား
အတိတ္ဘ၀လို
ထားခဲ႕ႏိုင္လား
နင္စဥ္းစားၾကည္႕
တြယ္ပတ္သေယာင္ျဖစ္တဲ႕
သံေယာဇဥ္ျမစ္
အမုန္းအက္ဆစ္
လွ်ံေစၿပီးဆို...............

တြယ္တာကင္းမဲ႕
အမုန္းဖက္က
ရပ္တည္ကာဆို
ၿပိဳမည္႕မိုးလို
တိမ္ေစတမာန္
မည္းမည္းညိဳလွ်င္
၀ရဇိန္ပစ္ခြင္းသလို
စကားတင္းေတြ
ၿခိမ္းေျခာက္ဆိုရြတ္ခဲ႕
မလိုခ်င္ေပမယ္႕
ငိုခ်င္ေနတဲ႕ရင္ကေလ....
အမုန္းပြားေမွာင္ရိပ္မွာ
ႏြမ္းမ်က္ရည္စစို.........။ ။

အမွတ္တရ(၅)

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္အမွတ္ရေစခဲ႕သည္ေလ........မီးရင္ခြင္ပါးမွေမာင္ေျပးထြက္မိသည္ေလ....
ႏိုင္ငံရပ္ျခားဆိုသည္ထိုစဥ္ကလူအမ်ားအလြန္အထင္ႀကီးေသာအရပ္ျဖစ္သည္႕အေလွ်ာက္
ေမာင္လည္းအထင္တႀကီးရွိခဲ႕ဘူးသည္ေလ.......အမွန္တကယ္ေတာ႕အလုပ္ကိစၥမ်ားမွာ
အလြန္ဆင္းရဲပင္ပန္းခဲသည္သာတည္႕.......ထိုစဥ္ကေမာင္အလြန္ငယ္ပါေသးသည္....
သို႕ျငားေမာင္သည္ႀကံဳရာဘ၀၌က်င္လည္ခဲ႕ရျခင္းသာတည္႕......
ေမာင္႕မခံခ်င္စိတ္မ်ားအလြန္ျပင္းထန္စြာႏိုးၾကြလာေသာအခါေမာင္ထိုႏိုင္ငံမွခြာျဖစ္သည္သာ
မွတ္မွတ္ရရ၁၉၈၉၏မိုးေႏွာင္းပိုင္းျဖစ္ေတာ႕သည္...မီးႏွင္႕ေမာင္ျပန္ဆံုၾကသည္သာ.....
မီး၏အခ်စ္ဦးျဖစ္ေသာသူကိုစြန္႕လႊတ္ၿပီးေမာင္႕အားခ်စ္ရန္..........ရွင္းလင္းျပတ္သားစြာခ်စ္ျမတ္ႏိုးရန္
ေမာင္ေတာင္းဆိုမိသည္သာ........မီးမျပတ္သားခဲ႕.....အင္းလ်ားကန္ေစာင္းတြင္အပါတ္စဥ္အဂၤါ
ေန႔တိုင္းေမာင္တို႕ေတြ႕ၿမဲသာထိုေန႕ကမွတ္မွတ္ရရ မ၀ံ႕ရဲစြာမီး၏ပါးျပင္ႏုႏုေမာင္ခိုးနမ္းခဲ႕
မိသည္....ခြင္႕လႊတ္ရန္မေတာင္းပန္လိုပါမီး....ျမတ္ႏိုးလွေသာခ်စ္သူတစ္ေယာက္အားသည္အတိုင္း
ထိုင္ၾကည္႕ေနျခင္းထက္ထိုသို႕ျပဳမူလိုက္မိျခင္းကပိုအဓိပၸာယ္ရွိမည္ထင္ပါသည္.........
သို႕ေသာ္.....ေနာက္ထပ္္ခ်ိန္းထာေသာအဂၤါေန႕၌မီးမလာခဲ႕ျခင္းမွာေရွာင္ပုန္းျခင္းလားမာယာလားဆိုသည္ကို
ထိုစဥ္ကေမာင္မေ၀ခြဲတတ္ခဲ႕ပါ..............


ေဆာင္းမွာျဖစ္တဲ႕ေ၀ဒနာ
(ဘာရယ္ဟုတ္ဖူးရူးခဲ႕ရတဲ႕အိပ္မက္ရွည္ၾကား မွာေလ
စိတ္လဲနာတယ္တခ်ိန္ကမလူးလြန္႕သာအခ်စ္ဆိုတဲ႔ေႏွာင္ဖြဲ႕တတ္တဲ႕အရာ
ႏွင္းဆီဖူးနဲ႕တူတဲ႕ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကလိမ္ညာစကားေတြကိုပဲယံုခဲ႕တယ္
မာယာနဲ႕ဖံုးအုပ္ထားတဲ႕အေႏွာင္အဖြဲႀကိဳးေတြနဲ႕ေက်နပ္စြာကိုယ္တိုင္အခ်ည္ခံခဲ႕ရစဥ္ကေပါ႕ )

ေၾကြၿပီေ၀ၿပီ
ပန္းနီနီတို႕
၀တ္ရည္ခ်ိဳျမ
ေပးဆပ္ရေစ
ဆုပန္ေျခြၿပီး
ပြင္႕ေလခဲ႕လား.......

ေဆြးၿပီေ၀းၿပီ
သည္းနီနီမို႕
မၾကည္စိတ္ကူး
မုန္းေလဦးဟု
တမ္းဆိုေရရြြတ္.........

ေတြးၿပီေငးၿပီ
ေသြးနီနီမို႕
သူ႕ဖို႕ဘယ္လိုေပးဆပ္ပါ႕...............

ႏြမ္္းၿပီ ညမ္းၿပီ
လြမ္းနီနီမို႕
သူ႕ဖို႕ေျဖရာ
မရွိပါေခ်
အသည္းေၾကြေၾကြ
မ်က္ရည္ေတြနဲ႕
ရင္မွာေနခက္
ေ၀ဒနာရက္..........

တမ္းၿပီ မွန္းၿပီ
နမ္းနီနီမို႕
ပန္းရည္ခ်ိဳျမ
ႏႈတ္ခမ္းလွလွ
လြမ္းတညရဲ႕
ညည္းအမွတ္တရ
အိပ္မက္ရွည္..........။ ။

Friday, March 7, 2008

အမွတ္တရ(၄)

ထိုေန႕ကေေမာင္မီးထံမွခ်က္ခ်င္းျပန္ရလိုက္သည္႕အေျဖအတြက္ေၾကကြဲခဲ႕ရသည္ေလ....
မီးမွာခ်စ္သူရွိၿပီးသားေတာင္ႀကီးကဟုဆိုခဲ႕သည္ေလ.....ထို႕အတြက္ေမာင္ေတြေ၀ခဲ႕ရသည္ေလ
သို႕မင္႕အခ်စ္ဆိုသည္႕အရာကားေမာင္႕အဖို႕လုပ္ယူလို႕မရသလိုေဖ်ာက္ဖ်က္လို႕
ရသည္႕အရာမဟုတ္ပါေလ....ေမာင္႕အတြက္အခ်စ္ဆိုသည္႕အရာကားရင္ခြင္
နုနုေၾကြေစသည္႕အရာျဖစ္ေတာ႕သည္.....သံေယာဇဥ္နက္ရွိဳင္း၀င္ေအာင္ခ်စ္မိၿပီးမွ
ထိုသို႕ေသာအျဖစ္မ်ိဳးျဖစ္ေခ်ခဲ႕ၿပီ.....သို႕ေသာ္ျငားေမာင္တို႕အခင္မင္မပ်က္ေတြ႕ၿမဲ
ေတြ႕လွ်က္သာတည္႕....၁.၁.၁၉၈၉....ေမာင္တို႕ဆိုင္ဖြင္႕ပြဲကိုေမာင္တို႕ဖိတ္ျဖစ္ခဲ႕
သည္ေလ.....မီးတို႕ေရာက္လာေတာ႕ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႕ရသလိုရင္တုန္ခဲ႕ရသည္ေလ.......
ေမာင္႕မိဘမ်ားကမီးကိုလက္မခံမွာစိုးရိမ္သည္႕စိုးရိမ္မႈႏွင္႕ထို႕အတြက္ေမာင္႕
သြားလာခြင္႕ကိုထိန္းခ်ဳပ္လိုက္မည္႕စိုးရိမ္မႈ.....ထင္သည္႕အတိုင္းျဖစ္ခဲ႕သည္ေလ.....
သို႕ေသာ္ျငားေမာင္တို႕ကားမေ၀းခဲ႕ရင္းႏွီးစြာခ်စ္ၾကည္စြာပင္ေတြ႕ေနၿမဲသာတည္႕
ခက္သည္ကမီးတြင္ခ်စ္သူရွိလင္႕ကစားေမာင္႕ကိုခ်စ္ေနသည္ကိုေမာင္သိေနႏွင္႕
သည္ကေမာင္႕၏ရင္ထဲမွခံစားခ်က္တစ္ခုျဖစ္ခဲ႕သည္...သို႕ေသာ္အမွတ္တရအျဖစ္
မီးခ်စ္ရန္ဟုဆိုကာေမာင္လက္ေဆာင္ေပးခဲ႕သည္႕အျပာေရာင္မီးျခစ္ေလး....စက္ဘီးပံုရင္ထိုးေလး
ထိုအရာမ်ားအားလံုးမီးဆီမွာအမွတ္တရအျဖစ္ရွိေနဦးမည္ဆိုသည္ကိုေမာင္အသိ.....
မီးလက္ေဆာင္ေပးခဲ႕ေသာလြယ္အိတ္အေမႊးဖြားဖြားေလးကေတာ႕ေမာင္မသံုးရက္စြာ
ေမာင္႕ထံမွာကာလအတန္ၾကာအထိရွိေနခဲ႕သည္ပဲ......အခ်စ္ဆိုသည္ကားေမာင္႕အတြက္
ခံစားခ်က္ကရင္နင္႕ေစခဲ႕သည္လား...သို႕တည္းမဟုတ္...ေမာင္႕ရင္မွခ်စ္ေသာအခ်စ္ႏွင္႕
မီးရင္မွျဖစ္ေသာအခ်စ္ႏွစ္ခုစလံုးစာကိုေမာင္တစ္ေယာက္တည္းႀကိတ္ခံစားေစခဲ႕သည္လား
ထိုစဥ္ကေမာင္ေတြေ၀ခဲ႕သည္ေလ.................

Thursday, March 6, 2008

အမွတ္တရ(၃)

အဲဒီေန႕ၿပီးေတာ႕ေနာက္ေန႕...ေမာင္တို႕မေတြ႕ျဖစ္ခဲ႕ပါဘူး......ဘာရယ္ေတာ႕မဟုတ္ဘူး....ရင္ထဲမွာေတာ႕..
ဟာတာတာလိုလိုပါမီးရယ္..........ေတြေ၀ေနခဲ႕ေသးတယ္ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ႕ကိစၥေမာင္မွေသခ်ာနားမလည္
ေသးတာလား....ဒါမွမဟုတ္ဘာလဲ..........တခ်ိန္နားလည္ခြင္႕ရတဲ႕အခါ....ေမာင္တိုကႏွလံုးသားေတြ
ကြဲေၾကေစခဲ႕ေတာ႕မလား...........
ေနာက္တေန႕.......မီးတို႕နဲ႕ေတြ႕ျဖစ္ေတာ႕......အားလံုးအတူတူမိတ္ဆက္ျဖစ္ခဲ႕.......ခင္ခဲ႕ျဖစ္ၾကတယ္
ေမာင္တို႕အားလံုးစုရံုးတတ္တဲ႕..........စပါယ္ၿခံထဲက.....ေမာင္႕ဆရာဖြင္႕ထားတဲ႕တီးဂါးဒင္းမွာ............
ေမာင္တို႕အုပ္စုျငင္းခံုသံေတြနဲ႕ေ၀စည္ခဲ႕တယ္.....ဘာေတြမွန္းမသိေပမယ္႕မီးတို႕အုပ္စုအေၾကာင္းအမ်ား
ဆံုးျဖစ္ခဲ႕တာေပါ႕.....
မ်ိဳးမ်ိဳးကဆႏၵကြဲစြာခြဲထြက္သြားခဲ႕တယ္......ေမာင္ရယ္....ရဲရယ္...စိုးေလးနဲ႕သိန္းေလးတို႕သာမီးတို႕နဲ႕
ခင္မင္ျဖစ္ခဲ႕တယ္ေလ.......
အဲဒီတုန္းက.....လွည္းတန္းကျမင္႕ကဖီးမွာေမာင္တို႕ထိုင္ေနက်ဆိုင္ေပါ႕ေနာ္.......
မနက္ေစာေစာႀကီးအင္းယားကအေၾကာ္ဆိုင္မွာမႈန္ရီရီအခ်ိန္ေတြမွာေမာင္တို႕ေန႕စဥ္ဆိုသလိုထိုင္ျဖစ္ခဲ႕
တာပဲေလ..........တခါတခါမီးေမာင္႕စက္ဘီးေနာက္ကလိုက္စီးခဲ႕ေသးတယ္......ေနာက္ေတာ႕အၿမဲတမ္း
ေန႕တိုင္းလိုလိုမီးတို႕လမ္းထိပ္ကိုလာႀကိဳျဖစ္ခဲ႕တာေပါ႕...
ေမာင္တို႕မနက္အေစာႀကီးလည္တာအားမရခဲ႕တာလားအၿမဲေတြ႕ေနခ်င္ခဲ႕တာလားဆိုတာထိုစဥ္ကခြဲျခားမရခဲ႕
ပါ.............အျဖဴအမည္းသည္းကြဲသြားတဲ႕အဲဒီ၁၉၈၈ဒီဇင္ဘာ၂၅....X'mas ေန႕မွာပါ.....
ကုကၠိဳင္းဖူဆန္းဘုရားေက်ာင္း၀င္းထဲကိုေမာင္တို႕အတူသြားျဖစ္ခဲ႕
မီးနဲ႕ဆိုအၿမဲတမ္းစကားေတြေျပာခ်င္ေနခဲ႕တဲ႕ေမာင္႕အတြက္........ကဲမီးရယ္ခ်စ္ေနမိၿပီ
ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲဆုိတာရွင္းေအာင္ေျပာခဲ႕ေပါ႕.......
အဲဒီေန႕ကထူးျခားစြာႏႈတ္ဆိတ္ေနတဲ႕မီးကို....တုန္ေနေအာင္ပိုခ်စ္ခဲ႕ေပါ႕...................
အဲေန႕ပါပဲယုနဲ႕ရဲကတစံုတြဲ......စိုးေလးနဲ႕မိမိုးကတလြဲ..............
ခင္မင္မႈအတိုင္းဆတခုထက္ေဘာင္ေက်ာ္တဲ႕ေန႕ေလးအၿမဲအမွတ္ရျဖစ္ေနခဲ႕..........

Wednesday, March 5, 2008

အမွတ္တရ(၂)

ထိုစဥ္ကမီးနဲ႕ေမာင္တို႕စေတြ႕တဲ႕ေန႕ဇတ္လမ္းေလးတခုျဖစ္ခဲ႕မယ္လို႕ေမာင္မသိခဲ႕ရိုးအမွန္ပါကြယ္........ေမာင္နဲ႕အတူ
ရဲရယ္မ်ိဳးမ်ိဳးရယ္ေနာက္သိန္းေလးရယ္စိုးေလးတို႕လဲအတူတူပါလာခဲ႕ၾကတယ္ေလ.......မီးနဲ႕အတူမိမိုးရယ္သီသီလား
ဘယ္သူေတြပါေသးလဲေအာ္သတိရၿပီစာကေလးရယ္....ေနာက္ေတာ႕ဂဠဳန္လို႕ေခၚတဲ႕ေမာင္တို႕နဲ႕ရြယ္တူေကာင္ေလး
တစ္ေယာက္ပါလာခဲ႕ေသးတာေပါ႕........ေမာင္ထင္တယ္အဲဒီေန႕ဟာစက္ဘီးစီးတဲ႕သူအမ်ားဆံုးေန႕ျဖစ္လိမ္႕မယ္နဲ႕တူပါတယ္
စီးယင္းစယင္းမနက္လင္းလုလုအခ်ိန္ေလးမွာအိမ္ျပန္ၾကတာေပါ႕ေနာ္............မွတ္မိေသးလား....မွတ္မွတ္ရရအဲဒီေန႕က
စက္ဘီးေတြတသီတတန္းႀကီးေမွာက္ၾကတာေလ............ေမာင္နဲ႕မီးကေတာ႕စက္ဘီးေမွာက္တဲ႕အထဲမွာပါမသြားခဲ႕ပါဘူး
မိမိုးတစ္ေယာက္သာမ်က္ႏွာေလးေယာင္လို႕.....မွတ္မွတ္ရရပါ.........
အမုန္းေတြလဲမေ၀အၿပံဳးေတြေ၀တဲ႕မနက္ခင္းႏွင္းအရိုင္းေတြခေနတာေတာ႕
ေမာင္အဲဒီေန႕ကမီးကိုခ်စ္သြားခဲ႕လိမ္႕မယ္လို႕မထင္ခဲ႕ပါ.......မွတ္မွတ္ရရေမာင္အဲဒီေန႕ကနာမည္အတင္းကပ္ေမးလို႕
မပြင္႕တပြင္႕ေျဖတဲ႕မီးရဲ႕အသံအမွတ္တရၾကားေယာင္ျဖစ္ေနဦးမလား..........
အဲေန႕ကကဗ်ာတပုဒ္ေရးျဖစ္တယ္သီလား..........အမွတ္တရပါကြာ...............
Nov-Decအိပ္မက္
ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး ရူးခဲ႕တာပဲတခ်ိန္က27th Nov 88 ကိုသတိရသြားတာပါ . . .

ကံေကာင္းခ်င္ေတာ႕
ညကယုဇနပန္းေတြပြင္႕တယ္။

တဦးဦးကို
ပန္ေစရန္ရြယ္စူး
ကိုယ္ခူးၿပီးမွ
မေပးျဖစ္ခဲ႕........

Nov ရဲ႕အဆံုး
သူမမုန္းလွ်င္
ရင္ကိုခြဲပစ္
အသည္းနင္႕ေပါ႕
ကံေကာင္းခ်င္ေတာ႕
ညကယုဇနပန္းေတြပြင္႕တယ္......

Novရဲ႕အဆံုးနံနက္စမွာ
စက္ဘီးစီးျဖစ္
လမ္းေတြ႕ရစဥ္
စဟယ္ေနာက္ဟယ္
ခင္ခ်င္တယ္ေျပာ
မေနာအာရံု
စိတ္တြင္းတြင္မယ္
ေပ်ာ္မိတယ္...........

ခဏတာေတြ႕တယ္
စိတ္မွာရြယ္စူး
ျပန္မဆံုဘူး
ထင္မိတယ္.........

တကယ္ေတြ႕ေတာ႕
ေနာက္ေန႕ေတြမွာ
ဦး၀ိစာရ
ေက်ာက္တိုင္နားမွာ
သူတို႕ထိုင္ေန
ျမင္ေတြ႕မွတ္မိ
သတိရွိထား
အၿပံဳးမ်ားစြာ
ခင္စရာေလ..........

ေျဖသာေမ႕ခက္
ေတြေ၀ရက္နဲ႕
ျပန္လမ္းတေလွ်ာက္
နာမည္ကပ္ေမး
မေျဖခင္ေလးတင္
သူ႕အေဖၚစက္ဘီးေမွာက္
လြမ္းေလာက္စရာ.........

တကယ္ခင္တယ္
မင္ဖြယ္အသစ္
ေတြ႕ျဖစ္ခ်ိန္မွာ
၀မ္းသာ၀မ္းနည္း
အျဖစ္လြဲၿပီး
ရည္ကာတမ္းတမ္း
ေနာက္တေန႕က်
ေတြ႕ရေကာင္းေစ
အမွတ္တရေ၀သမို႕
ကံေကာင္းခ်င္ေတာ႕
ညကယုဇနပန္းေတြပြင္႕တယ္။ ။

အဲတာယုဇနပန္းေလးေတြ.sevensisters လို႕လဲေခၚပါတယ္

Photobucket

မတ္လ၅ရက္အိပ္္မက္လို႕ပဲ........

ညကကၽြန္ေတာ္သူ႕ကိုအိပ္မက္မက္ခဲ႕တယ္......ျပင္းျပင္းထန္ထန္သတိရျခင္းမ်ိဳးေတာ႕လည္းမဟုတ္ခဲ႕ပါဘူး.......သူဆိုတာကအခ်စ္ဦးေတာ႕မဟုတ္ပါဘူးဒါေပမယ္႕.........ရည္းစားဦးဆိုလည္းဟုတ္အိမ္ေထာင္ဦးဆိလည္းဟုတ္ပါတယ္...
ကၽြန္ေတာ္သူ႕ကိုအသည္းအသန္ခ်စ္ခဲ႕ဘူးပါတယ္...........တကယ္ပါေသလုေမ်ာပါးလို႕ေျပာယင္ပိုမွန္မလား
အခ်စ္ဦးလည္းမဟုတ္ခဲ႕ပါဘူး......ဒါေပမယ္႕ရည္းစားဦးဆိုေတာ႕လည္း.......အသံေလးကိုေတာင္ျမည္းဦးရတဲ႕
အထိမေမ႕ဘူးတဲ႕..ဟုတ္ရဲ႕လားဗ်ာ......တကယ္ေတာ႕ကၽြန္ေတာ္ေမ႕ခ်င္ပါတယ္....လံုး၀သတိမရေအာင္ေမ႕ခ်င္တယ္
ျပန္လည္တမ္းတျခင္းေတြလဲမလိုခ်င္ဘူး...........သူနဲ႕ကၽြန္ေတာ္တို႕ၾကားကအမွတ္တရဆိုတာေတြလည္းအမ်ားႀကီးရွိ
ခဲ႕ေပမယ္႕မထားခ်င္ေတာ႕ဘူး.....မမွတ္မိခ်င္ေတာ႕ဘူး......။
ဒါေပမယ္႕တခါတရံခုလိုမ်ိဳးအိပ္မက္ထဲမွာမေတြးပဲနဲ႕ႀကံဳလာတဲ႕အခါေတာ႕လည္းခြင္႕လႊတ္မိေနျပန္ေသးတယ္
အမွန္ကလံုး၀ခြင္႕လႊတ္လို႕ရတဲ႕သူမဟုတ္တာေတာ႕ေသခ်ာပါတယ္............
တခ်ိန္ကမီးရယ္ေမာင္ရယ္ဆိုတာ.......ေပ်ာ္စရာဘ၀လို႕ထင္မွတ္ထားခဲ႕တာပဲ...........အတိတ္ေျခရာေကာက္ရမယ္ဆိုယင္ေတာ႕လည္း

၁၉၈၈ႏို၀င္ဘာ၂၇ရက္.........
မနက္အေစာႀကီးစက္ဘီးထစီးျဖစ္ခဲ႕တယ္ေလ...........အဲဒီေန႕ကႏွင္းေတြေ၀လို႕...........ေကာင္းကင္ႀကီးကစိုင္းစိုင္းေျပာသလိုျပာမေနပါ
ေမွာင္လို႕.........အဲဒီေန႕မွာစေတြ႕တာေပါ႕......စက္ဘီးကိုေတာ႕က်န္းမာေရးဆိုၿပီးစီးေနတာၾကာေပါ႕......အဲဒီေန႕က........ဦး၀ိိစာရအ၀ိုင္း
နားအေရာက္....ဘာရယ္ဟုတ္ဘူးကၽြန္ေတာ႕ပါးစပ္ထဲမွာယုဇနပန္းခိုင္ေလးကိုက္လို႕....တကယ္ေတာ႕ထူးထူးျခားျခားယုဇနပန္းေတြတအားပြင္႕
တဲ႕ေန႕ရယ္ေပါ႕.......စျဖစ္ေနာက္ျဖစ္သြားတယ္..........သူတို႕ကမိန္းကေလးအုပ္စုေတာင္႕ေတာ႕လည္းအစခံရေပမယ္႕ကၽြန္ေတာ္မၿဖံဳပါ
ကၽြန္ေတာ္ဆိုတာအင္မတန္မွမ်က္ႏွာေျပာင္တဲ႕ေကာင္ေပါ႔.......သူတို႕ကအဲဒီယုဇနပန္းခိုင္ေလးဘာလုပ္ဖို႕လဲ....ဘယ္သူ႕ကိုေပးဖို႕လဲအစရွိသျဖင္႕စၾကတယ္......ထူးထူးျခားျခားတစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေတြ႕လိုက္မိတယ္ရင္ခုန္သြားသလားကိုယ္႕ကိုမသိခဲ႕
ေပမယ္႕မင္းကိုေပးဖို႕ကိုယ္ယူလာခဲ႕တာလို႕ေျဖျဖစ္ခဲ႕တာ.....အဲဒီေန႕ကမီးနဲ႕ေမာင္စေတြ႕တဲ႕အျဖစ္အပ်က္ေလးေပါ႕..............အမွတ္တရ
လို႕ဆိုမလား....မတမ္းတေပမယ္႕အိပ္မက္မက္ေတာ႕လည္း.........သတိရျဖစ္တယ္မီးေရေနလို႕မွေကာင္းရဲ႕လား.........

Tuesday, March 4, 2008

ႏွင္းစက္တို႕ရဲ႕ၿပိဳကြဲျခင္း

ႏွင္းစက္တို႕ရဲ႕ၿပိဳကြဲျခင္း



ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္သခၤါရေလာကမွာဘာမွမတည္ၿမဲႏိုင္ခဲ႕ပါေလ
တည္ၿမဲမယ္ဆိုတဲ႕ "ႏွင္း" အခုေတာ႕လဲေလပံုျပင္တပုဒ္
ဒါမွမဟုတ္ယင္ဒ႑ာရီအျဖစ္နဲ႕ ေနာင္လာေနာက္သားေတြအတြက္
မွတ္သားဖို႕ထားခဲ႕ရေတာ႕မွာပဲေလ
. . .



ဘာဆိုဘာမွအၿမဲမရွိတဲ႕

အနိစၥကမၻာတခုမွာ

တည္ၿမဲေနတယ္ဆိုတာ

ဘာမွမရွိတဲ႕အရာ

အဲဒီ.....ဘာမွမရွိတဲ႕အရာကို

တြယ္တာတမ္းၿငိမက္ေမာ

အခက္ေဇာေပြ

ေႏြမွပင္မေရာက္ေသး

လြမ္းရတဲ႕ဇာတ္မကုန္ေသးခင္မွာ

ေညာင္ညိဳပင္ရိပ္မွာထိုင္

ငိုင္တိငိုင္တိုင္ေတြး

ေထြရာေလးပါးအေတြးေတြၾကား

ႏွင္းစက္ဆိုတာတည္ၿမဲမယ္လို႕

မိုက္မဲစြာယံုၾကည္ျခင္းတရား

သဘာ၀ရဲ႕အနားသတ္မ်ဥ္းတခုမွာ

အၿပီးတိုင္စြန္႕ခြာ

ႏွင္းဆိုတာခဏပါပဲလား.............


အင္းေလ......"ႏွင္းေပ်ာက္တဲ႕ေႏြ"ဆိုတဲ႕

သီခ်င္းဆိုတာလဲရွိသားမဟုတ္လား

ဘ၀ဆိုတာႏွင္းစက္ေတြ၊မိုးစက္ေတြ

သဘာ၀ေနမင္းႀကီးရဲ႕ေပြ႕ပိုက္မႈေတြ

အဲတာေတြအားလံုးဟာမတည္ၿမဲခဲ႕

ဘ၀ဆိုတဲ႕ခဏတာကာလတခုမွာ

ေတြ႕ဆံုျခင္း၊ကြဲကြာျခင္း၊ခြဲခြာျခင္း

ဓမၼေတြၾကားထဲမွာ

ဘုရားရွင္ေတာင္မွမလြန္ဆန္ခဲ႕တဲ႕

သခၤါရသေဘာကို၊ငါဆိုတဲ႕အတၱတခုနဲ႕

အစဥ္ထာ၀ရလို႕ပိုက္ခဲ႕ေပမယ္႕

အဲတာဟာတခဏလို႕

လက္ေတြ႕သိလိုက္ရတဲ႕အခါ

သာယာယစ္မူးမိန္းေမာေနတဲ႕

အိပ္မက္ဆိုတဲ႕အရာကေန

လန္႕ဖ်တ္စြာႏုိးထလာခဲ႕

အဲဒီအခ်ိန္မွာဘ၀ဆိုတဲ႔ခဏအခ်ိန္ဟာ

သံုးပံုတပံုကိုေက်ာ္လြန္လာခဲ႕

အဲဒီအခ်ိန္မွာလန္႕ဖ်တ္စြာ

ႏွင္းစက္ထုတို႕ၿပိဳကြဲေနခဲ႕ၿပီ.....။


အဲတာေတာင္မွ.............

တခ်ိန္ကအလြန္ႏွေမ်ာတြန္႕တိုခဲ႕တဲ႕

အခ်ိန္တခ်ိဳ႕တေလေတြထဲက

အစအနတခ်ိဳ႕လြင္႕ပါသြားခဲ႕ရၿပီ

ဘာမွမတည္ၿမဲတဲ႕ေလာကထဲမွာ

ဟိုး......လြန္ခဲ႕တဲ႕ႏွစ္ေပါင္းမ်ာစြာက

လူေတြသတ္မွတ္ခဲ႕တဲ႕အခ်ိန္ကို

ဘယ္လူေတြကမွအစိုးမရခဲ႕

သဘာ၀တရားက

ခဏဆိုတဲ႕ကန္႕သတ္ခ်က္လက္မွတ္တခု

လူေတြကိုထုတ္ေပးထားခဲ႕

အဲဒီလက္မွတ္ကိုကိုင္ေဆာင္

သံသရာမွာခရီးသြာခဲ႕ေပမယ္႕

ငါ ငါ ငါ ဆိုတဲ႕ ငါတေကာေကာအတၱၾကားမွာ

သဘာ၀တရားကသတ္မွတ္ထားတဲ႕

မျမင္ရတဲ႕၊အတုလုပ္လို႕မရတဲ႕

သခၤါရဆိုတဲ႕ဇတ္တခု

အဲတာဟာမတည္ၿမဲျခင္းတရားေပပဲ။


အမွန္ေတာ႕............

ငါဆိုတဲ႕အတၱ

ဘ၀ဆိုတဲ႕သမုဒယ

တြယ္တာျခင္းဆိုတဲ႕တဏွာ

ေမာဟဆိုတဲ႕အၿမိဳက္တရား

ေဒါသဆိုတဲ႕အရာကၿဖိဳခြင္းသြားခဲ႕

ကမၻာႀကီးကိုၿငိမ္းခ်မ္းေစခ်င္ပါသတဲ႕၊

စစ္မဲ႕တဲ႕ကမာၻႀကီးဟာၿငိမ္းခ်မ္းေနမတဲ႕လား

ဘ၀ဆိုတဲ႕လူမႈေရးတိုက္ပြဲေတြ

သံသရာေရလ်ဥ္ေၾကာမွာအဖန္တရာေတေအာင္ေမ်ာမဲ႕

တပ္မက္မႈတိုက္ပြဲေတြၾကားမွာ

ကမာၻႀကီးဟာတကယ္ၿငိမ္းခ်မ္းသြားမွာလား။


ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ.............

အမွန္တရားဆိုတာကို

တကယ္ရွာလို႕ေတြ႕လိုက္ခ်ိန္မွာ

ႏွင္းစက္ဆိုတာေတြဟာလြင္႕ျပယ္

အိုဇံုးလႊာပါးလွပ္မႈဆိုတဲ႕အႏၱရာယ္

ဖန္လံုအိမ္ ဥပေဒသနဲ႕

တိုးတက္ျခင္းအတြက္သဘာ၀ကေပးတဲ႕ဆုလာဘ္

အမွန္တရားဆိုတဲ႕ကံစမ္းမဲမဟုတ္တဲ႕

ကမာၻႀကီးပူေႏြးလာျခင္းဥပေဒသ

အဲတာေတြအာလံုးရဲ႕ေအာက္မွာ

ႏွင္းစက္ဆိုတာျပားျပား၀ပ္ခစါး

ရန္ကုန္ေဆာင္းဆိုတာႏွင္းေတြနဲ႕ေ၀ဖို႕ေ၀း

ေအးေတာင္မွမေအးေတာ႕တာ

ခုေခတ္ကေလးေတြကိုေျပာျပယင္ရီမယ္

တခါကႏွင္းေတြေ၀ခဲ႕ဘူးတယ္ဆိုယင္............

တကယ္ေတာ႕ႏွင္းစက္ဆိုတာဒ႑ာရီတခုပါ။ ။

တကယ္ေတာ႕ခံစားခ်က္တခုနဲ႕ေရးခဲ႕တာပါ၊ ဒါေပမယ္႕green house gasေတြမ်ားလာတဲ႕အခ်ိန္
ႏ်ဴးကလီးယားကိုတြင္တြင္က်ယ္က်ယ္သံုးလာတဲ႕အခါအႏုျမဴ ျမဴေငြ႕ေတြဖံုးလႊမ္းသြားမဲ႕အခ်ိန္ၾကယင္
ေကာ........ အေတြးပါ ကဗ်ာနဲ႕မဆိုင္ပါ၊ အေၾကာင္းအရာကေတာ႕ နဲနဲဆိုင္ပါတယ္။ကမာၻဟာရြာတရြာျဖစ္
သြားခဲ႕ယင္ ကမာၻႀကီးရဲ႕ဘယ္ႏွစ္ပံု၊ဘယ္ႏွစ္ပံုေလာက္ အႏုျမဴ ျမဴေတြဆိုင္းေနမလဲ မသိဘူးေနာ္။

nnt@mail4tamalon.com

ကိုကို႕ရဲ႕အသက္ကေလးသို႕ nnt@mail4tamalon.com



ေၾကကြဲေန႕ညေတြမွာေလကိုယ္ဘယ္လိုေနရမလဲ.........
. . .



အိပ္လို႕မရ၊တမ္းတရတယ္
ညညေတြဆို၊ေယာင္ကာေအာ္မိတယ္
"ညေလး"ရယ္။

မင္းအတြက္ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ
အစုစုကို ျပဳေန ေပမယ္႕
ႏႈတ္မဆက္ပဲ ၊ရုတ္တရက္ခြဲသြား
ၾကယ္ေတြေတာင္မေပ်ာက္ေသးတဲ႕မနက္၊

အတူေနသြားတဲ႕
တႏွစ္နဲ႕ေလးရက္
တသက္စါဘယ္လိုေျဖမလဲ.......
ကိုယ္႕ရင္က ကေလးရယ္၊

တကယ္ဆိုယင္ေလ
ေလာကထဲမွာမေနရဲ
တဦးတည္းလည္းလမ္းမေလွ်ာက္ျဖစ္
အလြမ္းသစ္ေတြသာတိုးၿပီး
အရမ္းညစ္ေနတာမင္းသိမလား......?

ဘယ္လိုမွမွတ္ထင္မထားတဲ႕
အျဖစ္ပ်က္တခုက
တႏွစ္နဲ႕ေလးရက္တိတိ
မက္ခဲ႕တဲ႕အိပ္မက္လား.......?

အလြမ္းေတြတရစ္ရစ္နဲ႕
ရင္မွာတင္းက်ပ္
နင္းသတ္သြားမလားထင္ရ
ျမင္သမွ်အလြမ္းစေတြ
အထင္ကရတမ္းတမႈေတြနဲ႕
ရင္ရဲ႕အျပည္႕ေပါ႕........၊

လြမ္းရသူစိတ္ထဲမွာ
မင္းကိုပဲရွာေနမိ
အသိမွာမင္းပဲရွိ
ႏြမ္းရိေနတဲ႕ႏွလံုးသား
ၿပံဳးစကားေတြမဆိုႏိုင္ေတာ႕
ေအးစက္စက္မ်က္ ၀န္းတစံုနဲ႕
မႈန္ရီေ၀တဲ႕မ်က္ႏွာတခု
အစားျပဳၿပီးေရာက္လာၿပီ ကေလးရယ္၊

သူငယ္ခ်င္းဘ၀
ညီမေလးကစၿပီး
ဘ၀တြဲေဖၚအျဖစ္
အၿမဲေခၚေတာ႕မယ္လို႕
ဆံုးျဖတ္္ကာ
တသက္လံုးမခြဲေၾကးလို႕.....
ေျပာခဲ႔ၾကေပမဲ႕
အလြမ္းအျဖစ္နဲ႕ကြဲကြာ
ဘယ္ေတာ႕မွျပန္ဆံုျခင္းမရွိတဲ႕
ခြဲခြာျခင္းမ်ဳိး
ဘယ္လိုရင္ခြင္မ်ိဳးမွာ
ခံစားႏိုင္မလဲ၊

ကံတရားအပိုင္ပဲလား
ေလာကဓံကိုအံတု
ျပန္္မႈစရာလိုေသးလား
ကိုကိုလဲေတြေ၀
ေၾကကြဲေန႕ညေတြမွာေလ။ ။


အသက္ကေလးေရ ေၾကကြဲေန႕နဲ႕ညေတြဘယ္လိုေျဖရမလဲ။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္းမရွိေတာ႕ဘူးမဟုတ္လားအဲတာေၾကာင္႕စဥ္းစားေနမိယင္းကလြမ္းေသာကေတြေျပလိုေျပျငား
nnt@tamalonmail.com
nnt@mail4tamalon.com မ်ားရွိေနမလားလို႕ တကယ္လို႔မ်ားရွိခဲ႕ယင္အသက္ေလးဖတ္မိမွာပါ။ ။

မာယာေတြပါ

မင္းဆံပင္ထက္ပိုၿပီး
ရႈပ္ေထြးမ်ားျပားတဲ႕
မာယာအတတ္ေတြကို
ဘယ္သူကဘယ္သူ႕ကို
ဘယ္ေခတ္တည္းက
လက္ဆင္႕ကမ္းလိုက္သလဲ၊

တကယ္ေတာ႕......တို႕အားလံုး
မာယာေတာမွာေမ်ာခဲ႔ၾက
မာယာေတာမွာေမာခဲ႕ၾက
ခဏခဏဆိုသလိုပ၊

ခြဲခဲ႔ၾကခြာခဲ႕ၾက
မာယာအနႏၱနဲ႕လူျဖစ္ခဲ႕ၾက
တကယ္ေတြးၾကည္႕ယင္
ဘယ္ေလာက္ခံျပင္းစရာေကာင္းလိုက္လဲလို႕
စဥ္းစားတိုင္းရင္နာယံုကလြဲလို႕
ဘာတတ္ႏိုင္ခဲ႕လို႕လဲ
တကယ္ေတာ႕မာယာေတာမွာ
ေမာခဲ႕ေပါင္းလဲမ်ားၿပီ
ေထာင္စုႏွစ္တခုမက
ရွိေနခ႕ဲမလားပဲ၊

တကယ္ပဲ ကဲကိုကဲတယ္
အၿမဲလဲလြဲခဲ႕တယ္
၀ကၤဘာမာယာေတာမွာ
ရင္နာကာေျပာခ်င္ေပမယ္႕
နင႕္တခါျမင္ရဖို႕အေရး
မာယာပရပြအေတြးေတြမွာ
ငါဟာတဘ၀ေပးဆပ္
အရာရာဟာခ်ည္ေႏွာင္ရစ္ပတ္။ ။

အသိဥာဏ္ျမွင္႕တင္ေရးႏွင္႕သဘာ၀ပါတ္၀န္းက်င္

အသိဥာဏ္ျမွင္႕တင္ေရးႏွင္႕သဘာ၀ပါတ္၀န္းက်င္

အစ္ကိုေရ......အေႀကာင္းအရာေလးကအရမ္းေကာင္းတယ္
ဟုတ္တယ္.....ႏ်ဴကလီးယားကိုတြင္တြင္က်ယ္က်ယ္သံုးလာတဲ.အခါ အနုမ်ဴျမဴေငြ.ေတြဖံုးလြမ္းသြားမယ္.အခ်ိန္က်ရင္ဆိုတဲ.အေတြး ကြ်န္ေတာ္လည္းေတြးမိတယ္ဗ်......ေနာက္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြအတြက္ကြ်န္ေတာ္တို.ဘာေတြလုပ္ေပးနိုင္မလဲ......တားဆီးလို.မရတဲ.အရာေတြအတြက္ကြ်န္ေတာ္တို.ဘယ္လိုျပင္ဆင္နိုင္သလဲ....ျပင္ဆင္သင္.သလဲ။ ကြ်န္ေတာ္လုပ္ေပးနိုင္သမွ်ကြ်န္ေတာ္လုပ္ေပးခ်င္တယ္......လူတစ္ခ်ိဳ.ကေတာ.ဆိုတယ္.......ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းအႀကာႀကီးမွျဖစ္မယ္.ကိစၥေတြအတြက္ေတြးပူေနစရာမလိုပါဘူးတဲ.။ ဒါေပမယ္.ကြ်န္ေတာ္ကေတာ.ေရေႀကာင္.ျဖစ္မယ္.စစ္ပြဲေတြအတြက္ရတက္မေအးျဖစ္ေနဆဲ............
Mobile ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းအၾကာႀကီးမွျဖစ္မယ္႕ကိစၥအတြက္ေတြးပူေနစရာမလိုပါဘူးဆိုတဲ႕ ပစၥလကၡအေတြးမ်ိဳးမေတြးသင္႕တာအမွန္ပါဗ်ာ။အခုကမာၻႀကီးစတင္ပူေႏြး
လာပါၿပီ၊ေနာင္မ်ိဳးဆက္အတြက္မစဥ္းစားခင္မွာပဲႏ်ဴးကလီးယားဆိုတဲ႕ေခတ္ေရာက္ေတာ႕မွာမလြဲပါဘူး။အခုေလာေလာဆယ္ကမာၻအ၀ွမ္းေလာင္စာဆီရွား
ပါးမႈကိစၥစတင္ေနပါၿပီ၊ယူေရနီယံဆိုတဲ႕သဘာ၀တြင္းထြက္ေရဒီယိုသတၱိၾကြစြမ္းအင္ကိုမလြဲမေသြသံုးၾကေတာ႕မွာပါ။ေလာေလာဆယ္ေတာင္မွeletronic
အမိႈက္နဲ႕ပလပ္စတစ္စြန္႕ပစ္ ပစၥည္းကိစၥေတြကိုေတာင္ရွင္းလို႕မႏိုင္ေသးတဲ႕အခ်ိန္မွာထပ္ၿပီးႏ်ဴးကလီးယားစြန္႕ပစ္ ပစၥည္းေတြေနာင္မၾကာခင္ထြက္လာ
ေတာ႕မွာပါ၊ကၽြန္ေတာ္တို႕ဘာလုပ္ေပးႏိုင္မလဲဆိုတဲ႕ကိစၥအတြက္ကေတာ႕ကမာၻသူကမာၻသားတိုင္းမွာတာ၀န္ရွိပါတယ္လို႕ေျပာခ်င္ပါတယ္။သားျဖဴလဲဒီ
အေတြးမ်ိဳးရွိပံုရပါတယ္။တီးတိုး...တီးတိုး မွာ "အခုေတာ႕ပူေနၾကၿပီမဟုတ္လား" ဆိုၿပီးေရးထားတာေတြ႕ရပါတယ္။ေရေၾကာင္႕ျဖစ္မဲ႕စစ္ပြဲ ကေတာ႕
မျဖစ္ႏိုင္ေလာက္ပါဘူး Unicef,W.H.O &otherNgoေတြလဲရွိေနေသးတာပဲ။ အခုကသဘာ၀ပါတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးပါ ေလာေလာဆယ္ေတာ႕
အားလံုး၀ိုင္း၀န္းထိန္းသိမ္းေပးၾကဖို႕ကမာၻသူ/သားအေပါင္းတို႕ကိုေတာင္းဆိုသင္႕တယ္လို႕ထင္ပါတယ္၊ေနာက္ၿပီးလူတိုင္းကိုယ္စီစည္းကမ္းရွိၾကဖို႕လို
တယ္လို႕ထင္ပါတယ္။အသိဥာဏ္ျမွင္႕တင္ေရးပါအေရးပါတယ္လို႕ထင္ပါတယ္။ဥပမာတခုျပရယင္လြန္ခဲ႔တဲငါးနွစ္ကေရႊစက္ေတာ္ဘုရားပြဲကအျပန္ေက်ာင္း
ေတာ္ရာကို၀င္ခဲ႕ပါတယ္ေက်ာင္းေတာ္ရာပြဲကၿပီးသြားတာနဲနဲၾကာပါၿပီဒါေပမယ္႕ဘုရားပြဲက်င္းပရာပရ၀ုဏ္တခုလံုးၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္အမႈိက္မ်ားနဲ႕ျပည္႕ေနပါ
တယ္အညာေဒသကေလေတာ႕တိုက္ပါတယ္အဲဒီေလထဲမွာၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ေတြပရပြပါဒါကအေသးဆံုးဥပမာတစ္ခုပါ။အဲဒီပလပ္စတစ္အမႈိက္ေတြဘယ္
အခ်ိန္ေဆြးေျမ႕သြားမလဲ။ပလပ္စတစ္ကမေဆြးႏိုင္ပါဘူး။အဲဒီကၽြပ္ကၽြပ္အိတ္လုိပလပ္စတစ္မ်ိုးဟာေဆြးသြားဖို႕ႏွစ္တစ္ေထာင္ၾကာပါမယ္။လူတိုင္းကိုယ္စီအသိရွိၾကယင္ဒီလိုမ်ိဳးမျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။လူတိုင္းကိုယ္စီကိုယ္ငွအသိပညာေပးသင္႕ပါ
တယ္။ေနာက္ၿပီးRecycle အတတ္ႏိုင္ဆံုးလုပ္သင္႕ပါတယ္။ငါမတတ္ႏိုင္ဘူးဆိုၿပီးလူတိုင္းဒီလိုလက္ပိုက္ၾကည္႕ေနမယ္ဆိုယင္ေတာ႕မၾကာေသာကာလမွာပဲ
ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြးၾကတဲ႕အခ်ိန္ကိုပိုျမန္ျမန္ေရာက္သြားမွာပါ။အျပဳသေဘာေဆြးေႏြးရယင္ေတာ႕အဲဒီပလပ္စတစ္အမိႈက္ဆိုတာမ်ိဳးကိုစြန္႕ပစ္အပူစြမ္းအင္အ
ျဖစ္သံုးေစခ်င္ပါတယ္။ဒါကေလာေလာဆယ္အေသးဆံုးလုပ္ႏိုင္တဲ႕ကိစၥပါ။ေနာက္ေတာ႕ဆက္ေဆြးေႏြးခ်င္ပါေသးတယ္။

ႏွင္းစက္တို႕ရဲ႕တည္ၿမဲျခင္း

ႏွင္းစက္တို႕ရဲ႕တည္ၿမဲျခင္း



အတၱအေတြးတခုတည္းနဲ႕သခ္ါရတရားကိုဆန္႕က်င္ခဲ႕ေပမယ္႕
ခုေတာ႕ဘယ္မွာလဲႏွင္းစက္
တကယ္ဆိုယင္.....မတည္ၿမဲႏိုင္တဲ႕ႏွင္းပါအစြန္းေရာက္အတၱေၾကာင္႕
တည္ၿမဲမယ္လို႕ထင္ခဲ႕တဲ႕ႏွင္းစက္ ခုေတာ႕ဘယ္မွာလဲကြယ္
. . .



ဟင္..............
ေဖ်ာ႕ေတာ႕လွတဲ႔အၿပံဳးတခု
မ်က္ႏွာနုနုမွာျမင္ခဲ႕
ရင္မွာႏြဲ႕ခဲ႕သူတေယာက္
တေကာက္ေကာက္လိုက္ေနတဲ႕အရိပ္မ်ားစြာ
အတိတ္ေျခရာရင္မွာျဖစ္တည္
ခ်စ္တာေတြကိုသိေနၿပီ။

တကယ္ေတာ႕.........
ခပ္ေပါ႕ေပါ႕ပဲေတြးေန
ေလာကေရလို႕ဟစ္ေအာ္
ေခၚလို႕မၾကားေတာ႕တဲ႕အခ်စ္
ေပါ႕ပ်က္ပ်က္ျဖစ္သြားၿပီလို႕ထင္!

ဒါလဲမဟုတ္..............
ငုတ္တုတ္ထျငင္း
ရွင္သန္ျခင္းကင္းတဲ႕အသည္းႏွလံုး
အၿမဲတမ္းၿပံဳးေနႏိုင္မွာလား
တခါတရံျပန္လွန္ဆန္းစစ္
သိပ္မခ်စ္တတ္ေတာ႕သလိုဆိုေပမယ္႕
ခ်စ္တတ္ေနေသးတာရင္မွာသိ
နင္မသိရင္ေတာ႕ငိုခ်င္
ၿပိဳလုၿပိဳခင္သည္းႏွလံုး
ဆံုးရႈံးရမွာကိုေၾကာက္ရဲ႕...........

ခိုင္ၿမဲျခင္းသေဘာတရားကို
အေျပာသမားအျဖစ္စြဲကိုင္
သခၤါ ရ ရဲ႕မ႑ိဳင္ကိုဆြဲလႈပ္
သရုပ္မၿပီျပင္ေပမယ္႕
သခၤါရကိုခဏေမ႕
ထာ၀ရလို႕ေတြးရင္း
တဘ၀စာခ်စ္ျခင္းေတြ
ခိုင္ၿမဲျခင္းလို႕မွတ္ယူ
ပညတ္တူတူထားခဲ႕
မွားခဲ႕ေပမယ္႕ေက်နပ္
ေနတတ္ခ်င္သည္
ေလာကဆီ............

ေမွ်ာ္လင္႕ျခင္းနဲ႕ေပါင္းစပ္တဲ႕
ရွင္သန္ျခင္းရဲ႕အဓိပါယ္တခ်ိဳ႕တ၀က္ကိုက
သခၤါရကိုေမ႕ထား
တရားမရေပမယ္႕
တအားေတာ႕လွတယ္ကြယ္လို႕
ခဏခဏမွတ္ခ်က္ခ်...............

ေမွ်ာ္လင္႕ျခင္းကင္းမဲ႕တဲ႕
ရွင္သန္မႈမ်ိဳးကို
ဘယ္တုန္းကမွမလိုခ်င္ခဲ႕
ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္နဲ႕အသက္ရွင္
သက္၀င္လႈပ္ရွားတဲ႕ဘ၀
ခဏေတာ႕အားငယ္
မကြယ္၀ွက္တမ္း၀န္ခံရယင္
ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ခဲ႕..........

ဒါေပမယ္႕ေလ.......
နင္႕ကိုသိပ္ခ်စ္တဲ႕
ငါ႕ရ႕ဲရင္မွာ
တစ္သက္စာတစ္ဘ၀
Nov-Dec ရဲ႕ ႏွင္းစက္နဲ႕ည
ငါတို႕ေတြျမတ္ႏုိုးႏွစ္ၿခိဳက္ခဲ႕တဲ႕
ႏွင္းစက္ရဲ႕ညေတြ
ထာ၀ရခိုင္ၿမဲ
တည္ၿမဲျခင္းဆိုတဲ႕သေဘာတရား
ကာရံစာသားမပါေတာင္မွ
ေငါင္ေတာင္ေတာင္မျဖစ္
အတၱအေတြးတခုအျဖစ္နဲ႕
ထာ၀ရတည္ျဖစ္ေနပါတယ္။ ။

လြမ္းလက္စ

လြမ္းလက္စ



လြမ္းလက္စမွမကုန္ေသးခင္

လာျပန္ၿပီႏွင္းေငြ႕ေတြ

မိုးေတြသည္းလို႕ေကာင္းေနတုန္း

ၿဗဳန္း..ဆိုေဆာင္းေရာက္လာတယ္...........

ျမဴေတြေထာင္းလေမာင္းထေအာင္ဆိုင္းလို႕

မႈိင္းညိဳ႕ညိဳ႕ဟိုေတာတန္း

ျဖတ္သန္းဖို႕ႀကံခဲ႕စဥ္က

ေနရာမေရြးတဲ႕အလြမ္း

သူကပဲတပန္းသာေရာ႕သလား

အေမးမ်ားစြာအေတြးတရား........

အစဥ္မွာ....ေဘးမမ်ားခ်င္တာလဲပါရဲ႕

အနႏၱသူရိယ..အမတ္ႀကီးေရးတဲ႕

"သူတည္းတေယာက္".....အစခ်ီတဲ႕

မ်က္ေျဖလကၤာကေရာ

ရင္ကိုတိုက္စားခဲ႕ေလသလား.......

အမွတ္မ်ားစြာ.....ရင္ခြင္မွာစု

ရတနာလိုဥထားတဲ႕

ေစညႊန္ရာကိုေရာ္ရမ္းမွန္းဆ....

တမ္းတရတာအႀကိမ္ႀကိမ္ပါပဲ.......

ေထာင္းလေမာင္းေၾကတဲ႕

ေဆာင္းေပါင္းလည္းမနည္းေတာ႕

ခပ္ေပါ႕ေပါ႕ေလးေတြးရယင္ေလ

လြမ္းေနခ်င္ေသးတယ္ ။ ။

ႏွင္းစက္ေရ

ႏွင္းစက္ေရ

ႏွင္းစက္ေရ.......
ခၽြင္းခ်က္မထားပဲ
မင္းထြက္သြားတဲ႕အခါ
ေနသာမွာကိုမလိုတမာ
အတၱစိတ္ေတြမ်ားနဲ႕
မွားခဲ႕တဲ႕အခါမွာ
တမ္းတစရာဟာေလ
လြမ္းစရာ႕ကဗ်ာပါကြယ္.........

ရည္လို႕သာေမွ်ာ္ေတြး
အလြမ္းေငးေမာျခင္းနဲ႕
တမ္းတေတြးေတာျခင္းေတြ
မင္းတမင္ပစ္ထား
ထြက္သြားသလား
ေအာက္ေမ႕သတိရ
တမ္းတရေအာင္
ဒီလူ႕ရင္ကို....ခြဲ
အသည္းႏႈတ္ယူ
လြမ္းေသာကေတြပူေစ.....ရယ္လို႕

ႏႈတ္မဆက္ပဲ
ျပဳတ္ထြက္သြားတဲ႕လက္တြဲ
အၿမဲေငးေမာ
ေတြးေတာေနရ
ဘ၀ဟာခဏဆိုေပမယ္႕
တခါတခါ..သိပ္ၾကာေပါ႕
အက္ဆစ္တစက္ပါပဲ
ရင္ထဲမွာတျမည္႕ျမည္႕
လွိဳက္စား............
ေသာကနဲ႕ဗ်ာပါဒၾကားမွာ
ငါဟာေ၀၀ါး............

တရားသေဘာနဲ႕
မွားေသာမွားေသာ
လို႕မွတ္ယင္း
တရားမႏိုင္ယိမ္းယိုင္လာတဲ႕အခါ
မင္းပံုရိပ္ပဲေပၚလာ
ေပ်ာ္စရာေတြ႕လဲ
ရင္မွာမခ်ိ.......
အတူတူေပ်ာ္မိတဲ႕ရက္ေတြ
သက္ေသနဲ႕ရတက္ေပြအပူပြား
လူမွားတာပဲျဖစ္ပါေစလို႕
မျပည္႕ခဲ႕ေလတဲ႕ဆုေတာင္း
အလြမ္းေၾကာင္း.....ဟာရွည္ၿပီထင္႕

ေတြးေမာေမ်ာနစ္
အလြမ္းစစ္တုိ႕
ကၽြမ္းရစ္ရေအာင္
ဒီေကာင္႕ရင္ထဲ
အၿမဲနင္ရွိ...ဒါေပမယ္႕ေလ
ခြဲခဲ႕ၿပီတည္႕.......။ ။

တြယ္ရာမဲ႕၏တမ္းတျခင္း

တြယ္ရာမဲ႕၏တမ္းတျခင္း

တကယ္ေတာ႕ကြယ္


လြမ္းတယ္ရယ္လို႕


မေျပာလဲသိ



မခ်ိတင္ကဲ


ရယ္ပြဲဖြဲ႕တဲ႕ေန႕ေတြ


ေမာင္ေမ႕ၿပီလား


ေတြးမိေလတိုင္း


မ်က္ရည္၀ိုင္းဆဲ


ေမာင္ငိုၿမဲေလ



ဘယ္လိုပံုဘယ္လိုေတြ႕


တသက္မေမ႕ေၾကးေလ


ေမာင္႕ရင္မွာအခါခါထပ္


ပညတ္ထားခဲ႕ၿပီပဲ


မၿပီျပင္လွေသးတဲ႕


ေဆာင္းရဲ႕နတ္ဆိုး


ေနာ႕(ဗ)နတ္ဆိုးလို႕


အမည္ရတဲ႕နတ္ဟာ


မဆံုစည္းသင္႕သူႏွစ္ဦးကို


ေတြ႕ဆံုေပးခဲ႕ၿပီး


သူ႕ဇတ္သူမႏိုင္တဲ႕အခါ


ဇႏၷ၀ါရီနတ္နဲ႕တိုင္ပင္ၿပီး


တို႕ကိုခြဲပစ္


ရက္စက္ရစ္ခဲ႕...............



ဘယ္သူ႕ကိုမွ


လိမ္ညာမခ်စ္ဖူးတဲ႕


ေမာင္႕ႏွလံုးသားဟာ


ဘယ္သူေတြရဲ႕က်ိန္စာ


အခါခါမိေနသလဲ


ေမာင္စဥ္းစားဆဲပါ


အလြမ္းဆိုတဲ႕


ကႏာၱရေတာမွာ


ေမာင္တေယာက္တည္း


မေပ်ာ္ပိုက္လည္း


ေနရဲတတ္ခဲ႕


ႏုႏြဲ႕တဲ႕ႏွလံုးသား


အၿပံဳးမ်ားနဲ႕အားသစ္မေ၀


အရွံဳးသမားရဲ႕ေသာကေတြေလ


မင္းထံပါးမွာထားခဲ႕ျဖစ္...................



တသက္မေမ႕


အခက္ေတြ႕ခ်င္ေတြ႕ပေစ


သည္လိုေနလည္း


အသည္းရယ္သံ


ႀကံဖန္ေလွာင္ပိတ္


ႀကိတ္မွိတ္ခံစား


ေလာင္ၿမိဳက္သြားယင္း


အသက္မဲ႕တဲ႕


ဇီ၀ိန္ခ်ဳပ္အရုပ္


ခပ္လွဳပ္လွဳပ္ျဖစ္ေနယင္လည္း


ေကာင္းသားပဲလို႕ေတြးမိ


မခ်ိတဲ႕ရင္ဘယ္သူျမင္မလဲ


သိခ်င္သိပါေစေတာ႕


မေမ႕ေတာ႕ပါကြယ္.............



တမ္းတတယ္ကြယ္


ေမ႕ဖို႕ႀကိဳးစား


သနားခဲ႕လွ်င္


အိပ္မက္နားမွ


ခဏဖယ္ခြာ


ေရွာင္ေပးပါလွ်င္


တို႕ရင္ေက်နပ္


ေနတတ္မယ္ထင္


ေမာင္႕သခင္ရယ္...........



ေမ႕ရန္ႀကံစဥ္


ေမ႕ေတာ႕မလား


အိပ္မက္မ်ားစြာ


ခါခါသူေမး


ေမာင္႕အေတြးထဲ

ရွိေနဆဲထင္


စြဲ၀င္ထင္မွတ္


ျမင္ေနတတ္ခဲ႕


ေမာင္ေမ႕မယ္႕ရက္မွာေလ


အသည္းယဲ႕ယဲ႕ပဲ


က်န္တယ္ခင္.................



ေမာင္႕ရင္မွာေမ႕ႏိုင္ႏိုးနဲ႕


ေစာင္႕ေမွ်ာ္ကိုးစား


ေန႕တိုင္းမ်ားစြာ


ေႏြကႏာၱျဖစ္ေမ႕မပစ္ႏိုင္


ရင္မွာပိုင္စိုး


ရင္ကိုတိုးျဖတ္


ရိုက္ခတ္ရယ္သံ


အျပန္ျပန္ၾကား


ေမ႕ၿပီလား


ေမ႕ၿပီလား........??????



အိပ္မက္ထဲကရယ္သံ


အဖန္ဖန္ၾကားဆဲ


စဥ္ၿမဲမျပတ္


စြဲလန္းတပ္မက္


အလြမ္းကဗ်ာစုတခ်ိဳ႕


ရင္ကိုတိုက္စား


ျဖတ္သန္းသြားခဲ႕


အျခားအျခားေသာ


ေန႕မ်ားမွာလည္း


ရင္ခြင္ဟာခိုကိုးရာမဲ႕


တကယ္ပါအထီးက်န္


အက်ည္းတန္တဲ႕


ကာရံမဲ႕တဲ႕ကဗ်ာေတြကို


အေဖာ္ျပဳယင္း


ရင္သည္ႏုႏုေၾကြလုေၾကြခင္


ေလရယ္တိုးတိုက္


ႏွင္းစက္မိုက္တို႕


ရိုက္ခတ္ဖဲ႕ေျခြ


တြယ္ရာမဲ႕ရဲ႕


တမ္းတျခင္းေလ


ခ်စ္ငယ္ေရ............။ ။