အမွတ္တရ(၅)

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္အမွတ္ရေစခဲ႕သည္ေလ........မီးရင္ခြင္ပါးမွေမာင္ေျပးထြက္မိသည္ေလ....
ႏိုင္ငံရပ္ျခားဆိုသည္ထိုစဥ္ကလူအမ်ားအလြန္အထင္ႀကီးေသာအရပ္ျဖစ္သည္႕အေလွ်ာက္
ေမာင္လည္းအထင္တႀကီးရွိခဲ႕ဘူးသည္ေလ.......အမွန္တကယ္ေတာ႕အလုပ္ကိစၥမ်ားမွာ
အလြန္ဆင္းရဲပင္ပန္းခဲသည္သာတည္႕.......ထိုစဥ္ကေမာင္အလြန္ငယ္ပါေသးသည္....
သို႕ျငားေမာင္သည္ႀကံဳရာဘ၀၌က်င္လည္ခဲ႕ရျခင္းသာတည္႕......
ေမာင္႕မခံခ်င္စိတ္မ်ားအလြန္ျပင္းထန္စြာႏိုးၾကြလာေသာအခါေမာင္ထိုႏိုင္ငံမွခြာျဖစ္သည္သာ
မွတ္မွတ္ရရ၁၉၈၉၏မိုးေႏွာင္းပိုင္းျဖစ္ေတာ႕သည္...မီးႏွင္႕ေမာင္ျပန္ဆံုၾကသည္သာ.....
မီး၏အခ်စ္ဦးျဖစ္ေသာသူကိုစြန္႕လႊတ္ၿပီးေမာင္႕အားခ်စ္ရန္..........ရွင္းလင္းျပတ္သားစြာခ်စ္ျမတ္ႏိုးရန္
ေမာင္ေတာင္းဆိုမိသည္သာ........မီးမျပတ္သားခဲ႕.....အင္းလ်ားကန္ေစာင္းတြင္အပါတ္စဥ္အဂၤါ
ေန႔တိုင္းေမာင္တို႕ေတြ႕ၿမဲသာထိုေန႕ကမွတ္မွတ္ရရ မ၀ံ႕ရဲစြာမီး၏ပါးျပင္ႏုႏုေမာင္ခိုးနမ္းခဲ႕
မိသည္....ခြင္႕လႊတ္ရန္မေတာင္းပန္လိုပါမီး....ျမတ္ႏိုးလွေသာခ်စ္သူတစ္ေယာက္အားသည္အတိုင္း
ထိုင္ၾကည္႕ေနျခင္းထက္ထိုသို႕ျပဳမူလိုက္မိျခင္းကပိုအဓိပၸာယ္ရွိမည္ထင္ပါသည္.........
သို႕ေသာ္.....ေနာက္ထပ္္ခ်ိန္းထာေသာအဂၤါေန႕၌မီးမလာခဲ႕ျခင္းမွာေရွာင္ပုန္းျခင္းလားမာယာလားဆိုသည္ကို
ထိုစဥ္ကေမာင္မေ၀ခြဲတတ္ခဲ႕ပါ..............


ေဆာင္းမွာျဖစ္တဲ႕ေ၀ဒနာ
(ဘာရယ္ဟုတ္ဖူးရူးခဲ႕ရတဲ႕အိပ္မက္ရွည္ၾကား မွာေလ
စိတ္လဲနာတယ္တခ်ိန္ကမလူးလြန္႕သာအခ်စ္ဆိုတဲ႔ေႏွာင္ဖြဲ႕တတ္တဲ႕အရာ
ႏွင္းဆီဖူးနဲ႕တူတဲ႕ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကလိမ္ညာစကားေတြကိုပဲယံုခဲ႕တယ္
မာယာနဲ႕ဖံုးအုပ္ထားတဲ႕အေႏွာင္အဖြဲႀကိဳးေတြနဲ႕ေက်နပ္စြာကိုယ္တိုင္အခ်ည္ခံခဲ႕ရစဥ္ကေပါ႕ )

ေၾကြၿပီေ၀ၿပီ
ပန္းနီနီတို႕
၀တ္ရည္ခ်ိဳျမ
ေပးဆပ္ရေစ
ဆုပန္ေျခြၿပီး
ပြင္႕ေလခဲ႕လား.......

ေဆြးၿပီေ၀းၿပီ
သည္းနီနီမို႕
မၾကည္စိတ္ကူး
မုန္းေလဦးဟု
တမ္းဆိုေရရြြတ္.........

ေတြးၿပီေငးၿပီ
ေသြးနီနီမို႕
သူ႕ဖို႕ဘယ္လိုေပးဆပ္ပါ႕...............

ႏြမ္္းၿပီ ညမ္းၿပီ
လြမ္းနီနီမို႕
သူ႕ဖို႕ေျဖရာ
မရွိပါေခ်
အသည္းေၾကြေၾကြ
မ်က္ရည္ေတြနဲ႕
ရင္မွာေနခက္
ေ၀ဒနာရက္..........

တမ္းၿပီ မွန္းၿပီ
နမ္းနီနီမို႕
ပန္းရည္ခ်ိဳျမ
ႏႈတ္ခမ္းလွလွ
လြမ္းတညရဲ႕
ညည္းအမွတ္တရ
အိပ္မက္ရွည္..........။ ။