တြယ္ရာတမ္းတလြမ္းေစသား

ေမ႕လို႕မရေသးဘူး
ဟုတ္တယ္.....
ရဲရဲ ရင္႕ရင္႕ ၀န္ခံရယင္
ဘယ္လိုမွမေမ႕ႏိုင္ေသးဘူး
ဥေပကၡာျပဳျခင္းခံရသလိုပဲ
အသိစိတ္ထဲက
ဘယ္လိုမွ ထုတ္ပစ္လို႕မရခဲ႕
ခံစားခ်က္ေတြအတြက္
ခံစားမႈေတြအျပည္႕နဲ႕
ယံုၾကည္မႈမရွိတဲ႕
ရင္ခြင္က
ရုတ္တရက္မေမ႕ႏိုင္ခဲ႕.....

ဟိုး...တခ်ိန္တည္းက
ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ရလဲဆိုတာ
မေျပာသာလို႕
ဆိတ္ဆိတ္ေနခဲ႕
ေလာ္လီေဖာက္ျပား
စကားမွားေတြ
မဟုတ္ပါဘူးကြယ္
ညတိုင္ညတိုင္
သန္းေခါင္ေက်ာ္ေအာင္
ထိုင္ေစာင္႕ေနခဲ႕တဲ႕
တခ်ိန္က အျဖစ္ပ်က္္ေတြ
အမွတ္တရအတြက္
၀န္ခံျခင္းေတြ
ဖြင္႕ဟျခင္းေတြရဲ႕ေနာက္ကြယ္
တိုးတိတ္စြာေနခဲ႕တယ္ဆိုတဲ႕
အသိတရား
ခုေတာ႕ခပ္ပါးပါ
မႈန္၀ါးစြာ
ေပ်ာက္ပ်က္ျပယ္....
ကိုယ္႕ရင္မွာဘာေတြရွိ
ဘယ္သူျမင္ဘယ္သူသိမလဲ
ခပ္မဆိတ္ေနခဲ႕တဲ႕အတိတ္....

ဘာဆို ဘာမွ
မလိုအပ္တဲ႕ထိ
ပြင္႕လင္းခဲ႕ၾကတဲ႕
ပစၥကၡ ခ်စ္ခဲ႕ၾကသလား
ေမာလ်စြာေႏွာင္တြယ္ရစ္
စြဲနစ္သြားေစခဲ႕တဲ႕အခ်စ္
အျပစ္ျဖစ္ေလမလားကြယ္
ခ်စ္တယ္လို႕ဆိုျပန္ယင္လဲ
ကိုယ္ပဲလြန္ကာက်မယ္
တစ္ရက္တည္း
ခဏပဲဆိုတဲ႕
ေမ႕က်န္ရစ္ေတာ႕မယ္႕
အခ်စ္ရဲ႕ဇတ္သိမ္းလား
၀ိုးတ၀ါးပါပဲ.......

ဘာဆင္ေျခမွမလိုပဲ
ခ်စ္ေနခ်င္ေသးတယ္
မမုန္းခိုင္းနဲ႕...ကိုယ္႕ကို
မေမ႕ခိုင္းနဲ႕....ကိုယ္႕ကို
၀င္သက္ထြက္သက္မွာ
ပင္႕သက္ရႈိက္ယံုမွ်
ခ်စ္ခြင္႕ေလးေတာ႕
ရယင္ေက်နပ္
ေနတတ္ခ်င္သည္
ရင္ခြင္ဆီတြင္
ခ်စ္ရခြင္႕ခဏမွာ
တရႈိက္မက္မက္
တမ္းယစ္မူးရီ
ကသီကရီျဖစ္တည္ခဲ႕တဲ႕
အနမ္းပြင္႕သာ
တြယ္တာတမ္းတလြမ္းမိသည္.......

အာသာငမ္းငမ္း
တြယ္မက္ျခင္းလမ္းမွာ
အကၽြတ္တရားမရယင္လည္းေလ
စိတ္တြင္းဆႏၵလိုသမွ်ကို
ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆို
ဖြင္႕ဟျမြက္ၾကြား
ဆိုစကားမွန္သမွ်
လိုတရေစ
ျဖည္႕စြမ္းေနမယ္
အၿမဲပင္ ေတြးေတာ
ေငးေမာေနခ်င္ေသာ
သခင္႕ရုပ္လႊာ
ေရႊမ်က္ႏွာေတာ္ဦးသာလွ်င္
အာရံုမွာပင္စြဲနစ္ထင္က်န္
ရွင္သန္ေနရစ္ေတာ႕မလား
ေတြးယင္းခ်စ္ဆဲ
မ်က္၀န္းထဲမွာ
သခင္႕အရိပ္သာ
တိတ္ဆိတ္စိုးမိုး
ေနရာယူ............

တြယ္ၿငိတပ္မက္ျခင္း
တမ္းတမက္ေမာျခင္း
ထို ႏြံ တြင္းမွ
ရုန္းမထြက္ႏိုင္
စိတ္မခိုင္ပဲ
စြဲလန္းစိတ္သာ
ေနရာယူထား
အေတြးမ်ားစြာ
အကၽြန္႕ထံထားရစ္
သခင္ မခ်စ္ေတာ႕
ေနႏွင္႕ဦးေပါ႕လို႕လည္း
မဆိုသာသည္.......

သခင္႕ အသံ
နား၀င္ခ်ိဳျမ
ပိုတမ္းတေအာင္
ဖ်ားေယာင္းေလလား
ေတြးထင္မွားဆဲ
ကာလရွည္ၾကာ
ေ၀ဒနာေလ
သူသိေပမယ္႕
လ်စ္လ်ဴ ျပဳရက္တယ္
စိတ္မွာထင္
ေလွာင္ရယ္ခ်င္သလား
ရင္ခုန္စြာေျပာစကားကို
ၾကားၿပီးၿပီဆိုမွ
ေရွာင္ဖယ္ခြာ
သခင္ပုန္းတယ္
မုန္းခက္ေလအား.......

ရႈံးခက္ေပြစကားေတြ
နားဆင္ပါေတာ႕
ေပါ႕ေပါ႕ေတြးကာ မရယ္ခ်င္ပဲ
ေက်ာ႕ေက်ာ႕ေငးကာ ကြယ္ခ်င္လည္း
သခင္႕ရင္တြင္းေဖာက္ထြင္းျမင္သည္
မသင္႕ေတာ္ဘူးရယ္လို႕ထင္ေနသလား
ခက္သည္မ်ားကြယ္
ခ်စ္ျခင္းေတြစေတး
တေျမစီေ၀းတဲ႕အခါ
ေႏြးေထြးတဲ႕ရင္ခြင္
ေမႊးလွတဲ႕ပါးျပင္
ခ်ိဳျမတဲ႕အနမ္း
အရာအားလံုးကို
နားလည္စြာျဖင္႕
တမ္းတေနခြင္႕ေပးသနားပါ
ခ်စ္သခင္..............

မသင္႕ေတာ္လို႕
အခ်စ္ေလွ်ာ္ခ်င္တယ္ဆို
ဘယ္ပံုဘယ္နည္းနဲ႕
လြမ္းခ်င္းေတြညည္းလို႕
တမ္းတေတးသီကာ
ဘယ္လိုပင္
ခ်မ္းျမေအးၾကည္သာပါေစ
ဆိုေစျငား
ပိုသလားလိုမလား
ထိုထိုစကားကို
ဖြင္႕ဟေျခြခဲ႕
အေနခက္ေအာင္
ရြယ္ရည္စိတ္ကူးလို႕
ကိုယ္မရူးပါရေစနဲ႕ေတာ႕.........

သဲေသာင္ျပင္မွာ
ထင္တဲ႕ေျခရာ
ဒီ လာယင္ပ်က္ေပမယ္႕
ကိုယ္႕အသည္းကေျခရာ
ဘယ္လိုပင္ဖ်က္လို႕ကြယ္ပ်က္ဘူး
စြဲနစ္၀င္ဆဲ...................