ေဆာင္းဆိုသည္ကို
မတေလႏွင္႔
စိတ္ေယာ္ညိွဳးႏြမ္း
အလြမ္းေတြခ်ည္႔
မႈန္မိႈင္းေ၀ေတာ႔
ေလငယ္ေဆာ႔ေသြး
မေႏြးေနျခည္
ျဖာေလသည္လည္း
ရင္လႈိက္ခ်မ္းတုန္
သည္းအူကုန္မွ်
ရင္ကေသာက
ေပြမွာစိုး....
မတေလႏွင္႔
ေဆာင္းသခင္ကို
ရင္မြန္ပိုင္ဦး
ၿပိဳင္ဆိုင္ရူးခ်င္
ေဆာင္းေလေနာ႔ေသြး
ခ်စ္ေရးအမွား
ဆိုသည္ထားေလ
သည္းသည္းခုန္ခုန္
လႈိက္တုန္ခ်မ္းေစ
လြမ္းေလညွင္းေနာ႔
ေဆာ႔ကာၾကည္စယ္
ေျဖေလ်ာ႔ေခြ
ႏြမ္းလ်က္မေနသာတကယ္.....။ ။
3 comments:
ျမန္မာရန႔ံ သင္းသင္းေလးေမႊးပ်ံ႕ေနတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပဲဗ်...စကားလံုး သံုးႏႈန္းပံုကအစ ႏုႏြဲ႕ေနေတာ့ ဖတ္ရတာ အရသာကိုရွိေနတာပဲ...
ဦးဟန္ၾကည္ေရ
ေက်းဇူးအထူးပါခင္ဗ်ာ
ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင္႔
ခ်စ္သူေမာင္
မေတာင့္တာလည္း ေဆာင္းကေတာ့ ေရာက္လာေနဦးမွာပါပဲအကိုု
ခင္တဲ့
ဝသုုန္
Post a Comment