လူထြက္ကုန္ပစၥည္း

အခု အခ်ိန္ မွာဆို ကၽြန္ေတာ္တို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဆံပင္အရွည္နဲ႕ မိန္းကေလးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မေတြ႕မိေတာ႕ပါ
တစ္ကယ္ဆိုယင္ ေရွးလူ ႀကီးေတြက မိန္မတို႕ဘုန္း ဆံထံုးလို႕ ဆုိထားခဲ႕တယ္မွတ္လား အခုဆိုယင္ မိန္းကေလး
ေတြဆံပင္ အတို ပဲထားၾကတာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတြ႕ ရပါတယ္ ေခတ္မွီလာၾကလို႕လား ဆံပင္ပံုစံေျပာင္းလဲ
လာတာလား ကၽြန္ေတာ္အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြးခဲ႕ ပါတယ္ ၊ တစ္ဖက္က ၾကည္႕ယင္ ဆံပင္အရွည္ထားလို႕ဆံပင္အ
တြက္အခ်ိန္ေပးရတာ တာေတြ ခုလိုလႈပ္ရွားရုန္းကန္ေနတဲ႕ ေခတ္ႀကီးမွာ ဆံပင္အတိုကပဲခပ္ ေကာင္းေကာင္း
လို႕ ေတြးမိပါတယ္။
ဒါေပမယ္႕ဆံပင္အရွည္ နဲ႕ဆိုယင္ပိုယဥ္ မယ္လို႕ ထင္ပါတယ္ ၊အဲဒီစိတ္ကူးေပၚ လာတာ ေခတ္မိန္းကေလးေတြကို
ေ၀ဖန္ခ်င္လို႕ မဟုတ္ပါဘူး တေန႕ က ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာေတြ႕ ခဲ႕ ရတဲ႕ "ဆံပင္အရွည္အ၀ယ္ဒိုင္" ဆိုတဲ႕
ဆိုင္းဘုတ္ေၾကာင္႕ပါ ။ ဘီးကၽြတ္ေစ်းေကာင္းေပး၀ယ္သည္ ဆိုလားပဲ။ေန ရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႕ ရပ္ကြက္ေတြ
ထဲမွာလွည္႕လည္္ ၀ယ္ယူေန ၾကတဲ႕ ဆံပင္၀ယ္သူမ်ားကိုပါေတြ႕ေနရလို႕ပါ။ တခ်ိဳ႕ မိန္းကေလးေတြက်ေတာ႕လည္း
ဆံပင္ကို တမင္ျဖတ္ေရာင္းတာရွိၾကသလို တခ်ိဳ႕ၾကေတာ႕လွဴဖို႕ အတြက္တမင္ရည္စူးၿပီးဆံပင္အရွည္ထားၾကပါ
တယ္။ ခက္ေနတာက ေရာင္းသူနဲ႕၀ယ္သူ အဆင္ေျပယင္ ၿပီးတာပဲ ခင္ဗ်ားဘာလို႕၀င္လွ်ာရွည္ ရတာလဲလို႕ေမး
ခ်င္ေမးၾကပါလိမၼယ္။ ကၽြန္ေတာ႕အျမင္အရဆိုယင္ သာမာန္ ရြက္ၾကမ္းေရႀကိဳ ရုပ္ေလးနဲ႕ ဆံပင္အေတာ္ေလး
ရွည္ တဲ႕ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ဆိုပါေတာ႕ ေငးၾကည္႕ရတာမ်ိဳးမဟုတ္ေတာင္ အနည္းဆံုး သမင္လည္ျပန္
ေတာ႕ လွည္႕ၾကည္႕မိမွာပါ အားလံုးလဲႀကံဳဖူး ၾကပါလိမၼယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မိန္းကေလးေတြ ဆံပင္ အရွည္ ထား
သင္႕ တယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္ထင္ျမင္မိပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ႕အေနနဲ႕ေတာ႕ဆံပင္အရွည္၀ယ္ဒိုင္ေတြ ကိုေတြ႕ရတာစိတ္မသက္သာလွပါဘူး အယူသည္းတာ
မ်ိဳးလည္းျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာပါ၊ ကိုယ္တိုင္ရဲ႕ ဆံပင္ကို တစ္ပါးသူလက္ထဲေရာင္းစားတယ္ဆိုတဲ႕ကိစၥမ်ိဳး မျဖစ္သင္႕
ဘူးလို႕ထင္ပါတယ္။ေနာက္ၿပီးဘယ္မွာအသံုးျပဳ မယ္ဆိုတာ ေသခ်ာမသိပဲ မိမိ ခႏၶာကိုယ္ က အစိတ္ပိုင္း
တစ္ခုျဖစ္တဲ႕ဆံပင္ကို ျဖတ္မေရာင္းသင္႕ဘူးလို႕ ထင္ပါတယ္။ ေနာက္ဆိုယင္ ေတာ႕ သိပ္ေၾကာက္စရာေကာင္း
တဲ႕အ၀ယ္ဒိုင္ေတြေပၚလာေလမလား ဥပမာ- ေက်ာက္ကပ္ေစ်းေကာင္းေပး၀ယ္သည္၊ ႏွလံုးအ၀ယ္ဒိုင္
အသည္းေကာင္းကိုေစ်းေကာင္းေပး၀ယ္သည္ ၊ မ်က္ၾကည္လႊာ၀ယ္သည္၊ အစရွိသျဖင္႕ေပါ႕။ တခ်ိန္ခ်ိန္
ေဆးပညာ အရမ္းထြန္းကား လာတဲ႕ အခ်ိန္ ၾကယင္ အဲလို ဒိုင္ေတြနဲ႕၀ယ္မလားမသိဘူးေနာ္။ :)
ဆရာေဖျမင္႕ရဲ႕"လူသံုးကုန္ပစၥည္းမ်ား" ၀တၳဳထဲကလိုမ်ိဳးဆိုယင္ ေတြးယင္းကၽြန္ေတာ္ေခါင္းကိုက္လာတယ္
ေနာက္ေန႕မွပဲ ဆံပင္ဒိုင္ေတြ ရဲ႕ဓါတ္ပံုေတြတင္ေပးပါ႕မယ္ ဒီေန႕မိုး ရြာေနေတာ႕ ဓါတ္ပံုရိုက္ဖို႕အဆင္မေျပလို႕
ပါခင္ဗ်ာ။ :P

အရက္

ဂ်ာနယ္ေနာက္ေက်ာဖံုးမွာ ဒီေၾကာ္ျငာကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ႕ေတာ္ေတာ႕ ကိုလန္႕သြားရပါတယ္
အႏုပညာသမားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အရက္ႏွင္႕မကင္းႏိုင္ ၾကပါဘူး အားလံုးကိုေတာ႕ မဆိုလိုပါ၊
သို႕ေသာ္ျငားလည္းပါတ္သက္ေနၾက ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္တို႕အားလံုးခ်စ္ခင္ေလးစားရေသာ ဆရာႀကီး
ေသာ္တာေဆြဟာ ဘရန္ဒီတပုလင္းဆိုတဲ႕ ၀တၳဳ နဲ႕ ေက်ာ္ၾကားလာခဲ႕သူပါ ေနာက္ေတာ႕ေကာ ကဗ်ာ
ေရးတဲ႕ သူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လည္းဒီလိုင္းပဲ လိုက္ၾကပါတယ္ ကိုယ္သန္ရာသန္ရာေပါ႕ေလ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ျမတ္စြာဘုရား တားျမစ္ေတာ္မူထားတဲ႕ အထဲမွာ သူရာေမဓယ
ကံဆိုတာေတာ႕ရွိပါတယ္ ျဖစ္ႏိုင္ယင္ ငါးပါးသီလထဲမွာ တစ္ပါးအပါျဖစ္တဲ႕ အဲဒီကံကို မက်ဴးလြန္ေစ
ခ်င္ၾကပါဘူး ဘယ္ရႈေထာင္႕ ကပဲၾကည္႕ၾကည္႕ အဆင္မေျပလို႕ပါ ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ ရဲ႕ ႏုိ႕ညွာဘုရင္
ျဖစ္တဲ႕ မင္းတုန္းမင္းေခတ္က ေယာအတြင္း၀န္ဦးဖိုးလႈိင္ ကို ဗ်စ္ရည္ သည္ေဆးခါးႀကီး၏တူသည္ဆိုလို႕
အရာက ခ်ထားခဲ႕ဘူးပါတယ္ ၊
ေဆးလိပ္ ကုမၸဏီမ်ားကို ေၾကာ္ျငာျခင္းမွ တားျမစ္ထားေသာ္လည္း တပတ္ရိုက္ေၾကာ္ျငာ ေနၾကတာ
ေတြ႕ဖူးၾကပါ လိမၼယ္ ၊ ခုလိုအရက္ၾကေတာ႕ေပၚေပၚ ထင္ထင္ ေၾကာ္ျငာတာ ေကာင္းပါ႕မလား စဥ္းစား
စရာတခုျဖစ္ပါတယ္ ေနာက္ၿပီးလူတိုင္း အရက္ကို ေရ ရွည္ စြဲေသာက္သင္႕သလား အဲဒီေမးခြန္းကိုကၽြန္ေတာ္
ေျဖစရာမလိုပါ အရက္ရဲ႕ဆိုးက်ိဳး မ်ားကိုလူတိုင္သိၿပီး ျဖစ္ပါလိမ္႕မယ္ သိပ္ၿပီးေတာ႕ မေျပာလို ေပမယ္႕
အရက္ေသာက္ျခင္းအတြက္ရတဲ႕ရလဒ္ ေတြကေတာက အဆိုးပဲ ျဖစ္မွာပါ မ်ားေသာအားျဖင္႕ အစမွာ အသည္း
အဆီဖံုး ျခင္းက စပါလိမၼယ္ ေနာက္တဆင္႔ တက္ျပန္ေတာ႕ အသည္းေျခာက္ပါမယ္ ေနာက္ဆံုး အဆင္႕ မွာ
အသည္းကင္ဆာပါ ၊ဘီပိုး စီပိုးေၾကာင္႕ျဖစ္သလို အရက္ကလည္းအသည္းကိုအားနည္းေစ တဲ႕ အတြက္ ဘီပိုး
နဲ႕ စီပိုး တို႕အတြက္ အႀကိဳက္ျဖစ္ပါတယ္ ၊ေနာက္တစ္ခ်က္ အဂၤါ ရုပ္ ပ်က္ပါတယ္ ။လူမေလး ေခြးမခန္႕ျဖစ္
တတ္ပါတယ္ ၊ထားပါေတာ႕ အဲဒီကိစၥကို ဋီကာ ခ်ဲ႕မေနပါဘူး။
တိုတိုနဲ႕ရွင္းရွင္းပဲေျပာခ်င္တာက အဲဒီကဗ်ာ ဘယ္သူစပ္သလဲ မသိပါ စပ္တဲ႕ ကဗ်ာဆရာကို ဘာေျပာရမွန္း
မသိေပမယ္႕ ကဗ်ာကို ခုတံုးလုပ္ၿပီး ေၾကာ္ျငာတာကိုေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ႕ ကဗ်ာအတြက္ ကဗ်ာဖက္က
ရပ္တည္ ရပါမယ္ ကဗ်ာကိုခုတံုး လုပ္ၿပီး အရက္ေၾကာ္ျငာေသာ ကုမၸဏီ ႀကီးမ်ားကို ေ၀ဖန္ကန္႕ကြက္ပါသည္။
မလုပ္သင္႕ ေသာအရာဟုလည္းထင္ျမင္ပါသည္။
ေနာက္ၿပီး ေတာ္ရံုသင္႕ရံုသာေသာက္ ၾကစို႕ လို႕ ေျပာထားေပမယ္႕ အေပၚက အညႊန္းက သြားေရယိုစရာ ျဖစ္
ေအာင္ေရးထားတာ က သဘာ၀မက်ဘူးေနာ္၊ မႏၱေလး ဘီယာေခတ္စါးစဥ္က မလိမ္႕တပတ္သီခ်င္းထက္ေတာ႕
ဆိုးေနပါၿပီ ဘာတဲ႕" ဘီယာဟာအရက္ေတာ႕မဟုတ္ပါ တေငြ႕ေငြ႕ ေလးနဲ႕ ေပၚလာတာ "ဆိုလား ဦးသုေမာင္ ႀကီး
ဆိုထားတယ္ ထင္တာပဲ။ အရက္ေၾကာ္ျငာခ်င္ တျခားနည္းလမ္းနဲ႕ ေၾကာ္ျငာေစခ်င္ပါတယ္ ကဗ်ာတို႕ သီခ်င္းတို႕
ဆိုတဲ႕ အႏုပညာကို ခုတံုးလုပ္ၿပီး မေၾကာ္ျငာသင္႕ေၾကာင္းႏွင္႕ အႏုပညာရွင္မ်ားလည္း ေငြရတိုင္း ခုတံုးလုပ္ မခံသင္႕
ေၾကာင္း ဦးေႏွာက္ ေဖာက္မေရာင္းသင္႕ေၾကာင္း တင္ျပအသိေပး အပ္ပါတယ္။

ပျော်ရွှင်ခြင်းနှင်းဆီ

ဟယ်....... နေခြည်နယ်မှာ သာယာစွာပွင့်လန်း မျှော်လင့်တမ်းတခြင်း နှင်းဆီ သင်းကြည်ချိုမြတဲ့ သူလိုဘဝဟာလှပ ပျော်ရွှင်သမျှကာလပတ်လုံး ပညတ်တွေဖုံလွှမ်းခဲ့............ တကယ်ဆိုယင်......... "နှင်းဆီ"ဆိုတာပညတ် ပရမတ်မဟုတ်တာသေချာ ရေရာတာရှိပေမယ့် ပညတ်ကိုပရမတ်လို့သဘောထား ပြောစကားတွေမှာ သင်္ခါရ ဟာ အစဉ်ထာဝရဖြစ် တဒင်္ဂ အစဉ်တမျှ ရင်ကချစ်စေချင် ပွင့်ဖတ်ဆိုတာကြွေချင်ကြွေမယ် မကြွေခင်မြတ်နိုး ရိုးရိုးလေးဖြစ် ပျော်ရွှင်စွာချစ်မယ် ချစ်တယ်ဆိုတာ ပရမတ်လားပညတ်လား........ ဒီ........ တရားသဘောတွေပဲတွေး ခပ်ရေးရေးတောင်မှနားမလည်ချင်အောင် မိုက်မဲတဲ့အဖြစ်တွေအတွက် အချစ်တွေ ပျော်ရွှင်စွာ ပေးဆပ်ချင် ပျော်ရွှင်စွာချစ်နေချင်တယ်......... ခပ်လွယ်လွယ်.......... အပြောကြွယ်တဲ့ သဘောတရားမဲ့နယ်မှာ ချစ်တယ်ဆိုတာချစ်တာပါပဲ ပျော်တာပဲသိချင် အလွမ်းတွေရင်မှာမရှိ မသိချင်တဲ့ အသည်းနှလုံး ပျော်ရွှင်စွာပြုံးနေချင် မမုန်းဘူးဆိုယင်ကျေနပ် သိပ်ချစ်တတ်အောင်ကြိုးစား အဆိုးတရား ဆိုတာရှာမတွေ့ ကြာလာယင်မေ့ဆိုတဲ့စကား ဟိုး မြစ်ဖျား မှာကျန်ခဲ့ အလွမ်းမဲ့ရက်တွေ ပစ္စက္ခမြေမှာ လက်ချိုးကာရေတွက်.......... သတိရတယ်............ တကယ်ပါပဲဆို မယုံဘူးမို့လား သစ္စာစကားတွေ ကြားနေချင်တယ် ပျော်ချင်တယ်လေ ရင်မှာ နွေ မရှိ ငါမသိပေ........... အင်........... တကယ်တော့နော် ပျော်စရာတွေတွေး ဖေါ်ကွာမဝေးခဲ့ ချစ်တေးသီဆို ပျော်သလိုပဲ လက်ချင်းလည်းဆုပ်ကိုင် ထိုင်နေချင်မိ အလွမ်းချိနဲ့နဲ့ ဟာ မဲ့ ပြုံး ပြုံးပြ ယင်း ခပ်ဝေးဝေးကိုပြေးထွက် ခွဲခက်ချိန်ထိ ရင်မှာငြိလည်း ချိုရဲကြည်သာ ရီဝေစွာစူးရှ လွမ်းရသတွေလေ စက္ကန့် လေး တစ်ခုတောင်မှ ခွဲမနေချင်ဘူးကွယ်............ တစ်နေ့ တစ်ည ခဏတာ ခွဲခွာရတာတောင်မှ ပျော်ရွှင်ခြင်းရသတွေ သူယူသွားလေ သလား ထင်မှတ်မှားခဲ့ တကယ့် အချစ်သာစိုးမိုးဆဲ အမြဲလေ နေစောင်းယင် ခွဲမနေချင်တော့ ခပ်ပေါ့ပေါ့ ရယ်ခဲ့ယင် နုနွဲ့တဲ့ ရင်ဟာငိုချင် သက်ထား ခင်ရေ ပိုတယ်ထင်ယင် နင်ဆုံးဖြတ်ပေါ့ "အမုန်း"တော့မတတ်နဲ့နော်........ ဘာပဲပြောပြော........... နေရောင်ခြည်တောမှာ ပျော်မောစွာပွင့်အာနေတဲ့ "မျှော်လင့်ခြင်းနှင်းဆီပင်" ပျော်ရွှင်စွာ အသက်ရှင်နေတယ်။ ။

ခိုင်မြဲခြင်းနှင်းဆီ

ဟင်..............
ဖျော့တော့လှတဲ့အပြုံးတစ်ခု
မျက်နှာနုနုမှာမြင်ခဲ့
ရင်မှာနွဲ့တဲ့သူတစ်ယောက်
တစ်ကောက်ကောက်လိုက်နေတဲ့
အရိပ်များစွာ
အတိတ်ခြေရာရင်မှာဖြစ်တည်
မေ့ခဲ့ပြီလေ.........

တစ်ကယ်တော့.....
ခပ်ပေါ့ပေါ့ပဲတွေးနေ
လောကရေလို့ဟစ်အော်
ခေါ်လို့မကြားတော့တဲ့အချစ်
ပေါ့ပျက်ပျက်ဖြစ်သွားပြီလို့ထင်
ဒါလဲမဟုတ်.....ငုတ်တုတ်ထငြင်း
ရှင်သန်ခြင်းကင်းတဲ့အသည်းနှလုံး
အမြဲတမ်းပြုံးနေနိုင်မှာလား
တခါတရံပြန်လှန်စမ်းစစ်
သိပ်မချစ်တတ်တော့သလိုဆိုပေမယ့်
ချစ်တတ်နေသေးတာရင်မှာသိ
နင်မသိယင်တော့ငိုချင်
ပြိုလုပြိုခင်နှလုံးသားဟာ
ဆုံးရှုံးမှာကိုကြောက်ရဲ့..............

ဖျော့တော့အာငယ်နေတဲ့မျက်ဝန်းအစုံ
ခဏတာတွေ့လိုက်ရတဲ့အခိုက်မှာ
ရင်ကိုခုန်စေခဲ့သလား
သနားကြင်နာမှုလို့ ပြောယင်
ခင်ဘယ်ကြေနပ်မလဲ
တည်မြဲတဲ့ဘဝမှာ
ပိုင်ဆိုင်ချင်တာတခုတည်းသိ
အမြဲရှိနေတဲ့အဖြေ
နေသာသလိုနေပါကွယ်...........

အလို...........
သွေ့ခြောက်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းစုံက
ချစ်တယ်လို့ပြောယုံကျေနပ်မှာလား
ကလေးကလားချစ်သလို
အပြေးတအားမချစ်ချင်
တည်ငြိမ်နေတဲ့ရင်ဟာ
ဖန်တရာလှုပ်ခတ်ခြင်းမရှိပေမယ့်
တစ်ကယ့်လက်တွေ့တော့
ချစ်တတ်ဆဲပေါ့လေ...........

အမှန်တော့နော်......
ခပ်ပျော်ပျော်နေချင်တဲ့
ဆယ်ကျော်သက်လည်းမဟုတ်တဲ့အရွယ်
တည်ငြိမ်ခဲ့ပြီပဲ ငါ့ရင်ထဲမှာ
ဝေဒနာများစွာ
ကြိတ်မှိတ်ကာမြိုသိပ်ထားယင်း
တအားပျင်းစရာကောင်းတဲ့လောက
ခဏခဏတွေ့မြင်
နင်တွေ့ယင်ရယ်မလားရယ်လို့
တွေးစိတ်ဝင်ရင်ခွင်ကြားမှာ
ပုန်းအိပ်ကာခိုနားချင်ရဲ့.............

တကယ့်ကယ်တော့
ချစ်တယ်လို့ပြောဖို့ဝန်မလေးတဲ့နှုတ်ခမ်းက
"ချစ်တယ်"လို့မပြောဖြစ်တော့တာ
ငါဘာဖြစ်သွားလဲဆန်းစစ်
သိပ်ရင့်ကျက်သွားလားတွေးဝင်
ဒါပေမင့်ငါ့ရင်မှာနင်ပဲရှိနေခဲ့........

ခိုင်မြဲခြင်းသဘောတရားကို
အပြောသမားအဖြစ်စွဲကိုင်
သင်္ခါ ရရဲ့မဏ္ဍိုင်ကိုစွဲလှုပ်
သရုပ်မပြီပြင်ပေမယ့်
ကြည်လင်စေတဲ့ခဏဟာ
ပြီပြင်စေတဲ့ဘဝပါလို့
သင်္ခါရကို ခဏမေ့
ထာဝရလို့တွေးယင်း
တဘဝစာချစ်ခြင်းတွေ
ခိုင်မြဲခြင်းလို့မှတ်ယူ
ပညတ်အတူတူထားခဲ့
မှားခဲ့ပေမယ့်ကျေနပ်
နေတတ်ချင်သည်
လောကဆီဝယ်...........

မျှော်လင့်ခြင်းနဲ့ပေါင်းစပ်တဲ့
ရှင်သန်ခြင်းရဲ့အဓိပ္ပါယ်တချို့ကိုက
သင်္ခါရကိုခဏမေ့ထား
တရားမရပေမယ့်
တအားတော့လှတယ်ကွယ်လို့
ခဏခဏမှတ်ချက်ချ...............

မျှော်လင့်ခြင်းကင်းမဲ့တဲ့
ရှင်သန်မှုမျိုးကို
ဘယ်တုန်းကမှမလိုချင်ခဲ့
မျှော်လင့်ခြင်းနဲ့အသက်ရှင်
သက်ဝင်လှုပ်ရှားတဲ့ဘဝ
ခဏတော့အားငယ်
မကွယ်ဝှက်တမ်းဝန်ခံရယင်
ပိုင်ဆိုင်ချင်တယ်.............

မျှော်လင့်ချက်တခုနဲ့
အသက်ရှင်သမှုပြုနေတဲ့လူဟာ
ပျော်ရွှင်စွာနေဖြစ်
သိပ်ချစ်တဲ့အကြောင်းတော့
ယုံပါကွယ်လို့အတင်းမပြောချင်
ဒါပေမယ့်လေ......
နင့်ကိုသိပ်ချစ်တဲ့
ငါ့ရဲ့ရင်မှာ
တစ်သက်စာတစ်ဘဝ
နင်ပန်ဖို့ဖြစ်
နင်ချစ်တတ်မယ့်
နှင်းဆီတပွင့်ခိုင်မြဲရင့်စွာ
ပွင့်ကာနေပါတယ်.............။ ။

မျှော်လင့်ခြင်းနှင်းဆီ

ဘာတဲ့........
မျှော်လင့်ခြင်းအနှစ်မဲ့
ပန်းတစ်ပွင့်ရဲ့ဖူးပွင့်မှု
သမုဒယ၊အယုယနဲ့တွယ်တာ
ဘယ်သောအခါ ပွင့်လန်း
မနွမ်းခင်မှာ လွမ်းနှင့်တော့လို့
ပြောဖြစ်သလား..........

မကြားချင်ယောင်ဆောင်
ခပ်ကြောင်ကြောင်နေတဲ့ခြင်တစ်ကောင်
လက်မောင်းကိုလာအကိုက်မှာ
မတော်တဆမဟုတ်တဲ့လက်ဝါးချက်
တမင်သက်သက်ရဲ့အောက်မှာ
ပိပြားကြေမွသွားခဲ့တယ်.............

ဟုတ်ပါတယ်................
တချိန်ကပျိုးခဲ့တဲ့အပင်ကို
ပေါင်းသင်ရေလောင်း
မြေဖို့မြောင်းဖေါ်
ရောင်းဖို့မဟုတ်ဆိုတဲ့စာတမ်း
ဆွဲချိတ်ထားတဲ့ နှင်းဆီပင်
သေချာစွာရှင်သန်ခြင်းအနှစ်
အချစ်မဲ့တဲ့ကမ္ဘာမှာ
သြော်....ငါဟာဆိုတဲ့
ကျွန်တော့ရဲ့ကဗျာစာသားတချို့
ဘယ်ဆီပို့လိုက်မိပြီလဲ.........

တကယ်ပါ.......
ဝိပသနာရှုချိန်မှာ
ရှူယင်ရှူတယ်လို့မှတ်
နာယင်နာတယ်လို့မှတ်တဲ့
အဲဒီအချိန်မှာမှတ်ယင်း
ပျောက်ပျက်တဲ့အထဲမှာ
ချစ်တယ်လို့မှတ်တဲ့အရာ
ပျောက်ပျက်တဲ့အထဲမှာပါမသွားခဲ့...............

မတည်မြဲတဲ့သင်္ခါရဟာ
အရာရာကိုလက်ကုတ်
ငုတ်တုတ်ထိုင်နေယင်း
ပါသွားတဲ့သူတွေမနည်း
နာမည်ကြီးတော်တော်များများနဲ့
သူငယ်ချင်းဘော်ဘော်များ
တရားထဲပါသွားခဲ့
ပျော်နေတဲ့လောကကြီးရေ
လက်ကုတ်တတ်တဲ့တရားကို
နားလည်အောင်ပြောပေးပါ
ကျွန်တော်မပါဘူးလို့.................

ဟုတ်တယ်လေ...........
ချစ်တယ်ဆိုတဲ့စကား
အလကားပြောရဲတဲ့အရွယ်မဟုတ်တော့တဲ့
ကိုယ့်အခြေနေပြန်ကြည့်
မှန်ထဲရှိတော့
သိပ်အသက်မကြီးသေးလို့ထင်
ကလေးလေးလိုနေချင်စိတ်တွေ
ပြန်ပြီးပေါ်ပေါ်လာလာရဲ့
အဲတာမှ "ချစ်တယ်"လို့ပြောယင်
မုန်းတဲ့သူတွေမရှိမှာ..............

မမုန်းပါနဲ့...............
အမုန်းဆိုယင်သိပ်ကြောက်တဲ့အထဲမှာ
ကျွန်တော်တစ်ယောက်လဲပါတယ်
တခါတခါ ခရီးသွားယင်း
လမ်းပေါ်လျှောက်ယင်း
ဈေးထဲသွားယင်း
ဘတ်(စ)ကားစီးယင်း
အမုန်းကိုတွေ့တယ်
ကျွန်တော့ကိုတစ်ယောက်ယောက်ကဖြစ်ဖြစ်
ကျွန်တော်ကတစ်ယောက်ယောက်ကိုဖြစ်ဖြစ်
မုန်းဖြစ်ကြပါတယ်.........

ချစ်ခြင်းဆိုတာ...........
မင်္ဂလာတစ်ပါးလို့
ကာတွန်းဆရာပိုးဇာစကားငှားသုံးရယင်
မုန်းတယ်ဆိုတာ
မင်္ဂလာစကားမဟုတ်
အများသရုပ်မှာမပြီပြင်
ရင်ခွင်မှာတော့
မငိုချင်တော့ပါ..............

အမှန်တော့
ပြုံးပျော်နေချင်တာ
လူတကာရဲ့ဆန္ဒ
အမှန်ဘဝကိုမြင်တဲ့အခါ
အပြန်တရာမကမလှတော့
ဘယ်သူကပေါ့ပျက်ပျက်ရယ်
မလွယ်တဲ့အဖြစ်တွေ
ကယ်ဆယ်မဲ့အချစ်တွေ
ရှာနေတုန်း............

တကယ်တော့..........
နင့်ဥယျာဉ်မှာ
နင်ပန်ဖို့အဖြစ်
နင့်ကိုမျှော်လင့်နေတဲ့
မျှော်လင့်ခြင်းနှင်းဆီတစ်ပွင့်
ပွင့်ဖို့အားယူနေပါတယ်...................

ခံစားခ်က္တခု(III)

သူကေတာ႕ စိတ္ပ်က္ေနေလသည္ ဖလင္ေခတ္မွ ဒီဂ်စ္တယ္ေခတ္သို႕ ေျပာင္းလဲမႈ ကျမန္ဆန္ လွေခ်၏ ။ မည္သို႕ပင္ ဆိုေစ
ဖလင္ႏွင္႕သာ လက္ေတြ႕ေသာ သူ႕အဖို႕ဒီဂ်စ္တယ္ကင္မရာ ကိုင္ရသည္မွာ ခန္႕မွန္းရခက္လွသည္ ။ ကသိကေအာက္ႏိုင္လွသည္
အပါခ်ာခ်ိန္ျခင္း ရွပ္တာစပိခ်ိန္ျခင္း မွအစ လြယ္ကူလြန္းလင္႕ကစား သူစိတ္ႀကိဳက္မေတြ႕ခဲ႕ေခ် ၊ေခတ္ေနာက္ျပန္ဆြဲ သည္ဟုဆို
ေစေတာ႕ သူလက္သိပ္မေတြ႕လွပါ၊ တခုေတာ႕သေဘာက်ပါသည္ မန္မိုရီ ၁ ဂစ္ ခန္႕ရွိပါက ၅ မဂၢါ ပစ္ဆယ္ပင္ျဖစ္ေစဦးအနည္းဆံုး
ပံုႏွစ္ရာေက်ာ္ေတာ႕ ထြက္သည္ ထို႕အတြက္လည္း ယၡင္ ကလို၀န္ မက်ယ္ေတာ႕ပါေခ် မည္သို႕ဆိုေစ ေခတ္လူငယ္ျဖစ္ေလေတာ႕
ဒစ္ဂ်စ္တယ္ ကင္မရာကိုလကၡံရမည္သာ လက္မခံလွ်င္လည္း ကိုယ္ေနာက္က်က်န္ခဲ႕ မည္ သို႕ေသာ္ ကင္မရာေစ်းႏႈန္းကႀကီးလွ
ွေခ်သည္။
မိမိ တို႕နယ္ၿမိဳ႕ ေလးအတြက္ ဓါတ္ပံုရိုက္ကူးေရးကိစၥမွာအလွဴအတန္းႏွင္႕ မဂၤလာ ေဆာင္သာလွ်င္ အဓိကဓါတ္ပံုကို အားကိုးၾကျခင္း
သာျဖစ္သည္ မိမိ ကဓါတ္ပံုပညာကို ၀ါသနာအေလ်ာက္ေလ႕လာခဲ႕ျခင္း ျဖစ္ေလသည္ ဓါတ္ပံု ပညာတတ္ေျမာက္လာေတာ႕ထိုဆိုင္
ေလးကိုဦးေလး ထံမွလက္ဆင္႕ ကမ္းကာ တာ၀န္ယူခဲ႕ သည္ ထို႕ေနာက္တြင္ေတာ႕ လိႈင္ဦးႏွင္႕ တြဲကာ ဗီြဒီယို ရိုက္ကူးေရးပါလုပ္ကိုင္
ခဲ႕ေလသည္ မိမိ ဆိုင္မွ ထြက္ခြာသြားေသာ ညီမတစ္ေယာက္သတင္းကိုၾကား ရေသာမိမိ မွာ၀မ္းသာပီတိျဖစ္ရပါသည္။ညီမမွာ
မိမိပင္မမွန္းရဲ ေသာႏိုင္ငံတကာ ဓါတ္ပံုဆုမ်ား စြာကိုရ ရွိခဲ႕ ေလသည္ ။ထင္မွတ္မထားေသာတေန႕ တြင္ညီမႏွင္႕ခြဲခြာခဲ႕ရ ပံုကိုမစဥ္း
စားခ်င္ ပါပဲ အေတြးထဲေရာက္လာခဲ႕ေလသည္ ထိုေန႕ ကမိုးဖြဲဖြဲ ရြာေနသည္ေလ။ညီမကလည္း မိန္းကေလးျဖစ္လင္႕ကစား ဓါတ္ပံု
ပညာကို ခံုမင္လြန္းလွစြာ ရူးသြပ္လွစြာ ေလ႕ လာလိုက္ စားခဲ႕ေလ၏။မိမိတို႕ႏွစ္ဦး အေနနီး လြန္းလွေသာအခါ ထိုက်ဥ္းေျမာင္းလွေသာ
အျမင္လည္း အင္မတန္ မွ က်ဥ္းေျမာင္းေသာ သူမ်ား ၏သမုတ္ခံရေတာ႕သည္။ခက္သည္က မိမိတို႕ျဖဴစင္ေၾကာင္းကိုမည္သူ႕ကို
မည္သို႕ျငင္းဆိုရမည္နည္း တေန႕ေတာ႕ ဆိုးရြားလွစြာ ညီမ၏ ဦးေလး အငယ္ဆံုး အရက္မူး ၿပီးဆိုင္သို႕ လာရမ္းကာ အရွက္ကြဲခဲ႕
ၾကေတာ႕ ညီမ ကိုယ္တိုင္မိုးေရထဲ ထြက္ေျပး ေပ်ာက္ကြယ္သြား ေသာေန႕တစ္ရက္ကို အမွတ္ရေနမိျပန္သည္။ လိႈင္ဦးက လူေပါက္ေစ႕
ရွင္းျပရန္ႀကိဳးပမ္းခဲ႕ေသာ္လည္း အခ်ည္းႏီွးသာတည္႕။ညီမ ထိုေန႕မွစ ၿပီးမ်က္ေစ႕ေအာက္မွ ေပ်ာက္ကြယ္သြား ေခ်၏။သို႕ေသာ္
လိႈင္ဦးႏွင္႕မိမိ တို႕မွာညီမအေၾကာင္း နားစြင္႕လွ်က္။ ၿမိဳ႕ သို႕ေရာက္လင္႕ကစား ညီမႏွင္႕ မေတြ႕ျဖစ္ခဲ႕ ဆယ္စုႏွစ္တခုနီးပါး ပါ ေပ။
ပါးစပ္ႏွင္႕ သတ္သျဖင္႕ေသခဲ႕ ေသာဘ၀မည္မွ်ရွိသနည္း မ်ားျပားစြာရွိလိမ္႕မည္ထင္ပါသည္။ထိုအထဲတြင္ညီမ မပါ၀င္ခဲ႕ပါေခ် သတၱိရွိ
လွစြာ ရဲရဲရင္႕ရင္႕ ျဖတ္သန္းခဲ႕၏ ညီမ၏စိတ္ဓါတ္ကား ခ်ီးၾကဴးစရာေပ။
ထိုေန႕ က ညီမျပန္ေရာက္ခဲ႕၏ ဆယ္စုႏွစ္တခုအတြင္း ပထမဆံုးျမင္ခြင္႕ ရေသာ ညီမမ်က္ႏွာမွာၾကည္လင္ ၀င္းပေနခဲ႕ ၏ ။မိမ၏ သင္ၾကားျပ
သမႈကို အသိမွတ္ျပဳစြာ ဓါတ္ပံုပညာရွင္မ်ား အလြန္တန္ ဖိုးထားေသာဆုျဖင္႕ ကန္ေတာ႕ေသာအခါ မိမိ မ်က္ရည္ပင္စို႕ေခ်၏။ဆရာ႕ေက်းဇူး
သည္ေလာက္သိတတ္ရလား ဟု ပီတိျဖစ္ရေခ်သည္။ ေနာက္ေတာ႕ မိမအား ဒီဂ်စ္တယ္ ဓါတ္ပံုပညာ ေလာကသို႕ ဆြဲေခၚေခ်ေတာ႕သည္
သည္တႀကိမ္ေတာ႕ ညီမက ဆရာေပါ႕ ။တံေတြးခြက္ပက္လက္ေမ်ာပါေစ ႏွစ္ေယာက္စလံုးက ဂရုစိုက္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ၾကေတာ႕မည္
မဟုတ္၊ အသက္ရြယ္က စကားေျပေပေတာ႕မည္။ ေနာက္ မိမိ သည္ ညီမကိုတစ္ကယ္ခ်စ္မိေနသည္ဟု၀န္ခံ ရန္ အသင္႕ျဖစ္ခဲ႕ၿပီျဖစ္သည္။
ထိုအေၾကာင္းကို ညီမအားေျပာျပရန္လည္းအသင္႕ ဒီတစ္ခါေတာ႕လႈိင္ဦးလည္းလိုက္ရွင္းစရာမလို ေတာ႕ပါ....................


၀န္ခံခ်က္>>>>> တခ်ိန္တုန္းအခါက ဓါတ္ပုံေခတ္ေျပာင္း စဥ္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အေၾကာင္းတမင္ရည္စူးေရးဖြဲ႕ပါသည္

ခံစားခ်က္တခု(II)

ဆိုင္တံခါး ကိုတြန္းဖြင္႕ ၀င္ေရာက္လိုက္သည္႕အခါ တစိမ္းဆန္ မေနေသာျမင္ကြင္း ထိုျမင္ကြင္းကား
ေမ႕မရ စြာ စိတ္ထဲကိုတိုးေ၀ွ႕ ၀င္လာခဲ႕ သည္ ။ တခါက သူႏွင္႕ ဓါတ္ပံုအေၾကာင္း အႏုပညာအေၾကာင္း
ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ ဖလွယ္ရာ ရပ္၀န္းတခု လူအမ်ား၏ အတင္းစကား ၾကားထဲမွာ ပက္လက္ေမ်ာယင္း
ဘ၀ႏွစ္ခု ႀကိဳးမိန္႕က်ခဲ႕ ေလေသာ အေဟာင္းကို အသစ္ဟုမျမင္ခ်င္ ေတာ႕ ေပမယ္႕ ေရာက္လာတဲ႕ အခါ
က်ျပန္ေတာ႕ ျပန္ေတြးမိသည္သာ။
ခက္သည္က သူဘယ္ေရာက္ ေနသနည္း ေလာေလာဆယ္စဥ္း စားမိသည္မွာ ကိုလႈိင္ဦး သူမတို႕ ႏွစ္ဦးလံုး
အေၾကာင္း အတြင္းက်က် သိၿပီး သူမတို႕ ႏွစ္ေယာက္လံုးကို ယံုၾကည္စြာ အတင္းစကားမ်ား ကို ျဖန္ေျဖ ခဲ႕သူ၊
သူတစ္ေယာက္သာ သူမတို႕ ႏွစ္ဦး ဖက္မွ ရွိေလသည္ ကိုလႈိင္ဦးဆီ သြား ေမးဦးမွပဲ ဟုေတြးမိ သျဖင္႕
ဆိုင္တံခါးမွ လွည္႕ အထြက္ တစ္ေယာက္ေယာက္ ဆိုင္ဆီသို႕ ဆိုင္ကယ္စီးလာေနသည္ ကိုေတြ႕လိုက္မိသည္
ကိုလိႈင္ဦး ျဖစ္ေန ေတာ႕" ဟင္ ညီမ နင္ေရာက္လာတယ္ ငါတို႕ ႏွစ္ေယာက္လံုး က နင္လံုး၀ မလာေတာ႕ဘူးလို႕
ထင္ထားတာ"

"အင္း ဟုတ္တယ္ေနာ္ ကိုလိႈင္ဦးေျပာသလိုပဲ ညီမ လံုး၀ လွည္႕မၾကည္႕ပဲ မေရာက္ပဲ ေနခဲ႕ တာ ဆယ္ႏွစ္ျပည္႕
ေတာ႕မယ္ ဒါနဲ႕ သူေရာ ေနာက္ၿပီးဒီဆိုင္ေလးကို ပိတ္ထားတာလား"

"ဟုတ္တယ္ ပိတ္ထားတာ ႏွစ္၀က္ ေက်ာ္ၿပီ နင္႕သတင္းကိုေတာ႕ငါတို႕ ႏွစ္ေယာက္အၿမဲနားစြင္႕ လွ်က္ပဲေလ
နင္ဘယ္ၿပိဳင္ေတြပြဲမွာ ဆုရတာက အစ ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္လံုးသိေနတယ္ ခုေနာက္ဆံုး ႏိုင္ငံတကာၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုမွာ
ဆုရျပန္တယ္မဟုတ္လား တကမာၻ လံုး ကအာရံု စိုက္ရတဲ႕ ပြဲေလ နင္ ကသာငါတို႕ကိုေမ႕ထားတာ အင္းေမ႕မယ္
ဆိုယင္လဲ ေမ႕ပစ္ဖို႕ေကာင္းတဲ႕ အေၾကာင္းျပခ်က္က ရွိေနတာကိုး နာမည္တစ္လံုး ဒီ ေတာ ၿမိဳ႕ ေလးမွာပ်က္ရ
တယ္ ဆိုတာေတာ္ေတာ္ရွင္း ရခက္တဲ႕ကိစၥပဲေလ"

" အမွန္ေတာ႕ ကိုလႈိင္ဦးတို႕ ႏွစ္ေယာက္လံုးကိုေမ႕ တာမဟုတ္ပါဘူး ပညာရပ္တစ္ခုကို ေတာ္ရံု၀ါသနာနဲ႕ ေတာ႕
ဒီလိုအဆင္႕ေရာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ကိုလႈိင္ဦးေရာ သူေရာသိမွာပါ အဲဒီလြန္ခဲ႕ တဲ႕ အခ်ိန္က
ကိစၥေတြကို ေတြးေနမယ္႕အစား အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ႕ တာပါ ကိုလိႈင္ဦးတို႕ နားလည္မွာပါ လူေတြကို
နာက်ည္း မုန္းတီးေနမယ္႕အစား အျမင္႕ ဆံုး (တေနရာရာ ရဲ႕ အျမင္႕ဆံုးမွာ) ရပ္တည္ ႏိုင္တယ္ ဆိုတာ လက္ေတြ႕
သက္ေသျပ ခ်င္ခဲ႕တာေလ"

" ညီမ နင္ေျပာတာလဲဟုတ္တာပဲ ခုနင္က သူေတာင္မမွန္းရဲတဲ႕ ပညာရပ္ပိုင္းဆိုင္ရာဆု တစ္ဆုကို နင္ရ ခဲ႕ ၿပီ ဆရာထက္
တပည္႕လက္ေစာင္းထက္ ဆိုတာနင္မွနင္အစစ္ပဲ ခု ဆိုင္ ကအဆင္မေျပလို႕ပိတ္ထားတာထက္ ဒီဂ်စ္တယ္ကင္မရာ ေတြေပၚ
လာေတာ႕ ပညာရပ္ပိုင္းဆိုင္ရာထက္ စီးပြားေရး အရမ္းဆန္ လာၾကတယ္ ဒီေကာင္ႀကီး အေၾကာင္းလည္းနင္အသိပဲ
ပညာရပ္ပိုင္းသာ လုပ္ခ်င္တာ အဲမျဖစ္မေနေတာ႕ သူ မဂၤလာေဆာင္နဲ႕ အလွဴေတြေတာ႕ ေအာက္ဒိုးလိုက္ရိုက္ပါတယ္
သူက ဒီဂ်စ္တယ္နဲ႕ ဖန္တီး တဲ႕ ပံုေတြကို စိတ္မ၀င္စားဘူးတဲ႕ သူ႕ခံယူခ်က္က တစ္ဖက္စြန္းေရာက္လြန္းတယ္ ေခတ္မမီွတဲ႕
အဖိုးႀကီးလည္းမဟုတ္ျပန္ဘူး အဲစကားေကာင္း ေနလိုက္တာ နင္က ခုခရီးေရာက္မဆိုက္ ဆိုင္ကိုတန္းလာတာ ကိစၥ ရွိလို႕လား"

"အင္း ရွိတာေပါ႕ ညီမဘ၀မွာ အတြယ္တာဆံုး သံေယာဇဥ္အရွိ ဆံုး အရာကို ဒီၿမိဳ႕ ထဲကရွာျပ ဆိုယင္ ဒီဆိုင္ကလြဲၿပီးဘာမွ မရွိပါဘူး
ဒါနဲ႕ ဆိုင္ ကို တံခါး ေသာ႕ခတ္မထားတာကေကာ ဘာျဖစ္လို႕လဲ အလွဴေပးပစ္ေတာ႕မလို႕လား "

"အာ ဟုတ္ပါဘူးဟာ ငါဒီေန႕မွ ဆိုင္ကိုဒီဂ်စ္တယ္ အဆင္႕ ေရာက္ေအာင္အပ္ဒိတ္လုပ္မလို႕ဟ ခုနကမွတံခါး ဖြင္႕ၿပီး လဖက္ရည္သြားေသာက္တာ အထဲမွာဖံုေတြ ေတာ္ေတာ္ ဆိုးေနတယ္"

"အင္း ဟုတ္ပါ႕ ကိုလိႈင္ဦး ရယ္ ခု ညီမျပန္လာတာ အဲဒီကိစၥလဲပါတယ္ ေနာက္အေရးႀကီးဆံုးကိစၥ က ဓါတ္ပံုပညာရဲ႕ က ႀကီး
ခ ေကြး ကို သင္ ေပးတဲ႕ သူ႕ကို မၾကာေသးခင္ကရခဲ႕ တဲ႕ ဆုနဲ႕ ဂါရ၀လာျပဳတာ ေနာက္ၿပီး သူ႕အတြက္ ဒီဂ်စ္တယ္ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္
ကင္မရာရယ္ ကြန္ပ်ဴတာ တစ္စံု ပရင္တာ ေတြပါ ပါလာတယ္ သူ႕ကိုလည္း ဖိုတိုေရွာ႕ တက္ခိုင္းၿပီး ဒီဂ်စ္တယ္ေျပာင္းခိုင္းမလို႕"

ကိုလႈိင္ဦးၿပံဳးေလသည္ ေနာက္မွ သူ႕ကိုေတာ္ေတာ္ေျပာရဦးမယ္နဲ႕ တူတယ္

အႏုပညာ ကိုလက္ခံယင္ ဒစ္ဂ်စ္တယ္အတ္ ကို လည္း သူျငင္းလို႕ ရမွာမဟုတ္ဘူး ညီမလည္း အစက သူ႕လို ေတြးခဲ႕တယ္
ဒါေပမယ္႕ လက္ရွိက်င္႕သားရသြားတဲ႕ အခါ ဖလင္ထက္ပိုၿပီးအားသာခ်က္ေတြ အမ်ား ႀကီးရွိတာကို သိလာတဲ႕အခါက်ေတာ႕
လက္ခံ ရမွာပဲ ခုဆိုယင္ဖလင္ေစ်းကြက္ေတာင္ ေပ်ာက္ေနၿပီေလ ရတယ္ညီမ လက္ေတြ႕လုပ္ ၿပပါ႕မယ္ အဲဒီအခ်ိန္ မွသူယံုမယ္
လက္ခံမယ္လို႕ ညီမထင္တယ္ ။

မဟုတ္ပါဘူး သူလက္ခံပါတယ္ သူ႕ရဲ႕ ပညာမာနနဲ႕ တင္းခံေနတာမ်ိဳးပါ ညည္းေျပာ ၿပီး လက္ေတြ႕ျပယင္ သူလည္း ေလွ်ာ႕မွာပါ
ႏိုင္ငံတကာဆု မ်ားစြာရတဲ႕ ဓါတ္ပံုပညာရွင္ ဆရာမႀကီးကေျပာတာဆိုၿပီးေတာ႕

ဟမ္ ကိုလႈိင္ဦးကလဲ ေနာက္ပါနဲ႕ ဒါဆိုကားဂိတ္က စက္ေတြ သြားေရြးၿပီး သူ႕အိမ္ကို သြားၾကစို႕ေလ ဆိုင္ေတာ႕ေသာ႕ျပန္ခတ္ခဲ႕ေပါ႕
အဲဒီထဲက ဓါတ္ပံုဆိုင္ရာ ကိရိယာေတြက တခ်ိန္မွာ ျပတိုက္အတြက္ အသံုး၀င္သြား ႏိုင္တယ္ ေလ ေပ်ာက္ကုန္လို႕ မျဖစ္ဘူး ။

သိမ္းထားမိတဲ႕ခ်စ္စရာဂရပ္ဖစ္ဓါတ္ပံုေလး

ခံစားခ်က္တခု

မနက္အိပ္ရာ က ႏိုးထလာသည္ ညက သူ႕ ကိုအိပ္မက္ မက္ခဲ႕ ၏ အိပ္မက္ထဲ တြင္ သူ တိတ္ဆိတ္ လြန္းေန၏။
သူကေကာ သူမကို မွတ္မိ ေနပါဦးမည္ေလာ ။ တဆိတ္ဆိုးရြားလြန္းစြာ သူမထိုမထြက္လာခင္ အထိ ဖြင္႕ ခဲ႕ ေသာ သူ၏ ဓါတ္ပံုဆိုင္
ကေလးမွာ သည္ေန႕ ၿငိမ္သက္ေနသည္ ။ သူမစပ္စုစြာ သည္ဓါတ္ပံုဆိုင္ေလး ကိုေစာင္းငဲ႕ ၾကည္႕ေနမိ သည္။ သူမ တို႕
ၿမိဳ႕၏ တဆုိင္တည္းေသာ ဓါတ္ပံု ဆိုင္ေလး မွတ္မိသေလာက္ သူမငယ္ငယ္တည္းက ရွိႏွင္႕သည္။ ထိုစဥ္ က သူႏွင္႕ပါတ္သက္သူမ်ား
ထိုဆိုင္ကို ဖြင္႕ လွစ္ ခဲ႕ သည္ဟု သူမ ထင္သည္။ဓါတ္ပံု ပညာကိုသာ ဦးစားေပးလိုက္စားတတ္ေသာ သူႏွင္႕ သူမ သိကၽြမ္း ခဲ႕ ေလ
သည္ ။ ဓါတ္ပံုပညာကို သူမ သူ႕ထံမွတတ္ေျမာက္ခဲ႕ ၏ သူကလည္း လိုလားစြာသူမကိုသင္ၾကားေပးခဲ႕ ေလသည္။
အလင္း ႏွင္႕အေမွာင္ ကြဲ ၊ အေရာင္မ်ား အစရွိသျဖင္႕ အလင္းေရာင္တိုင္းထြာနည္း အလင္း ေရာင္တိုင္းမီတာ အသံုးခ်ပံု
နဂၢတစ္ ေဆးနည္း ၊ ေပါ႕စတစ္ျဖစ္လာေအာင္ ဓါတ္ပံု စကဴၠေပၚတြင္ကူးယူနည္း၊ ပိုလာရိြဳက္ ကင္မရာ အသံုး ျပဳပံု အစရွိသည္႕
ဓါတ္႔ပံု ပညာရပ္ဆိုင္ရာ နည္းပညာ အားလံုး ႏွင္႕ ဓါတ္ပံုကို အႏုပညာ ဆန္စြာရိုက္နည္း ထိုသည္ မ်ားကို သူ႕ထံမွ သူမ လက္ေတြ႕ဆန္စြာ
တတ္ေျမာက္ခဲ႕ ရေလ၏။ သို႕ေသာ္ သူ၏ဘ၀ကားအထီးက်န္လြန္းစြာ၊သူမမေန႕က ေမြးရပ္ၿမိဳ႕ ေလးသို႕ ျပန္ေရာက္ခဲ႕ ေလ၏
ေရာက္ေရာက္ျခင္း သူ႕ထံသို႕ လာခဲ႕ ေလမိေလသည္ သို႕ေသာ္ အစဥ္ ကင္မရာမ်ား နဂၢတစ္မ်ား ၾကားတြင္ အၿမဲ အလုပ္ရႈပ္ ေနတတ္ေသာ
သူ႕ကို မေတြ႕မိေခ်။ပါတ္၀န္းက်င္ ကိုၾကည္႕မိျပန္ေတာ႕ သူ၏ဆိုင္ေလးမွာ အထီးက်န္စြာ လမ္းႏွစ္လမ္းဆံုရာ ေထာင္႕ခ်ိဳး ျဖစ္ေသာ
ၾကက္လွ်ာစြန္း တြင္ ထီးတည္း၊တည္ ရွိကာ က်န္ဆိုင္မ်ား အနီးပါးတြင္ မရွိေခ်။

ဆိုင္ေလးမွာ ႏံု နဲ႕ စြာ အတန္ငယ္ေျပာင္းလဲေနၿပီျဖစ္ေသာ ထိုၿမိဳ႕ ကေလး ၏ ျမင္ကြင္းကား ထိုဆိုင္ေလးႏွင္႕မလိုက္ဖက္စြာ
အထီးက်န္စြာ တည္ရွိေနခဲ႕ မွန္း ယၡင္တည္း က သိရွိႏွင္႕ ေလသည္သူမ အဖို႕ မထူးဆန္းခဲ႕ ပါေခ်။ၿမိဳ႕ ကြက္အသစ္မ်ား
ထပ္မံတိုး ခ်ဲ႕ ယင္းပင္လွ်င္ ထိုဆိုင္ေလးမွာ ၿမိဳ႕ အ၀င္လမ္းႏွင္႕ေ၀းသည္႕အေလ်ာက္ ဆိုင္ေလး၏ ပံုရိပ္မွာ တျဖည္းျဖည္း
မႈန္၀ါးလာျပန္ေလသည္။သူကား ပိုမို အထီးက်န္စြာ ရပ္တည္ေနလိမ္႕မည္ဟု သူမေတြးထင္ထားသည္႕အေလ်ာက္ ယၡဳ တြင္ပင္
သူ႕အား ေတြ႕ ရန္လြယ္ကူမည္ ခက္ခဲမည္ကို သူမ မသိခဲ႕ ေခ်။

အညာေႏြ မဟုတ္ေသာ္လည္း ေျမလတ္ေဒသ၏ ရာသီဥတုမွာအတန္ငယ္ ဆိုးရြား၏ ။ တံလွပ္ မ်ားေတြ႕ျမင္ေနရသည္၊ ျမင္ေနက်
ျမင္ကြင္းမို႕ ထူးျခားသည္ဟု မဆိုသာေသာ္လည္း ႏွစ္အတန္ငယ္ ကြာေ၀းေနေသာသူမ အဖို႕ ကား တစိမ္းဆန္ေနေလသည္ သူမ
သူ႕ ကိုေတြ႕ခ်င္လြန္းစြာ ဆႏၵေစာေနမိသည္မို႕ ပတ္၀န္းက်င္ကို ဂရုမထားႏိုင္စြာပဲ ဆိုင္ေလးအနားသို႕ ခ်ဥ္းကပ္လာခဲ႕ မိသည္ ။တေစာင္း
လက္ပပ္ပင္မ်ား ေက်ာ္ကာ လွမ္းၾကည္႕မိလိုက္သည္ ျမင္ေတြ႕ရေသာ ျမင္ကြင္းမွာ အထီးက်န္စြာ အက်ည္းတန္ေနေလသည္။

ခက္သည္က တီးတိုးစြာေျပာတတ္ေသာ လူတို႕၏ စကားသံမ်ား ေ၀းလြင္႕ ျခင္း၏ေျခရာေကာက္ ၊ သူမႏွင္႕ သူတို႕ ရင္းႏွီး ခင္မင္စြာ
ေနသည္႕အေလ်ာက္ ပါတ္၀န္းက်င္၏ စကားသံမ်ား ၊ အသံေၾကာင္႕ဖားေသ ဆိုရိုးစကားအတိုင္း သူမ ထိုၿမိဳ႕ ကေလးမွ ေ၀းလြင္႕ခဲ႕ ရ ေလသည္
တံေတြးခြက္ ပက္လက္ေမ်ာ ဆိုသည္႕စကား ကား မည္သို႕ ႏွင္မသိ သူမကေတာ႕ ျဖဴစင္ၾကလ်က္ႏွင္႕ အေျပာဆိုခံစြာ
၀ါသနာအေလ်ာက္ ကင္မရာကိုင္ခ်င္ခဲ႕၊ကိုင္ခဲ႕ ေသာေၾကာင္႕ ေပေလာ မသိ အထိုက္အေလ်ာက္ေတာ႕ နာမည္ရေနၿပီျဖစ္ေသာ ဓါတ္ပံု အသိုင္း
၀ိုင္း အတြင္း ရွားရွားပါးပါး အမ်ိဳးသမီးဓါတ္ပံု ဆရာ ဟု လူသိၾက သည္၊ လက္ဦးဆရာကား မည္သူဟူ မသိၾက ကၽြန္မ ရဲ႕ လက္ဦးဆရာက
ဟိုး နယ္ၿမိဳ႕ ေလးေျမလတ္ၿမိဳ႕ ေသးေသးေလးမွာ ပါဟု သူမအၿမဲေျပာျဖစ္ခဲ႕ ေလသည္ ၊ ဆရာဟု ဆိုေသာ္ျငား အသက္အရြယ္မတိမ္းမယိမ္းပါ
ထို႕ေၾကာင္႕၀ိုင္းေျပာၾကသည္ထင္႕ ခ်ီးမြမ္း ၇ ရက္ ကဲ႕ရဲ႕ ၇ ရက္ ဟုဆို ၾကေသာ္လည္း ထိုခုနစ္ရက္အတြင္းဘ၀ႏွစ္ခု က်ိဳးေၾက ပ်က္စီးခဲ႕ သည္ေလာ သူမ မေတြးမိ သူမက ခဲယင္းလွစြာ ဓါတ္ပံုဆရာတစ္ဦး အျဖစ္ရပ္ တည္ႏိုင္ခဲ႕ေသာ္ လည္း သူ႕မွာ ေတာ႕ မည္သို႕ မသိခဲ႕ သူမအၿပီးပိုင္ ထြက္သြားခဲ႕ သည္ဆိုေတာ႕ လည္း ထို ၿမိဳ႕ ေလးအေၾကာင္း ထပ္မစံုစမ္းခဲ႕ ယၡဳေတာ႕ တစ္ေခါက္ အေရာက္ျပန္ခဲ႕ မိေလသည္
ႏိုင္ငံတကာ ဓါတ္ပံုၿပိဳင္ပြဲတခု တြင္ရေသာဆုကို သူ႕အား ေပးအပ္ခ်င္ မိသည္႕ စိတ္ေစညႊန္ ရာ အတြက္၊ မိမိ ရရွိသည္႕ ဆုျဖစ္လင္႕ ကစား
သူ အတြက္ ေပးခ်င္မိသည္ လက္ဦးဆရာ ဟုမိမိက သတ္မွတ္ ထားသည္႕ အတြက္ပင္၊ ယၡဳေတာ႕ မိမိကို သိသည္႕လူမ်ားပင္မရွိေတာ႕ ဟုထင္သည္ ေလ ။ မွန္ကန္စြာပင္ လမ္းတြင္ မွတ္မိသူ တဦးတေလကိုမွ်မေတြ႕ခဲ႕ ။သူမစိတ္တို႕လြတ္လပ္ေပါ႕ပါးစြာ......။

ဆိုင္ အတြင္းသို႕လွမ္းၾကည္႕ မိလိုက္သည္ လႈပ္လႈပ္ ရွားရွား အရိပ္တစံုတရာမွ်သူမ မေတြ႕ ဆိုင္တံခါးကို အသာယာေခါက္ လိုက္မိသည္
ပါတ္၀န္းက်င္မွ စူးစမ္းဟန္မေတြ႕ ရ ၿမိဳ႕ေတာ္ေတာ္ ဆန္လာၿပီဟု သူမေတြး ျဖစ္လိုက္ေသးသည္။ တံခါးကား ခ်က္ပင္မထိုးထား အသာယာ ပြင္႕ သြားခဲ႕ ေလသည္ သို႕ေသာ္ လႈပ္ရွားမႈတစ္စံုတစ္ရာ မေတြ႕ ရ ေပ ဆိုင္မွာလည္း မဖြင္႕ သည္မွာၾကာရွည္ၿပီဟု ထင္ရွားေလာက္ေအာင္ ဖံုထုတက္
ေနေလသည္ ။ သူဘယ္ေရာက္သြားခဲ႕သနည္း .........

ကၽြန္ေတာ႕ခ်စ္သူမ်ားအေၾကာင္း(၁၄)

ညီမေလး ကိုတမ္းတ တဲ႕ စိတ္ ေတြနဲ႕ ေနခဲ႕ ရတဲ႕ ႏွစ္ေတြ ေတာ္ေတာ္႕ ကိုအေန က်ပ္ခဲ႕ တာေပါ႕ ခက္တာကလြမ္းလြမ္း ႀကီးမေနခ်င္ခဲ႕ ပါဘူး
ဒါေပမယ္႕ မေနလို႕မရခဲ႕ ပါ ၊ေနျပန္တဲ႕ အခါ က်ေတာ႕ လူက မႈန္မိႈင္းမိႈင္းနဲ႕ ေဆးခ်သလား အေမးခံခဲ႕ ရျပန္ေတာ႕ ခက္ေနတယ္ ခ်စ္တဲ႕ ကိုကို႕
ရဲ႕ အသက္ကေလး ကို လြမ္းတဲ႕ ရင္က နာက်င္စြာ စိတ္ခိုင္လို႕ သာေပါ႕ မခိုင္ယင္ ရူးသြားႏိုင္တယ္.....ခုထိ ညီမေလးဆီကို အခ်ိန္က်ယင္ သြားတုန္း ဆို တာသိယင္ ၀ိုင္းဆဲၾက မလားမသိခဲ႕ ပါဘူး ... ညီမေလး ကိုတမ္းတယင္း တေန႕ MEDICAL CHECK UP လုပ္မိ တယ္ အမွန္ေတာ႕
ဘာမွဟုတ္ဖူး ေသရမွာေၾကာက္လို႕လဲမဟုတ္ဖူး တေန႕ အျပင္းဖ်ားေတာ႕တာ ၊ အမွန္ေတာ႕ ဘာမွဟုတ္ဖူး အပူရွပ္တာ မိသားစု ဆရာ၀န္က မက္ဒီကယ္ ခ်က္အပ္ လုပ္ဆိုတာနဲ႕ အာထရာေဆာင္းပါ မက်န္ ရိုက္လိုက္ေရာ....အဲဒီမွာေတြ႕ပါၿပီ....ဘာလဲဆိုေတာ႕ ေက်ာက္ကပ္ထဲမွာ ဆီးေက်ာက္ ႏွစ္လံုးေတာင္ မွ ေတြ႕ေလ သည္ေပါ႔ ေတြ႕ တာအေၾကာင္း မဟုတ္ပါဘူး စက္နဲ႕ ဒီတိုင္းေျခပစ္လို႕ ရယင္ေတာ႕ ေကာင္းသား ခက္တာက ကၽြန္ေတာ္က ခႏၶာ ကိုယ္ ႀကီးေတာ႕ ေက်ာက္ေျခ စက္ရဲ႕ ရိုက္ တဲ႕ ႀကိမ္ႏႈန္းကမတိုး ဘူးေလ အဲ တာနဲ႕ PCNL လုပ္လိုက္ရေရာ အဲတာ..ဘာလဲလို႕.. ေမးယင္ ေနာက္ေက်ာကေန ေက်ာက္ရွိတဲ႕ ေနရာတည္႕ တည္႕ ကို အေပါက္ေဖာက္ လုိက္ ၿပီး ေက်ာက္ကို ေျခ ၿပီး
vaccum နဲ႕ စုပ္ထုတ္ပစ္တာ ပါ အေတာ္႕ကိုခံစား ရပါတယ္ G.A နဲ႕ လုပ္တဲ႕ အခ်ိန္မွာဘာမွမသိေပမယ္႕ ေတာ္ေတာ႕ ကိုနာပါတယ္ ေနာက္ေက်ာ
တစ္ျခမ္း ေက်ာက္ကပ္ရွိတဲ႕ ဖက္ ဆို တစ္ပတ္ေလာက္ေယာင္ေန တာေပါ႕....ေတာ္ေတာ႕ကို အီပါတယ္၊အဲတာနဲ႕ ဘာဆိုင္လဲလို႕ ေမးေတာ႕မယ္
ဟုတ္ ဆိုင္မွာေပါ႕ ျဖည္းျဖည္းပါ ....သီေယတာ ကထြက္လာတဲ႕ အထိေမ႕ေဆး အရွိန္မျပယ္ ေသး ေတာ႕ ေတာ္ေတာ္ဒုကၡ ေရာက္ပါတယ္ ပိုဆိုး
တာကေက်ာက္ကပ္သမား ေတြအတြက္ Analgesic ကို တျခား မေပးတာပါ ထရာမာေဒါ အျပင္ ဘာမွမေပးတာ အဲေတာ႕ အနာ ဘယ္သက္ သာပါ႕မလဲ နာလိုက္ ထရာမေဒါ ထိုးလိုက္ ခက္တာ ကဆိုက္ အဖက္ ခံ ရတာ...ထရာမေဒါ က ဘိန္း၊ ကိုကင္း ၊ေမာ္ဖင္း သံုးဖူးတဲ႕သူေတြ သံုးလို႕မရ ဘူး အမွန္ေတာ႕ ပက္သတင္း အေပ်ာ႕စားပါ ။မူးယစ္ေဆးေတာ႕ လည္းမဟုတ္ပါဘူး ...ခက္တာက အနာကနာ သံုးတဲ႕ ေဆးကအနာမေပ်ာက္ပဲ စိတ္ထဲမွာ အေယာင္ေယာင္ အကန္းကန္း ညီမေလးနဲ႕ ေတြ႕လားေတြ႕ ရဲ႕ လူကငိုသလို ရီသလို
လက္မွာလဲ ပုလင္းေတြခ်ိတ္ ခါးမွာလဲ အေပါက္နဲ႕ ဆီးအိတ္ႀကီးခ်ိတ္ လို႕ ေတာ္ေတာ္ခံခဲ႕ ရတာေပါ႕ အဲဒီလို အရမ္းနာက်င္ခံစားေနရတဲ႕ အခ်ိန္မွာ
ၾကင္နာစြာ ျပဳစုလာသူ က ေတာ႕ ဆရာမေလး ေပါ႕ ေနာ္...ဘယ္သူ႕ ကိုမွခ်စ္လို႕မရ ေတာ႕ ဘူးလို႕ ထင္ထားတဲ႕ ရင္ က သံေယာဇဥ္ တြယ္မိခဲ႕
ေတာ႕တယ္ ၊ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးလို႕ေျပာထားရဲ႕သားနဲ႕ ေန နဲနဲ ေကာင္းလာတဲ႕ အခ်ိန္မွာ တတ္တဲ႕ ပညာ မေနသာစြာ ကူညီမိတယ္
ေလ..ဘယ္လို ကူညီမိသလဲ ဆိုေတာ႕ အဲဒီ၀ဒ္မွာ ညေနပိုင္း ေဆးထိုး ေဆးတိုက္တဲ႕ အခ်ိန္ဆို ၀ဒ္ စတပ္ဖ တစ္ေယာက္တည္း ပင္ပင္ပန္းပန္း
လုပ္ရ တယ္ ၊ပုတ္ခတ္တာေတာ႕မဟုတ္ပါဘူး အသံုးမက်တဲ႕ ေဆးရံုလို႕ေျပာလည္း ႀကိဳက္မွာ ဟုတ္ဖူး ၀ဒ္ တခုလံုးမွ သူနာျပဳဆရာမ
တစ္ေယာက္တည္း လုပ္ခိုင္းတာေတာ႕ မတရား ရာက်ပါတယ္၊ဒါေပမယ္႕ လည္းတတ္ႏိုင္ဖူး ကြာ တစ္ေယာက္တည္း မျမင္ခ်င္ေတာ႕ ၀င္လုပ္ေပး
ျဖစ္တယ္ လူနာေတြကလည္း အားကိုးတႀကီး နဲ႕ ကိုယ္႕ကိုနဲနဲအထင္ႀကီးလာတယ္ အမွန္ေျပာရယင္ဘြဲ႕သာရတာ စိတ္၀င္စားတာ မဟုတ္လို႕
စီးပြားေရး ကလြဲယင္ ဘာမွလုပ္တာဟုတ္ဖူး ၊ရထားတဲ႕ဘြဲ႕ လည္းေခါင္းထဲထည္႕တာဟုတ္ဖူး၊ဒါေပမယ္႕ အဲတာ ကလာအသံုး၀င္ေနျပန္တယ္ အဲတာေၾကာင္႕ အကူညီေပးျဖစ္ခဲ႕ေတာ႕ တယ္ သူမလာယင္လဲ ေမွ်ာ္ေနမိျပန္တယ္ ကိုယ္႕ကို ဘာရယ္လို႕ မေျပာထားေတာ႕ ေဆးထိုးအပ္ေတြ
ေဆးေတြနဲ႕အကၽြမ္း၀င္လြန္း လွတဲ႕ ကိုယ္႕ ကိုၾကည္႕ၿပီး ေတာ္ေတာ္အံၾသေနရွာတဲ႕သူ႕ မ်က္၀န္းက ခ်စ္စရာဆိုယင္ ကၽြန္ေတာ႕ အတြက္ အမွား
ဟုတ္မွာမဟုတ္ပါ ဘူး သူမက ကၽြန္ေတာ႕ကို ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ ေအာင္ ကူညီခဲ႕ တယ္ စိတ္ဓါတ္ေတြက်ၿပီးေလာကမွာဆက္အသက္ရွင္ မေနခ်င္
ေတာ႕တဲ႕ ကၽြန္ေတာ႕ ကို ဆက္အသက္ရွင္ေအာင္ တြန္းအားေပး ခဲ႕ သူ ပါ အဲဒီေတာက သူမကိုခ်စ္ခဲ႕ မိတာေတာ႕ အျပစ္လို႕ ျမင္ၾကဦးမလား
ညီမေလးကို တမ္းတေနယင္း က ခ်စ္ႏိုင္ေသးတာပဲလို႕ ကိုယ္႕ကိုမထင္မွတ္တဲ႕ အခ်ိန္ မွာခ်စ္သြားခဲ႕မိေတာ႕တာပါပဲ ။

nnt@mail4tamalon.com(စိတ္ကူးယဥ္ျခင္းပါ)

"ညေလး" ခြဲသြားခဲ႕တာငါးႏွစ္နီးပါးၾကာခဲ႕ၿပီေကာကြယ္ . . .

ေ၀ေနတဲ႕ မ်က္ရည္စတို႕ယိုစီးခ်ိန္

ေတြေ၀ေနတဲ႕ မ်က္၀န္းကတိမ္တိုက္တို႕ၿပိဳက်

ႏွလံုးေသြးဆိုတဲ႕ေခ်ာ္ရည္ပူေတြ လွ်ံက်

စၾက၀ဠာတခုလံုးတိမ္ေတြဖံုးေအာင္ငိုခ်

အလိုမက်ယင္ စၾက၀ဠာ အျပင္ဖက္ကိုထြက္ေျပး

ၾကယ္ေတြရဲ႕အစြန္းနားသြားထိုင္

အခ်ိန္ မ မွန္ တဲ႕ ရထားနဲ႔

တအားေမာင္း တဲ႕ ဘတ္(စ)ကား

ဘယ္ဟာေရြးမလဲ။

အလြမ္းေတြကေခ်ာ္ရည္ လိုလွ်ံက်

မရွိေတာ႕တဲ႕ သူ႕ကိုလြမ္းတဲ႕အလြမ္း

တမ္း တျခင္း ေတြနဲ႕ ေတြေ၀ေနတဲ႕ ငါ

နံနက္ခင္း၊ ထမင္းစားခ်ိန္၊လဘက္ရည္ေသာက္ခ်ိန္

ညေနအားလို႕ လမ္းေလွ်ာက္ျဖစ္တဲ႕ အခ်ိန္

ငိုေန တယ္ငါ႕ရင္ ထဲ၊ ဘယ္သူမွလဲမသိပဲနဲ႕။

ကံၾကမၼာရိုင္းဟာ ျပင္းထန္တဲ႕ျမွား တစင္း

ခ်စ္ျခင္းေတြကိုပစ္ခြင္း၊ ႏွလံုးသားပါေၾကြဆင္း

မင္းေလးရဲ႕ ေနာက္ကိုပါ သြား

လြမ္း စ ရာေတြပါ ၊လြမ္း စ ရာေတြပါ

လြမ္း စ ရာ ပါ ေလ.............

တစ္ သက္လံုးမခြဲ တမ္းတဲ႕

ပါး စပ္ က ပြား မေန ခဲ႕ ၊တကယ္ေတာ႕ အနတၱ တရားပါ

အ မွတ္ တ ရ မ်ား ရင္ မွာဆို႕ေန ေစခဲ႔

အ လြမ္း ေ၀ စ ရာ ပန္း ေၾကြေတာ မွာ

အ နမ္း ေတြ မ ေပါ တာလဲ ရင္က သိ

မခ်ိ တ ရိ ပါ ပဲ ကြယ္ ခ်စ္တဲ႕ ကေလးရယ္။ ။

အမှတ်တရ (သို့)မေ့ထားချင်တဲ့ ၂၆.၂.၂၀၀၃

သေသောသူကြာယင်မေ့ရမတဲ့လား . . . )

ပြဿနာတွေ
အဖြေရှာမရတဲ့နေ့
ဦးနှောက်စါးနေတဲ့ည
ဘဝဆိုတာပြဿနာတခုလား.........?

မျက်ရည်တွေလည်းမရှိတော့ပါဘူး
ဒါပေမယ့်......နှလုံးသားကငိုချင်သေးတယ် !
ပျော်ရွှင်သာယာချမ်းမြေ့နေတဲ့ဘဝလေးတခု
ဖြုတ်ကနဲဘယ်ကိုပျောက်ကွယ်သွားသလဲ ?

မင်းကိုချစ်တဲ့အတ္တတခုအစွဲပြုပြီး
ဘာဆိုဘာမှမလုပ်ချင်တော့ပါဘူး
ရုတ်တရက်လေနှုတ်ဆက်ချိန်တောင်မရပဲ
ဖြတ်ကနဲခွဲထားရစ်ခဲ့........
ခက်တာက....တို့နှစ်ယောက်ကြားက
ချစ်ခြင်းဖွဲ့အလင်္ကာတေးတွေ
ဘယ်ကိုရောက်သွားသလဲ?........

အသက်ကလေးရေ.........
ကိုယ်နားမှာမင်းရှိမနေခဲ့တာ
လေးနှစ်ကျော်ကြာပေါ့
ဘဝခြားသွားတယ်ဆိုတာ
ခဏနားသွားတာလား
ထာဝရ ထား သွားတာပါပဲ
ငါလဲအမြဲတွေဝေ
သံသရာဆုံးတိုင်ဆိုတဲ့တို့ရဲ့ဆုတောင်း
ပြည့်ဖို့နေနေသာသာ
နတ်ပြည်ကအချိန်နဲ့တွက်ယင်
စက္ကန့်ပိုင်းလောက်ပဲရှိမဲ့
တနှစ်နဲ့လေးရက်မှာ
သေကွဲခွဲရက်ခဲ့တယ် !

တွေးယင်ငိုချင်တယ်
မျက်ရည်မရှိတော့ပေမယ့်
ပင်လယ်ကြီးရှိသေးတယ်
သမုဒ္ဒရာရေမခမ်းသရွေ့
မျက်ရည်အဖြစ်ပေါ့၊

လရောင်အောက်က
ခွဲခွာခဲ့တဲ့မနက်ခင်းမှာ
ပျော်ရွှင်ခြင်းအလင်းပျောက်
မှောင်နေခြင်းနောက်ကွယ်က
တမ်းတငိုယင်း
မျက်ရည်မြစ်တစင်း
ချစ်တဲ့မင်းအတွက်
အမြဲစီးဆင်းနေတော့တယ်........

တကယ်ပါလေ
အမှတ်တရဝေစေ
ဆောင်းနှင်းတွေကြား
သက်ထားသွားခဲ့
အလွမ်းနေ့ရက်
တွေ့ခက်ရှည်ကြာ
ငါးနှစ်ဆိုတဲ့ကာလ
တကယ်ရောက်လာပေါ့
ဒါပေမယ့်...........
အလွမ်းတွေနဲ့လုံးထွေး
ရစ်ပတ်တလပ်စပ်ပဲ
ဆောင်းမြူတွေကြား
ငိုနေတာများ
သိမှာလေလား
သိမလားကွယ်
သိပ်လွမ်းတယ်သက်ရယ်
ခက်တယ်ရင်က
မြင်သမျှတွေ
အီလူးရှင်းလား
မင်းပုံရိပ်ပဲ
တွေ့နေသားလေ
သောကပွေ........... ။ ။

www.tamalon.com (မေ့လို့မရပါ၊ ထားရစ် ရက်သူရေ................. )

အလွမ်းတွေကိုလဲ
တမင်သက်သက်လိုက်ရှာနေတာမဟုတ်ပါဘူး
ဒါပေမယ့်.........
ဘယ်ကရောက်လာမှန်းမသိတဲ့
မင်းကိုလွမ်းတဲ့အလွမ်းတွေ
ရင်ခွင်မှာဖြေဆည်မရအောင်
နေလို့မတတ်၊နေရကျပ်ခဲ့

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မနက်ဖြန် မင်းဆီ ကိုယ်လာဦးမယ်....
မင်းအတွက်နှင်းဆီအဝါ ရှာဝယ်လာခဲ့မယ်....မင်းကြိုက်လို့
သတိရတမ်းတ တယ်ကွယ်..........၊

လွမ်းတာကိုဘာနဲ့ဖြေမလဲ
စိတ်ထဲတင်းကျပ်လာတဲ့အခါ
မျက်ရည် နဲ့ရေးတဲ့ ကဗျာတွေဖြစ်
မင်းအတွက်ရည်စူးပြီး ပန်းတွေကို
ဘုရားမှာလှူမယ်
ရွှေသင်္ကန်းကပ်မယ်........၊

ခုတော့ဘာလုပ်ရမလဲ
ညရောက်နေပြီ
မင်းကိုလွမ်းလို့ အိပ်မရတဲ့အတွက်
စကြဝဠာရဲ့အပြင်ဖက်
ငါထွက်လို့ထိုင်နေခဲ့
အဖော်တွေအဖြစ်ကြယ်တွေပရဗျစ်နဲ့ပေါ့........၊

လွမ်းတယ်ကလေးရယ်.....
တမ်းတတဲ့အခါမျက်ရည်စို့
ငါငိုနေလို့ပါ
ငိုရလွန်းလို့မျက်ရည်တွေခမ်းနေပြီ
ဒါပေမယ့်လည်းမင်းရဲ့ခေါ်သံ
တချက်တချက်ကြားနေတုန်းပါပဲ
ကိုကိုရေချိုးတော့...............
ထမင်းစါးကြရအောင်ကိုကို......
ကိုကိုရေအဝတ်လျှော်လိုက်ဦးမယ်.....
ရေနွေးတည်ထားတယ်၊ဆူပြီလားကြည့်ပေးဦး.......
အလွမ်းတွေ.......ခဏလေးခွဲနေရယင်တောင်မှ
နေလို့မရခဲ့တာ၊

ခုလိုထာဝရအဝေးကိုသွားတော့.........
လောင်မြိုက်ကျွမ်းအလွမ်းတွေနဲ့
ဘ၀ ဟာ ကြေ မွ
ပဋာမြေလူးသလို
ချာချာလည်အောင်ရူးခဲတာပ။ ။

တကယ်လို့များတမလွန်ရဲ့ www.tamalon.comရှိယင်ပို့ပေးချင်ပါတယ်။
သံသရာဟာဖန်တရာမကပါ ၊ချစ်ရတဲ့ကိုယ့်ရဲ့အသက်ကလေး လို့ခေါ်တဲ့
ကိုယ့်ရဲ့ "ညလေး" တမလွန်မှာငြိမ်းချမ်းနိုင်ပါစေ။

ကၽြန္ေတာ႕ခ်စ္သူမ်ားအေၾကာင္း(၁၃)

မွတ္မွတ္ ရရ အလြမ္းေန႕စြဲျဖစ္မယ္႕ ရက္တစ္ရက္ကိုေရာက္လာခဲ႕ ျပန္ေပါ႕.......
တစ္ကယ္ ခ်စ္တဲ႕ ညီမေလးနဲ႕ ဘ၀ ကိုစတင္ႀကိဳး စားေနတဲ႕ အခ်ိန္မွာပဲကံၾကမၼာဟာ
ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်ခဲ႕........တကယ္႕ကိုတႏွစ္နဲ႕ ေလးရက္တိတိပါ....ဘာလို႕လဲေတာ႕
မေမးပါနဲ႕ မေျဖခ်င္လို႕ပါ ေျဖရယင္ ရင္မွာကၽြမ္းေျမ႕ ဗေလာင္ဆူတယ္ ........
တကယ္ကို တစ္ေယာက္ တည္းထားခဲ႕တယ္ ေလာက အလယ္မွာေလ.. ေသကြဲ ဆိုတာ
သိလိုက္ရေတာ႕ တကယ္ႏွေျမာတမ္း တမိတဲ႕ သူနဲ႕ ေ၀းေနခ်ိန္ေလးေတြ ကိုပါ ျပန္လို
ခ်င္လား လိုခ်င္မိရဲ႕ တကယ္ပါ တေန႕ အဲလိုခြဲသြားလိမ္႕မယ္ လို႕လံုး၀ မထင္ထားခဲ႕ပါ
ဆိုးလိုက္တဲ႕ ဘ၀ ေတာ္ေတာ္႕ကိုခံစားရခက္ပါ႕ ဗ်ာ ရင္မွာေလ အလြမ္းေန ဆယ္စင္း
ပါ......

ကိုကို႕ရဲ႕အသက္ကေလးသို႕ nnt@mail4tamalon.com


ေၾကကြဲေန႕ညေတြမွာေလကိုယ္ဘယ္လိုေနရမလဲ.........
အိပ္လို႕မရ၊တမ္းတရတယ္
ညညေတြဆို၊ေယာင္ကာေအာ္မိတယ္
"ညေလး"ရယ္။

မင္းအတြက္ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ
အစုစုကို ျပဳေန ေပမယ္႕
ႏႈတ္မဆက္ပဲ ၊ရုတ္တရက္ခြဲသြား
ၾကယ္ေတြေတာင္မေပ်ာက္ေသးတဲ႕မနက္၊

အတူေနသြားတဲ႕
တႏွစ္နဲ႕ေလးရက္
တသက္စါဘယ္လိုေျဖမလဲ.......
ကိုယ္႕ရင္က ကေလးရယ္၊

တကယ္ဆိုယင္ေလ
ေလာကထဲမွာမေနရဲ
တဦးတည္းလည္းလမ္းမေလွ်ာက္ျဖစ္
အလြမ္းသစ္ေတြသာတိုးၿပီး
အရမ္းညစ္ေနတာမင္းသိမလား......?

ဘယ္လိုမွမွတ္ထင္မထားတဲ႕
အျဖစ္ပ်က္တခုက
တႏွစ္နဲ႕ေလးရက္တိတိ
မက္ခဲ႕တဲ႕အိပ္မက္လား.......?

အလြမ္းေတြတရစ္ရစ္နဲ႕
ရင္မွာတင္းက်ပ္
နင္းသတ္သြားမလားထင္ရ
ျမင္သမွ်အလြမ္းစေတြ
အထင္ကရတမ္းတမႈေတြနဲ႕
ရင္ရဲ႕အျပည္႕ေပါ႕........၊

လြမ္းရသူစိတ္ထဲမွာ
မင္းကိုပဲရွာေနမိ
အသိမွာမင္းပဲရွိ
ႏြမ္းရိေနတဲ႕ႏွလံုးသား
ၿပံဳးစကားေတြမဆိုႏိုင္ေတာ႕
ေအးစက္စက္မ်က္ ၀န္းတစံုနဲ႕
မႈန္ရီေ၀တဲ႕မ်က္ႏွာတခု
အစားျပဳၿပီးေရာက္လာၿပီ ကေလးရယ္၊

သူငယ္ခ်င္းဘ၀
ညီမေလးကစၿပီး
ဘ၀တြဲေဖၚအျဖစ္
အၿမဲေခၚေတာ႕မယ္လို႕
ဆံုးျဖတ္္ကာ
တသက္လံုးမခြဲေၾကးလို႕.....
ေျပာခဲ႔ၾကေပမဲ႕
အလြမ္းအျဖစ္နဲ႕ကြဲကြာ
ဘယ္ေတာ႕မွျပန္ဆံုျခင္းမရွိတဲ႕
ခြဲခြာျခင္းမ်ဳိး
ဘယ္လိုရင္ခြင္မ်ိဳးမွာ
ခံစားႏိုင္မလဲ၊

ကံတရားအပိုင္ပဲလား
ေလာကဓံကိုအံတု
ျပန္္မႈစရာလိုေသးလား
ကိုကိုလဲေတြေ၀
ေၾကကြဲေန႕ညေတြမွာေလ။ ။


အသက္ကေလးေရ ေၾကကြဲေန႕နဲ႕ညေတြဘယ္လိုေျဖရမလဲ။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္းမရွိေတာ႕ဘူးမဟုတ္လားအဲတာေၾကာင္႕စဥ္းစားေနမိယင္းကလြမ္းေသာကေတြေျပလိုေျပျငား
NNT@tamalonmail.com
NNT@mail4tamalon.com မ်ားရွိေနမလားလို႕ တကယ္လို႔မ်ားရွိခဲ႕ယင္အသက္ေလးဖတ္မိမွာပါ။

သၾကၤန္အိပ္မက္

အမွွတ္တရပါပဲ ညီမ ေလးေရ မနက္က အိိပ္ ရာႏိုးႏိုး ျခင္း သၾကၤန္ ေရာက္ၿပီ ဆို တ ဲ႕အ သိ က ရင္ ထဲကို
ထင္သာ ျမင္သာ ေအာင္ တိုး ေ၀ွ႕ လာ တယ္ ေလ သၾကၤန္ ဆိုတဲ႕ အသိိကရင္ကိုတိုးေ၀ွ႕တိုက္ ခတ္လာခဲ႕
ရင္ ကိုထိ ခိုက္ေစလွစြာ......ညီမေလးကို သတိ ရစြာ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႕ တဲ႕ေန႕ရက္မ်ားအတြက္ မခ်ိန္ ထံ ပါး မွအ
ေလ်ာ္လိုခ်င္ပါသည္။ ရမည္ဆိုပါလွ်င္ အခ်ိန္ျဖင္႕ ခရီးသြားလာျခင္း စက္ကို လိုခ်င္ ပါသည္ အတိတ္ တစ္ခ်ိန္
သို႕ ခရီး ထြက္ခ်င္ ျခင္းမွာ ညီမေလး ဆီသြား ရန္အ တြက္ သာ ျဖစ္ သည္ လြမ္းရ ပါေလ သည္ ကိုကို႕
ညီမေလး ညီမေလးကိုသတိရတိုင္း သာပန္း တစ္ပြင္႕ပြင္႕ မယ္ ဆို ယင္ ကိုကို႕ ကမာၻမွာ ပန္းေတြ အရမ္းေ၀
ေနေအာင္လို႕ သတိေတြ တအား ရေန တာ ေပါ႕ ။ ညီမေလးနဲဲ႕ အတူ သြားခဲ႕ လာခဲ႕တဲ႕ ေနရာေတြကို ကိုကို
ဘယ္လို သြားႏိုင္မလဲညီမေလး....ကိုယ္႕ရဲ႕ အသက္ေလး ရယ္ ။ အဲဒီႏွစ္က မဂၤလာ ေဆာင္ၿပီးေနာက္ ေတာ႕
ေရႊစက္ေတာ္ ဘုရားပြဲကို ေရာက္သြား ခဲ႕ တယ္ေလ ခုခ်ိန္ထိေတာ႕ မေရာက္ျဖစ္ေတာ႕ ဘူး သြားလဲမသြားခ်င္ခဲ႕
ဘူး ေရႊစက္ေတာ္ ဘုရားပြဲမွာ ေပ်ာ္ရႊ႔င္ခဲ႕ ၾကတယ္ မန္းေခ်ာင္း ေရေအးေအး ဆင္းစိမ္ ရတာအင္မတန္မွ စိတ္
ေက်နပ္စရာပါ အလြန္ပူတဲ႕ရာ သီၾကားမွာေပါ႕။ ေနာက္ျပန္လာၿပီးမၾကာခင္ သၾကၤန္က်ေရာေလ.....အဲႏွစ္က
အိမ္က ကားနဲ႕ အတူတူလည္ျဖစ္ခဲ႕ ၾကတာအမွတ္တရပါ သည္ေန႕ေတာ႕ ညီမေလးကိုလြမ္းပါရေစ
လြမ္းဦးမယ္ လြမ္းခြင္႕ျပဳပါ့ ကိုကို႕ရဲ႕ အသက္ကေလး ေရ..................

ကၽြန္ေတာ႕ခ်စ္သူမ်ားအေၾကာင္း(၁၂)

ဒီလိုနဲ႕ ကိုကိုတို႕ ခဏ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာအထိ ေ၀းခဲ႕ ရျပန္တယ္ညီမေလးေရ ညီမေလး ေညာင္ပင္ေလးေစ်းမွာ ေစ်းေရာင္းထြက္ေတာ႕ ကိုကုိ မလာႏိုင္ခဲ႕ဘူး မကူညီႏိုင္ေတာ႕ဘူး ေနာ္၊ ကိုကို႕ ရင္က လြမ္း တယ္ သတိရေနေပမယ္႕ မလာျဖစ္ေတာ႕ဘူး အရမ္းခ်စ္ေနမိၿပီ ဒါေပမယ္႕
ညီမေလးကို မေျပာထြက္ခဲ႕ ပါဘူး မေျပာျဖစ္ခဲ႕ ပါဘူး ၊ ရင္ကအခ်စ္ေတြျဖဴစင္ျခင္း အတြက္ တာ၀န္ယူရဲတယ္ ကိုကို တို႕ႏွစ္ေယာက္ လံုး တစ္ေယာက္ရင္ကို တစ္ေယာက္ေဖါက္ ျမင္ရေလာက္ေအာင္ကိုခ်စ္ခဲ႕ၾကတယ္ ဆိုတာ ညီမေလးအသိပါကြယ္ ကိုကိုကေခ်ာင္ထဲမွာပဲ တခ်ိန္လံုးရွိေနတာေပါ႔ ဖံုးေလးေတာင္မွ ခဏခဏ မဆက္ျဖစ္တဲ႕ ဘ၀ေတြရင္နာရ လြန္းပါတယ္ေလ.....။ တေန႕ အသံေတြအားလံုးတိတ္ဆိတ္
သြားတဲ႕တစ္ေန႕ ေရာက္တဲ႕ အထိ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ႀကီးေစာင္႕စားခဲ႕ ရျပန္တယ္ ၊ ကိုကိုတို႕ တေန႕ မေတြ႕မျဖစ္ ေတြ႕ရ မဲ႕ အေၾကာင္းရင္း ကရွိေနသလို ေနာက္ဆံုး ထာ၀ရေ၀းရ မယ္႕ အေၾကာင္းက ရွိ ေနတယ္ဟုတ္....။ ႏွစ္ ႏွစ္ေလာက္နီးပါး ကိုကိုတို႕ ေ၀းခဲ႕ ၾကရ ၿပီးတဲ႕ ေနာက္မွာ
ကိုကို႕ ရင္ေတြမခံစားႏိုင္ေလာက္ ေအာင္ျဖစ္ရလို႕ ညီမေလးဆီ အတင္းေရာက္ေအာင္လာခဲ႕ တယ္ တေန႕ မွာ ညီမေလးကို ခ်စ္တဲ႕ အေၾကာင္း
ေျပာျဖစ္ခဲ႕ တယ္ေလ ....၊ ညီမေလး က ကိုကို႕ ကိုမသိဟန္ေဆာင္ ေနခဲ႕ လို႕ကိုကို ဘာလုပ္ရမယ္ မွန္းမသိခဲ႕ တာ ေတာ္ေတာ္ ရယ္ခ်င္စရာ
လား ငိုခ်င္စရာလား မေ၀ခြဲတတ္ခဲ႕ ဘူး ဒါေပမယ္႕ ေသခ်ာတာက ကိုကို႕ ဘ၀ဟာ ညီမေလးနဲ႕ မတန္ ေတာ႕ ဘူးလို႕ ကိုကိုထင္ခဲ႕ တာလဲပါမွာေပါ႕ ကိုကိုက တစ္ခုလပ္ ေလ....။ အဲလိုလဲ မဟုတ္ျပန္ဘူးမို႕လား ညီမေလး လက္ထပ္ရမယ္႕သူ ရွိေနႏွင္႕ ၿပီလား .....အေတြးထဲမွာေတာ႕ ကိုကို တစ္ေယာက္တည္း ရႈပ္ရွက္ခတ္ေနတာ အခ်စ္စစ္အခ်စ္မွန္ တို႕ရဲ႕လမ္း မေျဖာင္႕ ျဖဴးဘူးဆိုတာ အမွန္ပဲလား ေတြးယင္း ရင္မွာ ေနလို႕ မရခဲ႕ ပါ။ ခက္တာက တေန႕ ေတာ႕ ကိုကို႕ အေဖက ဆိုလာတယ္ အိမ္ေထာင္ ထပ္ျပဳဖို႕ ခ်စ္သူ လက္ဆုပ္ လက္ ကိုင္ မရွိေတာ႕ သူတို႕ ရွာၿပီးေပးစားမယ္ ဘာညာေတြျဖစ္ကုန္ေရာ ညီမေလး ကိုကိုဘယ္လို လုပ္ရပါ႕မလဲ လြမ္းေနတာ သတိရေနတာေတြအားလံုး
လႊင္႕ပစ္ လိုက္ရ ေတာ႕မလား အဲလိုလဲ ဟုတ္ေသး ပါဘူးေလ...။ ဒါနဲ႕ပဲ ေကာင္မေလးေတြနဲ႕ ေတြ႕ ၾကည္႕ ဆို ၿပီး ေအာင္သြယ္ ေတာ္ေတြနဲ႕ စီ
စဥ္ၾက ျပန္တယ္ ကိုကိုလည္း မေနသာေတာ႕ စိတ္ မ၀င္စားေပမယ္႕ ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ေတာ႕ ေတြ႕ ျဖစ္လိုက္တယ္ ဒါေပမယ္႕ ဘာမွျဖစ္မလာ
ခဲ႕ ပါဘူး ။ ကိုကို႕အေတြးထဲမွာတစ္ကယ္ခ်စ္တဲ႕သူ နဲ႕ မွပဲ ဘ၀ တစ္ခုကို တူတူ တည္ေဆာက္ခ်င္ခဲ႕ တာ ။ တစ္ကယ္ခ်စ္တဲ႕သူနဲ႕ မွပဲ ဘ၀ တစ္ခုလံုး ပံုေပး ၿပီးလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္း ေျမ႕ သာယာတဲ႕ ႏွစ္ကိုယ္ တူဘ၀ ေလး ထူေထာင္ တည္ေဆာက္ခ်င္ခဲ႕ တာမို႕ ညီမေလးကိုပဲ ေစာင္႕ ေမွ်ာ္ေနမိခဲ႕ တယ္ တကယ္ေတာ႕ ညီမေလးလဲ မေနသာပါဘူး ေနာ္ တစ္ကယ္တန္း ညီမေလး၀န္ခံတဲ႕ အခ်ိန္မွာေတာ႕ ကိုကို တအား ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႕ ရေတာ႕တာေပါ႕ ....။ တေန႕ ညီမေလး ကိုကို႕ကို အိမ္ ကမိန္းမ ေပးစားေတာ႕မယ္ ဆိုတာ သိတဲ႕ အခ်ိန္ အဲဒီေအာင္သြယ္ေတာ္ဆီ ညီမေလးေရာက္ ခဲ႕ တယ္ ညီမေလးနဲ႕ အိမ္ခ်င္း တစ္လမ္းပဲျခားတာကိုး.....ကိုကိုတို႕ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႕ရၿပီေပါ႕ညီမေလး ကိုေမွ်ာ္လင္႕ ေစာင္႕ စားေန တဲ႕ ကိုကိုလည္း ၀မ္းေျမာက္စြာနဲ႕ ညီမေလးကိုဘ၀တစ္ခုလံုး ေပးျဖစ္ ခဲ႕ တယ္ အဲဒီေန႕ က LION CITY RESTAURANT ရဲ႕ GOLDEN
DRAGON HALL မွာ ဧည္႕ပရိတ္သတ္ စံုလင္စြာနဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း ေတြ ခေညာင္း ၿပီး လက္ထပ္ပြဲ က်င္းပျဖစ္ခဲ႕ တယ္ေလ ၿခိမ္႕ၿခိမ္႕သည္းေပါ႕....

၁၃၇၀ ျပည္႕ႏွစ္ သၾကၤန္မွာ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ပါေစ.......

အဖြူရောင်ညီမလေးသို့

လူတွေရဲ့နှုတ်ဖျားက
အတင်းပလင်းတွေ
နားစိုက်နေယင်းက
ဖြစ်ခဲ့သမျှအကြောင်း
ရင်မှာဖြူစင်ကြောင်းကို
ဘယ်သူ့ကိုဘယ်လို
သက်သေပြရပါ့
ခက်ရချည်ရဲ့....၊

အတင်းစကားတွေကို
လိုက်ရှင်းနေဖို့
အချိန်မရှိလို့လဲ
ခပ်မဆိတ်ပဲနေခဲ့
အဖြူထည်သက်သက်
သံယောဇဉ်ဆိုတာ
တို့နှစ်ဦးပဲသိ
ဘယ်လိုညှိကြမလဲ
လောကထဲမှာ........!

ခံနိုင်စွမ်းတွေမွေးပြီး
ချောင်ထဲမှာနေတဲ့ငါ့ကို
လောကထဲတွန်းပို့ခဲ့တဲ့
ညီမလေးတစ်ယောက်ရယ်
မထင်မှတ်တဲ့ဖြတ်လက်သီးတလုံး
ပုန်းလျှိုးကွယ်လျှိုးနဲ့
အရှိုက်ကိုအထိုးခံလိုက်ရတဲ့အခါ
ညီမလေးပြင်းထန်စွာ
ခံစားလိုက်ရမှာဆိုတာ
မပြောလဲသိ
မချိတရိနဲ့
ကိုယ်လဲခံပြင်း
သွယ်ဝိုက်တဲ့နည်းနဲ့
မိသားစုနှစ်ခုကို
စကားတစ်ခွန်းနဲ့
ပြင်းထန်စွာတိုက်ခိုက်
ဘယ်လိုစရိုက်တွေလဲ
ရင်ထဲမှာနာကျင်
ပါတ်ဝန်းကျင်ဆိုတာ
မရှိလဲခက်
ရှိလဲခက်ပြန်
ဆက်ဆံရေးစကားတွေက
အတင်းပလင်းတွေဖြစ်
တို့တွေရင်ထဲက
ဖြူစင်သန့်ရှင်းကြတာ
တို့တွေပဲသိ
မချိတရိခံစား
ဒေါသတွေတဖွားဖွားထွက်
စကားခက်ပေမယ့်
သန့်ရှင်းဖြူစင်စွာ
ချစ်နေခြင်းဟာ
ထာဝရမြဲစေတဲ့
သစ္စာတရား
ပစ်ခွာကာမထားခဲ့....!!!!

အမြဲသန့်စင်နေတယ်ဆိုတာ
ကိုယ်တိုင်တွေကလွဲပြီး
ဘယ်သူမြင်ဘယ်သူသိ
မချိတင်ကဲနဲ့
ညီမလေးရဲ့သိက္ခာတွေ
ပွန်းပဲ့သွားတာ
တအားနှမြော
တကယ့်သဘောကတော့
ရှိနေတဲ့......
အဖြူရောင်သံယောဇဉ်အတွက်
အခက်ဆိုတာတွေ
ရတက်ပွေရဦးမလား
တရားနဲ့ဖြေပါလို့
ပြောလို့လဲမရ
ကိုယ်တိုင်လဲမဖြေနိုင်
ငိုင်ငေးစွာတွေး
ရင်ကလေးနေ
ချစ်ညီမရေ.....!
ခပ်ခွာခွာနေကြစို့လို့
ဆုံးဖြတ်ချက်ချပေမယ့်
တကယ်ကျတော့ခက်ခဲ
တကယ်တော့........
တိုကတွေရဲ့သန့်စင်တဲ့
မေတ္တာ တရား ဆိုတာ
နက်ရှိုင်းလွန်းလှပါတယ်.....။ ။

CC>nnt@mail4tamalon.com

နွယ်

ကလေးရေ
အတွေးတွေထွေပြား
ငိုချင်နေပြီးသားကွယ်
ဘာလုပ်ရမလဲ
ငိုင်နေတဲ့အတွေး
ရင်မှာလေးနေပေါ့.......
ပေါ့ပျက်ပျက်တွေးလို့လဲမဖြစ်
ရင်မှာတကယ်ချစ်နေပေါ့
ပြောလိုက်တဲ့အခါရင်မှာထိ
ငြိနေတဲ့နှလုံးသားမှာ
အပြုံးစကားမဝေနိုင်ပါ
အရှုံးသမားမှိုင်တွေရှာ.....
နှလုံးသားကတော့မဖြေနိုင်ပါ...!!!!
တွေဝေမှိုင်ငေး
ငိုကြွေးနေရမလား
ပျော်နေတဲ့ကာလများ
အလွမ်းများနဲ့အစားထိုးဖြစ်
တအားတိုးပြီးချစ်လာမှာကြောက်
သံယောဇဉ်နွယ်ကတင်းပြီး
ချက်ချင်းတောင်ရောက်
အနှောင့်တွေဝင်ပြီလား
ချစ် ညီမငယ်
နွယ်ဆိုတဲ့အညွန့်လေး
ခပ်သေးသေးပေမယ့်
နှောင်တွယ်ရစ်ပတ်တတ်သတဲ့............
တကယ်တော့ခက်နေ
ရတက်ပွေတဲ့သောက
ရင်ခွင်ကမီးစလို.....
ချစ်ခဲ့ဖူးပေမယ့်
တကယ်ချစ်တော့တစ်ကယ်ကြောက်
ထွန်းတောက်လာမယ့်အချစ်
အပြစ်ဖြစ်မလား
အတွေးတွေမှား
ကလေးကလားနိုင်
ခပ်ယိုင်ယိုင်အတွေး
ထိုင်လို့သာငေးနေ
အတွေးတွေထဲမှာက
လိုချင်တဲ့ယမင်းလေး
အတင်းတွေးပေမယ့်
အလွမ်းနွံထဲမှာခြေရာထပ်
နေရာတွေလဲမလပ်တော့
ငိုလဲငိုချင်ရဲ့
လိုလဲလိုချင်ပါသတဲ့
ကဲ...........
ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲကွယ်
ရင်ကချစ်တဲ့ ကလေးရယ်....။ ။

nnt@mail4tamalon.com

ကၽြန္ေတာ႕ခ်စ္သူမ်ားအေၾကာင္း(၁၁)

ခံစားရ တာမ်ားေတာ႕လည္း စိတ္ညစ္သည္ေလ...ထိုစဥ္က စိတ္ဓါတ္ေတာ္ေတာ္ က်ေနခဲ႕
ေလေတာ႕ စက္ရံုမွာပဲ ေပေပ ေတေတ ေနျဖစ္ခဲ႕ သည္ေလ ။ ခ်စ္ခင္တြယ္တာ ၾကင္နာျခင္း
ကား ေကြကြင္း ေနာက္ဆံုး ရွိ ေခ်၏ ။ လို႕သာေျပာင္းပစ္ခ်င္ေတာ႕တယ္။ ငါရင္နာေနတာနင္ၾကည္႕ရက္သလား
၀ိုင္း.....
အင္းငါ တို႕ေတြကေ၀းခဲ႕ ၿပီးသား ပဲေလ အဲဒီအခ်ိန္မွာနင္႕အေဖဆံုးခါနီးက ငါ႕အေဖကိုေျပာသြားတဲ႕စကားငါ ျပန္
ၾကားတဲ႕ အခါ ရင္နာယံုကလြဲၿပီး ဘာတတ္ႏိုင္ေသးလို႕လဲ ။ အားလံုဟာကံၾကမၼာ ကိုပံုခ်လို႕မရခဲ႕ေတာ႕ေလ ငါမွားတာလဲ
ပါမွာေပါ႕ ၊ နင္႕အေဖက နင္႕ကို ငါနဲ႕ လက္ထပ္ေပးယင္ စိတ္ခ်ရၿပီ ခုေတာ႕ထင္သလိုျဖစ္မလာပဲ ငါက အယင္အိမ္ေထာင္ျပဳလိုက္လို႕ စိတ္မခ်မ္းသာျဖစ္ရတယ္လို႕ေျပာသြားတာ ငါ႕အေဖလဲ အရမ္းစိတ္ မေကာင္းျဖစ္ခဲ႕ ရတယ္ သူ႕သူငယ္ခ်င္းအရင္းကမဆံုးခင္ ဆံုးကာနီး အခ်ိန္ေတြ႕ ေတာ႕ေျပာသြားခဲ႕တာ ငါကေတာ္ေတာ္ၾကာမွ ျပန္မၾကားတာ ငါဟာ တခုလပ္ဆိုတဲ႕ အေၾကာင္းျပခ်က္တခုတည္းနဲ႕ ဘယ္သူ႕ကိုမွ ရင္မဆိုင္ရဲစြာ လူေတြနဲ႕ခပ္ ေ၀းေ၀း ေနခဲ႕တယ္ လူေတာ မတိုးေတာ႕ဘူးေလ....နင္႕အေဖဆံုးတဲ႕ ေန႕က ငါလာခဲ႕ ပါတယ္နင္တို႕ ၿခံကိုေလ ငါဦးကို ေနာက္ဆံုးလာႏႈတ္ဆက္ ခဲ႕ ပါေသးတယ္ ဟာ သီးကငါ႕ကို သားတစ္ေယာက္လို ခ်စ္ခဲ႕တာ ငါအသိဆံုးပါ နင္နဲ႕ငါ႕ရဲ႕ၾကား ကရင္ခုန္သံလဲနင္နဲ႕ ငါ အသိဆံုးပါဟာ.....ခုေတာ႕ အားလံုးေၾကကဲြၾကရၿပီေလ....ေတြးမိယင္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္ ခုခ်ိန္ထိ ငါတို႕ေတြ အတိတ္ကေရစက္ မရွိခဲ႕လို႕သာ ေပါ႕ ေ၀းခဲ႕ ၾကရတယ္ လြမ္းခဲ႕ၾကရတယ္...ငါ႕ရင္က နင္႕အတြက္ပါႏွစ္ဆ တိုးၿပီးခံစားေနတယ္ နင္အိမ္ေထာင္ျပဳေတာ႕မယ္႕ သတင္းလဲၾကားေရာငါတုန္လႈပ္ ခဲ႕ ရတယ္ ဒါေပမယ္႕ငါ႕မွာ လက္တြဲႏိုင္စြမ္းမရွိတဲ႕မ်က္ႏွာငယ္ ရတဲ႕ဘ၀ပါ ဟာ နင္႕ရဲ႕ မဂၤလာပြဲကို ငါမလာျဖစ္ပါဘူး နင္႕ မဂၤလာပြဲလာဘ္တိတ္ မွာစိုးရြံ႕မႈ ေတြနဲ႕ ငါ တစ္ခုလပ္ဘ၀နဲ႕ သိမ္ငယ္ေနခဲ႕ တာဟိုးေ၀းေ၀းမွာတစ္ဘ၀စာအလြမ္းေတြရင္မွာသိမ္းလို႕....
တေန႕ ငါ႕ငယ္သူငယ္ခ်င္း စိုးေအာင္(၂) မဂၤလာေဆာင္အသြား ငယ္ငယ္ေလးတည္းက တရုတ္စာ တက္ရင္းခင္ခဲ႕တဲ႕ ေဘေဘးနဲ႕ ျပန္ေတြ႕ခဲ႕တယ္ အဲဒီအခ်ိန္္...၀မ္းနည္းအားငယ္ေနတဲ႕ အခ်ိန္ ငါ႕ရဲ႕ ၀ိဥာဥ္ခိုလႈံရာ အရိပ္ ငါ႕ရဲ႕ ၀မ္းနည္းမႈေတြေျဖသိမ္႕ေပး ႏိုင္တဲ႕ ငါ႕ရဲ႕ညီမေလး ကိုငါရွာေတြ႕ခဲ႕တယ္ ငါပဲမွားမွား ဘယ္သူပဲမွားမွား ငါ႕ကိုမွန္တယ္လို႕ အယင္ဦးေအာင္ေျပာတတ္တဲ႕ ငါ႕ရဲ႕ညီမေလးနဲ႕ ျပန္ဆံုခဲ႕တယ္ တကယ္႕ကိုတိုင္ပင္ေဖာ္ တိုင္ပင္ဖက္ ညီမေလးကို ျပန္ေတြ႕ခ်ိန္မွာေတာ႕ ကိုယ္တိုင္ လူေတာမတိုးရဲတဲ႕ သိမ္ငယ္ေနတဲ႕ ကိုယ္႕ကိုေတာ္ေတာ္နားလည္ေပး ယင္းလူေတာတိုးေအာင္ ကူညီခဲ႕မွန္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႕သိခဲ႕ ရတယ္ တေန႕ ညီမေလးဖံုးဆက္လာတယ္ သူသတိုးသမီး၀တ္စံု အငွားဆိုင္ဖြင္႕ ခ်င္လိုကကူ ညီပါတဲ႕ မိတ္ကပ္ သင္တန္းနဲ႕ ပန္းထိုးသင္တန္းတက္ခ်င္တယ္စံုစမ္းေပးပါဆိုလို႕စံုစမ္း
ေပးယင္း သင္တန္းပါလိုက္အပ္ေပးခဲ႕ ရတယ္ အဲဒီမွာပဲ လူေတာမတိုးတဲ႕ သိမ္ငယ္စိတ္ကို ပထမဆံုးေဖ်ာက္ေပးေတာ႕ တာပဲ သူ႕ကိုကူညီခိုင္းယင္း လူေတာထဲ လူ႕ပါတ္၀န္းက်င္ထဲ ျပန္၀င္ခိုင္း တာေပါ႕ ။ သင္တန္းက ၀ိုင္အမ္စီေအ မွာ တခါတခါ ႀကိဳပို႕ လုပ္ေပးခဲ႕ရတယ္ တခါတခါ လည္း ေမာင္ႏွမ အရင္းေတြလို စိတ္ေကာက္တတ္ခဲ႕ တယ္ ၊ဆိုင္ဖြင္႕ကာနီး မွတ္မွတ္ရရ ကင္မရာကုိပိုင္ႏိုင္စြာ ကိုင္ႏိုင္တဲ႕ကိုကို႕ ကို အားကိုးအကူညီေတာင္းတယ္..၊ေမာ္ဒယ္ေတြနဲ႕ သူ႕ဆိုင္က၀တ္စံုေတြကို ဓါတ္ပံုရိုက္ဖို႕တဲ႕ အဲဒီေန႕ညကနည္းနည္းမိုးခ်ဳပ္သြားတယ္၊ တျဖည္းျဖည္း သံေယာဇဥ္ေတြတြယ္လာခဲ႕ေတာ႕တယ္ တေန႕မထင္မွတ္ပဲကံ ၾကမၼာ ကေမႊေလေတာ႕ညီမေလးသိကၡာပြန္းပဲ႕ မွာကိုေၾကာက္ခဲ႕လို႕ ေ၀းေ၀း ေနခဲ႕ ရတယ္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ သံေယာဇဥ္ အရမ္းႀကီး ၿပီး ခင္မင္မႈမပ်က္ ပဲ ခပ္
ေ၀းေ၀းေနခဲ႕ ေတာ႕တယ္.....ညီမေလးရဲ႕ ဆိုင္ဖြင္႕ပြဲက အျပန္မွာ အတင္းစကား စၾကားခဲ႕ ရလို႕ ညီမေလးက လည္း တခ်ိန္က ကိုယ္ တို႕ ကုန္သည္အသိုင္း၀ိုင္းနဲ႕ ပါတ္သက္ဖူးခဲ႕တာကိုး.........

ကၽြန္ေတာ႕ခ်စ္သူမ်ားအေၾကာင္း(၁၀)

စာခ်ဳပ္မ်ားမေတြ႕ရေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ေတာ္ေတာ္ စိတ္ပ်က္သြားခဲ႕ ရသည္ ထို႕ျပင္ အိမ္ေထာင္ဦး
တြင္ရေသာ ကေလးကိစၥ ကၽြန္ေတာ္ေတာ္ စိတ္ထိန္းရေလသည္ ။ လက္လြန္သြားၿပီးမွသိခဲ႕ရသည္
မို႕ကၽြန္ေတာ္မအားစဥ္ မွာပင္ လက္သည္လက္ခ်က္ျဖင္႕ ဖ်က္ခ်ခဲ႕ ျခင္းပင္ ကၽြန္ေတာ္ နားမလည္
ႏိုင္ ျဖစ္ခဲ႕ ရသည္ ေက်ာခ်မွဓါးျပမွန္းသိရေသာအျဖစ္ပါ ၊ အခ်စ္ဆိုတာေနာင္တေကာင္းေကာင္း
ရေစႏိုင္တာ ခုမွသိသည္ေလ သို႕ေသာ္ မိန္းမသားအားလံုကို မဆိုလိုပါ ၊ အျခားေကာင္းမြန္ေသာ
အမ်ိဳးသမီး မ်ားစြာရွိပါလိမ္႕မည္...ယၡဳေခတ္တြင္ ပိေတာက္ဆိုပိေတာက္ တစ္ေညွာင္႕ ဆို
တစ္ေညွာင္႕ လုပ္မရမွန္းသိေလၿပီ ေတာ္ပါၿပီ မိန္းမေတြကို စိတ္နာတယ္ ၊သို႕ေပမင္႕ထိုမိန္းမမ်ား
ကိုခ်စ္မိေနေသးေသာေၾကာင္႕ ၀တ္ေၾကာင္ကိုမ စြန္႕ႏိုင္ပါေခ် :P ဆက္ေျပာျပခ်င္ပါေသးသည္
ဇတ္လမ္းအဆံုးထိေပါ႕၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ တရားမမႈအျဖစ္ျဖင္႕ ရံုးေရာက္ခဲ႕ သည္ ငါးႏွစ္နီးပါး
ၾကာျမင္႕ခဲ႕ ေလသည္ အမႈ တြင္ သူမရႈံးသြားေတာ႕ အိမ္မွဖယ္ေပး ရေလသည္ ။
ထိုေန႕တေန႕ကမ်က္ ၀ါးထင္ထင္ ကၽြန္ေတာ႕ မ်က္လံုးမ်ားျဖင္႕တပ္အပ္ ျမင္လိုက္ရပါသည္
တပါးေသာေယာက္်ား တစ္ဦးႏွင္႕ ေပၚေပၚ ထင္ထင္တြဲသြားလာျခင္းကို ၊ ရင္ထဲမွက်င္ခနဲခံစားလိုက္
ရသျဖင္႕ သူမကိုမခ်စ္ေတာ႕တာ မဟုတ္ေၾကာင္း သိရျပန္ေလသည္ ခက္သည္က ကၽြန္ေတာ္သည္
မည္သို႕ခံစားမႈမ်ိဳးခံစား ရသည္ကိုမသိခဲ႕ ေတာ္ေတာ္ခံစားခဲ႕ ရေလသည္ ကိုယ္႕ကို ႏြားဟု
က်ိန္ဆဲမဆံုး ခ်စ္ေသာ အစြဲလန္းႀကီးလွေသာစိတ္ကို အျပစ္တင္ရေပဦးမလား ခက္သည္ စိတ္ဆို
သည္ ကိုင္တြယ္ရန္ခက္ခဲေသာအရာျဖစ္ေခ်၏၊ အျပင္ပန္း ဘာမွမျဖစ္သလိုေနႏိုင္ခဲ႕ ေသာ္လည္း
ရင္ထဲမွာႀကိတ္ခံစား ေနရေလေတာ႕ ငါးႏွစ္ကာလဟာေတာ္ေတာ႕ ကိုၾကာသြားခဲ႕ ေလသည္
ထိုေန႕တစ္ေန႕မွ စၿပီး ေဖါက္ျပန္ျခင္းကိုလက္ေတြ႕သက္ေသ ျပႏိုင္ရန္ အျပင္းအထန္ႀကိဳးစားခဲ႕
သည္ ၊ အမႈရႈံးသြားၿပီးေနာက္ အိမ္ေျပာင္းသြားေသာေနာက္သို႕ သတင္းေထာက္ သူငယ္ခ်င္းတဦး
ကို ေနာက္ေယာင္ခံလိုက္ေစသည္ ၊ ေျပာင္းသြားေသာ ေနရာကိုတိတိက်က်သိရန္ႏွင္႕ တရား၀င္
ကြာရွင္းျပတ္စဲရန္ သူမသည္အလြန္ေခါင္းမာခဲ႕ေလသည္ အမႈအေရးနိမ္႕ သြားသည္႕ကာလ၌
တြင္ ပင္ ကၽြန္ေတာ႕အားမကြာရွင္းပဲလွ်က္ အျခား တစ္ေယာက္ႏွင္႕ ရဲရင္႕စြာေဖာက္ျပန္ခဲ႕ေလသည္
ထိုအမႈမ်ိဳးတြင္ ကာေမသုမိစာၦဆာရကံ ႏွစ္ဦးစလံုးအျပစ္သင္႕ ေၾကာင္းသူမ မသိရွိခဲေလသည္လား
သို႕မဟုတ္ သူတပါး မယားအား ၾကာကူလီ ရိုက္တတ္ေသာ သူကမသိေပျခင္း ေလာ ေတြးမရခဲ႕ပါေခ်၊
သူတို႕ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္ရာရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ႏွင္႕အတန္ငယ္ေ၀းေသာ ၿမိဳ႕သစ္တစ္ခုသို႕ ကၽြန္ေတာ္ေျခခ်
မိေလေတာ႕သည္ ထိုအရပ္တြင္ေျခာက္လစာအခန္းငွားကာ လက္ပူး လက္က်ပ္မိႏိုင္ေရး အလို႕ငွာ
ႀကိဳးပမ္းခဲ႕ ရေလသည္။ မိမိ၏ တပည္႕မ်ား ကိုလည္းပန္းရန္အသြင္ျဖင္႕တနည္း ဆိုက္ကားသမား
ေရသန္႕ပို႕သူ စသည္႕အသြင္ျပင္မ်ားျဖင္႕ သူမ၏အိမ္သို႕ ၀င္ထြက္ေစခဲ႕သည္၊ လိုအပ္ပါက တရားရံုးတြင္
သက္ေသခံေစႏိုင္ရန္အလို႕ငွာ၊ခ်စ္ၾကတုန္းကေတာ႕ လင္မယား ကြဲသြားတဲ႕ အခါၾကျပန္ေတာ႕ရန္သူ
သဖြယ္ျပဳမူခဲ႕ေသာမိမိ ၏စိတ္ကို ယၡဳ အခ်ိန္ ၌ တရားရေစခဲ႕သည္ ေတာ္ေတာ္ တရားက်ခဲ႕ မိေလၿပီ
ညတစ္ည သူတို႕ႏွစ္ေယာက္လံုးအိမ္တြင္ ရွိေသာည ထိုရပ္ကြက္မွ သက္ဆိုင္ရာလူႀကီးမ်ား အား သူ မ
တို႕အိမ္ကို ကၽြန္ ေတာ္တို႕ႏွစ္ဦး လက္ထပ္ စာခ်ဳပ္ ျပလွ်က္ ဧည္႕စာရင္း စစ္ေပးရန္ေတာင္းပန္ရ ေလသည္
ထိုစဥ္က ထိုရပ္ကြက္၏ လူႀကီးမ်ား သမာသမတ္ရွိခဲ႕ပါ၏ ကၽြန္ေတာ႕အလွည္႕ေပါ႕ သို႕ေပမင္႕
ကၽြန္ေတာ္ေဗြ မယူျဖစ္ခဲ႕ပါ ခ်က္ျခင္းလက္ငင္း ထိုသူ ကိုအခ်ဳပ္ထဲထည္႕ႏိုင္ေပမင္႕ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို
နစ္နာေစရန္ ကၽြန္ေတာ္မလုပ္ရက္ မလုပ္ျဖစ္ခဲ႕ ပါ သူမအား ကြာရွင္းေပးရန္သာ ေတာင္းဆိုခဲ႕သည္ေလ...

ကၽြန္ေတာ႕ခ်စ္သူမ်ားအေၾကာင္း(၉)

ကိုယ္႕စိတ္ကို ကိုယ္အစိုးမရ ႏိုင္ခဲ႕ ပါဘူး ဘာလို႕လဲဆိုေတာ႕ဒီအေၾကာင္းအရာေရး
ေနယင္းက ဟိုအေၾကာင္းအရာ ေရာက္လိုက္နဲ႕ ကိုယ္႕ကို ဘာျဖစ္ေနမွန္းမသိခဲ႕ ပါ
ေန႕လည္ အလုပ္ေတြ မ်ားၿပီး ပင္ပန္းလြန္းလို႕ထင္ပါ႕ ခက္တာက ညေန ညေနအိမ္
ျပန္ေရာက္တာလဲ ေနာက္က်တာႏွစ္ရက္သံုးရက္ရွိ သြားၿပီ ေတာ္ေတာ္ေနာက္က်တယ္
ဆရာေတြ ဆရာမေတြအေၾကာင္းေတြးေန ယင္းနဲ႕ ခ်စ္သူ ေတြဆီ စိတ္ျပန္ေရာက္သြား
ျပန္ေပါ႕ အဖတ္မတင္တဲ႕ ရည္းစား ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ ရွိခဲ႕ ဖူးၿပီးေက်ာင္း ထဲမွာ
ေယာင္ေပေပ လုပ္ေနစဥ္က ခ်စ္သူ ရည္းစား မထားျဖစ္ေတာ႕ ပါ အဲဒီမွာ စေတြ႕တာပဲ
ဘာေတြ႕လဲ ေမးယင္ မီးနဲ႕ ပါလို႕ေျဖရ မွာေပါ႕မေကာင္းေပမယ္႕လည္း သတိရဆဲ အ
ေတြးထဲမွာ မွတ္မိဆဲ သူ႕ရဲ႕ပုံရိပ္ ေတြ ထင္လာ၀ို႕တ၀ါး တကယ္ခ်စ္ခဲ႕တယ္ တကယ္
ညားခဲ႕တယ္ ၊တကယ္လဲကြာရွင္းခဲ႕တယ္၊ အျပစ္ရယ္လို႕ မေျပာခ်င္ေပမယ္႕ လူမႈေရး
ေဖါက္ျပန္တဲ႕ အျပစ္ႀကီးပါ ခက္တာက အခ်စ္ခဲ႕ ဆံုး မို႕လို႕ လားေတာ႕မသိပါဘူး မုန္း
တာေတာင္မွျပည္႕ျပည္႕ ၀၀ မုန္းလို႕ မရ ခဲ႕ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ႕ စိတ္ပါပဲ သူနဲ႕ခြဲ ခြာဖို႕
ျဖစ္လာရတဲ႕ အေၾကာင္းအရင္းေတာ႕ ေျပာျပ ၿပီးသားေလ ဒါေပမယ္႕ အေသးစိတ္ေလး
က်န္ေနေသးတယ္ အဲတာေျပာျပယင္အတင္း ေျပာတတ္ တဲ႕ ေကာင္လို႕ ထင္ၾကမွာစိုးရိမ္
မိပါတယ္ ဒါေပမယ္႕ ေျပာ ျပ ခ်င္တယ္ ခြင္႕ျပဳၾကပါ ေနာ္........
.................................................................................................................

သူမ ႏွင္႕ ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္ဖက္မွ်ၾကည္႕မွျဖစ္ေပမည္ အေၾကာင္းရင္းမွန္က ဘာပါနည္းေမး
ခြန္း ရွိ ယင္ ေတာ႕ အေျဖရွိလိမ္႕မည္ ၊ ခက္သည္ကား အမွန္တရား မဟုတ္ေသာ အရာ ကို
သူမဆုပ္ကိုင္ တတ္ေလသည္ အျပင္လူ (မိဘအသိုင္း၀ိုင္း) အျမင္မွာ သူမလံုး၀ မေကာင္းခဲ႕
ကၽြန္ေတာ႕ မိသားစု ႏွင္႕ တည္႕ေအာင္ မေနခဲ႕ အသံုးျဖဳန္း ႀကီးလြန္းလွေခ်၏။ ထိုအခ်က္မ်ား
ပင္လွ်င္ေတာ္ေတာ္ခက္ေနၿပီမို႕ ဆက္ေျပာရမွာနဲနဲ ခက္သည္ ေနာက္ထပ္အခ်က္တခ်က္ က်န္
ေနခဲ႕၏ ၊ ထိုသည္ကား အိမ္ေထာင္ရွင္မတစ္ ေယာက္အတြက္ မျဖစ္သင္႕ေသာကိစၥ ျဖစ္ေခ်၏
အဘယ္႕ေၾကာင္႕ဆိုေသာ္ အပ်ိဳဘ၀က မ်က္ႏွာမ်ား ျခင္းကို မျပင္ႏိုင္ခဲ႕ ျခင္းပင္..........
တစ္ဦးတည္းေသာ သမီး ျဖစ္သည္႕အေလ်ာက္ ဆိုးသည္၊ဆိုးတတ္သည္ကိုလက္ခံ ပါသည္
သို႕ေသာ္ မဆိုးသင္႕မဆိုးထိုက္ေသာ ကိစၥမ်ားတြင္ပါ ဆိုးျခင္း ျဖစ္ေလသည္ အိမ္ေထာင္ျပဳလိုက္
ၿပီ အိမ္ေထာင္က်ၿပီ ဟု ဆိုတည္းကနဂိုမူလ အက်င္႕စရိုက္မ်ားကို ျပဳျပင္ရမည္ျဖစ္သည္႕အ
ေလ်ာက္ သူမ မျပဳျပင္ႏိုင္ခဲ႕ပါေခ် ၊ကၽြန္ေတာ္ သည္အိမ္ေထာင္က်ၿပီဟု ဆိုတည္းက မည္သူ႕
ကိုမွ်စိတ္တြင္ မထားေတာ႕ မည္သူ႕ကိုခ်စ္ဖူးသည္ မည္သူႏွင္႕ခ်စ္ခဲ႕ဖူးသည္ အစရွိသည္တို႕
ကိုတတ္ႏိုင္သမွ်ေမ႕ေဖ်ာက္ပစ္ ခဲ႕ ကာ ႏွစ္ကိုယ္တူ ဘ၀ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ သာယာေသာ ခရီး
လမ္းကိုလွမ္းေလွ်ာက္ရန္ အသင္႕ ျဖစ္ခဲ႕သည္ ျဖစ္ေအာင္ လည္းျပင ္ဆင္ခဲ႕ သည္။ ကၽြန္ေတာ္
မိဘလုပ္ငန္းကို ဆက္လက္လုပ္ကိုင္ သျဖင္႕ အိမ္ႏွင္႕ အေတာ္ေ၀းေသာ စက္မႈဇံု တြင္ စက္ရံုတာ
၀န္ခံအျဖစ္လုပ္ကိုင္ခဲ႕ ေလသည္။ သူမ ကေတာ႕အိမ္မွာပင္အခန္႕သား ၊ စက္ရံုတာ၀န္ခံဆိုေပမင္႕
စက္ရံုမွာလည္း ထူေထာင္ခါစ ျဖစ္သျဖင္႕ အလုပ္မ်ားေလသည္မို႕ စက္ရံုႏွင္႕အိမ္ သည္လည္းေ၀း
လြန္းလွသည္မို႕ ေန႕စဥ္နီးပါး အိမ္ျပန္ေနာက္က်ခဲ႕ ေခ်သည္ စီးပြား သြားရွာသည္ဟု မျမင္ႏိုင္ခဲ႕
ပါေခ်၊ ထိုသို႕ဆိုလွ်င္သူမ မည္သို႕ျမင္ပါသနည္း ဆိုေသာ္ မိဘထံတြင္ ထမင္းစားကၽြန္ခံ လုပ္ေန
သည္ဟုျမင္ေလသည္ သူမ၏ အျမင္မွာ ဆိုးရြားလြန္းလွေခ်၏။ ထို႕ ေၾကာင္႕အိမ္ျပန္ေနာက္က်
ေလတိုင္း သူမႏွင္႕စကားမ်ား ရေလသည္ ကၽြန္ေတာ႕အျပစ္မွာ အိမ္ျပန္ေနာက္က်တိုင္း အိမ္အ၀မွ
သူမ၏မ်က္ႏွာကို လွမ္းၾကည္႕ ျခင္းျဖစ္သည္ အလုပ္ပင္ပန္းလာသည္႕ အေလ်ာက္ စကားမမ်ားလို
သျဖင္႕ မ်က္ႏွာညိဳေသာေန႕ မ်ားတြင္အိမ္မွ ျပန္ထြက္ခြာေသာ ေန႕မ်ား ရွိေလသည္။ အိမ္မွာမအိပ္
ပဲဘယ္မွာအိပ္သနည္း ဆိုေသာ္ တခါတရံ စက္ရံုသို႕ျပန္၏ တခါတရံညီဖြင္႕ထားေသာစားေသာက္
ဆိုင္ အေပၚထပ္တြင္ အဲယားကြန္းဖြင္႕ စားပြဲခင္း ၿခံဳ အိပ္၊သို႕မဟုတ္ ထိုစဥ္က ခင္မင္ေသာအေပါင္း
အသင္းသူငယ္ခ်င္းအိမ္တြင္ တခါတရံအိပ္တတ္ ေလသည္ ထိုသည္ကား ကၽြန္ေတာ႕အမွားျဖစ္
ေလသည္။ထိုညမ်ိဳး မ်ားတြင္ မည္သူအိမ္သို႕လာ သည္ မည္သူမည္သည္႕အခ်ိန္မွျပန္သြားသည္
ဆိုသည္႕သတင္း မ်ားၾကားေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႕ သူမအားယံုၾကည္စြာပင္၊ ထိုယံုၾကည္
မႈ သူမအား ခ်စ္ခင္ အလိုလိုက္မႈအေပၚ အခြင္႕ေကာင္းယူလိမ္႕မည္မထင္ခဲ႕ ပါေခ်။ တေန႕
ကၽြန္ေတာ္ ႏွင္႕သူမ ကၽြန္ေတာ႕မိဘအိမ္တြင္ ဘုန္းႀကီးဆြမ္းကပ္ ပရိတ္တရားနာ ရွိသျဖင္႕အသြား
ဆိုင္ကယ္အက္ဆီးဒင္႕ ျဖစ္ေလသည္ ကၽြန္ေတာ္ကား ဆိုင္ကယ္စီးနင္းရာတြင္ကၽြမ္းက်င္သတိရွိသည္႕
အေလ်ာက္ သူမကိုအသက္ အနၱရာယ္မွ ကာကြယ္ေပးႏိုင္ခဲ႕ ေသာ္လည္း ဘယ္ဖက္ေျခမွာဆံုးပါးလု
နီးပါး ျဖစ္ခဲ႕ေလသည္ သူမကေတာ႕ပြန္းပဲ႕ ဒါဏ္ရာမွ်ပင္ မရခဲ႕ပါေခ် ။ သမကိုကာကြယ္ေပးခဲ႕သည္
ဆိုျခင္းကိုလည္း ယေန႕တိုင္ လက္မခံေသးဟု ကၽြန္ေတာ္ ထင္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ အတန္ၾကာေဆးရံု
တက္ခဲ႕ ရေလသည္ ထိုစဥ္က ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီး တြင္ PR မ်ားစတင္ကာစ အေဆာင္ ၅-၆ တြင္ မေန
ခ်င္ေသာကၽြန္ေတာ႕ အတြက္ အဆင္ေျပသည္က ဟာဂ်ီမေဒၚပု အေဆာင္ႏွင္႕ကပ္လွ်က္ PRIVATE
ROOM မ်ားပင္တည္႕ ၊ ေဆးရံုတြင္ပင္ခဏခဏ စကားမ်ားရေလသည္။အေၾကာင္း မရွိအေၾကာင္းရွာ
ကာ ရန္လုပ္ေလသည္မို႕၊ ေဆးရံုမွဆင္းေသာ္လည္း ခ်ိဳင္းေထာက္ႏွင္႕ကၽြန္ေတာ႕ အား အိမ္တြင္ထားခဲ႕
ကာ အေပါင္းအသင္းမ်ားႏွင္႕လည္ပတ္ၿမဲသာတည္႕ ကၽြန္ေတာ႕စိတ္တြင္ဘ၀ဆံုးၿပီဟု အေတြးကိုႏွစ္
သိမ္႕ရန္လည္းမႀကိဳးစား ေဖးမေျပာရန္လည္း ဆႏၵ ရွိဟန္မတူ ၊ကၽြန္ေတာ္ေတြးသလိုပဲ ေမာင္ဟာဘ၀
ဆံုးသြားၿပီဟု ေတြးသလားမေျပာတတ္ပါေခ်၊ ကၽြန္ေတာ္၏ မိဘမ်ားကေတာ႕ ေထာက္ပံ႕ၿမဲသာ ။
ထိုစဥ္က အလြန္ စိတ္ဆင္းရဲရေသာ ေန႕မ်ားပါေပ ထိုဒါဏ္ကို မခံႏိုင္ေသာ ကၽြန္ေတာ္သည္လည္း
ခ်ိဳင္းေထာက္တကားကား ျဖင္႕စက္ရံုအခန္းသို႕ေျပာင္းေရႊ႕လာခဲ႕ သည္ နယ္ေျမလုျခင္းလားဟု မဆို
တတ္ခဲ႕ပါ ၊သူမကေတာ႕အႀကံစည္ရွိၿပီးသား ျဖစ္လိမ္႕မည္ ၿမိဳ႕ထဲတိုက္ခန္း ၏ပိုင္ဆိုင္မႈအေထာက္ထား
မ်ားကို တံဆိပ္ေခါင္းေပၚတြင္ မိတၱဴ ကူးကာ မိတၱဴ ကိုထားခဲ႕ၿပီး မူရင္းမ်ားကို ဘယ္ဆီသို႕ယူေဆာင္
သြားမွန္းမသိခဲ႕ ရေခ်။

ကၽြန္ေတာ႕ခ်စ္သူမ်ားအေၾကာင္း(၈)

ပဥၥမတန္းေရာက္ေတာ႕ ပထမဆံုးစေတြ႕တဲ႕ဆရာမ အတန္းပိုင္ဆရာမေပါ႔
ဆရာမေဒၚေစာ တဲ႕ အြန္ေစာေတာ႕မဟုတ္ဘူးေနာ္ သူက သခၤ်ာသင္ပါတယ္
အမွတ္တရအေနနဲ႕ ဆရာမကိုဒီ ေနရာက ခ်စ္ခင္ေလးစား ရိုေသလွ်က္ ဒီပို႕စ
္ကို တင္ပါတယ္ မွတ္မွတ္ရရ ေက်ာင္းေျပာင္းရေတာ႕ warmly welcome
လုပ္ခဲ႕တဲ႕ဆရာမပါ မူလတန္းၿပီးေတာ႕ အထက္တန္းေက်ာင္း ေျပာင္းရတယ္
ဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္တို႕တုန္းက ခြဲတမ္း က်တဲ႕ ေက်ာင္းကို သြားရတာ.....ဒါေပမယ္႕
ကၽြန္ေတာ္ကထူး ျခားစြာေဖာ္ကြဲငွက္တစ္ေကာင္လို.....ကိုယ္ခြဲတမ္းမက်တဲ႕ ေက်ာင္း
မွာ အပ္ျဖစ္တာ အဲခုလိုေျပာမိမွသတိရတယ္ ပထမဦးဆံုးသတိ ရသင္႕တဲ႕သူက
အေမႀကီးပါ အေမႀကီးဆိုတာ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီးပါ... ကၽြန္ေတာ္တို႕အားလံုး
ကခ်စ္ျမတ္ႏိုးစြာ အေမႀကီး လို႕ေခၚၾကတယ္ တစ္ေက်ာင္းလံုး ကလည္း ခ်စ္ၾက
တယ္ အေမႀကီးရဲ႕အသည္း ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ခဲ႕ဘူးတယ္ အမွန္ေတာ႕ ေက်ာင္းပိတ္
ရက္ပါမက်န္ေက်ာင္းမွာရွိေနတတ္ တာလဲ ပါတာေပါ႕ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မက်န္ဆို
တာကေတာ႕ ေက်ာင္းမွာပန္းခ်ီသင္တန္း က စေန၊တနဂၤေႏြကိုး ကၽြန္ေတာ္တို႕
အတြက္ အေမႀကီးက ပန္းခ်ီဆရာမေခၚေပးထား တယ္ေလ အခြင္႕ထူးခံလူတန္း
စားအေနနဲ႕ မဟုတ္ပါဘူး တစ္ေက်ာင္းလံုး ပန္းခ်ီ အသင္း ၀င္တဲ႕ သူ အေယာက္
ႏွစ္ဆယ္ ရွိလို႕ပါ တခ်ိဳ႕လူႀကီးေတြက တတ္ၿပီးသား ကၽြန္ေတာ္တို႕ကစေရးစ
ဘာမွန္းမသိတဲ႕ ပညာရပ္ကေန တခုခုသိေအာင္ ျမင္ေအာင္ သင္ေပးတဲ႕ သင္တန္းေပါ႕
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကာတြန္းေတာ႕ ေရးတတ္သြားခဲ႕တယ္၊ ရွန္ကာပန္းခ်ီၿပိဳင္ပြဲေတြမွာ
ဆုမရခဲ႕ေပမယ္႕ ၀င္ၿပိဳင္ခဲ႕ဘူးတယ္ အသံုးလံုး စာမတတ္သူ ပေပ်ာက္ေရး ကာတြန္း
ၿပိဳင္ပြဲမွာ တိုင္းအထိယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ႕ဘူးတယ္ အဲကိုယ္ရည္ ေသြးတာမ်ား ေနၿပီ ....ဟိ...
ထားပါေလေနာက္ ဆရာမတစ္ေယာက္က ေဒၚခင္သန္းျမင္႕ ဆိုတဲ႕ မာမီလို႕ ၀ိုင္းေခၚ
ၾကတဲ႕ ဆရာမပါ ခုေတာ႕သူမရွိ ရွာေတာ႕ပါဘူး...ဆံုးခဲ႕ ပါၿပီ ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါနဲ႕
လို႕ထင္တယ္ ဒါေပမယ္႕ အေတြးစိတ္ရဲ႕ပံုရိပ္ထဲမွာေမ႕လို႕မရႏိုင္တဲ႕ ဆရာမ်ားပါ

ေက်ာက္ေခတ္သို႕

တေန႕ကေပါ႕
ကၽြန္ေတာ္ေက်ာက္ေခတ္ကိုျပန္ေရာက္သြားခဲ႕တယ္.....
လူဆိုတဲ႕အစပိုင္းမ်ိဳးႏြယ္စုတခုထဲမွာထင္ပါ႕
ခက္တာကကၽြန္ေတာ္တို႕အုပ္စုထဲကလူႀကီးေသေနတာ..သူ႕မိန္းမကမငိုဘူးဗ်
ကေလးေတြနဲ႕အေလာင္းေကာင္ႀကီးကိုအေရာင္ျခယ္လို႕၀ိုင္းပတ္ကေနတာမ်ားဗ်ာ
၀မ္းမနည္းတတ္ဘူးကိုး....
ေက်ာက္ပုဆိန္၊ေက်ာက္လွံရွိေနယင္စား၀တ္ေနေရးမပူရသလို
ေသတဲ႕သူအတြက္လည္းဆုေတာင္းေပးတာမရွိဘူးဗ်ာ.......
သူ႕အိမ္ေထာင္ငါ႕အိမ္ေထာင္ဆိုတာလဲမရွိဒီတေယာက္ေသယင္
ေနာက္တေယာက္နဲ႕ေပါင္းဖို႕အဆင္သင္႕
ေအာ္ဒါနဲ႕အုပ္စုလူႀကီးဆိုတာရွင္းျပရဦးမယ္အဲဒီေခတ္ကအင္အား
ႀကီးမားတဲ႕သူေတြသာအုပ္စုကိုအုပ္ခ်ဳပ္
္ၾကတယ္ေကာင္းေတာ႕လည္းေကာင္းသား၊အမဲလိုက္ေကာင္းတဲ႕သူဆိုယင္လဲ
၀ိုင္းၿပီးခ်ီးေျမွာက္ၾက
မီးလဲမျမင္ဘူးၾကအစိမ္းစားတဲ႕ေခတ္ေပကိုး...ခက္တာကကၽြန္ေတာ္ကအိပ္မက္မက္ေနတာ
ဆိုေတာ႕ဒီေခတ္အေတြးနဲ႕အံမ၀င္ျပန္ဘူး...
ေက်ာက္ေခတ္လူသားျဖစ္သြားၿပီဆိုမွေက်ာက္ေခတ္အေတြးနဲ႕
ျဖစ္ရမဲ႕ဟာ......ဘယ္႕နဲ႕ဒီေခတ္အေတြးနဲ႕ေက်ာက္ေခတ္ေရာက္သြားသလဲမသိပါဘူးဗ်ာ.....
အိပ္မက္ေတာင္မွစိတ္မေျပာင္းႏိုင္ဘူးခက္တာကေရာက္ေနတာေက်ာက္ေခတ္
အေတြးအေခၚကအံမ၀င္
အဲဒီေတာ႕နတ္ဆရာက၀ူး၀ူး၀ါး၀ါးစကားနဲ႕ေျပာတယ္မင္းဘာမွမလုပ္တတ္ယင္ေရခပ္တဲ႕တအုပ္စုလံုး
အတြက္တဲ႕......ခက္ေတာ႕ေနၿပီ..ေရပံုးဘယ္မလဲေပါ႕.........ေမးမိပါတယ္သူတို႕စကားနဲ႕လား
ဘာစကားနဲ႕လာေတာ႕မသိဘူးအကန္ခံလိုက္ရတယ္ဗ်ာလူကိုအီဆိမ္႕သြားတာပဲ၊ေနာက္ေတာ႕
၀ါးက်ည္ေတာက္ၾကီးတခုေပးတယ္ကၽြန္ေတာ႕အရပ္ထက္နဲနဲတိုယံုေလာက္ပဲ......
ခက္တာကအဲဒီ
၀ါးက်ည္ေတာက္ရဲ႕အေလးခ်ိန္နဲ႕အထဲမွာပါတဲ႕ေရပမာဏ
နည္းလြန္းေနတယ္လိုကေျပာမိျပန္ေရာပါးစပ္ဗ်
မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္လွ်ာရွည္မိတာတုတ္နဲ႕ထေဆာ္ျပန္ေရာ........
ေနာက္ဆံုးေတာကသူတို႕ေပးတဲ႕
၀ါးက်ည္ေတာက္နဲ႕ပဲေရခပ္ရေတာ႕တာေပါ႕...တတ္ႏိုင္၀ူးေလ..
ေက်ာက္ေခတ္ေရာက္ေတာ႕ေက်ာက္ေခတ္
လိုက်င္႕ရေတာ႕မွာေပါ႕...ေအာ္ထပ္ဒုကၡမ်ားတာရွိေသးတယ္အစိမ္းစားရတဲ႕ဒုကၡ...
ခက္ေနျပန္ေရာဗ်ာ
မီးကလဲမေမႊးတတ္..........ခက္တာကေမႊးတတ္တယ္အဲဒီေခတ္မွာဘာလို႕မေမႊးတတ္လဲမသိဘူး
ခြတီးခြက်ဗ်ာ.......ေနာက္ေတာ႕အိပ္မက္ကလန္႔ႏိုးလာေရာဗ်ာလန္႕
ႏိုးလာလာခ်င္းပဲကၽြန္ေတာ္တကယ္ေက်ာက္ေခတ္ကို
ျပန္ေရာက္ေနၿပီ.....ေက်ာက္ပုဆိန္နဲ႕လူေတြ....ေက်ာက္လွံနဲ႕လူေတြ...
၀ါးတုတ္ေတြနဲ႕လူေတြ၀ိုင္းထားတာခံေနရၿပီ.....
အဲဒီမွာပဲအိပ္မက္ကလန္႕ႏိုးလာခဲ႕ရတယ္
ဟီး...နံရိုးေတြလဲေအာင္႕လို႕.......ေျခသလံုးေတြလဲေတာင္႕လို႕....
ေအာ္ေဆာင္းတြင္းအိပ္မက္ကေယာက္ကယက္ဆိုတာဒါမ်ိဳးလား....

ကၽြန္ေတာ႕ခ်စ္သူမ်ားအေၾကာင္း(၇)

ခ်စ္သူမ်ားဟုဆိုရာတြင္ ၅၂၈ ႏွင္႕၁၅၀၀ အခ်စ္ကိုမခြဲျခားပဲေျပာရမည္ျဖစ္သည္
အဘယ္ေၾကာင္႕ဆိုေသာ္ မည္သို႕ပင္ဆိုေစ ခ်စ္သည္ဟုေျပာၾကျခင္းပင္ျဖစ္သည္
ေရွးဦးစြာရိုေသေလးစား ခ်စ္ခင္ရသည္႕သူ (မိသားစု၀င္မဟုတ္ ေသာသူမ်ားမွျပ
ပါဟုဆိုလွာအံ႕) မွာပထမဦးစြာ ေက်ာင္းဟု စတက္ရေသာ အ.မ.က ေက်ာင္းေလး
မွဆရာမ ေဒၚတင္တင္ျမင္႕ ျဖစ္ေခ်သည္...အလြန္အင္မတန္မွစိတ္ရွည္ေလသည္
ငယ္စဥ္ခါ မွတ္မွတ္ရရ စာသင္ခန္းထဲတြင္စာ မေရးတတ္သျဖင္႕လက္ဆြဲသင္ၾကားေပး
ခဲ႕ေသာဆရာမျဖစ္ခဲ႕သည္အလြန္ စိတ္ရွည္သလို အရိုက္ၾကမ္းေခ်သည္........
စတုတၳတန္းအထိ အိမ္သာသို႕အသြားလမ္းတြင္ေတြ႕ပါလွ်င္ ေျခသလံုး၌ အရႈိး
ရာထင္ေအာင္ ႀကိမ္လံုးႏွင္႕ဆြဲတတ္သူျဖစ္လင္႕ကစား ခ်စ္ေၾကာက္ရိုေသခဲ႕ရ
ပါသည္..ဆရာမေဒၚတင္တင္ျမင္႕အေၾကာင္း ေျပာပါလွ်င္ ဆရာမေဒၚစန္းတင္႕
အေၾကာင္း မပါလွ်င္မျဖစ္ေခ်....ဆရာမေဒၚစန္းတင္႕မွာလံုး၀ ရိုက္တတ္သူမဟုတ္
ပါေခ်ေလျပည္ ႏွင္႕နားလည္ေအာင္ ေျပာဆိုဆံုးမတတ္သူျဖစ္ လင္႕ကစား ခ်စ္
ေၾကာက္ရိုေသခဲ႕ရပါသည္...ဆက္ေျပာရလွ်င္ ဆရာမေဒၚစန္းေအးအေၾကာင္း
ထည္႕မေျပာ မျဖစ္ေျပာရမည္ပင္...ငယ္စဥ္ဘ၀ကိုပံုသြင္းေျပာင္းလဲေပးတတ္သူမ်ား
အျဖစ္မွတ္တမ္း၀င္သလို အေရးပါခဲ႕သူမ်ားျဖစ္ေခ်သည္..ဆရာမေဒၚစန္းေအးအ
ေၾကာင္းေျပာရပါလွ်င္ အနည္းငယ္ထူးဆန္းေနမည္ထင္ပါသည္..တတိယတန္း
အေရာက္တြင္ ဆံုစည္းခဲ႕ေသာဆရာမျဖစ္ေခ်သည္..စာသင္ခ်ိန္အတြင္း စာသင္
ခန္းမွအျပင္သို႕ထြက္သည္ကိုလံုး၀ ႀကိဳက္သည္မဟုတ္ေခ် သူ႕အတန္း၌ေရာက္
ရသည္ကို ထိုစဥ္က ကံဆိုး သည္ဟုထင္ျမင္မိေလသည္ အဘယ္ေၾကာင္႕ဆိုေသာ္
စည္းကမ္းတင္းက်ပ္သည္႕အေလ်ာက္ စာသင္ခ်ိန္တြင္အျပင္ထြက္ခြင္႕မျပဳျခင္းပင္
အေပါ႕ သြားခြင္႕မရွိပါ လက္ညိႈးေထာင္မိပါ သားေရပင္ေပးတတ္ေသာ ဆရာမျဖစ္
သျဖင္႕ အိမ္သာသို႕ မသြား၀ံ ရာမွဆီးေအာင္႕ထားတတ္ေသာအက်င္႕ သို႕မဟုတ္
ဆီးအိမ္က်ယ္ေအာင္က်င္႕ေပးတတ္ေသာ မူလလက္ဦးဆရာဟုဆိုထိုက္ေခ်သည္႕
ခ်စ္ေၾကာက္ ရိုေသရေသာဆရာမတစ္ဦး ပင္ျဖစ္သည္....မွတ္မွတ္ရရပံုေျပာေကာင္း
လြန္းလွေသာ စာေပကိုခ်စ္ျမတ္ႏိုးတတ္ရန္သင္ေပးခဲ႕ေသာ စတုတၳတန္းတြင္သာ
ဆံုစည္းခဲ႕ေသာဆရာဦးစိုး၀င္း ကိုလည္းခ်စ္ရပါေလသည္ အထက္တန္းေက်ာင္း
သို႕မေျပာင္းမွီ အထက္တန္းေက်ာင္း၏ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို သင္ၾကားပို႕ခ်ေပး
သည္႕အေလ်ာက္ မိုးအံု႕လွ်င္ အလြမ္းဓါတ္ခံရွိသည္႕ဆရာျဖစ္သည္ထင္႕
ဆႏၵန္ဆင္မင္းဇတ္ အစရွိသည္႕ဇတ္ေတာ္မ်ား ကိုေျပာျပတတ္ေသာ စေန တနဂၤေႏြ
တြင္ပင္နားရက္မယူပဲ ဗုဒၶဘာသာယဥ္ေက်းမႈသင္တန္း ကိုပို႕ခ်ကာ Y.M.B.A မွက်င္း
ပေသာဗုဒၶဘာသာယဥ္ေက်းမႈ စာေမးပြဲကိုေအာင္ျမင္စြာေျဖဆိုႏိုင္ရန္ သင္ၾကားေပးခဲ႕
ေသာဆရာျဖစ္ေလသည္...ထို႕အတူစတုတၳန္းတြင္တန္းလံုးကၽြတ္ေအာင္သင္ၾကားႏိုင္
ေသာ ဆရာတစ္ဦးျဖစ္ေလသည္...ဆရာသည္ပညာသင္ၾကားရာတြင္ထူးခၽြန္သည္႕
အေလ်ာက္ တပည္႕မ်ားကိုဆိုဆံုးမရာ၌ အလြန္ႏူးညံသိမ္ေမြ႕ ခဲ႕ပါသည္..........

စမ္းသပ္ျခင္း(၂)

အင္ဂ်င္စက္အစိတ္ပိုင္းေတြနဲ႕ပါတ္သက္လို႕ကၽြမ္းက်င္လွၿပီလို႕ထင္မိထားတဲ႕
ကိုယ္႕ကိုကိုယ္ ေ၀ဖန္သံုသပ္ ဆန္းစစ္သင္႕ၿပီလို႕ထင္ပါတယ္....သတိမမူေတာ႕
ဂူမျမင္ပါ။တေန႕က မီးစက္ျပသနာတက္ပါတယ္....အဲဒီေတာ႕ ျပင္တာေပါ႕
ေနာ္ဇယ္လဲ ပလန္ခ်ာလဲနဲ႕ေပါ႕...ဂါဗနာကအလုပ္လုပ္တာေလးေနတာကိုေတာ႕သတိ
ထားမိလိုက္တယ္....အဲမေန႕ ညကကလိယင္းဖံုးေတြကိုမီးစက္ႏိႈးၿပီးခ်ာဂ်င္သြင္း
ခဲ႕ပါတယ္...ဒါေပမယ္႕မီးအားမၿငိမ္ေတာ႕...TDMA Handset တလံုးအလကား
ျဖစ္သြားေပါ႕..အိုဗာဗို႕ျဖစ္ၿပီးခ်ာဂ်င္ပိုင္းကျပသနာေပးတာပ်က္ေရာ...စိတ္ညစ္ပါ
တယ္အဲတာနဲ႕မီးစက္ကိုျပန္ကိုင္ရေတာ႕တယ္...တေန႕ကအေမွာင္ထဲမွာလုပ္ထား
တာဆိုေတာ႕ဂါဗာနာကိုေသခ်ာမစစ္လိုက္မိဘူး...ဒီေန႕ေတာ႕ေနာ္ဇယ္ထပ္လဲယင္း
ဂါဗာနာကို တခါတည္းဖြင္႕ၾကည္႕လိုက္မိတယ္......လား.......လားေတာ္ေတာ္အေျခေန
ဆိုးဆိုးပဲ....ဂါဗာနာအထိန္းမူလီသံုးတိုင္က ႏွစ္တိုင္ျပဳတ္ထြက္ေနေလရဲ႕.....အဲဒီမေသခ်ာမႈ
ကပဲေငြမလိုပဲပိုကုန္ေစခဲ႕တာေပါ႕...သခၤန္းစာေကာင္းေကာင္းရသြားၿပီ...............

စမ္းသပ္ျခင္း(၁)

လြမ္းခ်င္းေတြေရးရတာနဲနဲပ်င္းလာၿပီ ခင္ဗ်ာ အဲတာနဲ႕ မေန႕က လွည္းတန္းဖက္ေရာက္
သြားခဲ႕ပါတယ္ စာအုပ္ဆိုင္ေမႊေနက်မို႕ ရာျပည္႕စာအုပ္ဆိုင္ထဲ၀င္လိုက္တယ္ အမွန္ေတာ႕
HTMLနဲ႕ပါတ္သက္တဲ႕စာအုပ္သြားရွာတာ....ဒါေပမယ္႕မရွိဘူး အဲတာနဲ႕ဟိုေမြဒီေမႊ လုပ္ေန
ယင္းက hand phone ring tone လုပ္တဲ႕စာအုပ္နဲ႕ ေဆာ႕
၀ဲစီဒီေလးသြားေတြ႕ပါတယ္
ဖုန္းျမည္သံေတြကိုစိတ္၀င္စားတဲ႕ကၽြန္ေတာ႕အဖို႕ကေတာ႕ေရငတ္တံုးေရတြင္းထဲက်ဆို
သလိုပါပဲ ဒါေပမယ္႕ကိုယ္႕ဖံုးထဲကိုပို႕ဖို႕ ဘလူးတုသ္လိုျပန္ေရာ အဲတာနဲ႕ကြန္ပ်ဴတာပစၥည္း
ေရာင္းတဲ႕ဆိုင္ေရာက္သြားေရာေစ်း သိပ္မႀကီးပါဘူး ၇၅၀၀ က်ပ္ပဲအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ႕ခ်က္
ခ်င္းမေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္စမ္းသပ္ခ်င္စိတ္ေတြေနလို႕မရတာနဲ႕စၿပီးစမ္းသပ္ၾကည္႕လိုက္ပါတယ္
အေျခေန မဆိုးပါဘူး ring tone ေလးေတြကိုယ္ပိုင္လုပ္လို႕ရၿပီ.....ဒီေနကမနက္လဲဘေလာ႕
မေရးျဖစ္ပဲကဗ်ာတိုနံ႕နံ႕ေလးတပုဒ္တင္ ၿပီးကလိေနတာ ဟီး.......
အဆင္ေျပပါတယ္....ဒါေပမယ္႕တစ္ခုအဆင္မေျပတာက ဗီြစီဒီေခြကသီခ်င္းကို အမ္ပီသရီး
ေျပာင္းတဲ႕ေဆာ႕၀ဲကအလုပ္မလုပ္ဘူးဗ်ာ...ဒါနဲ႕ဆိုအဲဒီေဆာ႕၀ဲ ပစ္ရတာႏွစ္ခ်ပ္ရွိၿပီ.....
ဖံုးေတာ႕ဆက္ၿပီးေမးၾကည္႕ဦးမွပါ ခုေတာ႕ ringtone အသစ္ေလးေတြကိုယ္တိုင္ဖန္တီးၿပီး
စိတ္တိုင္းက်ႏိုင္ပါၿပီ.......




ဟီးၾကြားတာေတာ႕ဟုတ္ပါဘူး all in one card reader,bluetooth,adaptor ေတြပါ

ကၽြန္ေတာ႕ခ်စ္သူမ်ားအေၾကာင္း(၆)

အလြမ္းပြင္႕

အမွတ္တရ
ရက္လၾကာရွည္
ေတြ႕ျဖစ္သမွ်
ေမာင္႕ရင္ပူေစ.......

အလြမ္းရယ္ေပြ
ေသာကေႏြမွာ
ေပ်ာ္ခ်င္ပါလည္း
ခက္သည္သခင္
ေမာင္႕ရင္ခြင္သည္
အသင္ပိုင္စိုး
ေစာင္႕ေမွ်ာ္ကိုးလည္း
ေတြ႕မိသမွ်
လြမ္းရက္တာရွည္
လြမ္းမိသမွ်
ေတြးရင္ပူေစ...........

အလြမ္းေႏြမွာ
တမ္းတရွည္ၾကာ
ကာလၾကာေသာ္
အလြမ္းပြင္႕ျဖစ္
ႏြမ္းရစ္လွ်က္ေၾကြ........

ကၽြန္ေတာ႕ခ်စ္သူမ်ားအေၾကာင္း(၅)

တကယ္ပါအခ်စ္ခဲ႕ဆံုး အခ်စ္ရဆံုး၀ိုင္း ရယ္ ဟို႕တခ်ိန္တုန္းက ငါသတၲိရွိခဲ႕ယင္
တို႕တေတြေ၀းၾကရမွာမဟုတ္ဘူး....အေၾကာင္းအရာကိုမေျပာခ်င္ေပမယ္႕ခုထိ
ရင္ခုန္ဆဲမို႕ေလ၊ကေလးေတြမွမဟုတ္ေတာ႕တာပဲ လို႕ေျပာဦးမလို႕လား........
အဲတာဆိုအခ်စ္ကအသက္အရြယ္နဲ႕ဆိုင္လို႕လား...အဲလိုေမးယင္မဆိုင္ဘူးလို႕
တို႕တေတြေျဖမိၾကမွာပါ...ဘာလို႕လဲဆို..ခုထိရင္ခုန္ၾကဆဲျမတ္ႏိုးၾကဆဲမဟုတ္
လား...ခက္တာကပါတ္၀န္းက်င္ပဲ...နင္နဲ႕ငါ႕ရဲ႕အေၾကာင္းေတြကိုသိထားတဲ႕သူ
ေတြက..ေၾကာင္ခံတြင္းပ်က္နဲ႕ဆက္ရက္ေတာင္ပံက်ိဳးလို႕စြပ္စြဲသမုတ္ခဲ႕ၾကတာ
ရင္နာစရာပါကြာ...အမွန္ေတာ႕အခုေတြ႕ဆံုတဲ႕ခ်စ္ျခင္းမွာအင္မတန္မွျဖဴစင္ၾက
တယ္ဆိုတာမသိၾကေတာ႕အခက္သားလားဟယ္....လိုခ်င္တပ္မက္မႈမပါတဏွာ
မပါ...ျဖဴစင္စြာခ်စ္ျခင္းကို..ဘာလို႕၀ိုင္းကဲ႕ရဲ႕ခဲ႕ၾကသလဲဆိုတာငါစဥ္းစားလို႕မ
ရခဲ႕ပါကြာ...တကယ္ေတာ႕အတိတ္ကငါတို႕တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ျမတ္ျမတ္
ႏိုးႏိုး...ရင္ထဲကကိုယ္စီခ်စ္ခဲ႕ၾကတာေတာ႕..အျပစ္လားဟင္...ဒါေပမယ္႕
ေလာကႀကီးမွာ ကဲရဲ႕ခ်ီမြမ္း..တဲ႕အရာေတြဟာ ၇ ရက္ပဲခံတယ္လို႕ေျပာထားတဲ႕
အတြက္လည္း ငါသိပ္ဂရုမစိုက္ခဲ႕ ပါဘူး...ဒါေပမယ္႕နင္က မိန္းကေလးေလ
ေတာ္ေတာ္တန္႕မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ဆိုတာထက္...သားေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕
အေမေလ...အဲဒီေတာ႕နင္႕ရဲ႕သိကၡာပြန္းပဲ႕မွာ...နင္႕သားေလးလူပံုအလယ္မွာငါ႕
ေၾကာင္႕မ်က္ႏွာငယ္မွာ..မလိုလားခဲ႕ပါဘူး...တခ်ိန္က..ငါတို႕ေတြအိမ္ေထာင္
အျပဳမွား ဒါမွမဟုတ္အိမ္ေထာင္မွားျပဳခဲ႕ ၾကတာလားစဥ္းစားစရာပါဟာ...ခုခ်ိန္မွာ
ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္အိမ္ေထာင္ျပဳၾကပါၿပီတဲ႕....ခ်စ္ခင္ၾကင္နာမႈေတြထက္..နာက်င္မႈ
ေတြသာပိုလာမွာလား...အဓိကကေတာ႕ နင္႕သားက ငါ႕ကို....ဦးဦ ကေန ေဖေဖလို႕
ေျပာင္းေခၚဖို႕လြယ္မယ္ မထင္ဘူး ငါကေတာ႕ဘာျဖစ္ျဖစ္ေလ...သားကိုသားလို
ိုခ်စ္ဖို႕အလိုလိုက္ဖို႕ပါဟာ...အဲတာကိုလူေတြကဘယ္လိုျမင္မလဲ....ခက္တယ္ဟာ
ပတ္၀န္းက်င္ဆိုတာ...လိုယင္တမ်ိဳးမလိုယင္တမ်ိဳးမို႕ ငါလဲနားမလည္မေနတတ္
ေတာ႕ဘူးတကယ္ဆို အရင္းႏွီးဆံုးငါတို႕ ႏွစ္ေယာက္သာနားလည္ပါတယ္ဟာ
မေျပာလဲသိမခ်ိတရိရင္မွာ...နင္သာသခင္...ရင္ကိုထာ၀ရပိုင္စိုးသူရယ္ပါ.......
.....................................................................................................

ခုလိုသၾကၤန္နားနီးလာေတာ႕ငါပိုၿပီးအမွတ္ရ တာေပါ႕အခ်စ္ဆံုးရယ္ေနာ္...လြမ္းတဲ႕
ငါ႕ရင္ကမခ်ိတရိနဲ႕ေနလို႕မတတ္ခဲ႕....အလြမ္းသံသရာမွာေလ..ေမ်ာမေနခ်င္ေနတတ
္ယင္ေက်နပ္ပါၿပီ...ရင္ခြင္ကိုနင္ထာ၀ရပိုင္စိုးသလား..ေအာင္းေမ႕စိတ္တိတ္တိတ္ေလး
စိုးထင္႕...ရင္မွာမေနတတ္စြာ...ပိေတာက္ပြင္႕တဲ႕ေန႕ေတြ..ငါတို႕ေတြအတူတူလည္ျဖစ္ခဲ႕
တဲ႕ႏွစ္တႏွစ္......ေရႊေတာင္ၾကားလမ္းထဲကနင္တို႕အိမ္ေရွ႕မွာမ႑ပ္ထိုးတဲ႕ႏွစ္ကိုအမွတ္
ရစြာတမ္းတျဖစ္ျပန္ေတာ႕သည္...ဗြမ္းဟူေသာေရႏွင္႕ပက္လိုက္သံႏွင္႕အတူရြဲရြဲစိုေနတဲ႕
နင္႕ပံုရိပ္ေလးမ်က္ေစ႕ထဲ၀င္လာတယ္..နင႕္မ်က္၀န္းကၾကည္လဲ႕ရႊန္းစိုေတာက္ပေနခဲ႕တာ
ခုမွဖြင္႕မေျပာျဖစ္ခဲ႕တာ...ငါအားမလိုအားမရ တကယ္ဆိုယင္ေတာ႕မိဘကိုအျပစ္မတင္
ရက္ခဲ႕...အေဖကဆယ္တန္းေရာက္တာနဲ႕ စည္းကမ္းခ်က္ ၁၁ခ်က္ကိုျပ႒ာန္း ခဲ႕တယ္
အိမ္ေထာင္ေရးနဲ႕ ပါတ္သက္တဲ႕စည္းကမ္းခ်က္ေတြပါ....ဒါေၾကာင္႕လဲ..ငါနင္႕ကိုဖြင္႕ေျပာ
ဖို႕ တြန္႕ဆုတ္ေနခဲ႕တာ...ငါ႕ရင္သာႏွစ္ေယာက္စာအေၾကကြဲခံမယ္နင္႕ရင္ကေတာ႕ပကတိ
ဘာမွမျဖစ္ေစခ်င္ခဲ႕...တကယ္ပါဟာငါသာတနင္႕တပိုးခံစားမယ္...နင္ေတာ႕မထိခိုက္ေစ
ခ်င္ခဲ႕ပါဘူးဟာအဲတာေၾကာင္႕လည္း..အဲဒီအေတြးအေခၚေတြေၾကာင္႕လဲငါတို႕ႏွစ္ေယာက္
ေ၀းခဲ႕တာျဖစ္မွာပါ...မွတ္မွတ္ရရေပါ႕နင္နဲ႕ငါ ေ၀းခဲ႕ၾကတဲ႕ေႏြတစ္ေႏြကိုျပန္ေျပာင္း
ေအာက္ေမ႕တမ္းတသတိရစြာ....ေ၀းခဲ႕ၾကတာကိုရင္ထဲမွာမခ်ိတင္ကဲပါဟာ.........