မေန႕ကထမင္းစားဖိတ္ျဖစ္ေသာေၾကာင္႕ေကကိုကိုအားေမွ်ာ္ေနမိသည္
ရင္ထဲမွာလဲတမ်ိဳးခံစားရသည္........ေဟာကိုကိုလာေခ်ၿပီ.............
ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းပင္ဆိုင္ကယ္ေပၚမွလွမ္းၿပံဳးျပေသာကိုကို႕အၿပံဳး
တစ္ခ်က္္တြင္ရင္ခုန္ေမ်ာလြင္႕ေစေသာစိတ္အစဥ္ကိုမနည္းစုစည္းထိန္းခ်ဳပ္
ရသည္ကတေမွာင္႕ပါ...ခက္သည္ကိုကို....မိန္းကေလးတဦး၏
ငယ္စဥ္တည္းကရင္ထဲကခ်စ္ေသာအခ်စ္ကိုထုတ္ေဖၚျပဖို႕သင္႕သည္လား
ျမန္မာလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္အေနျဖင္႕ထိုသို႕မျပဳသင္႕ဟုထင္သည္..........
ေကစိတ္ေမာမိသည္ေလ....အေမတို႕ကမည္သို႕စဥ္းစားမည္မသိ
ကိုကို႕ေနာက္သို႕လိုက္သြားရန္အားနာေနမိသည္.....
သို႕ေသာ္ဘ၀တိုးတက္ရန္အတြက္ေကစြန္႕စားခ်င္သည္......
ကိုကိုကေရာမည္သည္႕အက်ိဳးအျမတ္အတြက္ေက႕ကိုကူညီသနည္း
စဥ္းစားရခက္ပါေပသည္......
ကိုကိုကစြန္႕စားျခင္းကို၀ါသနာပါသည္........ကိုကို႕အေနျဖင္႕
ထိုႏိုင္ငံသို႕သြားရန္မခက္ပါ......ကိုကိုကသြားေနက်ဆိုသလိုမ်ိဳး
ျဖစ္ေခ်သည္...ေက႕မွာသာခက္ေလသည္....ထိုသည္ကမိန္းကေလးအေဖၚ
မရွိျခင္းပင္.............
သို႕ေသာ္......
အေမတို႕ခြင္႕ျပဳလိုက္သည္ႏွင္႕ကိုကိုေက႕ကိုေခၚသြားရန္အစီစဥ္ခ်ေတာ႕၏။
အခ်ိန္သိပ္မရေတာ႕သည္ကိုး......ေလယာဥ္လက္မွတ္ကိုပင္စတစ္ကာကပ္
ရန္ခက္ေသာေခတ္ျဖစ္ေလေတာ႕....သို႕ေသာ္ကိုကိုေတာ္လြန္းလွသည္ဟုမခ်ီးမြမ္းလိုပါ
အမွန္ေတာ္ခဲ႕ပါ၏....ေလယာဥ္လက္မွတ္စတစ္ကာကိုတပါတ္ျခားရေအာင္ကပ္ႏိုင္ခဲ႕၏
ကိုကိုသြားႏွင္႕မယ္ေနာက္တပါတ္က်ယင္သမီးလိုက္ခဲ႕ဟုေသခ်ာမွာသြားခဲ႕၏။
No comments:
Post a Comment