အမွတ္တရ(၆)

မီး....ေမာင္မီးကိုခ်စ္တဲ႕ခ်စ္ျခင္းဟာအၾကြင္းမဲ႕ခ်စ္ျခင္းပါကြယ္....မီးကိုေမာင္ခ်စ္သည္္ဆိုသည္ကို
လိမ္ညာေျပာစရာမဟုတ္ပါေလ.......ထို႕အတြက္ေမာင္႕ကိုလိမ္ညာေျပာလွ်င္ပင္ေမာင ္မီး ကို
ယံုၾကည္ေနမည္ျဖစ္သည္......သို႕ေသာ္ထိုသို႕ကားမဟုတ္ေခ်....မီး ေမာင္႕ အား ထိုစဥ္ကမလိမ္ခဲ႕
မညာခဲ႕......ထို႕အတြက္ေမာင္စိတ္ပ်က္ရသည္ခ်ည္႕သာ......ကြယ္ရာမွာတြယ္တာေတာ႕မည္
ဟူေသာအေတြးျဖင္႕သာေမာင္တိတ္ဆိတ္စြာမီးအနားမွဖယ္ခြာမိျပန္၏.....ေမာင္႕ရင္တြင္းမွမခံ
ခ်င္စိတ္မ်ားရုန္းၾကြလာေသာအခါ....ေမာင္အမိေျမကိုထပ္မံစြန္႕ခြာမိခဲ႕ျပန္၏....ရင္မွအလြမ္းတို႕ကား
ဆုိဖြယ္ရာမရွိေခ်.......ေမာင္သည္....over stay တစ္ေယာက္အေနႏွင္႕သူတို႕ႏိုင္ငံသားမ်ားေနထိုင္
ႏိုင္သကဲ႕သိုေနထိုင္ႏိုင္ရန္ႀကိဳးစားမိခဲ႕ေခ်၏........အလြန္ပင္ပန္းလွစြာ....မီးထံသို႕ဖံုးတစ္ခါတရံသာ
ဆက္မိေခ်၏စာမ်ားလည္းရံဖန္ရံခါသာေရးမိေခ်၏......ထိုစဥ္ကေမာင္တို႕ႏိုင္ငံ၏ဆက္သြယ္ေရး
သည္လည္းလြန္စြာမွညံ႕ဖ်င္းလွေခ်၏........ေမာင္စြန္႕ခြာခဲ႕သည္႕ဆယ္စုႏွစ္တစ္၀က္စာအခ်ိန္
မ်ားသည္ကားမီးႏွင္႕ေမာင္ရည္းစားသက္တမ္းျဖစ္ေခ်ေတာ႕သည္.....ေမာင္ထိုႏိုင္ငံသို႕ေရာက္မွမီးေမာင္႕
ကိုအေျဖေပးခဲ႕ေလသည္..........မီး ေမာင္႕ကိုခ်စ္ပါတယ္ဟူ၏..........
ထိုစဥ္ကေမာင္ကား....ေလာကအေၾကာင္းနားမလည္ေသာခပ္ညံညံေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေခ်ေတာ႕သည္
မီးအားေမာင္တခါတရံနားလည္မရခဲ႕ေသာ္ျငား
ခ်စ္ေသာစိတ္ျဖင္႕မည္သည္ကိုမွ်အျပစ္မျမင္ခဲ႕ပါေခ်..........ခိုင္ၿမဲစြာခ်စ္ခဲ႕သည္သာ.........
ေမာင္အခ်ိန္မ်ားစြာကုန္လြန္ခဲ႕သည္....ဆယ္စုႏွစ္တစ္၀က္စာအၿပီးေမာင္အမိေျမသို႕ျပန္လာခဲ႕သည္
လူမ်ိဳးႀကီးဆိုေသာထိုသူတို႕ႏိုင္ငံတြင္ထိုသူတို႕လူေနမႈအတိုင္းေမာင္ေနထိုင္ႏိုင္ခဲ႕သည္...
ေမာင္႕၏ႀကိဳးစားရိုသားမႈမ်ားကလူတိုင္းကိုယံုၾကည္ေစခဲ႕ၿပီ........ေမာင္႕ရင္မွလိုအင္ဆႏၵ
ျပည္႕စံုခဲ႕ၿပီ.......ထိုအခါေမာင္ပညာကိုအလိုရွိလာျပန္၏..............
ေက်ာင္းျပန္တက္ရန္စိတ္အားထက္သန္၏......သို႕ေသာ္...အခြင္႕ေရးမရခဲ႕
မွတ္မွတ္ရရေမာင္ ၁၉၉၅မတ္လ၂၄ရက္ေန႕တြင္ေမာင္ျပန္လာျဖစ္ခဲ႕သည္.......ေမာင္သည္သၾကၤန္ကိုခ်စ္တတ္သူ
ျမတ္ႏိုးတတ္သူအျဖစ္ျဖင္႕တမ္းတတမ္းမက္စြာ....ႏွစ္ကူးခ်ိန္ကိုေမွ်ာ္လင္႕စြာျပန္လာခဲ႕သည္......

ေမာင္ျပန္လာၿပီမီး.......
ေမာင္ႏွင္႕မီးတို႕ခ်စ္ျခင္းသည္ကားရန္ကုန္တခြင္ေနရာအႏွံ႕ပါေပ....
မီးကိုတအားခ်စ္တယ္ဆိုေသာစကားကားေမာင္တေန႕လွ်င္အႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာေျပာျဖစ္ေသာစကားျဖစ္ေခ်၏
ေမာင္ႏွင္႕မီးတအားခ်စ္ေနခ်ိန္မွပင္မီးအေဒၚမ်ားကမီးကိုႏိုင္ငံျခားမွေခၚျပန္ေခ်၏
မီးသြားရဦးမယ္ဆိုေသာမီးငိုမဲ႕စြာေျပာေသာအသံကားေမာင္႕နားထဲတြင္ယေန႕တိုင္ၾကားေယာင္ဆဲပါ
ေမာင္ခ်စ္သည္ေလ.......ရင္ႏွင္႕အမွ်လြမ္းေဆြးတမ္းတမႈမ်ားႏွင္႕အတူေမာင္မီးအားတမ္းတစြာ......
ဖံုးလည္းမၾကာခဏဆက္ျဖစ္သည္ပင္....ထိုစဥ္က over sea ေခၚရန္ကားတိုက္ရိုက္လွည္႕
ရသည္႕ကာလမဟုတ္ေခ်....ဘြတ္ကင္တင္မွအခ်ိန္ၾကာျမင္႕စြာေစာင္႕ဆိုင္ၿပီးဆက္ရေသာေခတ္ျဖစ္လင္႕ကစား
ေမာင္ဆက္ျဖစ္ခဲ႕သည္ေလ............

မၾကာပါေမာင္ခ်စ္ေသာမီးျပန္လာျဖစ္ခဲ႕သည္....ေမာင္႕မွာ၀မ္းသာစြာ................အလြမ္းမ်ားပူပင္မႈ
ေၾကာင္႕ၾကမႈမ်ားမွကင္းေ၀းေစရန္ကားထိုႏွစ္၏ X'mas ေန႕ျုဖစ္ေသာ.....ေမာင္မီးကိုခ်စ္ေရးဆိုခဲ႕ေသာ
သတၱမေျမာက္ႏွစ္တြင္ေမာင္တို႕လက္ထပ္ျဖစ္ခဲ႕ၾက၏........ေပ်ာ္လိုက္၏ျဖစ္ျခင္း.......သို႕ေသာ္.......
မၾကာေသာကာလ၌မီး၏မေကာင္းေသာအက်င္႕
မ်ားေပၚလာခဲ႕ျပန္ေခ်၏.......ျပန္မေျပာခ်င္ပါ.....ရင္နာ ပါ ၏ မီး
ေမာင္ႏွင္႕မီးရည္းစားသက္တမ္းၾကာျမင္႕လွေခ်၏....သို႕ေသာ္ျငားေမာင္႕ကြယ္ရာတြမီး၏မာယာမ်ားလႊမ္းၿခံဳ
ထားျခင္းကိုေမာင္မရိပ္မိခဲ႕.....မီး၏ရႈပ္ေထြးလွေသာလူေနမႈစရိုက္ကိုေမာင္မသိခဲ႕.........
ထိုႏွစ္ေမာင္တို႕ဟန္းနီးမြန္းအျဖစ္အထက္ေဒသသို႕သၾကၤန္ကာလတြင္းေမာင္တို႕ခရီးထြက္ျဖစ္ခဲ႕၏
ေမာင္တို႕ျပန္မေရာက္မီ္မီး ၏ ကိုႀကီးဆံုးပါးခဲသည္......ထိုစဥ္ကေမာင္ေသြးရိုးသားရိုးဟုထင္မွတ္ခဲ႕သည္ေလ...
မီး၏ပေယာဂေၾကာင္႕ဟုမထင္မွတ္ခဲ႕...အမွန္ေတာ႕မီးအားစြန္႕လႊတ္လိုက္ရျခင္းအတြက္ကိုႀကီးမွာသူ၏ဘ၀ကို
စြန္႕လႊတ္သြားျခင္းပင္.......ေမာင္ထိုစဥ္ကမသိခဲ႕နားမလည္ခဲ႕ပါ.........
ေနာက္ထပ္ေယာက္်ားမ်ားႏွင္႕ေရာေထြးယွက္တင္ေနတတ္ေသာမီး၏စရိုက္ကိုေမာင္႕ေရွ႕တြင္ ေမာင္မရိပ္မိေအာင္ဖံုးကြယ္ထားႏိုင္ျခင္းပင္လွ်င္မီး၏အရည္ခ်င္းတရပ္ျဖစ္မည္ထင္သည္......
ေမာင္ကလည္းေမာင္ပင္......
ဘ၀တိုးတက္ေရးအတြက္သာႀကိဳးစားခဲ႕မိ၏................မီးကိုျပည္႕စံုစြာေမာင္ထားခဲ႕၏ေမာင္႕ဖက္မွခ်ိဳ႕ယြင္း
ခ်က္ရွိပါလွ်င္ေျပာပါမီး.......
ေမာင္ကၿမိဳ႕စြန္တစ္ေနရာမွထူေထာင္ကာစစက္မႈဇံုတြင္အလုပ္လုပ္ေနျဖစ္ခဲ႕၏.....ေမာင္တို႕ေနသည္ကား၂၁လမ္း
အလြန္ေ၀းကြာခဲ႕သည္....စက္ရံုထူေထာင္ကာစျဖစ္သည္႕အတြက္ေမာင္အၿမဲအိမ္ျပန္ေနာက္က်၏......အလုပ္ခြင္တြင္း
သို႕ေမာင္ေခၚရာတြင္လည္းမီးမလိုက္ခဲ႕........မ်က္ကန္းဆန္စြာခ်စ္မိေသာေမာင္႕မွာကားႏြားလံုးလံုးျဖစ္ေခ်ေတာ႕သည္
အိမ္ေထာင္သက္တႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္တြင္ပင္ေမာင္တို႕ေ၀းခဲ႕ၾကသည္.............ဒီတစ္ခါေတာ႕မုန္းတီးနာက်ည္းစြာေ၀းခဲ႕
ၾကျခင္းအတြက္ေမာင္႕ထံတြင္အလြမ္းမ်ားမရွိေတာ႕....သို႕ေသာ္ခ်စ္မိတဲ႕သံေယာဇဥ္အတြက္ေမာင္႕
ရင္တြင္တခါတရံသတိရမိသည္မွတပါး.......................