ရင်ခွင်ဦး

နေ့နေ့ညည
မေ့မရဘူး
သည်းဦးပန်းရယ်
ငေးမှိုင်တွေလည်း
မပျော်သောက
ရင်မောရတဲ့
ညတွေမှာလေ
နေစရာနေရာ
ရှားဘိတောင်း......

တွေ့တွေ့သမျှ
မင်းသာပန်ဖူး
မောင့်သဲပန်းဦး
ညညတွေဆို
အချွဲပိုတဲ့
စကားတွေလေ
ပြောလို့မကုန်
အမြဲဖောင်ဖွဲ့
နေခဲ့ရက်တွေ
လွမ်းလက်ကျန်လေ
မကုန်သ၍
ဘုံဓလေ့တွင်
ဆုံတွေ့ချင်ခဲ့.....

မက်မက်မောမော
တွယ်တာတမ်းတ
နွမ်းလျညတွေ
မရှိချင်ခဲ့
သို့ပေမယ့်လည်း
တို့တွေဝေးနေ
မိုင်ပေါင်းထွေထွေ
နီးလို့သာလေ
နေချင်ခဲ့.......

ဖွဲ့ဖွဲ့ နွဲ့ နွဲ့
မတွေးချင်လည်း
အဖြေခက်တဲ့
နေ့တွေညတွေ
မှိုင်တွေနေလည်း
တမ်းမက်မောမိ
ရင်မှာရှိနေ
အသိပွေတော့
ရင်ကသောက
မခက်လားကွယ်
သည်းညှာချစ်ဦး
မြတ်နိုးဖူးရယ်......

စိတ်ရဲ့စေတသိက်
ချုပ်ငြိမ်းရာရာ
လင်္ကာရသဘော
ခင်ထာဝရမောမည်
အပြောမညီသည့်
လက်တွေ့သဘောတွေသည်
စောကြောဝေဖန်
ဝေဒနာမှန်လေ.......

အခက်တွေ့နေ
တို့ဝေးနေလည်း
အချစ်ရေသည်းဦး
ရင်မွန်ဦးရယ်
ကမ်းလို့ကြိုမယ်
အချစ်တွေနဲ့ပေါ့
ရင်တံခါးကို
အစဉ်ထာဝရ
မင်းအတွက်ဖွင့်ထားမယ်
နားလှည့်ခိုလှည့်
ဘဝအမောတွေအတွက်
မှေးမှိတ်ချွေးသိပ်
ပြေစေလှည့်......။     ။