ေတာ္ပါၿပီကြာ
မလြမ္းေတာ႔ဘူး
အလြမ္းေ၀ရတာနဲ႔
ပန္းေတြသာေၾကြယင္
ပန္းေတြလည္းစမ္းနဲ႔အျပည္႔
ျဖစ္ေတာ႔မယ္.......
ပန္းေလွနဲ႔
ႏြမ္းေျခရာေကာက္
စမ္းေရမွာ
ပန္းေတြေနစရာေပ်ာက္ေတာ႔
ယမ္းေယာင္ကာ
မ်က္ကြယ္ျပဳမယ္
စိမ္းခ်င္စိမ္းသြား......
မသိမခင္သလို
တစိမ္းျပင္ျပင္
ေနခ်င္ေနခဲ႔
အိပ္မက္ရဲ႕ေတာအလယ္မွာ
ေမာတယ္ကြယ္ႏြမ္းလ်
လြမ္းရလြန္းလို႔ရူးခ်င္မိ
စူးနစ္တဲ႔ဘ၀ရွည္
အခက္ေပြေနစရာမွားေနခဲ႔
ရတက္ေပြေျဖစရာရွားေစကြယ္႔လို႔မ်ား
သင္႔ခဲ႔သည္လားက်ိန္စာ.......
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေန
သည္ဘ၀ေထြမွာ
မလြမ္းရလို႔ေတာင္မွ
ကဗ်ာစပ္ဖူးေသးတာပဲ
ကဲအလြမ္းေရ
နင္အေ၀းသြားေတာ႔
သည္လိုႏွင္ခ်င္လည္း
ရင္မွာခက္ခဲခဲ႔တယ္.......
အစြဲလန္းႀကီးတယ္
ဆိုၾကမလား
အၿမဲလြမ္းၿပီး
ညည္းတြားတယ္ထင္ကုန္မယ္ေပါ႔
ဒီေတာ႔......
အလြမ္းေတြ
သည္မွာစခန္းသိမ္းလို႕
ရင္ခြင္မွာၿငိမ္းေအးပါရေစဦးကြယ္
ခ်စ္သခင္သက္ထား
အျပစ္မျမင္ပါနဲ႔
ဖ်က္စကားဆိုကြယ္........
အလြမ္းညိဳဳရယ္
ေတာင္စြယ္မွာကြယ္သလို
ဘ၀မွာရယ္ပြဲဖြဲ႔ပါရေစကြယ္
ေရွာင္ဖယ္ကာေျပးထြက္လို႔
အေ၀းမွာပင္ေနပါဦး.....။ ။
No comments:
Post a Comment