Monday, March 31, 2008

ကၽြန္ေတာ႕ခ်စ္သူမ်ားအေၾကာင္း(၄)

မွတ္မွတ္ရရ အခ်စ္ဦးဆိုတာထက္ရည္းစားဦးလို႕ဆိုရမလားပဲ....ေတြ႕စတည္းကသိပ္ခ်စ္ခဲ႕
မိပါတယ္ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာအထိတြဲလည္းတြဲခဲ႕ဘူးတယ္....သူ႕နာမည္က စိုးမိုး..တဲ႕
နာမည္နဲ႕လိုက္ေအာင္စိုးမိုး ႏိုင္ခဲ႕တယ္...ေတာ္ေတာ႕ကိုခ်စ္ခဲ႕ပါတယ္.....သူ႕မိဘေတြကၽြန္ေတာ႕
ကိုခ်စ္လာတဲ႕အထိ...ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခင္မင္မႈအတိုင္းတာကလြန္သြားခဲ႕ပါတယ္
အဲ.....ကၽြန္ေတာ႕ဖက္ကေတာ႕ဘယ္လိုေျပာေျပာခ်စ္သည္ေပါ႕ကၽြန္ေတာ္ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ခ်စ္
သူက ကၽြန္ေတာ႕ကိုအထင္ေသးခဲ႕ေလသလားမသိခဲ႕ပါ...ကိုကဘာအလုပ္မွမလုပ္ဘူးလား
ဆိုတဲ႕အေမးမ်ိဳးေမးတတ္ခဲ႕တယ္...ခက္တာကကၽြန္ေတာ္ဆိုတဲ႕ေကာင္ကလည္း
၀န္ထမ္းလုပ္ရ
မွာအင္မတန္စိတ္ညစ္တဲ႕ေကာင္မို႕လို႕...လုပ္ဖူးဟာလို႕ေျပာၿပီးတဲ႕အခိုက္ရန္ျဖစ္ၾကတာပဲရွိပါတယ္
ကၽြန္ေတာ္ေတာ္ေတာ္႕ကိုစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္...ေနာက္ေတာ႕သူအိမ္ေထာင္ျပဳသြားတယ္......ဟီး
ကၽြန္ေတာ္ႏိုင္ငံျခားထြက္သြားတဲ႕အခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာ....သူခ်စ္တဲ႕သူနဲ႕ေလ...သူ႕အိမ္ကေတာ႕
အေမြျဖတ္ေၾကာ္ျငာတယ္....ကၽြန္ေတာ႕အထင္ကၽြန္ေတာ္နဲ႕သေဘာတူယင္းကေန.....သူအိမ္ေထာင္
မွားျပဳလို႕လားအိမ္ေထာင္ျပဳမွားလို႕လားဆိုတာေတာ႕မသိခဲ႕ပါ......ခုခ်ိန္ထိသူ႕အိမ္နဲ႕သူအဆင္မေျပ
ေသးဘူးလို႕သိရတဲ႕အခါစိတ္ေတာ႕သိပ္မေကာင္းခဲ႕....ဒါေပမယ္႕အႏိုင္က်င္႕ခ်င္တဲ႕သူ႕ရဲ႕စိတ္ဓါတ္
ေပၚလြင္ခဲ႕တာေတာ႕ကၽြန္ေတာ႕အတြက္အေကာင္းလို႕ယူဆရမွာေပါ႕....အမွန္ကေတာ႕ကၽြန္ေတာ္
"ခ်စ္"ဆိုတဲ႕စကားလံုးကိုလြယ္လြယ္သံုးခဲ႕တာသူတို႕အားလံုးနစ္နာပါဦးမယ္.....အပိုသံုးခဲ႕တာလို႕
သေဘာထားေပးၾကေနာ္ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႕စိတ္ကစားတဲ႕အရြယ္မွာခ်စ္တဲ႕ကေလးခ်စ္ကေတာ႕သိပ္
ၿပီးမနက္ရႈိင္ဘူးလို႕ထင္တယ္....ဒါေပမယ္႕အဲလိုလဲဟုတ္ေသးဘူး..
ရည္းစားဦးအခ်စ္ဦးကိုတမ္းတတာေတာ႕............မဆံုခဲ႕ၾကတဲ႕အခ်စ္ဦးနဲ႕ပါတ္သက္ယင္ယေန႕တိုင္အိပ္မက္မက္ယင္ေတာင္တမ္းတေနမိတယ္......
တကယ္ပါ...ညကအခ်စ္ဦးကိုအိပ္မက္မက္ယင္မနက္ဆိုယင္ေငါင္ေနတတ္တာကိုယ္႕ကိုသိခဲ႕တယ္
အစါးထိုးလို႕မရတဲ႕အခ်စ္ေတြနဲ႕ခ်စ္ခဲ႕တယ္...အခ်ိန္အခါနဲ႕အရြယ္မေရြး....စြဲစြဲလန္းလန္းသံေယာဇဥ္နဲ႕
ခ်စ္တဲ႕သူနဲ႕ေတာ႕ဘယ္သူမွႏႈိင္းယွဥ္လို႕မရခဲ႕ပါ...ခုထိသူဘယ္လိုပံုျဖစ္ေနေန..အိမ္ေထာင္ပဲက်က်
(ေဖါက္ျပန္လိုတဲ႕စိတ္မပါပဲ )..ေတြ႕ျမင္ယင္ရင္ခုန္ဆဲ...
မ်က္၀န္းကသံေယာဇဥ္ရိပ္ကိုေတြ႕မိတဲ႕အခိုက္မွာ
ပိုလို႕သာရင္ထဲမွာနာက်င္....သူ႕ရဲ႕သတင္းဆိုးကိုၾကားယင္ရင္ဘတ္ခ်င္းနားလည္ထားတဲ႕အေလ်ာက္
ကိုယ္႕ရင္ထဲမခ်ိတင္ကဲ.....
ခံစားလြယ္တဲ႕ကိုယ္႕ရဲ႕စိတ္ကိုပဲအျပစ္တင္ရမလား....သူအိမ္ေထာင္နဲ႕ကြဲသြားၿပီဆိုတာသိရတဲ႕အေလ်ာက္
သူ႕အနားမွာအားေပးေနျဖစ္ခဲ႕....ငါတို႕တနလၤာသားသမီးေတြကအိမ္ေထာင္ေရးကံဆိုးပါတယ္ဟာလို႕
သူ႕ရဲ႕မခ်ိတင္ကဲညည္းတြားသံကိုၾကားျပန္ယင္လဲ...စိတ္ထဲမေကာင္း....ဒါေပမယ္႕ႏွစ္သိမ္႕အားေပး
ေနခဲ႕ယံုမွတပါး....သူ႕ရဲ႕ပြင္႕လင္းစြာရင္ဖြင္႕သံၾကားမွာမျမင္ရတဲ႕အင္အားတခုပါတယ္ဆိုတာရင္ဘတ္နဲ႕
နားလည္ခဲ႕........သံေယာဇဥ္အမွ်င္တန္းကို
ရွင္ခန္းဘယ္သူျဖတ္ႏိုင္ပါ႕
ပူတတ္သူတစ္သက္လြမ္းေရာ႕လို႕
လက္ကမ္းကာေ၀ဒနာမမွ်ခ်င္လည္း
ဘ၀ေႏြအႏုသယေတာမွာ
သမုဒယအေမာတဇတ္သိမ္းေအာင္လို႕
ခုေတာ႕....ခပ္စိမ္းစိမ္းပဲေနပါ႕မယ္ဆိုတဲ႕ဦးစိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)ရဲ႕
ကဗ်ာေလးကိုရြတ္ေနယံုမွတပါး..............

No comments: