ဟိုးအေ၀းကေမွာင္မဲတိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕ၿမိဳ႕ေလးသို႕တတိယေျမာက္အလည္တစ္ေခါက္

အဲတာပဲခဏခဏေရးလို႕ ေျပာခ်င္လည္းေျပာၾကေပ႕ေစေတာ႕ ဒီတစ္ခါ အဲဒီၿမိဳ႕ ေလးကေမွာင္မေန
ေတာ႕ပါဘူးထူးထူးျခားျခား လင္းေနပါသတဲ႕ အင္းထားပါေတာ႕ေလ ခရီးထြက္ျဖစ္တဲ႕ကိစၥ ကေတာ႕
ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္ မွာေက်ာင္းထိုင္ ေနတဲ႕ အေမ႕(ေယာကၡမ) အစ္ကို၀မ္းကြဲဘုန္းႀကီးရဲ႕ ကိုးဆယ္႕ခုႏွစ္
ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႕သဘင္ပါ  သြားမယ္မသြားဘူးနဲ႕ သြားျဖစ္လိုက္တဲ႕ခရီးပါ ဒီႏွစ္ကၽြန္ေတာ္ေျခ
အေတာ္ရွည္ပါတယ္ မုဒံုဆိုလည္းမျငင္း ဖ်ာပံုဆိုလည္းႏွစ္ေခါက္ အင္းမသြားေတာ႕ဘူးလို႕စိတ္ဒံုးဒံုး
ခ်မွသြားျဖစ္ လိုက္တဲ႕ေျမလတ္ေဒသ ခရီးေလးဆိုပါေတာ႕ ဒီတစ္ခါလည္းမိသားစုစံုညီပါပဲ သမီးေလး
ရယ္ သူ႕မာမားရယ္ သူ႕အဖြားရယ္ေပါ႕ ဒီတစ္ေခါက္ကေတာ႕အသြားခရီးမွာေန သာတာမေျပာပါနဲ႕
ေတာ႕ေနလို႕မရေအာင္ပူပါတယ္ ။ ရန္ကုန္က စထြက္ေတာ႕ မနက္ ၇ နာရီေက်ာ္ပါၿပီ တိုက္ႀကီးေရာက္
ေတာ႕ထံုးစံအတိုင္း ေဖာက္သည္ျဖစ္ ေနတဲ႕ လဘက္ရည္ဆိုင္ မွာ ခဏနားပါတယ္ အဆာေျပ လဖက္
ရည္ေသာက္ၿပီးေတာ႕ မွဆက္ထြက္ျဖစ္ၾကတယ္ ဒီလိုနဲ႕ ခရီးသြားေနက် ဆိုေတာ႕လည္းအက်င္႕လို
ေတာင္ျဖစ္ေနၿပီလားမသိပါဘူး လက္ပံတန္းမေရာက္ခင္ ဆီ၀င္ထည္႕ပါတယ္ ရန္ကုန္မွာ ၂၉၅၀က်ပ္
သာေရာင္းတဲ႕ ဒီဇယ္ ကဟိုင္းေ၀းမွာမို႕ လို႕လားမသိပါဘူး ၃၂၀၀က်ပ္ျဖစ္ေနတယ္ ။ကဲပါထားပါေတာ႕
လက္ပံတန္းေရာက္ေတာ႕ မိသားစုထမင္းစားျဖစ္ၾကတယ္ ေပါ႕ ထမင္းရယ္လို႕မယ္မယ္ရရ လည္း
မဟုတ္ပါဘူး ဒီတစ္ေခါက္ေတာ႕သမီးကစားတတ္ေသာက္တတ္ေနၿပီမို႕လို႕ ဘလန္ဒါ မပါေတာ႕ဘူး
ေလ ဒါေပမယ္႕ကၽြန္ေတာ္က သိပ္မယံုၾကည္တတ္သူမို႕ မီးစက္ေသးေသး ေလးေတာ႕ပါလာပါတယ္
ခဏပဲ ေမာင္းၿပီးေတာ႕ ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္ေရာက္ေတာ႕တယ္ ။အေမ႕ကို ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာထားခဲ႕
ၿပီး သမီးရယ္ သူ႕မာမားရယ္ ကၽြန္ေတာ္ရယ္က မေရာက္တာတစ္ႏွစ္ ရွိ ၿပီး ဖုန္ေတြအလံုးရင္း ေပါင္း
ျမက္ ေတြေတာလိုထေနတဲ႕ အဲဒီၿမိဳ႕ေလး ဆီကိုသုတ္ေျခတင္ၾကတာေပါ႕ အိမ္ရွင္းရေအာင္လို႕ပါ ။
လားလား အိမ္ေရာက္ေတာ႕ အိမ္ကို ျမက္ေတြက ကာဆီးၿပီးျမင္ရတယ္ အိမ္တံခါး ဖြင္႕လိုက္ေတာ႕
ဖုန္ အျပည္႕နဲ႕ ေပါ႔ ။ပါလာသမွ်ပစၥည္းေတြကားေပၚကခ် ၿပီး အိမ္ကိုစရွင္ၚရတယ္ ပထမဆံုး
ေရစည္လွည္း တြန္းတဲ႕သူကိုသြားရွာတာေပါ႕ ေရမွမရွိတာကိုး ။ အိမ္ရွင္း ၿပီးေတာ႕ ညေန ေလးနာရီ
ထိုးၿပီ  ဒါနဲ႕ ေရမိုးခ်ိဳး ၿပီး ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္ကို ျပန္လာၾကေတာ႕တာေပါ႕ ကားဘီး ကေပါက္ေတာ႕
တာေပါ႕ ေပါင္းတည္ နတၲလင္း ဘယ္မွာမွဖါလို႕မရေတာ႕ ေနာက္ဆံုးႀကိဳ႕ပင္ေကာက္ေရာက္မွ ဖါရ
ေတာ႕တာပဲ ေတြ႕တဲ႕ တာယာဆိုင္မွာ ေလထိုး ၿပီးဆက္ေမာင္းတာေပါ႕  ။ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္ေရာက္ေတာ႕
ေမွာင္စၿပိဳးေနၿပီ ၊ အင္းကၽြန္ေတာ္တို႕အေရာက္ေနာက္က်ေတာ႕ ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္ကအမ်ိဳးေတြလည္း
ေမွ်ာ္ၾက စိတ္ပူၾကနဲ႕ ေပါ႕ ၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ေရာက္ေတာ႕ အေမက တည္းမယ္႕အိမ္ကိုသြားခိုင္းတယ္
အဲဒီေရာက္မွညစာစား ဖို႕ေျပာတယ္ အဲဒီေတာ႕ ေက်ာင္းနဲ႕ မလွမ္းမကမ္းမွာရွိတဲ႕ အဲဒီအိမ္ကို ေရာက္
ေတာ႕တယ္ ညစာစားၿပီး အလာပသလာပ သာေၾကာင္း မာေၾကာင္း ေျပာေနၾက ယံုရွိေသးတယ္ သမီး
က အိပ္ခ်င္ၿပီ မို႕လို႕ အေပၚထပ္ကေန ပါပါး ပါပါးနဲ႕ ေခၚေနလို႕အိမ္ရွင္ အစ္မေတြကိုအားနာနာနဲ႕ ပဲ
အေပၚထပ္ က သူတို႕ျပင္ေပးထားတဲ႕ အိပ္ယာထဲ ၀င္ရေတာ႕တယ္ တေန႕လံုးပင္ပန္းလာခဲ႕ ၿပီးအခု
ေတာ႕အိပ္ေတာ႕မယ္လို႕ မထင္လိုက္ပါနဲ႕ ဦး ပူလိုက္တဲ႕ရာသီ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ သမီးဆို အိပ္မရ
လို႕ အိတ္ေတြထဆြဲၿပီး အိမ္ျပန္မယ္လုပ္ေတာ႕တာ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ႕ မေရာက္ခင္ျပန္ရၿပီေအာင္းေမ႕
တာ အိမ္ရွင္ေတြကိုလည္းအားနာ ဘာလုပ္ရမယ္မသိေတာ႕ပါဘူး သမီးေလးကလည္းငိုလို႕ ၊
သမီးမာမားကေတာ႕ ေျပာရွာတယ္ တည္းခိုခန္းသြားရွာရ ေအာင္တဲ႕ အဲ ညဆယ္႕ႏွစ္နာရီေက်ာ္မွ
သူမ်ားရပ္ရြာမွာ အေစာႀကီးတည္းကကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ႕တာပဲအဲဒီအိမ္မွာ မတည္းပါဘူးလို႕ ။ အမွန္ေတာ႕
ကၽြန္ေတာ္လည္းအရမ္းအားနာတတ္သူထဲပါတာမို႕ အမ်ိဳးေတြပါ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးလို႕၀ိုင္းေျပာလို႕သာ
အဲဒီအိမ္မွာတည္းျဖစ္တာ ၊သူအဲလိုေျပာေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ကနဲနဲ စိတ္တိုၿပီးေငါက္မိေသးတယ္ ကိုယ္အစ
တည္းက တည္းခိုခန္းတည္းမွာလို႕ ေျပာသားဆိုၿပီး ။ေနာက္ေတာ႕ အပူခ်ိန္နည္းနည္း မျဖစ္စေလာက္
က်သြားတာလား သမီးပဲပင္ပန္းလို႕လားေတာ႕မသိပါဘူး မနက္သံုးနာရီေလာက္ေတာ႕ အိပ္သြားတယ္
ခက္တာကအာရုဏ္ဆြမ္း ဆိုေတာ႕ ခဏေန ေလးနာရီေလာက္ထ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး သြားၾကရေတာ႕မွာ
မအိပ္လိုက္ရမရွိေအာင္ခဏေမွး လိုက္ပါတယ္ မနက္ေျခာက္နာရီထိုးသြားေပါ႕ ။ အဲတာနဲ႕လူးလဲအပ္ယာ
ထ အိပ္ယာေတြဘာေတြသိမ္းၿပီး မ်က္ႏွာသစ္ အ၀တ္စားလဲ ၿပီးမိသားစုသံုးေယာက္ ေက်ာင္းကိုေရာက္ခဲ႕
ေတာ႕တယ္။

သံေ၀ဂ

ဘယ္လိုေနေန
ဘာေတြျဖစ္ျဖစ္
ကဗ်ာေတြကိုစစ္ေတာ႕
တဏွာႏွင္႕အခ်စ္သာ
က်န္ပါ၏

တမ်ိဳးေတာ႕မထင္ၾကပါနဲ႕ဗ်ာ ကိုယ္႕စာေတြကိုယ္ေ၀ဖန္သံုးသပ္ၾကည္႕တာပါ
ကိေလသာမကုန္သ၍ ဒါေတြနဲ႕ပဲေႏွာင္တြယ္ရစ္ပတ္ လံုးလည္ထပ္ေနမွာပါပဲ
ထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ..........