ဆောင်းဆိုသည်ကို
မတလေနှင့်
စိတ်ယော်ညှိုးနွမ်း
အလွမ်းတွေချည့်
မှုန်မှိုင်းဝေတော့
လေငယ်ဆော့သွေး
မနွေးနေခြည်
ဖြာလေသည်လည်း
ရင်လှိုက်ချမ်းတုန်
သည်းအူကုန်မျှ
ရင်ကသောက
ပွေမှာစိုး....
မတလေနှင့်
ဆောင်းသခင်ကို
ရင်မွန်ပိုင်ဦး
ပြိုင်ဆိုင်ရူးချင်
ဆောင်းလေနော့သွေး
ချစ်ရေးအမှား
ဆိုသည်ထားလေ
သည်းသည်းခုန်ခုန်
လှိုက်တုန်ချမ်းစေ
လွမ်းလေညှင်းနော့
ဆော့ကာကြည်စယ်
ဖြေလျော့ခွေ
နွမ်းလျက်မနေသာတကယ်.....။ ။
3 comments:
ျမန္မာရန႔ံ သင္းသင္းေလးေမႊးပ်ံ႕ေနတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပဲဗ်...စကားလံုး သံုးႏႈန္းပံုကအစ ႏုႏြဲ႕ေနေတာ့ ဖတ္ရတာ အရသာကိုရွိေနတာပဲ...
ဦးဟန္ၾကည္ေရ
ေက်းဇူးအထူးပါခင္ဗ်ာ
ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင္႔
ခ်စ္သူေမာင္
မေတာင့္တာလည္း ေဆာင္းကေတာ့ ေရာက္လာေနဦးမွာပါပဲအကိုု
ခင္တဲ့
ဝသုုန္
Post a Comment