Thursday, October 20, 2011

သက္တံ႔ဖ်ားကငွက္ကေလးသို႕(၅)




တက္လာပါၿပီ
ေရာဂါေတြရယ္
ခက္တယ္ကေလး
ေတြ႕ဖန္မ်ားယင္
လြမ္းသခင္ျဖစ္
ကၽြမ္းနစ္၀င္တဲ႕
ေ၀ဒနာတဲ႕
ဘယ္သူျမင္မိ
သိရွိမလဲ........

အခက္ေပြေသာကၾကား
ဗ်ာပါဒတေပြ႕တပိုက္နဲ႕
ေ၀႕၀ိုက္ကာမေနခ်င္ေတာ႕
တည္႕တည္႕လည္း
ထုတ္ေျပာခ်င္ေပမယ္႕
ခင္ရယ္သြမ္းေသြးမွာ
အေၾကာက္သားေလ....

ခံႏိုင္ရည္ရွိဖို႕
ေ၀းစြ...........
ခနဲ႕တဲ႕တဲ႕ေျပာယင္ေတာင္
မေနတတ္မထိုင္တတ္
အခက္လည္းေပြ
ရတက္ေ၀ဆဲ
ရင္မွာေသာကေျဖမရေလ
ေႏြမိုးေဆာင္း
ရာသီေတြသာေျပာင္းလဲ
ရင္ကအခ်စ္
မေျပာင္းလဲျဖစ္
ကၽြမ္းရစ္ကာအျမစ္တြယ္
ေႏွာင္တြယ္ရစ္ပတ္ေစတာ
အခ်စ္တဲ႕လား........

တြယ္မက္တပ္ၿငိ
မ်က္၀န္းကအၾကည္႕ေတြ
ျမင္မိသိရွိေနသေရြ႕ေပါ႕
မခံစားႏိုင္
ကံတရားဆိုင္ရာ
ခပ္ယိုင္ယိုင္အေတြးေတြလည္း
မေတြးရဲတဲ႕အခါၿမိဳသိပ္ကာခံစား
ေ၀ဒနာေတြထင္ဟပ္
ျမင္တတ္ေတာ္မူ..........

ေ၀ဒနာနဲ႕ပါကြယ္
မေသခ်ာေပမယ္႕လည္း
တပ္မက္တြယ္ၿငိတဲ႕စိတ္ကို
ဘာ၀နာနဲ႕ေျပာယင္
တဏွာမျပတ္ေသးတာကြယ္
အင္း..ပုထုဇဥ္ေပပဲကိုးလို႕
ရင္မွာတိတ္တခိုးနဲ႕
ျမတ္ႏိုးလို႕ခင္တြယ္
ဒီခဏမွာေတာ႕
ႏွလံုးေသြးေတြရပ္သြားမတတ္
ရင္ခုန္လႈိက္ေမာေနကုန္
ၾကင္ယံုလိုက္ေျပာမေနေတာ႕......

ဘ၀ကခါးလြန္းပါတယ္
ခ်ိဳတဲ႕ရက္ေတြရွိေပမယ္႕လည္း
ငိုတဲ႕ရက္ေတြပိုသာမ်ားခဲ႕
ရင္ခုန္လႈိက္ေမာယံုသက္သက္နဲ႕ေတာ႕
ရစ္သမ္အျဖစ္မဖြဲ႕ဆိုခ်င္ေတာ႕
ေငးေမာၾကည္႕ယင္းသာေက်နပ္
ကိုယ္႕ကိုလည္းမေ၀ခြဲတတ္
သက္တံ႔လားငွက္ကေလးလား
ဒါမွမဟုတ္ငွက္ကေလးကိုစိတ္၀င္စားရာက
သက္တံ႔ကိုပဲခ်စ္သြားသလား
မေ၀ခြဲတတ္ေတာ႕ပါ.....။     ။

ဓါတ္ပံုကိုေတာ႕http://www.photobucket.com မွယူသံုးပါတယ္ခင္ဗ်ာ

2 comments:

ေႏြေတးရွင္ said...

အကိုၾကီး......
ခပ္ၾကိတ္ၾကိတ္ပါပဲ
တိတ္တိတ္ေလး ေစြတဲ့မိုးလို
ဒီေ၀ဒနာ အုပ္စိုးေလသမွ်
တျပန္သစ္ခြင့္ ရပါေစ အကို။

ချစ်သူမောင် said...

တဖန္ျပန္မသစ္ပါရေစနဲ႕
အမွန္အကန္ခ်စ္ေပမယ္႕ကြယ္
ကတိပ်က္လူသားရယ္လို႕
ျဖစ္ခ်င္ဘူးကြယ္႕ေလး