မုန်းချင်ရက်မုန်းချက်ကယ်နာ

ဘဝဆိုတာ
ဒီလိုပါပဲ
နေပျော်မယ်ထင်
ချစ်ရင်ခွင်ကို
ဟိုဒီနိုးနား
ထားသွားရက်လျင်
ပူစရာတွေ့
အကုန်မေ့လည်း
မမေ့ရင်က
တသသသည်
လောင်မြိုက်ကျွမ်းစေ
သောကဝေ၍
ပူစေသတည်း........
ပစ်ရက်ပြီလား
မုန်းမေ့ရန်မဆိုထားနဲ့
စိတ်ကူးဖြင့်ပင်
ခဏဝေးကြည့်
နေမထိထိုင်မသာ
အတွေးမှာချာလည်
မတွေးချင်လည်းမရ
ပူလောင်သည်ကော
လောကဓံရယ်
ပြောပြန်လျှင်.....သခင်
မသိချင်ယောင်ဆောင်
လှောင်ရယ်တော့မလား
ချစ်စိတ်ကိုအတင်းသိမ်းပြီး
ဇွတ်မှိတ်ပစ်မေ့မယ်ထား
အတွေးမှားတွေလားကွယ်
ဝေးနေယင်နေမတတ်လို့
အနီးပါလာချင်ပါသော်လည်း
ကိစ္စများမြောင်
လူတို့ဘောင်ကို
တွေးရလျှင်လည်း
မေ့ရမည်ပင်...........
မေ့ချင်လို့..
မုန်းပင်စိုက်
မုန်းပစ်လိုက်ချင်
ရင်မှာနာလွန်းတယ်တအား
မေ့ရန်ကြံရွယ်စိတ်ကူးပေမယ့်
တွယ်တာလှသံယောဇဉ်
နှစ်ပေါင်းနှစ်ဆယ်ကြာမို့
ဘယ်လိုပင်ဆွဲကာဖြတ်လည်း
ဖြတ်လို့ပြတ်ဘူး.........
အချစ်ဦးမဟုတ်ပါကွယ်
အချစ်ထူးခံသခင်မရယ်မို့
တစ်ဘဝမှာဒီတစ်ယောက်တည်းကိုပ
အသည်းမည်းအရူးမူးချစ်ပြီမို့
တစ်သက်လုံးချစ်ပါရစေကွယ်
မုန်းချင်လို့ကြံဆောင်လျင်မှ
ရင်ကိုခွဲအသည်းကိုထုတ်ကာပေါ့
ပစ်မှရမည်ထင်
နှလုံးသားတွင်
ထပ်ထပ်စွဲဝင်ဟန်တွေကြောင့်
နှလုံးသည်းခြေပျက်မှ
ခွဲလို့ရကြောင်း.........