လူအလိုလိုက္ရတာေကာင္းတယ္/မေကာင္းဘူး

သည္ရက္ပိုင္းအတြင္း ကၽြန္ေတာ္၀ိရိယ ေလ်ာ႕နည္းေနေပသည္ ။ လူကဟိုေယာင္ေယာင္ သည္ေယာင္ေယာင္
ဘာေတြလုပ္လို႕ လုပ္ေနမွန္းမသိ ေနထိုင္မေကာင္းျဖစ္လားျဖစ္ရဲ႕ တံုဏွိဘာေ၀ ေတြေ၀ေနလား ေနရဲ႕ စိတ္ထဲသိပ္
ၾကည္ၾကည္ လင္လင္ မဟုတ္ အဲဒီအတြက္လည္း ေျခလွမ္းေတြေနာက္က် ခဲ႕ရေလသည္ မခံခ်ိမခံသာ ျဖစ္စရာ
စီးပြားေရးကိစၥတြင္ ေႏွာင္႕ေႏွးေစခဲ႕မိ၏ ။ ကိုယ္႕ကိုယ္ျပန္လည္ေ၀ဖန္သံုးသပ္ရေခ်ေတာ႕မည္ ။ ေရွးဦးစြာမိမိကိုယ္
မိမိျပန္လည္သံုးသပ္ရာတြင္ အဓိက ကား မိမိကိုယ္မိမိညွာတာ၍ မျဖစ္ေပ ။ ပထမဆံုးမိမိဘာသာမိမိ ဆန္းစစ္ၾကည္႕
ေတာ႕ ညည္႕နက္သန္းေခါင္ေက်ာ္သည္အထိ အရည္မရအဖတ္မရ ရုပ္ရွင္ထိုင္ ၾကည္႕ကာ နံနက္ အိပ္ယာထ
ေနာက္က်ျခင္းပင္ အိပ္ယာထေနာက္က်ၿပီဆိုတည္းက အားလံုး၏ေနာက္တြင္က်န္ခဲ႕ၿပီဟု ကိုယ္႕ကိုသံုးသပ္ မိေလသည္
အလုပ္ရွိလွ်င္လည္း အိပ္ယာထေနာက္က်ျခင္း၏အက်ိဳးကား မိမိ၏ customer မ်ား ၏ျငဴစူ ျခင္းကို စေတြ႕ခဲ႕ျခင္းပင္
ဖံုးတဂြမ္ဂြမ္လာၿပီး ေဟ႕လူမလာေသးဘူးလား လို႕ခဏခဏ အေမးခံေနရသည္ကား စိတ္ဖိစီးမႈ ျဖစ္ေစခဲ႕သည္
ဟိုေန႕က ေနထိုင္မေကာင္းျဖစ္ခဲ႕သည္။ ေနထိုင္မေကာင္းဟုဆိုျခင္းထက္ ေလေအာင္႕ျခင္းသာ ကၽြန္ေတာ႕တြင္
ထိုေရာဂါတစ္ခုလိုရွိေနခဲ႕သည္ ေလေအာင္႕လွ်င္ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ေတာ႕ ။ ေလေအာင္႕သည္ကဗိုက္ဘက္အျခမ္းမွမဟုတ္ပဲ
ခါးနားတြင္ေအာင္႕ျခင္း ျဖစ္ရာ အလြန္ခံရခက္ကာ ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ရေလ သည္ ။ထိုေန႕က လည္း
ဘာမွမဟုတ္ေသာကိစၥေလးတစ္ခုအတြက္ လူတစ္ေယာက္တည္းက ဖံုးတစ္ဆယ္႕ငါးႀကိမ္တိတိ ဆက္ျခင္းခံရသည္ဟု
ဆိုလွ်င္ ေနမေကာင္းေၾကာင္းေျပာေသာ္လည္း နားလည္မႈမရွိတတ္ေသာလူမ်ား အတြက္ ကၽြဲၿမီးတိုမိသည္မွာ အမွန္ျဖစ္
ေခ်သည္။ ေနမေကာင္း၍ မလာႏိုင္ဟုေျပာသည္ကတမင္ပ်င္း၍ မသြားလိုသျဖင္႕ေျပာျခင္းဟုထင္ၾကေလသည္လား
ကၽြန္ေတာ႕မွာ ကၽြန္ေတာ္ေရာင္းသည္႕ကုန္ပစၥည္းအတြက္အျပည္႕အ၀တာ၀န္ယူထားသည္႕အတြက္ကၽြန္ေတာ႕တြင္
ကိုယ္ပိုင္အခြင္႕ေရးဟူ၍ မရွိေတာ႕ၿပီလား မရွိေတာ႕ဟုဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္သည္ လူ႕ငႏြားသာျဖစ္ေခ်ေတာ႕မည္ ။
ခိုင္းတိုင္းေခၚတိုင္းလာေရာက္ျပင္ဆင္ေပး တတ္ၿပီးအခေၾကးေငြမွ်ပင္မရေလေသာ အခိုင္းခံသက္သက္တာ၀န္ယူသူ
ျဖစ္ေခ်ေတာ႕မည္။ထိုအတြက္ကၽြန္ေတာ္ရသင္႕ေသာတန္ဖိုးကားအဘယ္မွာနည္း။ အနည္းဆံုး ကၽြန္ေတာ္သည္
ကၽြန္ေတာ္၏ customer ဆိုသူမ်ားထံသြား ရန္ ခရီးစရိတ္ရွိေလသည္။ အနည္းဆံုး ဒီဇယ္ဖိုးေလာက္ေတာ႕ရွိသည္
စက္ျပင္ဆရာ တစ္ဦးအေနျဖင္႕ၾကည္႕ျပန္လွ်င္ လက္ခဟူ၍ ရွိမည္သာျဖစ္သည္ ။ကၽြန္ေတာ္သည္ပုထုဇဥ္ တစ္ဦး
ၿပီၿပီ အတၱ ရွိ ေလသည္ ။ကိုယ္႕ကိုႏွိမ္႕ခ်ေအာက္က်ိဳ႕လြန္း၍  လူမေလးျခင္းမ်ိဳးျဖစ္ေနၿပီလား ဟုေတြးမိျပန္သည္။
တခါတရံ မိမိကိုယ္မိမိပင္ မည္သို႕ျပင္ဆင္ရမည္မသိေသာ အားနာျခင္း မ်ား ကိုလည္း စိတ္နာမိေလသည္ ။
တခ်ိဳ႕ေသာ customer မ်ားကလည္းသိတတ္ၾကပါသည္ သူတို႕အသိတတ္လြန္၍ ကၽြန္ေတာ္အားတံု႕အားနာ အလြန္ျဖစ္
ရသည္႕ အႀကိမ္ မရွိမဟုတ္ရွိသည္သာ သို႕ေသာ္ အႀကိမ္ေရနည္းပါးလွ၏ ။ရွာမွရွား ကၽြန္ေတာ္အလုပ္လုပ္ေသာသက္တမ္း
အတြင္း တစ္ႀကိမ္သာ သိသိသာသာ ေက်းဇူးတုန္႕ျပန္ျခင္းမ်ိဳး ႀကံဳရဖူးသည္မွာ အမွန္ပင္ ။ကၽြန္ေတာ္ကူညီခဲ႕စဥ္ကလည္း
မည္သည္ကိုေမွ်ာ္ကိုး၍ ကူညီခဲ႕သည္မဟုတ္ေပ မိမိတတ္ႏိုင္သည္႕ဖက္မွ ကူညီခဲ႕ျခင္းသာ ကၽြန္ေတာ႕အတြက္အပန္း
ႀကီးေသာကူညီျခင္းမ်ိဳးလည္းမဟုတ္ သို႕ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ရရွိခဲ႕ေသာေက်းဇူးတုန္႕ျပန္ ျခင္းကကၽြန္ေတာ္ပင္ ျပန္လည္
အားနာရေလာက္ေအာင္ျဖစ္ခဲ႕သည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ အမွန္ ဆိုရပါမူ ေငြေၾကးမမက္ေမာမဟုတ္ မက္ေမာပါသည္ သို႕
ေသာ္ မိမိ လုပ္အားႏွင္႕ရရွိေသာေငြေၾကးမွတပါး အျခားေသာမက္ေမာမႈမ်ိဳးမရွိခဲ႕သည္မွာအမွန္ပင္ ။ သို႕ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္၏
ႀကိဳးစားအားထုတ္ ၀န္ေဆာင္ေပးမႈအတြက္ ကၽြန္ေတာ္၏လုပ္အားခ သို႕မဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္၏ ၀န္ေဆာင္မႈ တန္ဖိုး အတြက္
တစ္ျပား မွမေပးထိုက္ဟုထင္ျမင္အခြင္႕ေကာင္းယူလွ်က္ရွိေသာ ကၽြန္ေတာ႕၏ customer မ်ား လည္း ရွိေနသည္႕အတြက္
ထိုသူမ်ားကိုမည္သို႕ေျပာဆိုျပရမည္ကို ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္မသိနားမလည္ တတ္ခဲ႕ ပါေပ။ ကၽြန္ေတာ႕ ကိုအားေပးသူမ်ား
ကိုလည္းေက်းဇူးတင္ ပါသည္ ထို႕ေနာက္ ကၽြန္ေတာ႕ ကား၏ေရွ႕ေလကာမွန္တြင္ ေျခၾကြခမစပါဟူ၍ စာကပ္ရေလ
မည္လား။ သို႕တည္းမဟုတ္ လက္ခမဲ႕ စက္မျပင္ပါဟုကပ္ရေလမည္လား မေ၀ခြဲတတ္ခဲ႕ ။ ထိုသို႕ကပ္ခဲ႕လွ်င္လည္း
ကၽြန္ေတာ္ကပဲရိုင္းသည္ျဖစ္မည္ ။သို႕ေသာ္ေလာေလာဆယ္ေတာ႕မနက္ေစာေစာထျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရဦးမည္
ကၽြန္ေတာ္ႏွင္႕ ကၽြန္ေတာ္ၿပိဳင္ရဦးမည္ျဖစ္သည္။ကိုယ္႕ကိုကိုယ္လည္းမာနဟူေသာအရာေမြးတတ္ရန္ ႏွင္႕ အားမနာတတ္ရန္
ႀကိဳးစားရဦးမည္။