မိုးတွေရွာပြီ
အလွမ်းသည်မို့
ပျော်ချင်သလား
တွေးတိုင်းအားငယ်
မျက်ရည်လည်ရွဲ
ရင်ခွင်ထဲက
သည်းဦးနန်းမှာ
စံထိုက်သူရယ်မို့
အကြံအိုက်ရတဲ့
ကိုယ်ပါကွယ်
မလိုတမာဘယ်လို
ပြောစေဦးတော့
ရွယ်ရွယ်ရည်စူး
မောင့်သက်ဦးကို
အောက်မေ့သတိရ
တမ်းတမိသည်
မိုးတွေရွာခိုက်
တွေ့ခွင့်မကြုံ......။ ။
3 comments:
ေတြ႔ခြင့္ၾကံဳ ဆံုခြင့္လည္းရပါေစ အစ္ကို
အလြမ္းေနညိဳမွ ကဗ်ာျပိဳက်တဲ့ ရင္ခြင္ေတြ
စိမ္းရက္သူတို႔ ျမင္ေစ့ခ်င္ရဲ႕ ။
Post a Comment