Friday, April 4, 2008

ေက်ာက္ေခတ္သို႕

တေန႕ကေပါ႕
ကၽြန္ေတာ္ေက်ာက္ေခတ္ကိုျပန္ေရာက္သြားခဲ႕တယ္.....
လူဆိုတဲ႕အစပိုင္းမ်ိဳးႏြယ္စုတခုထဲမွာထင္ပါ႕
ခက္တာကကၽြန္ေတာ္တို႕အုပ္စုထဲကလူႀကီးေသေနတာ..သူ႕မိန္းမကမငိုဘူးဗ်
ကေလးေတြနဲ႕အေလာင္းေကာင္ႀကီးကိုအေရာင္ျခယ္လို႕၀ိုင္းပတ္ကေနတာမ်ားဗ်ာ
၀မ္းမနည္းတတ္ဘူးကိုး....
ေက်ာက္ပုဆိန္၊ေက်ာက္လွံရွိေနယင္စား၀တ္ေနေရးမပူရသလို
ေသတဲ႕သူအတြက္လည္းဆုေတာင္းေပးတာမရွိဘူးဗ်ာ.......
သူ႕အိမ္ေထာင္ငါ႕အိမ္ေထာင္ဆိုတာလဲမရွိဒီတေယာက္ေသယင္
ေနာက္တေယာက္နဲ႕ေပါင္းဖို႕အဆင္သင္႕
ေအာ္ဒါနဲ႕အုပ္စုလူႀကီးဆိုတာရွင္းျပရဦးမယ္အဲဒီေခတ္ကအင္အား
ႀကီးမားတဲ႕သူေတြသာအုပ္စုကိုအုပ္ခ်ဳပ္
္ၾကတယ္ေကာင္းေတာ႕လည္းေကာင္းသား၊အမဲလိုက္ေကာင္းတဲ႕သူဆိုယင္လဲ
၀ိုင္းၿပီးခ်ီးေျမွာက္ၾက
မီးလဲမျမင္ဘူးၾကအစိမ္းစားတဲ႕ေခတ္ေပကိုး...ခက္တာကကၽြန္ေတာ္ကအိပ္မက္မက္ေနတာ
ဆိုေတာ႕ဒီေခတ္အေတြးနဲ႕အံမ၀င္ျပန္ဘူး...
ေက်ာက္ေခတ္လူသားျဖစ္သြားၿပီဆိုမွေက်ာက္ေခတ္အေတြးနဲ႕
ျဖစ္ရမဲ႕ဟာ......ဘယ္႕နဲ႕ဒီေခတ္အေတြးနဲ႕ေက်ာက္ေခတ္ေရာက္သြားသလဲမသိပါဘူးဗ်ာ.....
အိပ္မက္ေတာင္မွစိတ္မေျပာင္းႏိုင္ဘူးခက္တာကေရာက္ေနတာေက်ာက္ေခတ္
အေတြးအေခၚကအံမ၀င္
အဲဒီေတာ႕နတ္ဆရာက၀ူး၀ူး၀ါး၀ါးစကားနဲ႕ေျပာတယ္မင္းဘာမွမလုပ္တတ္ယင္ေရခပ္တဲ႕တအုပ္စုလံုး
အတြက္တဲ႕......ခက္ေတာ႕ေနၿပီ..ေရပံုးဘယ္မလဲေပါ႕.........ေမးမိပါတယ္သူတို႕စကားနဲ႕လား
ဘာစကားနဲ႕လာေတာ႕မသိဘူးအကန္ခံလိုက္ရတယ္ဗ်ာလူကိုအီဆိမ္႕သြားတာပဲ၊ေနာက္ေတာ႕
၀ါးက်ည္ေတာက္ၾကီးတခုေပးတယ္ကၽြန္ေတာ႕အရပ္ထက္နဲနဲတိုယံုေလာက္ပဲ......
ခက္တာကအဲဒီ
၀ါးက်ည္ေတာက္ရဲ႕အေလးခ်ိန္နဲ႕အထဲမွာပါတဲ႕ေရပမာဏ
နည္းလြန္းေနတယ္လိုကေျပာမိျပန္ေရာပါးစပ္ဗ်
မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္လွ်ာရွည္မိတာတုတ္နဲ႕ထေဆာ္ျပန္ေရာ........
ေနာက္ဆံုးေတာကသူတို႕ေပးတဲ႕
၀ါးက်ည္ေတာက္နဲ႕ပဲေရခပ္ရေတာ႕တာေပါ႕...တတ္ႏိုင္၀ူးေလ..
ေက်ာက္ေခတ္ေရာက္ေတာ႕ေက်ာက္ေခတ္
လိုက်င္႕ရေတာ႕မွာေပါ႕...ေအာ္ထပ္ဒုကၡမ်ားတာရွိေသးတယ္အစိမ္းစားရတဲ႕ဒုကၡ...
ခက္ေနျပန္ေရာဗ်ာ
မီးကလဲမေမႊးတတ္..........ခက္တာကေမႊးတတ္တယ္အဲဒီေခတ္မွာဘာလို႕မေမႊးတတ္လဲမသိဘူး
ခြတီးခြက်ဗ်ာ.......ေနာက္ေတာ႕အိပ္မက္ကလန္႔ႏိုးလာေရာဗ်ာလန္႕
ႏိုးလာလာခ်င္းပဲကၽြန္ေတာ္တကယ္ေက်ာက္ေခတ္ကို
ျပန္ေရာက္ေနၿပီ.....ေက်ာက္ပုဆိန္နဲ႕လူေတြ....ေက်ာက္လွံနဲ႕လူေတြ...
၀ါးတုတ္ေတြနဲ႕လူေတြ၀ိုင္းထားတာခံေနရၿပီ.....
အဲဒီမွာပဲအိပ္မက္ကလန္႕ႏိုးလာခဲ႕ရတယ္
ဟီး...နံရိုးေတြလဲေအာင္႕လို႕.......ေျခသလံုးေတြလဲေတာင္႕လို႕....
ေအာ္ေဆာင္းတြင္းအိပ္မက္ကေယာက္ကယက္ဆိုတာဒါမ်ိဳးလား....

No comments: