အျပာေရာင္မီးျခစ္တစ္လံုးရဲ႕ဒ႑ာရီ

ခါတိုင္းႏွစ္ေတြ
ေတြးေတြးေနက်
ေရးေနက်ပဲ
ဒီႏွစ္ထဲမွ
ဘာေတြစိတ္ကူး
ထူးမလာခဲ႕
ေတြးလို႕မထြက္
အေရးခက္ခဲ႕...........

ေရးမိျပန္ေသာ္
ေျပာခံရမည္
"မီး"ကိုေမာင္ေလ
တသသလို႕..........

ေတြးေဆြးစိတ္မွာမေျပ
ေရးေရးစိတ္မွာ
ထင္က်န္ေနခဲ႕
မီး ရဲ႕အရိပ္
မီး ရဲ႕အသံ
မီး ရဲ႕ဟန္ေတြ
ျပန္ျမင္ေယာင္သား
အေတြးမွားသလို
ေဆာင္းရဲ႕အိပ္မက္
ကေယာက္ကယက္လား.............

အိပ္မက္တေစၦ
အရိပ္ေတြအျဖစ္
ရင္ခြင္ပ်က္ေအာင္
ေခ်ာက္လွန္႕ေနလား
သာယာတဲကစကားသံ
အစ္တစ္တစ္ရယ္သံ
မီး ပံုဟန္ကို
ေတြးမိျမင္မက္
အိပ္မက္ထဲတြင္
မီး သာစိုးမိုး
ေနရာယူ.........

Nov-Dec အိပ္မက္
ဘ၀ပ်က္ေစ
ခဏ..ခဏအခက္ေပြခဲ႕
ရတက္ေတြေ၀လည္း
ေနာ႕(ဗ)ဒက္(ဇ) ေရာက္လွ်င္
အလြမ္း ပင္သည္
ရွင္သန္ႏိုးထ
မုန္းမရတဲ႕
စိတ္ေလလား
အေတြးမွားခဲ႕
တကယ္သာဆို
ခါးခါးတူးတူး
မုန္းရမွာ............

Nov-Decဆိုတာ
ေပါ႕ပ်က္ပ်က္စကားေတြ
ေျပာဆိုေနက်
လို႕ ထင္ယင္မွားမလား
စိတ္ထဲမွာထင္႕
သံသယ၀င္
ဘယ္ေသာအခါမွ
မေၾကာင္႕ၾကခ်င္ေတာ႕
ခပ္ေပါ႕ေပါ႕ရယ္ျဖစ္
အေတြးသစ္မွာ
မလိုတမာ
လြမ္းတတ္တာကို
ရင္မွာၿမိဳသိပ္
တမင္တကာ
သိုသိပ္လည္း............

ခြဲခဲ႕ရသည္
ေမာင္႕ညရွည္ခဲ႕
အတိတ္ဆိုသည္
ရင္ကိုေၾကကြဲ
မေနရဲေအာင္
ဒုကၡေဆာင္လို႕
အေနမတတ္
ေနရက်ပ္လည္း
အရိပ္ပံုစံ
ေႏွာင္႕ယွက္ဟန္သည္
စိတ္ကိုအစဥ္
စိုးမိုးႏွင္သလို
ခ်စ္ခင္ေစသား
အေတြးမွားကဗ်ာခ်ိဳ
အေရးသားသာပိုလာခဲ႕
ဘာမွမေတြးဘူး
ဘာထူးျခားမလဲဆိုေပမယ္႕
ကဗ်ာျဖစ္တည္
ေမာင္႕စိတ္ဆီတြင္
မီး သည္ နက္ရႈိင္းစြာခို၀င္
ေနရာယူ...........

သစၥာေဖာက္ရက္တယ္လို႕
ေမာင္႕စိတ္ထဲရွိတဲ႕
အၿငိဳး တရားဟာ
တကယ္တမ္းေတာ႕
တိတ္တိတ္ေလး
ခိုး ၿပီးခြင္႕လႊတ္တတ္ခဲ႕မွန္း
ေမာင္ ေယာင္ရမ္းၿပီးေတာင္မွ
မသိခဲ႕ရရိုး အမွန္ပါ........

လြမ္းတယ္လို႕မဆိုသာေပမယ္႕
တိုးတိုးတိတ္ႀကိတ္လြမ္းေနခဲ႕တဲ႕
ေမာင္႕ရဲ႕ ရင္အစံုဟာ
နာလာယံုကလြဲၿပီး
က်န္တာ ကဗ်ာေတြျဖစ္တယ္
ရင္မွာနာေပမယ္႕
နင္ဟာကဗ်ာျဖစ္တယ္
ၾကင္နာခဲ႕ေပမယ္႕လည္း
နင္ဟာတရားခံျဖစ္တယ္
အဲလိုစြဲခ်က္ေတြနဲ႕
ကဗ်ာေတြအထပ္ထပ္ေတြး
စာေတြဆက္စပ္ေရးခဲ႕
အလြမ္းတရား
အခ်စ္ရဲ႕သေဘာတရားဟာေလ
ဘာနဲ႕မွမတူ
လူကိုအူတူတူျဖစ္ေစတယ္...............

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ႕
တခ်ိန္က
ယုဇနပြင္႕ရဲ႕
ဒိုင္ယာရီမွတ္တမ္း
အလြမ္းခန္းမွာ
မွတ္တမ္းအျဖစ္
အျပာေရာင္မီးျခစ္တစ္လံုးရဲ႕
ဒ႑ာရီတပုဒ္
လွ်ိဳ႕၀ွက္စြာတည္ရွိခဲ႕ေလရဲ႕
ဒါေပမယ္႕ေလ
မရွိခိုးႏိုး မ်က္ႏွာမ်ိဳးနဲ႕ေတာ႕
မိုး မၾကည္႕နဲ႕ေပါ႕ကြယ္...........။ ။