ညက
အမှတ်တရပါပဲ
လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်း
နှစ်ဆယ်ကျော်က
တမြတ်တနိုး
တန်ဖိုးထားချစ်ခဲ့သူကို
တမဟုတ်ချင်းတွေ့ရသလိုပဲ
တကယ်ပဲ
သူပဲလား
ဝေခွဲမရခဲ့
ထိတွေ့ခွင့်ရှိခဲ့တယ်
မသိနိုင်ခြင်းတွေပါပဲ
ဟိုးအယင်လို
ဇွတ်တရွတ်ဆိုးပုံမျိုး
ခုထက်တိုင်ပဲလား
နောင်တမရခဲ့ဘူးလား
ငါ့ရင်ကတော့
ပြည့်နေခဲ့တဲ့
တချိန်ကမြတ်နိုးခြင်းတွေ
ထောက်ထားပြီး
ဒီတညတော့
မင်းဆိုးသမျှပါကွယ်
ဆိုးချင်လည်းဆိုးတော့
မခံနိုင်တဲ့အဆုံး
အဝေးဆုံးကို
ထွက်သွားယုံမှတပါး....
အမှတ်ရမိတာတစ်ခုက
နောက်ကျောဒါးနဲ့
ထိုးခဲ့ဘူးတယ်ဆိုတဲ့အတွေး
ဖျတ်ကနဲဝင်လာတာတောင်
စိတ်မနာပဲ
နေတတ်ရဲခဲ့ပြီပဲလေ.....
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်
ကိုယ်တိုင်အံ့သြမိတာ
ရင်မနာနေခဲ့ပါ
ဆိုးသမျှကိုလိုက်လျော
ချစ်ခဲ့ဖူးခြင်းတွေ
အမှတ်တရအဖြစ်နဲ့
ရင်မှာသဒ္ဓါပွားခဲ့
သည်းခံခြင်းတွေသာ
နွဲ့ဆိုးမဟုတ်တဲ့ပုံစံ
မင်းအမြင်မှန်မရသေးဘူးလား......
ဘဝမှာမြင်သမျှလူကို
နွဲ့ဆိုးလို့ရယင်
တခုခုပေးဆပ်ရမယ်
ဆိုတာနားလည်
ပြောစကားတွေခါးတယ်
အမှားတွေလည်းကြုံခဲ့
တရားတွေလဲစုံခဲ့
နားလည်ခြင်းအလျဉ်း
ရင်မှာကင်းယင်
မင်းဘဝနဲ့မင်း
တဒင်္ဂအတွင်း
လည်စင်းပေးတော့
လောကဓံဆိုတဲ့
စကားလုံးကနေ
လောကဒါဏ်ဖြစ်မယ်
ခံနိုင်ယင်ခံတော့........။ ။
No comments:
Post a Comment