ရင်မှာသတိရ
လွမ်းလှပါသည်
နှောင်ကြိုးချည်သို့
တတွဲတွဲလျှင်
မခွဲတူယှဉ်
နေချင်မိ.....
မကြင်ရက်တယ်
သခင်ဆိုမလား
ရင်မှာနင့်အောင်
ပူလောင်ကျွမ်းတယ်
ကိုယ်တိုင်ကလွဲ
ဘယ်သူသိဘယ်သူမြင်
ကြင်ချင်ပေမယ့်
အကြင်ခက်တယ်
နီးလျက်နဲ့ဝေး.........။ ။
အကယ်၍သာ
ခွဲခွာခြင်းတစ်စတလေသာ
ခွဲဖြစ်ခွာဖြစ်
ဝေးသွားဖြစ်လည်း
ရင်ထဲမှာလေ
ကြွေချင်လဲကြွေ
နေချင်နေပေါ့
တစ်သက်အနား
ဝေးမသွားအောင်
နေနိုင်တတ်ခဲ့.....
အပူရုပ်ကို
ဟန်လုပ်သိမ်းထုပ်
ခွဲခွာခြင်းသရုပ်မှန်
မပြီပြင်စေရန်အလို့ငှာ
ဝေးရမည်
ဝေးတော့မည်ကို
ကြိုတင်မြင်နိုင်ရန်
စွမ်းအားမရှိခဲ့......
နေရစ်တော့လေ
ကျန်ခဲ့ချစ်ဦး
အသည်းပလ္လင်နန်း
ကိုးကွယ်ခန်းလည်း
မရောက်ခဲ့ဘူးသက်ထား
လွမ်းသခင်
လွမ်းမိုးစွေ
နှင်းခိုးဝေတဲ့
ဒီနှစ်ဆောင်းမှာ
မလွမ်းသာသည်.......
အေးရိပ်မမြင်ခဲ့
ကာလရှည်လျား
နှစ်တွေကြာခဲ့
ဆောင်းရယ်မပီ
တွေးစိတ်ဆီမှာ
အလွမ်းတွေ
သိမ်းထားပါလျက်
စွတ်စွတ်စိုစို
မျက်ဝန်းခိုမှာ
သခင်မမြင်သာသည်
တည်ကြည်စွာနေခဲ့
တိုးတိတ်တိတ်ရက်များဟာ
စိုးတထိတ်ထိတ်ပါလေ.......
မွတ်သိပ်တမ်းမက်သော
နှုတ်ခမ်းအစုံ
ချိုမြိန်လှသော
အနမ်း အိပ်မက်
တစ်ခါမက်လည်း
ခဏခဏလေ
တရှိုက်မက်မက်
နမ်းချင်သည်.......
အလွမ်းလည်းမပီသ
ထီးတည်းကျန်အဖော်မဲ့
ရင်ကွဲနာကျတဲ့နေများ
တမ်းတသည်သခင်
ကိုယ်ပိုင်ရင်ခွင်ပျောက်လည်း
ဒီရင်မှာခိုလှည့်ကွယ်လို့
မပြောရက်ပါ
ပြောမထွက်သာသည်
ကွယ်ရာကပင်
လွမ်းချင်သည်......။ ။
လွမ်းသည်တိတ်တိတ်
ညောင်ညိုရိပ်မှ
ခွဲခဲ့သောလမ်း
အလှမ်းမကျယ်
တွယ်တာတပ်မက်
သည်နေ့ရက်တို့
ရှည်လှသည်။ ။
