အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းသို႕

ညေတြညေတြ
ထိုင္ထိုင္ေနလည္း
ရင္တြင္းေဒါသ
ေျဖမရခဲ႕
ေၾကြက်ေနတဲ႕
စိတ္အစဥ္
မင္းမျမင္သာပါကြယ္......

အျဖစ္သနစ္္တစ္ခုအတြက္
ဘ၀တစ္ခုပ်က္ရမလား
အေတြးမွားစိတ္၀င္
ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လည္းမရ
ငါမွားခဲ႕သလား
သံသရာမွာ
အမွားမပါပဲေနခြင္႕
ႀကံဳခ်င္ပါေသးတယ္......

တစ္ခဏေတာ႕
ငါ႕စိတ္ငါအုပ္
ခ်ဳပ္ထိန္းမရ
ျဖစ္ခဲ႕ေသးတယ္
ငါ၀န္ခံပါတယ္
ဒါေပမယ္႕
သစၥာတရား
ရွိေနပါေသးတယ္
ခ်စ္စရာရွားလို႕လားကြယ္......

ေႏွာင္တြယ္ရစ္ပတ္တတ္တဲ႕
သံေယာဇဥ္တစ္ရပ္ေၾကာင္႕
ငါ႕မွာေနသာေျဖခက္
ေနမရရက္ေတြ
မ်ားေနေပမယ္႕
အဆံုးစြန္ထိသစၥာမဲ႕ျခင္း
မဟုတ္ခဲ႕
နားလည္လို႕ရမယ္ထင္.......

စိတ္ဒါဏ္ရာအမာရြတ္
ရေအာင္ ဘာျဖစ္လို႕
လုပ္ခဲ႕ၾကတာလဲ
အဲဒီလိုေမးယင္
မဆင္မျခင္ေျဖၾကဦးမယ္ထင္
ဘယ္လိုပင္ျဖစ္ျဖစ္
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
ခင္မင္လာခဲ႕တဲ႕
ငါတို႕ရဲ႕တြယ္တာျခင္းေတြ
အၿမဲတည္တံ႕ေနေအာင္
မင္းေထာက္ထားသင္႕ပါတယ္ေလ.....

တြယ္ရာတမ္းတလြမ္းေစသား

ေမ႕လို႕မရေသးဘူး
ဟုတ္တယ္.....
ရဲရဲ ရင္႕ရင္႕ ၀န္ခံရယင္
ဘယ္လိုမွမေမ႕ႏိုင္ေသးဘူး
ဥေပကၡာျပဳျခင္းခံရသလိုပဲ
အသိစိတ္ထဲက
ဘယ္လိုမွ ထုတ္ပစ္လို႕မရခဲ႕
ခံစားခ်က္ေတြအတြက္
ခံစားမႈေတြအျပည္႕နဲ႕
ယံုၾကည္မႈမရွိတဲ႕
ရင္ခြင္က
ရုတ္တရက္မေမ႕ႏိုင္ခဲ႕.....

ဟိုး...တခ်ိန္တည္းက
ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ရလဲဆိုတာ
မေျပာသာလို႕
ဆိတ္ဆိတ္ေနခဲ႕
ေလာ္လီေဖာက္ျပား
စကားမွားေတြ
မဟုတ္ပါဘူးကြယ္
ညတိုင္ညတိုင္
သန္းေခါင္ေက်ာ္ေအာင္
ထိုင္ေစာင္႕ေနခဲ႕တဲ႕
တခ်ိန္က အျဖစ္ပ်က္္ေတြ
အမွတ္တရအတြက္
၀န္ခံျခင္းေတြ
ဖြင္႕ဟျခင္းေတြရဲ႕ေနာက္ကြယ္
တိုးတိတ္စြာေနခဲ႕တယ္ဆိုတဲ႕
အသိတရား
ခုေတာ႕ခပ္ပါးပါ
မႈန္၀ါးစြာ
ေပ်ာက္ပ်က္ျပယ္....
ကိုယ္႕ရင္မွာဘာေတြရွိ
ဘယ္သူျမင္ဘယ္သူသိမလဲ
ခပ္မဆိတ္ေနခဲ႕တဲ႕အတိတ္....

ဘာဆို ဘာမွ
မလိုအပ္တဲ႕ထိ
ပြင္႕လင္းခဲ႕ၾကတဲ႕
ပစၥကၡ ခ်စ္ခဲ႕ၾကသလား
ေမာလ်စြာေႏွာင္တြယ္ရစ္
စြဲနစ္သြားေစခဲ႕တဲ႕အခ်စ္
အျပစ္ျဖစ္ေလမလားကြယ္
ခ်စ္တယ္လို႕ဆိုျပန္ယင္လဲ
ကိုယ္ပဲလြန္ကာက်မယ္
တစ္ရက္တည္း
ခဏပဲဆိုတဲ႕
ေမ႕က်န္ရစ္ေတာ႕မယ္႕
အခ်စ္ရဲ႕ဇတ္သိမ္းလား
၀ိုးတ၀ါးပါပဲ.......

ဘာဆင္ေျခမွမလိုပဲ
ခ်စ္ေနခ်င္ေသးတယ္
မမုန္းခိုင္းနဲ႕...ကိုယ္႕ကို
မေမ႕ခိုင္းနဲ႕....ကိုယ္႕ကို
၀င္သက္ထြက္သက္မွာ
ပင္႕သက္ရႈိက္ယံုမွ်
ခ်စ္ခြင္႕ေလးေတာ႕
ရယင္ေက်နပ္
ေနတတ္ခ်င္သည္
ရင္ခြင္ဆီတြင္
ခ်စ္ရခြင္႕ခဏမွာ
တရႈိက္မက္မက္
တမ္းယစ္မူးရီ
ကသီကရီျဖစ္တည္ခဲ႕တဲ႕
အနမ္းပြင္႕သာ
တြယ္တာတမ္းတလြမ္းမိသည္.......

အာသာငမ္းငမ္း
တြယ္မက္ျခင္းလမ္းမွာ
အကၽြတ္တရားမရယင္လည္းေလ
စိတ္တြင္းဆႏၵလိုသမွ်ကို
ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆို
ဖြင္႕ဟျမြက္ၾကြား
ဆိုစကားမွန္သမွ်
လိုတရေစ
ျဖည္႕စြမ္းေနမယ္
အၿမဲပင္ ေတြးေတာ
ေငးေမာေနခ်င္ေသာ
သခင္႕ရုပ္လႊာ
ေရႊမ်က္ႏွာေတာ္ဦးသာလွ်င္
အာရံုမွာပင္စြဲနစ္ထင္က်န္
ရွင္သန္ေနရစ္ေတာ႕မလား
ေတြးယင္းခ်စ္ဆဲ
မ်က္၀န္းထဲမွာ
သခင္႕အရိပ္သာ
တိတ္ဆိတ္စိုးမိုး
ေနရာယူ............

တြယ္ၿငိတပ္မက္ျခင္း
တမ္းတမက္ေမာျခင္း
ထို ႏြံ တြင္းမွ
ရုန္းမထြက္ႏိုင္
စိတ္မခိုင္ပဲ
စြဲလန္းစိတ္သာ
ေနရာယူထား
အေတြးမ်ားစြာ
အကၽြန္႕ထံထားရစ္
သခင္ မခ်စ္ေတာ႕
ေနႏွင္႕ဦးေပါ႕လို႕လည္း
မဆိုသာသည္.......

သခင္႕ အသံ
နား၀င္ခ်ိဳျမ
ပိုတမ္းတေအာင္
ဖ်ားေယာင္းေလလား
ေတြးထင္မွားဆဲ
ကာလရွည္ၾကာ
ေ၀ဒနာေလ
သူသိေပမယ္႕
လ်စ္လ်ဴ ျပဳရက္တယ္
စိတ္မွာထင္
ေလွာင္ရယ္ခ်င္သလား
ရင္ခုန္စြာေျပာစကားကို
ၾကားၿပီးၿပီဆိုမွ
ေရွာင္ဖယ္ခြာ
သခင္ပုန္းတယ္
မုန္းခက္ေလအား.......

ရႈံးခက္ေပြစကားေတြ
နားဆင္ပါေတာ႕
ေပါ႕ေပါ႕ေတြးကာ မရယ္ခ်င္ပဲ
ေက်ာ႕ေက်ာ႕ေငးကာ ကြယ္ခ်င္လည္း
သခင္႕ရင္တြင္းေဖာက္ထြင္းျမင္သည္
မသင္႕ေတာ္ဘူးရယ္လို႕ထင္ေနသလား
ခက္သည္မ်ားကြယ္
ခ်စ္ျခင္းေတြစေတး
တေျမစီေ၀းတဲ႕အခါ
ေႏြးေထြးတဲ႕ရင္ခြင္
ေမႊးလွတဲ႕ပါးျပင္
ခ်ိဳျမတဲ႕အနမ္း
အရာအားလံုးကို
နားလည္စြာျဖင္႕
တမ္းတေနခြင္႕ေပးသနားပါ
ခ်စ္သခင္..............

မသင္႕ေတာ္လို႕
အခ်စ္ေလွ်ာ္ခ်င္တယ္ဆို
ဘယ္ပံုဘယ္နည္းနဲ႕
လြမ္းခ်င္းေတြညည္းလို႕
တမ္းတေတးသီကာ
ဘယ္လိုပင္
ခ်မ္းျမေအးၾကည္သာပါေစ
ဆိုေစျငား
ပိုသလားလိုမလား
ထိုထိုစကားကို
ဖြင္႕ဟေျခြခဲ႕
အေနခက္ေအာင္
ရြယ္ရည္စိတ္ကူးလို႕
ကိုယ္မရူးပါရေစနဲ႕ေတာ႕.........

သဲေသာင္ျပင္မွာ
ထင္တဲ႕ေျခရာ
ဒီ လာယင္ပ်က္ေပမယ္႕
ကိုယ္႕အသည္းကေျခရာ
ဘယ္လိုပင္ဖ်က္လို႕ကြယ္ပ်က္ဘူး
စြဲနစ္၀င္ဆဲ...................

သြားေတာ႕သခင္

သြားပါေတာ႕ခင္
ေမာင္႕သခင္ေရ.....
တြယ္မက္တိမ္းမူး
တပ္မက္ဖူးတဲ႕
ႏႈတ္ခမ္းအစံု
တုန္ရီစြာလႈိက္ေမာ
နင္႕ေသာရင္အစံု
မငိုယံုတမည္ပါကြယ္
ေျပာရဦးမလား
ေႏွာင္တြယ္ရစ္ပတ္တတ္တဲ႕
သံေယာဇဥ္အေၾကာင္း
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
ျပန္ေျပာင္းမေျပာရစ္ရေအာင္
ေနပါရေစကြယ္
တြယ္တာေႏွာင္ရစ္
သိပ္ခ်စ္သတဲ႕လား
မေျပာခ်င္တဲ႕ႏႈတ္ဖ်ားက
ငိုယင္းရယ္ယင္း
အမွားပိုတဲ႕
စကားေတြလည္းမလိုခ်င္ပါ
အျခားသူေတြလို
အမ်ားသူငါ
ဆိုျဖစ္တဲ႕စကားေတြလည္း
မဆိုခ်င္ပါ
ေနပါရေစ
ေမာင္႕သခင္
တစ္ေရးႏိုးအေတြးနဲ႕
ကဗ်ာထေရးျဖစ္တဲ႕
ညအိပ္မက္ရဲ႕
အျဖစ္မ်ိဳးေထြေထြလည္း
မလိုခ်င္ပါ...
ငိုခ်င္ယံုသာ
ေနပါေစေလ
ရွိပါေစေမ
ရင္ခြင္သည္းကၽြမ္း
အလြမ္းဖန္တီး
ေသာကမီးလည္း
သည္အတိုင္းပင္ရွိေစေတာ႕ခင္
ေမာင္႕အလြမ္းသခင္
ႏြမ္းလို႕ပင္ေခြေလ်ာ႕
ေနခဲ႕ေတာ႕မည္
သြားေတာ႕ေလ
ကိုယ္ပိုင္ရင္ခြင္ဆီ.................

သံသရာသာဆံုးေစေတာ႕ေမ႕ခြင္႕မႀကံဳခ်င္ပါ

တစ္ခဏေလးစာ
တြယ္ရစ္ေႏွာင္ေပမယ္႕
တစ္ဘ၀စာ
မွတ္မိေနမလား
သူ႕အသံၾကားယင္
ရင္ခြင္မွာမေနတတ္
ေမ႕တတ္ေအာင္
ေမ႕ေနခဲ႕ေပမယ္႕
နဂိုကရွိယင္းစြဲသံေယာဇဥ္
သူလာေႏွာင္႕ေၾကာင္႕
ရင္ခြင္မွာဗ်ာေပြေဖာက္ရတယ္
ေမာေတာ႕လက္ငင္း.......

ယုတ္မာတယ္ဆိုမလား
အဟုတ္ပါတစ္ကယ္
ေႏွာင္တြယ္ခဲ႕တာေၾကာင္႕
ရင္မွာအပူပိုသာကဲရတယ္
ကိုယ္႕ရင္ကအျဖစ္ကို
လူေတြနဲ႕ သူေလသိႏိုင္ဘူး
တိတ္တိတ္သာႀကိတ္ကာေၾကြရ
စိတ္မွာေတာ႕ေလ မခ်ိတင္ကဲ..........

ရင္ကအျဖစ္ေတြ
အယင္ကအခ်စ္ေတြနဲ႕
ျမင္သမွ်ဟာသည္းရင္ပူကဲ
အၿမဲပင္သူပဲေလကြယ္
သည္စကားေတြကိုေလ
သူသာၾကားယင္ျဖင္႕
ေလွာင္ရယ္လိမ္႕မလားရယ္လို႕
စိုးရြံစိတ္ထဲမွာ
အစဥ္ၿမဲသာစိုးမိုးတိုးတိုက္
ေနရာယူ...........

အပူပဲေလကြယ္
သူပဲရွိေနတယ္
သူကေလတမင္
ေရွာင္ဖယ္ကာပုန္းျပန္ေတာ႕
ရွက္ရြံ႕စိတ္ေတြနဲ႕
ကိုယ္႕ရင္မွာေတြေ၀
အေနခက္ ေလေတာ႕
သူေလွာင္ရယ္မွာ
စိုးထိတ္ တိတ္တိတ္ရင္ဖို
အႏြမ္းေသာကေတြနဲ႕
ကိုယ္႕စိတ္ေတြကို
ခုတမ်ိဳး ခုတမ်ိဳး
ခါခါေျပာင္းခိုင္းေပမယ္႕
မလြယ္တဲ႕စိတ္အစဥ္
ဘယ္လိုေျပာင္းလို႕ကြယ္ရဘူး
သံသရာေရေျမဆံုးေစေတာ႕
စိတ္မွာကြယ္တယ္မေမ႕ႏိုင္ဘူး
ေ၀ခြဲရတကယ္ခက္တယ္
ရစ္ပတ္ေႏွာင္ၿမဲ.............။     ။

ဘ၀

ဆႏၵနဲ႕ဘ၀
တစ္ထပ္တည္းက်တဲ႕အခါ
ေလာကႀကီးေနေကာင္း
ကမာၻကသာယာ
ငွက္ကေလးေတြလည္း
ေတးသီတာကိုျမင္ရ
ေၾသာ္...ဘ၀ ဆိုတာ....

ဆႏၵနဲ႕ဘ၀
တစ္ထပ္တည္းမက်တဲ႕အခါဆို
အမုန္းေတြ၀င္
အၿငိဳးေတြဆင္ခဲ႕
ပန္းပြင္႕တာလည္းမျမင္
ငွက္ကေလးေတြေတးမသီခဲ႕
ဆုေတာင္းတာမျပည္႕လို႕ဆိုၿပီး
ထိုင္ၿပီးငိုခ်င္လာခဲ႕
စမ္းေခ်ာင္းေလးစီးတာလည္းအျပစ္ျမင္
သမုဒၵရာေတာင္ခန္းေျခာက္မယ္ထင္ရဲ႕
ပူေစတဲ႕ေသာက
ဆႏၵ မျပည္႕တဲ႕...ေၾသာ္....ဘ၀......

ဘ၀တဲ႕လား
ဘာမ်ားလဲကြယ္
တစ္ကယ္...ေလာကဓံဆိုတာ
ရွစ္ပါးတည္းရယ္
ပိုလည္းမလာခဲ႕ပါဘူး
ခံႏိုင္စြမ္းေတြနဲ႕
ရင္႕က်က္လာခဲ႕ၿပီလား
ေျဖဆည္မရတဲ႕အခါေတြးမိသည္
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ ဘ၀ ဆိုတာ
တစ္ကယ္ေတာ႕...ခဏတာပါ............။     ။

ဆႏၵ

ေမွာင္မည္းလြန္းတဲ႕
တိမ္တိုက္ေတြ
ၿပိဳမက်မီညက
ပန္ခဲ႕တဲ႕ခ်စ္ခြင္႕
ရင္မွာျဖစ္တည္
ခ်စ္ၾကည္ေစခ်င္..........

မေတြ႕ခ်င္ဘူး...တဲ႕လား...
ခ်ိဳသာတဲ႕စကားသံ
အခ်စ္ရယ္ဟန္ေလး
မိုးသက္ ၾကားမွာ
ပြင္႕ခ်ပ္ျဖစ္ေစ
အနမ္းေခၽြဖို႕
ရင္ခြင္တြင္းက
တမ္းတေန........

အလြမ္းကဗ်ာ
မေရးခ်င္ပါဘူး
လြမ္းရမွာစိုးေၾကာက္
ဗ်ာပါဒေတြ
မေ၀ခ်င္ပါ
ေတြေ၀လို႕လည္း
မေနခ်င္ပါ
ခ်စ္ခဲ႕တာကိုး
ခ်စ္ပင္ပ်ိဳးကာ
ခ်စ္မိုးေတြသာ
ေစြေစခ်င္တာ
ရင္ဆႏၵ........။     ။