ညိုလေတဲ့မိုး

ငြိုးငြိမ့်ငြိမ့်ညံ
စိုးတထိတ်ထိတ်
အမူပိုလို့
ရင်မှာပူ
သောကပွေရတယ်

စိုးစိမ့်စိမ့်မှန်
နေ့ရက်ညကုန်
သူယူသိမ်းတယ်
မိုးနေ့ရက်များ

ဤမိုးညိုသည်
တောင်ဖက်ဆီမှ
တိမ်တောင်တိမ်လိပ်
ရိပ်ရိပ်ထလှာ
မျက်ဝန်းမှာဆို
ကြောက်အားပိုသော
အမူယာပိုင်ရှင်
သူ...သခင်
လွမ်းနေရှာပေရော့မည်

ဟော...ပြောပြောဆိုဆို
စိမ့်စိမ့်ယိုသည်
ဖြောက်ဖြောက်မြည်ဟီး
သူလေတီးသည်
နရီစည်းနှင့်
နဘေသင့်သည်
ရွာပါရွှေမိုး
မျှော်ကိုးမိရာ
စက်ကျသံသာ
အိပ်ယာထဲမှာ
အမောင်ကွေးလင့်
မကွေးလင့်

ပြောစမ်းပါဆို
ရွှေမိုးညိုရာ
တရံခါက
အင်းလျားကန်ဘောင်ထက်က
ပျော်ရွှင်ခဲ့သော
ဘဝများသည်
ဘယ်ဆီကိုများ
ရောက်နေလည်း

တသည်သည်းနှင့်
မစဲသောမိုး
လွမ်းစိမ့်သောငှာ
သူလေဖန်သည်
တစ်ရံခါဆီက
ထီးကိုကွယ်ကာ
တစ်ခါတည်းသာ
ခိုးနမ်းခဲ့ဖူးသော
ချစ်သူ၏ပါးပြင်
ပြန်လည်တမ်းတ
လွမ်းမိ၏......။      ။